Nieuws over de Orde
Waarde Ridders en Dames van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem, Tussen de meest betekenisvolle passages in het Evangelie is er een waarin het “ woord ” van de Heer een “ gebaar ” is geworden. Dit gebaar is met een nieuwe inhoud geladen en het helpt ons het Pascha van de Heer binnen te treden. We weten dat gebaren altijd een vorm van taal zijn die de spraak versterkt en het is niet ongebruikelijk dat gebaren de taal zelfs suggestiever maken. Zo komen we bijvoorbeeld bij de passage van het relaas dat de evangelist Lukas ons heeft nagelaten. De Meester is in Jeruzalem ter gelegenheid van het Paasfeest. Hij sprak veel over waakzaamheid en waarschuwde tegen hypocrisie en bedrog. Terwijl hij achteraan in de Tempel stond, wou hij commentaar geven op een bijna onbelangrijk en quasi verborgen gebaar. Het betrof de offergave van een arme weduwe die, toen ze het Huis van God binnenging, haar bijdrage van twee cent gaf. Dat was alles wat ze had. Het was een heel mooi gebaar van liefde voor deze plaats, die symbool stond voor de glorieuze aanwezigheid van de Allerhoogste te midden van Zijn Volk, de Shekinah van God. Vervolgens voorspelde Jezus voor Jeruzalem de dag waarop de Heilige Stad vernederd, vernietigd en van haar geestelijke adel zou beroofd worden. Het was een vermoeiende dag geweest en ‘s avonds ging de Heer naar de top van de Olijfberg om er te bidden, met de stad van David voor zich. Wie de pelgrimstocht naar het Heilig Land reeds heeft gemaakt, kent deze suggestieve plek aan de overzijde van de imposante muur van de Tempelpromenade heel goed. De volgende dag, toen het feest van de ongedesemde broden naderde, stuurde Jezus, die het Paasmaal wou vieren, Petrus en Johannes uit om alles voor te bereiden wat nodig was: een geschikte plaats, brood, wijn en bittere kruiden. Hij zei hen: “ Ga de voorbereidingen treffen zodat we het paasmaal kunnen nuttigen .” (Lc 22, 8). Het Hebreeuwse Pascha, voor Israël zo rijk aan symbolen, was het laatste paasmaal voor Jezus, maar het was tevens de gelegenheid om een nieuwe gebeurtenis die hij in zijn hart droeg te creëren: de instelling van wat voor de Kerk het sacramentele Pasen, de Eucharistie, zou worden. “ Toen het uur was aangebroken, nam Jezus plaats aan tafel, en de apostelen met hem. Hij sprak tot hen: ‘Het is mijn groot verlangen dit paasmaal met jullie te eten, alvorens ik zal lijden! Toen nam Hij het brood, brak het en gaf het aan zijn leerlingen, terwijl Hij zei: ‘Dit is mijn lichaam... Doe dit ter nagedachtenis aan mij...' en voor de beker deed hij hetzelfde en zei: ‘Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed… ’ (Lc 22, 14e.v.).” Dit teken van “ het breken van het brood ” en “ het drinken uit de beker ” zal het teken van herkenning van de verrezen Meester worden. In dit gebaar van Jezus werd het “ Woord ” een “ betekenisvol gebaar ”, dat wil zeggen een sacrament. Het is hierrond dat de Kerk zich zal verzamelen en dat de christenen zichzelf zullen herkennen als Koinonia , dat wil zeggen een geloofsgemeenschap in de Verrezen Heer, waarin elke gedoopte een “ ecclesiologisch ” bestaan zal leiden waarmee hij voor altijd zal verbonden zijn. In de woorden van Jezus, die zo een gebaar zijn geworden, wordt het hele “ sacramentele teken ” aan de Kerk gegeven. In die betekenis, in dit geloof, verwelkomen ook wij de Heer. Net als Petrus en Johannes worden wij dit jaar opnieuw geroepen om ons op Pasen voor te bereiden. Wij moeten dit doen in het besef dat wij als Ridders en Dames van de Orde van het Heilig Graf onlosmakelijk met het Mysterie van Christus verbonden zijn. Wij kunnen de uitnodiging van Jezus “ Ga voorbereidingen treffen… voor het Paasmaal ” niet negeren zonder geestelijk en emotioneel bij de nieuwe gebeurtenis van de Heer in al zijn schoonheid en rijkdom betrokken te zijn. Dit verzoek van Jezus gaat ons rechtstreeks aan. Het zou geen zin hebben om op pelgrimstocht naar Jeruzalem te gaan als we geen diep besef hadden van wie we zijn en wie we willen zijn. Elke pelgrimstocht zou zinloos zijn indien we niet het verlangen hadden om het Pascha van de Heer opnieuw te beleven en om dit samen met de Heer te vieren. Want elke pelgrimstocht is een reis ter voorbereiding op het Pascha in ons leven, het Pascha in ons geloof. Pasen blijft de gebeurtenis die de brug slaat tussen de eeuwigheid van God in Christus en de mensheid in deze tijd. Laten we dit jaar, ondanks de tragedie die het Heilig Land teistert, opnieuw de uitnodiging aan Petrus en Johannes verwelkomen. Laten wij open staan voor de woorden van de Heer die Hij ons in een sacramenteel gebaar heeft geleerd. Het vieren van dit sacrament gaat niet zo maar om een gewoonte die vaak met feestelijkheden en verjaardagen gepaard gaat. Het moet de bedoeling zijn om de genade van Pasen aanwezig te maken alsof het de enige of zelfs de laatste genade in ons leven is. Het was tijdens het Laatste Avondmaal met Jezus, nog vóór zijn lijden, dat de apostelen de betekenis van het “Nieuwe Verbond” hebben begrepen, een Verbond dat op het mysterie van dood en verrijzenis is gebaseerd. Het “gebaar” dat Jezus tijdens het Laatste Avondmaal heeft gesteld en dat met het oog op het lijden en de dood van de Heer tot dan als het ware “uitgesteld” was gebleven, vindt zijn voltooiing in het Pascha van de opstanding van de Heer. Zo werd Jezus genadevol aan de Apostolische Gemeenschap en aan de Kerk teruggegeven. Om een overweging van Sint-Augustinus (over Psalm 60) te parafraseren, kunnen we zeggen dat Jezus de betekenis van het Hebreeuwse Pascha in zich heeft opgenomen door zich in een nieuw Verbond vernieuwd aan ons terug te schenken. Zo heeft Hij de vernedering van de zonde en het drama van de dood op zich genomen. Zo heeft hij ons, door dit aan ons in het Sacramentum Novum te overhandigen, de vergeving en de heerlijkheid van de Verrijzenis aangeboden. In de driedaagse van Pasen, dat met het Eucharistisch Avondmaal op Witte Donderdag (de eerste dag) begint, associëren wij ons met het lijden van Christus in Getsemane en volgen we Hem in de vernedering, de dood en de begrafenis (de tweede dag) en, terwijl we ons de sabbatstilte (de derde dag) eigen maken, blijven we wachten op het Pascha der Verrijzenis, zoals de Heer het heeft verkondigd. Zalig Paasfeest, Fernando Cardinal Filoni Grand Maître Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Op 6 februari 2024 vond in de Basiliek van de Heilige Apostelen in Rome de uitvaart plaats van Professor Agostino Borromeo, Ere-Luitenant-Generaal van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Deze viering werd voorgegaan door Kardinaal Fernando Filoni, Grootmeester van de Orde, in concelebratie met Mgr. Tommaso Caputo, Assessor van de Orde, en Mgr. William Shomali, Patriarchaal Vicaris voor Jeruzalem en Palestina. Deze laatste trad op als vertegenwoordiger van de patriarch van Jeruzalem. Kardinaal Edwin O’Brien, grootmeester in de periode van het ambt van Gouverneur-Generaal van Prof. Borromeo, alsook Fra’ John Dunlap, Grootmeester van de Orde van Malta, en Fra’ Alessandro de Franciscis, Groot-Hospitaalridder, namen aan de viering deel. Een delegatie van ridders en dames, onder leiding van de Gouverneur-Generaal, Ambassadeur Leonardo Visconti di Modrone, en vele vrienden waren uit verschillende landen gekomen om de familie van de overledene nabij te zijn. Aan het einde van de viering las P. Davide Meli, Kanselier van het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem, in naam van Kardinaal Pierbattista Pizzaballa een ontroerende boodschap voor. Daarin bracht hij hulde aan het werk dat Professor Borromeo in dienst van de Kerk in het Heilig Land tot stand had gebracht. Hieronder publiceren we de homilie die Kardinaal Fernando Filoni als eerbetoon aan de professor heeft uitgesproken. “Ik ben de Verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.” (Joh 11, 25) Illustere Autoriteiten, Waarde ouders en vrienden van Professor Borromeo, Waarde broeders in het episcopaat en het priesterschap. Het is met deze mooie en troostende woorden uit het Heilig Evangelie van de Apostel Johannes dat ik dit moment van bezinning in de afscheidsliturgie van onze broeder Agostino Borromeo wil aanvangen. Ons afscheid is een afscheid in gebed dat, zelfs in de droefheid van de scheiding, vervuld is met onze dankbaarheid aan God. Hij heeft immers ons de overledene geschonken als echtgenoot en vader voor zijn gezin, als een toegewijde zoon voor de Kerk en als een oprechte burger voor ons land waarvoor hij op diverse terreinen een memorabele zending heeft volbracht. Vooreerst kunnen wij onmogelijk vergeten dat Professor Borromeo tot de adellijke familie Borromeo behoorde. Zonder hier ooit prat op te gaan droeg hij de kenmerkende eigenschap in zich dat hij de grote aartsbisschop van Milaan, de Heilige Karel, tot een van zijn voorzaten mocht rekenen. Deze geestelijke belichaamde ooit op meesterlijke wijze de vernieuwing van de Kerk in zijn tijd. Als man met een grote historische cultuur heeft hij een zeer waardevolle bijdrage geleverd aan de kennis en de historische kritiek op tal van vaak complexe en controversiële gebeurtenissen. Agostino Borromeo studeerde af in de Politieke Wetenschappen, gespecialiseerd in Geschiedenis, aan de La Sapienza Universiteit van Rome, waar hij meteen hoogleraar Moderne en Hedendaagse Geschiedenis van de Kerk en van andere christelijke godsdienstige strekkingen werd. Vervolgens doceerde hij de geschiedenis van het christendom en de Kerken aan de Maria Santissima Assunta Vrije Universiteit van Rome (LUMSA). Hij behaalde het diploma van archivaris aan de school van het Vaticaanse Geheime Archief en volgde theologische cursussen aan het Instituut voor Religieuze Wetenschappen van de Pauselijke Gregoriana Universiteit. Hij werd tevens voorzitter van het Italiaanse Instituut voor Iberische Studies, medewerker aan het Italiaanse Instituut voor Geschiedenis alsook actief en academisch lid van talrijke Italiaanse en internationale wetenschappelijke en culturele verenigingen. Het zou ons te ver leiden om hier zijn talrijke publicaties en professionele en niet-professionele activiteiten in herinnering te brengen. Anderzijds kan ik niet nalaten zijn opname als lid van het Pauselijk Comité voor Historische Wetenschappen in 2002 te vermelden, dit op uitdrukkelijk aandringen van Paus Johannes Paulus II, alsook als lekenauditor van de Bijzondere Vergadering van de Synode van Bisschoppen voor het Midden-Oosten in 2010, deze keer op vraag van Paus Benedictus XVI. Ik wil hier ook nog zijn lidmaatschap van de Soevereine Militaire Orde van Malta en zijn genereuze inzet voor UNITALSI in herinnering brengen. Maar het was binnen de Ridderorde van het Heilig Graf, waarvan hij Ridder met Ordeketting was, dat hij de rijkdom van zijn talenten heeft getoond en zijn groot gevoel voor organisatie demonstreerde, eerst als kanselier en lid van het Grootmeesterschap, daarna als Gouverneur en Luitenant-Generaal en uiteindelijk Ere-Luitenant-Generaal. Als Grootmeester wilde ik hem ter gelegenheid van mijn officiële pelgrimstocht naar het Heilig Land onder de leden van de delegatie opnemen, een uitnodiging die hij met groot genoegen in ontvangst nam. Hij deelde mij toen evenwel mee dat dit zijn laatste reis naar het Heilig Land zou zijn. Dit was in mei 2022. Hij zou zich deze pelgrimstocht als een gedenkwaardige gebeurtenis blijven herinneren, alsof deze reis een voorafschaduwing was van de ultieme synthese van zijn toewijding aan het Land van de Heer. Graaf Borromeo had inderdaad een buitengewone passie voor het Heilig Land, waar hij altijd met de geest van de “pelgrim” naartoe trok, zelfs wanneer hij erheen ging om een direct zicht te krijgen op de werken die de Orde binnen het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem ondersteunde. Zoals we vaak onder mekaar hebben opgemerkt, mag het Heilig Land onder geen beding tot een eenvoudige archeologische plaats van geloof gereduceerd worden of tot een land waar we gedwongen worden hulpeloos getuige te zijn van de confrontatie tussen Israëli’s en Palestijnen. Alle christenen hebben daar een rol en een taak te vervullen en hij was er trots op dat de Orde van het Heilig Graf deze met nederigheid, eenvoud en efficiëntie vervulde. Waarde Professor Agostino, het mysterie van het lijden, de dood en de wederopstanding van de Heer heeft in uw geloof altijd centraal gestaan, en dit geloof in de Verrezen Heer is de zekere en betrouwbare lijn geweest die u in heel uw leven ononderbroken hebt gevolgd. Uw geloof was een levend geloof. Daarvan was u een waardige getuige en u deed dit met nederigheid, eenvoud en sereniteit, maar evenzeer met de nobele kracht van heel uw ziel en intelligentie. Het was een geloof dat diep geworteld was in de woorden van het Evangelie dat we zojuist hebben gehoord. Op dit intriest moment van de dood van haar broer Lazarus richtte Jezus zich tot Martha van Bethanië met de woorden: “ Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven ” Vervolgens vroeg Hij haar: “ Geloof je dat?” Op deze vraag gaf jij, Agostino, hetzelfde antwoord als Martha: “ Ja Heer, ik geloof het: U bent Christus, de Zoon van de levende God. U bent degene die in de wereld is gekomen. ” Dit was het geloof van Agostino Borromeo. Dit was het geloof dat hij zijn hele leven op een vruchtbare en rijke manier heeft beleefd, terwijl hij een toegewijde zoon en dienaar van de Kerk bleef. Hij was dit steeds met een constante en ideale toewijding, bijna uit eerbied voor de geestelijke erfenis van zijn illustere voorvader, de Heilige Karel. Waarde Professor Borromeo, door uw trouw heeft u bijgedragen aan deze christelijke bezieling van de samenleving die de uitdagingen van de moderniteit aanvaardt. U deed dit zonder tegenstand en tegelijk met de nodige analyse en begrip van de feitelijkheid. Uw discrete inzet in dienst van de zieken bij UNITALSI heeft ons de betekenis van uw liefdadigheid leren kennen, terwijl u binnen de Ridderorde van het Heilig Graf onophoudelijk uw vrijgevigheid jegens de armen en de behoeftigen van het Land van Jezus heeft getoond. U deed dit alles met het karakter van een leek die zijn “roeping” met de helderziende en heilige “missie” van de gedoopte in de wereld gestalte wist te geven. Dank u voor uw helder getuigenis van geloof, dat onmogelijk in deze paar woorden kan worden samengevat. Maar sta mij toe hier ook nog een enkel woord aan toe te voegen over de Agostino die op een voorbeeldige manier een gezinsleven leidde. Daarin vond hij de sappen van een boeiende en verkwikkende sereniteit. Hier gaat tevens al onze sympathie en menselijke nabijheid naar zijn echtgenote Beatrice, hun kinderen Carolina, Renato en Francesco, alsook naar zijn zus Ludovica en zijn broer Gianalfonso. U hebt van hem gehouden en hij hield van jullie. Moge de herinneringen aan de onvergetelijke tijd die u samen hebt doorgebracht u vergezellen en troosten, zelfs als zijn vertrek een leegte in uw bestaan achterlaat. Weet dat zijn getuigenis van het goede voor u en voor ons allemaal nooit zal verloren gaan. Moge deze gedachte ons de betekenis en de volheid van een leven schenken dat de dood en de christelijke troost overstijgt. Vandaag vertrouwen we allen onze broeder Agostino toe aan de Heer Jezus Christus en door ons gebed vragen we de Verrezen Heer om hem in Zijn barmhartigheid van al zijn zwakheden en fouten die hij mogelijk in zijn bestaan heeft begaan, te zuiveren en hem zo als een goede en trouwe dienaar in het Vaderhuis te verwelkomen. Moge hij voor zijn familie en voor ons allen bidden en moge hij ons met zijn genegenheid voor de Heer blijven steunen. Als afsluiting zou ik Ignatius van Antiochië, een grote bisschop uit de apostolische tijden, willen citeren. Hij sprak tot zijn christenen: “ Het is goed voor mij om mijn einde tegemoet te gaan en deze wereld te verlaten om mij bij God te voegen, om in Hem op te stijgen .” En het is precies dit, beste confrater Agostino, wat de Heer voor u in petto heeft. Amen. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
De verantwoordelijken van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem kwamen de voorbije week in Rome bijeen om er de vierjaarlijkse vergadering van de Consulta bij te wonen. Ze waren met zowat 150 aanwezigen en kwamen uit circa veertig landen wereldwijd verspreid. Deze vergadering binnen onze pauselijke instelling werd geleid door de Grootmeester Kardinaal Filoni en de Gouverneur-Generaal, Ambassadeur Leonardo Visconti di Modrone. Traditioneel werd de vergadering bijgewoond door de Landscommandeurs en de Magistrale Afgevaardigden, dit zijn de leken die verantwoordelijk zijn voor de uitbouw van het bestuur in de verschillende regio’s. Maar deze keer waren voor het eerst ook de Grootpriors mee uitgenodigd. Deze geestelijken staan in voor de spirituele begeleiding van de Ridders en de Dames in de onderscheiden landen op de vijf continenten waar de Orde aanwezig is. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, de Latijnse Patriarch van Jeruzalem en tevens grootprior van de Orde, kon vanwege de tragische situatie in het Heilig Land niet aanwezig zijn. Via een onlineverbinding slaagde hij er evenwel in om alsnog de vergaderingen mee te maken. Zijn beschrijvingen van de gebeurtenissen en vooral van het lijden van de lokale bevolking heeft de aanwezigen heel diep geraakt. Zij wilden dan ook hun betrokkenheid met de christenen in het Heilig Land manifesteren door hen een door iedereen eigenhandig ondertekende brief toe te sturen. Op die manier wilden zij uitdrukking geven aan hun verbondenheid en hun totale steun aan de Moederkerk van Jeruzalem. Dit is immer steeds de missie van de Orde geweest. Dit is vandaag dan ook méér dan ooit nodig. De leden van de Consulta werden door Paus Franciscus in audiëntie ontvangen. Zij waren hem bijzonder dankbaar voor de boodschap die zij van hem meekregen. “ Het Lege Graf, waarvan de Ridders en de Dames reeds eeuwenlang de roeping hebben om het in het bijzonder te bewaken, is in feite vooral een teken van de grenzeloze Liefde van de Gekruisigde Heer. Hij heeft nooit iets voor zichzelf gevraagd en kon daarom ook niet door de valstrikken van de dood van Zijn opdracht worden weerhouden. Het Lege Graf is een teken van de overwinning van de Verrezen Heer, in wie ook wij het leven vinden. ” Het centrale thema van de Consulta was de vorming van de leden van de Orde. Dit brengt ons naar de kern van onze roeping, om met name door middel van ons getuigenis van hoop en onze concrete solidariteit ook vandaag het mysterie van de dood en de Verrijzenis van Christus tot leven te brengen. Het is aan de Ridders en de Dames van de Orde om zich samen met het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem voor deze zware taak in naam van de universele Kerk in te zetten. “ Ik weet mij geestelijk met u verenigd, ” verklaarde Paus Franciscus, “ met allen die deze bijeenkomst van de Consulta meemaken. U moet nu ongetwijfeld in uw bijeenkomst de grote pijn van de Moederkerk van Jeruzalem van heel nabij hebben meegemaakt. U hebt deze met de christenen in het Heilig Land gedeeld en samen met hen om het geschenk van de vrede gesmeekt. ” Als gelovige mannen en vrouwen staan we dicht bij het lijden van alle onschuldige slachtoffers van het conflict. Verenigd met de Heilige Vader blijven we bidden dat er een rechtvaardige oplossing wordt gevonden en dat de vrede, een geschenk dat van boven komt, maar dat nog nooit zo ver weg heeft geleken, het Heilig Land zal bevloeien. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Inleiding Van 6 tot 10 november 2023 kwamen alle hoogste functionarissen van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem onder het voorzitterschap van Kardinaal-GrootmeesterFernando Filoni in Rome bijeen. Het betreft de leden van het Grootmeesterschap, de Landscommandeurs en Magistrale Afgevaardigden, een vertegenwoordiger van het Staatssecretariaat alsook een van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. Dit is de Consulta. Deze bijeenkomst vindt in de regel om de vier jaar plaats. De doelstelling is telkens een reflectie op en de bespreking van een gemeenschappelijk thema dat betrekking heeft op het leven van de Orde in al haar perifere structuren (d.w.z. in alle landen waar de Orde aanwezig is). De Consulta is – in de synodale geest – het belangrijkste overlegorgaan van de Grootmeester. Volgens de statuten is het eigenlijk geen “overlegorgaan” in de strikte betekenis van het woord, maar maken de door de Consulta geformuleerde voorstellen deel uit van het besluitvormingsproces met betrekking tot de belangrijkste kwesties betreffende de Orde (Art. 17.1). Een nieuwigheid Deze keer waren voor het eerst – en dit ten uitzonderlijke titel – ook de Grootpriors van de Orde uitgenodigd. Dit gebeurde op uitdrukkelijk verzoek van Kardinaal Grootmeester Fernando Filoni. Afgezien van het feit dat dit een sterk signaal is van samenwerking tussen de leken en de kerkelijke leiders binnen de Orde – zij vormen immers de twee componenten in onze organisatie – was dit uiteindelijk ook een mooie kans voor onze Grootpriors om zich beter in de prachtige missie die de pausen aan ons hebben toevertrouwd, te verdiepen. Een genodigde van het elfde uur De gesprekken konden in geen geval de catastrofale humanitaire situatie in het Heilig Land uit de weg gaan. De oorlog en de verschrikkelijke gevolgen ervan voor de bevolking in Gaza, maar ook op de Westelijke Jordaanoever en in Israël, werden per videoconferentie door de Patriarch beschreven. Zijn aanwezigheid in Rome werd door de oorlogsomstandigheden onmogelijk gemaakt. De Patriarch sprak niet enkel zijn bezorgdheid uit over de huidige oorlogssituatie, maar evengoed over de gevolgen die in de naoorlogse periode nog mogen verwacht worden. Er wacht het Heilig Land ontegensprekelijk nog een heftige tijd van onveiligheid en werkloosheid, van de vernietiging van huizen en het intrekken van de werkvergunningen alsook een tijd van haat die binnen de verschillende bevolkingsgroepen nu reeds wortel schiet. De kans is groot dat niets meer ooit hetzelfde zal zijn. De talrijke solidariteitsboodschappen die van over de hele wereld en vanuit de verschillende Kerken aan de Patriarch werden gericht, hebben echter duidelijk laten voelen dat Jeruzalem de Moederkerk is en blijft. De vormingsinitiatieven Het centrale thema dat tijdens deze sessie van de Cosulta aan bod kwam, was de vorming. Dit bleef niet beperkt tot de (permanente) vorming van de leden maar tevens de vorming van de kandidaat-leden, de vorming van de geestelijkheid en deze van de leden die een verantwoordelijkheid binnen de officiële organen van de Orde op zich nemen. Dit is duidelijk een omvangrijk thema waarbij meteen de vraag rijst hoe je dit beste kan benaderen. Instrumentum Laboris Naar alle deelnemers was voorafgaandelijk een zeer uitgebreid voorbereidend werkdocument gestuurd dat was opgesteld op basis van de informatie die vorig jaar aan de landscommandeurs werd gevraagd. (Zo had de Belgische Raad en onze Landscommandeur aan de Kardinaal Grootmeester een verklarende tekst van zes pagina’s gestuurd waarin onze vormingsinitiatieven in detail werden beschreven). De eerste twee dagen waren aan de uitwisseling van gedachten gewijd, waarbij de deelnemers per taalgroep waren ingedeeld. Dit zorgde binnen elke groep voor een grote diversiteit. Zo stonden Landscommanderijen met meer dan 1000 leden schouder aan schouder met Magistrale Delegaties met amper 40 leden. En deze kwamen noodzakelijkerwijs dan ook nog niet uit hetzelfde continent!. Dit resulteerde niet alleen in behoorlijk levendige debatten maar waren ook een gelegenheid tot uitwisseling van zeer nuttige “good practices”. Op de derde dag presenteerden de vier Vice-Gouverneurs-Generaal in plenaire vergadering de voorstellen die nog voor aanvullingen en verbetering vatbaar waren. Voor deze presentatie werd de structuur van het voorbereidend document gebruikt. Enkele eerste Indrukken… Elke Consulta kent verschillende aspecten. Naast het werk dat in de verschillende groepen moet worden volbracht, is het voor iedereen een kans om nieuwe banden te smeden met landscommandeurs die in de praktijk vaak ver verwijderd leven, een kans om de relaties die tijdens eerdere investituren waren aangegaan te verdiepen, een kans om inspirerende ideeën uit te wisselen, om de cohesie binnen de taalgroep te versterken, om documentatie te verkrijgen en nog zoveel meer. Uit de interviews tijdens de Consulta bleek heel duidelijk: de internationale dimensie van onze Orde die tegelijk rekening houdt met lokale bijzonderheden. het universele aspect van onze roeping tot heiliging. Heiligheid beperkt zich immers niet tot een paar gelukkige bevoorrechte mensen, hetgeen reeds door Vaticanum II in herinnering werd gebracht. de theologische dimensie van onze identiteit als Ridders en Dames. Deze dimensie vindt haar wortels in het Mysterie van de dood van Christus én Zijn opstanding. Deze twee zijn heel nauw met elkaar verbonden. De dood van Christus is een daad van verzoening en verlossing voor iedereen en wij zijn geroepen om die te beleven en ervan te getuigen. onze seculiere Orde is ridderlijk in de hoogste dimensie. Ridder of Dame zijn, geeft ons een ideaal, een persoonlijk engagement waarin de deelname aan het leven van de Kerk zit vervat, maar dan wel in overeenstemming met de bijzondere roeping van onze Orde. Dit engagement werd ons door de pausen toevertrouwd en bevat de bijzondere zorg voor het Heilig Land, het land waarin Jezus heeft geleefd (zie de Preambule van onze Statuten. het kerkelijke karakter van deze specifieke roeping houdt in dat dit onder de Kerk ressorteert. Het is in naam van de Kerk (zowel lokaal als universeel) dat wij, Ridders en Dames, geroepen zijn om de plicht op ons te nemen om de Moederkerk van Jeruzalem te steunen. We zijn dus rechtstreekse deelgenoten aan de zorg van de Paus voor de hele Kerk, in het bijzonder wat ons betreft voor de Heilige Plaatsen en de katholieke instellingen in het Heilig Land. En wat nu ? Het is de bedoeling om tot een definitief referentiedocument voor de Orde te komen. Het is bedoeld om in de verschillende stadia van de af te leggen weg van de (toekomstige) Ridder en de (toekomstige) Dame de hulpmiddelen aan te reiken die voor hun voortdurende vorming beschikbaar zijn. Hetzelfde geldt evengoed voor de geestelijkheid. Het gaat om het volgen van een koers, het uitzetten van een lijn, die door elke landscommandeur volgens de bijzonderheden van zijn landscommanderij kan aangepast en verbeterd worden. Dit document zal worden toegevoegd aan het Corpus van de andere documenten, zoals de nieuwe statuten en rituelen. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Z.E. Heren Kardinalen, dierbare broeders in het Episcopaat, leden van het Grootmeesterschap en heren Landscommandeurs, dierbare broeders en zusters, Ik wens u allen, Ridders, Dames en geestelijken die de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem vertegenwoordigen van harte welkom en wens u het allerbeste toe. Ik richt een speciale groet aan Kardinaal Fernando Filoni, Grootmeester van de Orde, en ik wens mijn gevoelens van dankbaarheid en respect uit te spreken voor alle leden van de Orde over de hele wereld. U bent in Rome samengekomen om er de vergadering van de Consulta bij te wonen. Dit is de bijeenkomst van Landscommandeurs , Magistrale Afgevaardigden en, dit jaar, ook de Grootpriors van de landscommanderijen, om het voorgestelde thema over de vormingsinitiatieven te bespreken. Het betreft de noodzakelijke vorming van de kandidaten die tot de Orde willen toetreden; de permanente vorming van diegenen die al aan het leven en de missie van de Orde participeren; alsook de vorming van degenen die geroepen zijn om verantwoordelijke mandaten op zich te nemen. De vormingsinitiatieven richten zich op twee elementen: enerzijds het spirituele, in het besef van de hoge morele toewijding die de leden voor het altaar op zich nemen. En anderzijds datgene wat betrekking heeft op de organisatie van activiteiten en het beheer van de middelen, om op een continue en adequate manier op de behoeften van het Heilig Land te kunnen reageren. Het gaat om een initiële en om een permanente vorming, om een praktische en om een spirituele vorming. Dit zijn de vier oriëntaties die we in het teken van het kruis op uw insignes kunnen herkennen, en die nadrukkelijk uw jassen en mantels sieren alsook uw spiritualiteit inspireren. De horizontale balk herinnert u aan uw engagement om ervoor te zorgen dat uw toewijding aan de gekruisigde en Verrezen Christus uw hele leven omvat en die u, vanuit de naastenliefde, dichter bij elke broeder en zuster brengt. De verticale balk staat dan weer stevig in de grond geplant en is naar de hemel gericht. Deze balk herinnert u aan de onvervreemdbare complementariteit tussen een leven van gebed en van dienstbaarheid aan uw broeders. Hierin blijft u enerzijds attent, gekwalificeerd en goed geworteld in de realiteit waarin je leeft geënt. Anderzijds blijven uw werken op het totale welzijn van de persoon gericht (vgl. Ef. 3, 17-19; alsook de Heilige Thomas van Aquino, Commentaar bij de Brief van de Apostel Paulus aan de Efeziërs, 3, 5). In dit opzicht vormen de Statuten die ik heb goedgekeurd de mooie uittekening van het grote traject dat u als lekenorde moet volgen, met het doel dat destijds reeds door de Zalige Paus Pius IX goed werd uitgetekend en tevens door zijn opvolgers werd bevestigd. De Orde telt toegewijde mannen en vrouwen die met een volledige deelname aan het leven van de Kerk worden geassocieerd. Dit engagement begint reeds bij de “Moederkerk”’ van Jeruzalem, zoals deze volgens de leer van de Apostel Paulus (vgl. 1 Kor. 16, 3) werd gedefinieerd. De leden stellen zich tevens open voor de hele wereld. Vanuit dit universele perspectief bent u geroepen om een Orde te zijn die, sterk in haar eigen identiteit, op de mooiste, open en beschikbare manier aan het mysterie van de naastenliefde deelneemt. U staat klaar om de diensten op u te nemen die de Heer volgens de heersende behoeften van uw broeders en zusters van u verlangt. U zet zich in voor het onderwijs aan kinderen maar evengoed voor concrete solidariteit met de meest kwetsbare groepen, zoals ouderen, zieken en vluchtelingen. Laten we hier dan ook altijd het ‘refrein’ in gedachten houden dat de Heer alle profeten in het Oude Testament laat zeggen: ‘dien de weduwe, de wees en de vreemdeling’. Deze zorg moeten we in ons dragen. Het lege Graf, waarvan u zich door uw roeping als bijzondere bewaker heeft aangemeld, is in die zin vooral een teken van de oneindige Liefde van de Gekruisigde. Deze houdt niets voor zichzelf en kan dus ook niet in de valstrikken van de dood stappen. Het lege Graf is tevens het teken van de overwinning van de Verrezen Heer in wie wij zelf ook het leven vinden (vgl. Rom 6, 8-9). Het lege Graf is tevens het teken van de kracht van het Mysterie van zijn Lichaam en Bloed dat ons allen als zijn leden van dit Mysterie verenigt (vgl. 1 Kor 10:17). Vorming geven en vorming krijgen, zowel op weg naar het moment van intrede als gedurende heel de verdere weg die men in de Orde zal afleggen. Vorming gebeurt een leven lang. Vorming is een universeel en inclusief liefdadigheidswerk. Bestudeer vanuit dit gezichtspunt de geschiedenis van uw Orde en wijd u, in een context van luisteren en bidden, aan het verwerven van de vaardigheden die nodig zijn om aan de behoeften van uw naaste te voldoen. Het gaat om een geweldige dienst die u vandaag de dag aan de Kerk en aan de wereld kunt aanbieden. In alle tijden, zelfs in onze tijd, wordt dienstbaarheid door een technocratische paradigma gekenmerkt. Er is een grote behoefte aan mensen die de liefdadigheid met intelligentie en verbeeldingskracht beoefenen. Ik dring er daarom bij u op aan om uw werk in deze stijl voort te zetten en dit getrouw in de verschillende fasen van de vorming door te geven. Voordat ik afsluit, wil ik graag samen met u over het Heilig Land nadenken. Wij zijn de trieste getuigen van een tragedie die zich op de plek waar de Heer leefde, afspeelt. Daar leerde Hij ons door zijn menselijkheid lief te hebben, te vergeven en voor iedereen goed te doen. Maar in tegenstelling hiervan zien we de mensheid door verschrikkelijk lijden verscheurd worden, een lijden dat vooral zoveel onschuldige mensen treft en zoveel onschuldige doden veroorzaakt. Dit is de reden waarom ik geestelijk met u allen verenigd ben, u die zeker deze bijeenkomst van de Consulta meemaken, die de grote pijn van de Moederkerk van Jeruzalem deelt en om het geschenk van de vrede smeekt. Beste broeders en zusters, moge de Maagd Maria, die door u met de titel van Koningin van Palestina wordt aanroepen, u altijd in uw missie bijstaan. Ik zegen u allen met heel mijn hart, ik zegen alle leden van de Orde en hun families. En vergeet alsjeblieft niet voor mij te bidden. Dank u wel. Holy See Press Office Bulletin, 9 November 2023 Copyright © Dicastero per la Comunicazione - Libreria Editrice Vatican Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
“ Jullie, nieuwe kardinalen, zijn uit verschillende delen van de wereld naar Rome gekomen, en dezelfde Geest die de evangelisatie van jullie volk heeft bevrucht, hernieuwt nu in U uw roeping en uw zending in de Kerk en voor de Kerk. ” Dit verklaarde Paus Franciscus, hierbij verwijzend naar het Pinksterverhaal en de doop van de eerste Kerk. Hij sprak deze woorden uit in zijn homilie ter gelegenheid van de viering van het recente Consistorie op 30 september l.l. Tijdens dit consistorie creëerde hij onder meer de Patriarch van Jeruzalem en Grootprior van de Orde van het Heilig Graf, Zijne Zaligheid Pierbattista Pizzaballa, tot kardinaal. “ We zijn in feite verkondigers van het evangelie in de mate waarin we de verwondering en de dankbaarheid dat we geëvangeliseerd zijn in ons hart bewaren. In feite is dit een altijd aanwezige gave die voortdurend in herinnering en in geloof vernieuwd moet worden. Wij zijn verkondigers van het evangelie die zelf geëvangeliseerd zijn want wij zijn niet zomaar ambtenaren in dienst van de Kerk, ” voegde de Heilige Vader hier nog aan toe om vervolgens door middel van enige beeldspraak uit te drukken hoe het Kardinaalscollege er zou moeten uit zien. “ Het moet zijn als een symfonieorkest dat tegelijk de symfonie en de synodaliteit van de Kerk vertegenwoordigt. Diversiteit is noodzakelijk, ze is essentieel, maar elk geluid moet bijdragen aan het gemeenschappelijke doel, ” verduidelijkte hij verder nog terwijl hij elkeen uitnodigde tot een troostend vertrouwen in de Heilige Geest. “ Hij heeft de leiding. Hij is de innerlijke meester van elke mens en de meester van de weg die we samen moeten inslaan. Hij creëert verscheidenheid en eenheid, hij is de harmonie zelf. ” Nadat ze in processie vanuit het Palazzo della Rovere waren vertrokken, participeerde een grote delegatie van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem aan het Consistorie op het Sint-Pietersplein. De delegatie bestond uit ongeveer een honderdtal Ridders en Dames die in gebed de Patriarch van Jeruzalem ondersteunden. Deze mocht uit de handen van de opvolger van Petrus de kardinaalshoed en de kardinaalsring ontvangen en kreeg de Sant'Onofrio al Gianicolo als titelkerk toegewezen. Naast de Kardinaal-Grootmeester en de Gouverneur-Generaal was er namens de Orde een vertegenwoordiging van de leden van het Grootmeesterschap en waren tevens tal van landscommandeurs aanwezig: zo de Vice-Gouverneurs-Generaal Jean-Pierre de Glutz en Enric Mas, de leden van het Grootmeesterschap Flavio Rondinini, Helene Lund en Vincenzo Buonomo; de Landscommandeur van Zwitserland-Liechtenstein, Donata Krethlow-Benziger; van Engeland en Wales, Michael Byrne; van Portugal , Bartolomeu da Costa Cabral; van Midden-Italië, Anna Maria Munzi Iacoboni; van Midden-Apennijnen, Italië, Giuseppe Marrani; van Zuid-Tyrreens Italië, Giovanni Battista Rossi; van Sardinië, Marco Cantori; de Magistraal Afgevaardigden van Letland, Janis Smelters, en van Noorwegen, Hyan Nguyen. Tijdens de beleefdheidsbezoeken die diezelfde dag nog werden georganiseerd konden zij de Patriarch van Jeruzalem persoonlijk feliciteren, waarbij ze onder de nieuwe kardinalen ook nog vier andere leden van de Orde van het Heilig Graf mochten begroetten: Kardinaal Stephen Brislin, Aartsbisschop van Kaapstad en Grootprior voor Zuid-Afrika; Kardinaal Luis José Rueda Aparicio, Aartsbisschop van Bogota en Grootprior voor Colombia; Kardinaal Américo Manuel Alves Aguiar, Bisschop van Setúbal en Kardinaal Agostino Marchetto, Apostolische Nuntius en Aartsbisschop van Écija (Spanje). De volgende dag, op zondag 1 oktober, verzamelden zich rond Kardinaal Pizzaballa tal van autoriteiten en gelovigen uit het Heilig Land. Zij kwam samen voor een dankmis in een warme en feestelijke sfeer in de Basiliek van Santa Maria Maggiore. De Orde van het Heilig Graf werd vertegenwoordigd door de Gouverneur-Generaal, Ambassadeur Leonardo Visconti di Modrone, door de Kanselier, Ambassadeur Alfredo Bastianelli, de Penningmeester, Dr. Saverio Petrillo, evenals door de leden van het Grootmeesterschap, de Landscommandeurs en Magistrale Afgevaardigden en talrijke leden van de Orde. Aan het einde van de viering bood de Gouverneur-Generaal namens de 30.000 ridders en dames van over de hele wereld aan Kardinaal Pizzaballa een borstkruis van de Orde aan. François Vayne Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Onder het voorzitterschap van de Kardinaal Grootmeester worden alle hoogste functionarissen van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem samengeroepen om gemeenschappelijke thema’s over het leven van de Orde in al haar perifere structuren te bespreken en erover na te denken. Het betreft de leden van het Grootmeesterschap, de Landscommandeurs en Magistrale Afgevaardigden alsook een vertegenwoordiger van het Staatssecretariaat en van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. Deze Consulta heeft om de vier jaar in Rome plaats en gaat dit jaar door van 6 tot 10 november. Omwille van de covidpandemie zijn er deze keer vijf jaar overgegaan sedert de laatste Consulta (2018) heeft plaats gehad. De vergadering focuste toen heel specifiek op “De rol van de landscommandeur in de missie van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem”. Het thema van de Consulta 2023 zal wezenlijk op de vormingsinitiatieven binnen de Orde gericht zijn. Bij wijze van uitzondering zullen ditmaal op directe uitnodiging van Kardinaal Fernando Filoni, Grootmeester, ook de Grootpriors binnen de Orde aanwezig zijn. Er werd ondertussen reeds een Instrumentum Laboris naar de deelnemers gestuurd, enerzijds om hen in de mogelijkheid te stellen zich vooraf reeds op het thema voor te bereiden en anderzijds ook om op een bredere schaal de Ridders en Dames die voor de reflectie zouden kunnen een bijdrage leveren, mee te kunnen betrekken. De Consulta is in synodale geest het belangrijkste raadgevend orgaan van de Grootmeester en, zoals we in de statuten kunnen lezen, " is het niet direct een overlegorgaan, maar de geformuleerde voorstellen dienen in het besluitvormingsproces omtrent de belangrijkste kwesties met betrekking tot de Orde te worden opgenomen. ” (Art. 17, 1) Aan het einde van de bijeenkomst en de daar gevoerde discussies zal de Grootmeester een slotdocument opstellen dat de richtlijnen voor de komende jaren zal vastleggen. De samenwerking tussen de seculiere en kerkelijke geledingen is duidelijk binnen onze Pauselijke Instelling aanwezig, maar evenzeer in de organisatie van deze dagen van overleg. Voor het eerst zal de Consulta zowel door leken (de landscommandeurs en magistrale afgevaardigden) als door de kerkelijke verantwoordelijken van de zestig lokale structuren van de Orde worden bijgewoond. Bovendien weze eraan herinnerd dat het enerzijds de Kardinaal-Grootmeester is die de Consulta bijeenroept, die de door het voorzitterschap van het Grootmeesterschap voorgestelde agenda goedkeurt en die de plenaire vergaderingen voorzit. Maar het is anderzijds de Gouverneur-Generaal die de vergaderingen in een geest van gemeenschap modereert. (Art. 17, 4). De Grootmeester, Kardinaal Fernando Filoni, en de Gouverneur-Generaal, Ambassadeur Leonardo Visconti di Modrone, zullen persoonlijk de verschillende landscommandeurs en de werkgroepen per talengroep ontmoeten en hen te woord staan. Op die wijze willen zij de lokale leiders van de Orde uit de verschillende geografische regio’s en de taalkundig aan mekaar verwante regio’s in staat stellen samen te discussiëren en aan het voorgestelde thema te werken. Het is duidelijk dat de Consulta in een fundamentele eenheid van gebed met de Moederkerk van het Heilig Land wordt beleefd. Deze staat immers in het middelpunt van het engagement en de aandacht van alle Ridders en Dames van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Het zal dan ook een bijzondere vreugde zijn om Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem en onze Grootprior, op deze Consulta te mogen verwelkomen. Hij zal bovendien een paar weken eerder, met name op 30 september, de kardinaalshoed uit handen van Paus Franciscus hebben ontvangen. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
onder hen de Latijnse Patriarch van Jeruzalem
Na het Angelusgebed van 9 juli kondigde Paus Franciscus de creatie van 21 nieuwe kardinalen aan. “ De herkomst van de nieuwe kardinalen is een weerspiegeling van de universaliteit van Kerk, die aan alle mensen op aarde Gods barmhartige Liefde blijft verkondigen. ” Verscheidene onder hen zijn lid van de Ridderorde van het Heilig Graf, met in de eerste plaats de Grootprior, Mgr. Pierbattista Pizaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem. Zijn jurisdictie en pastorale zorg strekken zich uit over de katholieken van de Latijnse ritus die in Israël, Palestina, Jordanië en Cyprus wonen. Hij is tevens voorzitter van de Conferentie van Latijnse Bisschoppen van de Arabische regio’s (CELRA). Samen met hem worden tijdens het consistorie van 30 september a.s. ook nog andere bisschoppen en aartsbisschoppen tot kardinaal gecreëerd die op verschillende continenten bij de Orde betrokken zijn. Zo ook Mgr Stephen Brislin, Aartsbisschop van de Kaap (Zuid-Afrika); Mgr. Luis José Rueda Aparicio, Aartsbisschop van Bogota; Mgr Américo Manuel Alves Aguiar, Hulpbisschop van Lissabon (Portugal) en Mgr Agostino Marchetto, 82 jaar oud en gewezen Apostolische Nuntius in Wit-Rusland. Kardinaal Filoni, Grootmeester, Ambassadeur Leonardo Visconti de Modrone, Gouverneur-Generaal, de leden van het Grootmeesterschap, de Landscommandeurs en de 30.000 Ridders en Dames uit de hele wereld, bieden aan de Grootprior van de Orde, alsook aan alle andere nieuwe leden van het College van Kardinalen hun beste wensen aan. Zij bidden tevens dat zij in hun nieuwe waardigheid steeds op de voorspraak van Onze-Lieve-Vrouw, Beschermvrouw van de Orde, zullen kunnen blijven rekenen. Bron : Website Grand Magistère Foto : © Grand Magistère Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Vogelzanglaan 21150 Brussel
