Op zaterdag 7 juni 2025 ging Zijne Eminentie Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem, voor in een plechtige Eucharistieviering voor de Gezinnen ter ere van het Jubeljaar. Deze werd door het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem georganiseerd als onderdeel van de spirituele en pastorale initiatieven van het Jubeljaar 2025 in het Heilig Land. De viering vond plaats in het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw Koningin van Palestina in Deir Rafat en bracht bisschoppen, priesters, religieuzen, maar ook talloze families en gelovigen uit verschillende parochies van het bisdom bijeen. Het gezin als hart van de Kerk en de samenleving Kardinaal Pizzaballa benadrukte in zijn homilie de centrale rol van het gezin in de kerk en de hele samenleving. Hij beschreef het gezin als " de huiselijke kerk, de plek waar het geloof voor het eerst wordt gezaaid en waar de waarden worden gevormd die de toekomst van de samenleving bepalen. " Hij sprak ook over de zorgen voor de hedendaagse jeugd, die " door het beeld dat de media van het gezinsleven schetsen zo sterk beïnvloed wordt. Daarom moeten wij getuigen van de ware betekenis en schoonheid van een gezin dat in Christus verenigd is, ja ook nu zelfs te midden van de uitdagingen van onze tijd... De huidige generatie is bang voor het woord ‘voor altijd’, omdat een gezin voor altijd zou moeten blijven bestaan. Jongeren zijn bang om zich te engageren, om zich te binden. Dit houdt voor ons de oproep in om ons af te vragen waarom dit zo is! Dit wordt mee veroorzaakt doordat Jezus niet langer in ons leven centraal staat. Hij staat niet langer centraal in het nemen van beslissingen en in de beproevingen die wij op ons pad tegenkomen. ” Een vreugdevolle viering en een pelgrimstocht van geloof Na de Eucharistieviering liepen de deelnemers met een icoon van de Heilige Familie rond het heiligdom. Zij werden hierbij begeleid door hymnes en gebeden die de vreugde van het geloof en de eenheid van de christelijke gezinnen tot uitdrukking brachten. De processie werd afgesloten met het Jubileumgebed en de slotzegen van de kardinaal, die over alle aanwezigen Gods genade afsmeekte en bad dat “ elk gezin in dit Heilig Land een levend teken van hoop, verzoening en vrede zou mogen zijn. " Oprechte getuigenissen Veel deelnemers gaven uiting aan hun diepe vreugde en hun emotie en merkten op dat deze gebeurtenis meer was dan zomaar een feest. Het was een ware heropleving van de familiegeest. Een vader getuigde over de dagelijkse uitdagingen bij het opvoeden van zijn kinderen midden de huidige economische en sociale druk. Hij zei dat de woorden van de kardinaal hem “ een nieuw gevoel van hoop en vastberadenheid hadden gegeven om door te gaan ". Een moeder voegde hieraan toe: “ Ik voel dat de Kerk ons ziet, dat zij onze zorgen hoort en met ons mee op weg gaat. Deze viering herinnerde me eraan dat ik op deze reis niet alleen sta. ” Een jongeman gaf uiting aan zijn vreugde toen hij zag hoe gezinnen samen konden bidden en samen aan de mis participeren: “ Wij zijn met het geloof opgegroeid, maar vandaag de dag moeten we het zien opleven in de gezichten van onze kinderen. ” Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De keramieken muurplaatjes in de Oude Stad van Jeruzalem onthullen het geheim van een traditionele kunst die al meer dan een eeuw door een Armeense familie wordt doorgegeven. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem Ik behoor tot de derde generatie van de familie Karakashian, gespecialiseerd in Armeens keramiek in Jeruzalem. Het begon allemaal in 1919, tijdens het Britse mandaat, toen de toenmalige gouverneur, Sir Ronald Storrs, de wens uitsprak om de Qashani-tegels van de Rotskoepel te restaureren. Hiertoe nodigde hij een Armeense meester-keramist, David Ohannessian uit de stad Kütahya in Turkije, uit naar Jeruzalem te komen om het project te onderzoeken en een voorstudie uit te voeren. Als resultaat van dit onderzoek werd besloten om de 48.000 tegeltjes rondom de koepel te vervangen. Ohannessian keerde vervolgens naar Kütahya terug om er een team van ambachtslieden samen te stellen. Onder hen bevonden zich mijn grootvader, Megerditch Karakashian, en Nishan Balian, een specialist in het modelleren van klei. Het onder de knie krijgen van deze kunst was voor drie Armeense families de enige manier om te overleven. Zo ontsnapten zij aan de wreedheden die de Ottomanen tijdens de massamoorden op hun volk pleegden. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem De drie families verlieten Turkije in de periode van de Ottomaanse massamoorden op de Armeniërs en kwamen in Jeruzalem aan. Daar wisten ze zich te onderscheidden door tegelmonsters te maken die de goedkeuring van de Britse autoriteiten kregen. De Britten hadden een enorme waardering voor hun werk en keurden hun ontwerpen goed, maar de islamitische Awqaf verhinderde de voortzetting van het project. Zij argumenteerden hun tegenwerking met te verwijzen naar het verbod dat Armeense christenen niet op islamitisch religieus terrein (waqf) mochten werken. Deze weigering kon evenwel niet verhinderen dat in 1919 de eerste keramiekwerkplaats in het Heilig Land werd opgericht. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem Mijn vader en mijn oom behoorden tot de tweede generatie. In 1966 kreeg mijn vader, Stepan Karakashian, van Jordanië de opdracht om keramische plaatjes te maken voor de straten in de Oude Stad, dit zowel in het Arabisch als in het Engels. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem In 1967, met de komst van de Joden, vroeg de toenmalige Israëlische burgemeester Teddy Kollek aan mijn vader om de straatnamen, bijkomend aan het Arabisch en het Engels ook in het Hebreeuws te vermelden. Deze drietalige straatnaamborden geven de pelgrims een levendig beeld van de sociale en de religieuze structuur van de Heilige Stad. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem Ik geloof dat mijn vader ongeveer 250 keramieken bordjes heeft gemaakt. Jeruzalem telt namelijk veel wijken en steegjes. Betreffende de Armeense aanwezigheid in de stad Jeruzalem stelt Hagop verder nog: HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem Veel jongeren zijn vanwege de politieke instabiliteit in de regio, het gebrek aan tewerkstelling en de daaruit voortvloeiende problemen bij het stichten van een gezin uit Jeruzalem vertrokken en naar de Verenigde Staten, Australië en Canada geëmigreerd. Helaas is hierdoor ook het aantal Armeniërs sterk afgenomen. Desondanks zijn we hier nog steeds en we hopen dat zohaast de oorlog voorbij is net als voorheen het toerisme weer op gang zal komen, zodat we hier kunnen blijven wonen en blijven leven. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Laten we met Maria naar de bergen van Judea gaan, naar het huis van haar nicht Elisabeth. Met de hulp van Broeder Sergio Olmedo, gids in het Heilig Land, willen we het heiligdom gewijd aan de Moeder van God bezoeken en ontdekken. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land Alles wat we hier in het dorp Ein Karem vieren, was reeds voorwerp van diepgaand wetenschappelijk onderzoek. In de 17de eeuw werd deze plek door de Franciscanen definitief verworven. Vanaf 1938 besloot de toenmalige Custode Pater Alberto Gori deze heilige plaats grondig te restaureren. De kerk met een eeuwenoude geschiedenis werd helemaal herbouwd en hiervoor werd een beroep gedaan op Antonio Barluzzi die met zijn creatie een hommage aan de Allerheiligste Maagd Maria wou brengen. In een boek van Pater Bellarmino Bagatti, een archeoloog uit het Heilig Land, worden ontdekkingen betreffende de funderingen van het gebouw beschreven. Deze gaan tot de Romeinse tijd terug. Er zijn overigens nog steeds restanten te zien van de Byzantijnse kerk en de vroegere kerk van de kruisvaarders. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land Er bestaan oude teksten uit de 7de eeuw die bijvoorbeeld melding maken van “ de grot van Elisabeth de Wijze ” of “ de grot van Elisabeth de Rechtvaardige ’. Vanaf die tijd wordt er verwezen naar een kerk die aan de Heilige Elisabeth is gewijd en toen reeds een bedevaartsoord voor de christelijke gemeenschap van Jeruzalem was. De fresco’s bevatten taferelen uit de Heilige Schrift, bijzondere gebeurtenissen uit de geschiedenis van de Kerk en de belangrijkste dogma’s over Maria. Het centrale schilderij is het werk van Francesco Manetti die samen met Cesare Vagarini het grootste deel van de kerk beschilderde. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land In de apsis is bijvoorbeeld de Maagd Maria afgebeeld als een palmboom in de woestijn. Daarom vinden we op de ramen en ook op de vloer overal talloze palmbladeren die op verschillende manieren zijn vervaardigd. In deze kerk wordt Maria vereerd en de voorstelling ervan werd aan de handen van de toenmalige Custode, namelijk Giacinto Faccio, de opvolger van Alberto Gori, toevertrouwd. Aan de rechterkant roepen fresco’s de triomfantelijke Kerk op. Onderaan zien we de episode van het wonder waarin Jezus de duivel uitdrijft, en de vrouw die hem zegent door te verkondigen: “ Gelukkig is de moeder die U heeft gedragen en wiens borsten U hebben gevoed. ” Wenden we de blik naar links dan zien we een voorstelling van alle Mariakerken van Europa, met daaronder de voorstelling van Elizabeth die Maria gaat ontmoeten. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land Rondom ons bemerken we bijvoorbeeld ook een voorstelling van het Concilie van Efeze uit 431, dit was het eerste Concilie dat verkondigde dat Maria de Moeder van God was. Daarnaast staat de Maagd Maria, symbool van gezondheid en heil voor hen die hun hoop op haar hebben gesteld. Zij is een toevluchtsoord voor zondaars en de plaats waar alle mensen onder haar mantel kunnen schuilen. Eén van de bijzonderheden van dit fresco is namelijk een afbeelding van de figuur van Antonio Barluzzi, dit is de kale man die we ons zien aankijken, naast de dame gekleed in het geel. Het derde fresco is een voorstelling van onze Moeder als Middelares zoals op de bruiloft te Kana. Het vierde fresco tenslotte toont ons de Slag bij Lepanto, die op 7 oktober 1571 plaatsvond. Ten slotte bemerken we de Zalige John Duns Scotus, vurig verdediger van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis. De Joodse vrouwen die in de Bijbel worden beschreven en in het heiligdom worden afgebeeld, genieten ook de belangstelling van de lokale Joodse bevolking. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land Deze plaats is in Judea niet alleen het Mariaheiligdom bij uitstek, maar het is tevens van vrouwelijkheid diep doordrongen. Israëlische vrouwen komen hier graag naartoe omdat ze in Yael, Judith, Myriam, Deborah en Sara, die daar voorgesteld worden, zichzelf gemakkelijk herkennen. De Maagd Maria zelf draagt al deze heiligen ongetwijfeld in haar eigen persoon. Het belang van dit heiligdom ligt dan ook in het vermogen om de harten van het gehele Joodse volk te raken, en niet enkel de harten van de vrouwen, aangezien er hier ook heel wat studenten op bezoek komen. Ook wij waren op zaterdag 31 mei, het feest van het Bezoek van Maria aan haar nicht Elisabeth, hier in groten getale aanwezig, Ook wij wilden hier de Allerheiligste Maagd Maria en de Heilige Elisabeth eren. Broeder Francesco Patton, Custode van het Heilig Land, ging voor in de Eucharistieviering en in zijn preek vertelde hij over de weg die hij als Custode heeft afgelegd. Negen jaar eerder vierde hij dit feest reeds in deze kerk, in afwachting van het begin van zijn opdracht als Custode. Fr. FRANCESCO PATTON, ofm Custode van het Heilig Land Het werkwoord “ bezoeken” heeft voor mij een bijzondere betekenis, omdat ik op die negen jaar terugkijk als was het een ware pelgrimstocht. Het gaat niet zomaar om een pelgrimstocht naar de Heilige Plaatsen, maar om een ware tocht door het hele gebied van de Custode, in het voortdurende verlangen om mensen te ontmoeten. Om een dergelijke dienst te kunnen verlenen, moet men veel vertrouwen hebben. Daarom is bij elke levenskeuze de gelovige dimensie mijns inziens essentieel. Dit kan mij vreugdevol stemmen want, in alle eerlijkheid, het is met diepe dankbaarheid dat ik aan het einde van deze negen jaar, God moet danken. Dit was inderdaad zonder twijfel de belangrijkste ervaring van mijn hele leven. En net als Maria werden wij door de broedergemeenschap gastvrij verwelkomd. Daar staat voor iedereen die de Heer voor zijn ontelbare zegeningen komt danken altijd een royale tafel klaar. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Er is alweer een schooljaar voorbij dat zich tegen de achtergrond van de tragische situatie in Gaza afspeelde. Daar hebben duizenden kinderen en jongeren de vreugde van een vreedzame schoolcarrière niet kunnen ervaren. Ondanks de moeilijkheden is de Custode van het Heilig Land zich blijven inzetten voor het onderwijs van kinderen en jongeren in Israël en Palestina. Op die manier wilde men die jongeren een sprankeltje hoop op een betere toekomst bieden, een betere toekomst gebaseerd op het leren over vrede en een goed samenleven tussen volkeren. Op de school voor de meisjes van het Heilig Land in Bethlehem behaalden op 22 mei 51 meisjes hun diploma. Zuster Intisar van de Congregatie van de Heilige-Jozef is verheugd dat ze voor het eerst een bijdrage kon leveren aan de vervulling van deze droom. Zr. INTISAR SHARM Directrice van de meisjesschool te Bethlehem De plechtige diploma-uitreiking van dit jaar had een bijzonder karakter. Want ook al zijn onze harten bedroefd vanwege de vele menselijke verliezen en het aanhoudende lijden, we kunnen de vreugde van deze jonge pas afgestudeerde meisjes niet negeren. Wij kunnen evenmin blind zijn voor alles wat zij hun families bieden. Zuster Intisar benadrukte de actieve betrokkenheid van de jonge meisjes binnen hun gemeenschap en sprak de hoop uit dat velen van hen in de toekomst toegang zullen krijgen tot verantwoordelijke posities. Op die wijze zouden ze op hun beurt een bijdrage kunnen leveren aan de bevordering en ontwikkeling van hun land. In Jeruzalem, in het Auditorium van de Notre-Dame, ontvingen op zaterdag 24 mei 41 jonge meisjes en jongens hun diploma in de wetenschappelijke of literaire richting. Ook daar werd een ontroerende gedachte aan de studenten van Gaza gericht, verwijzend naar de recente tragische gebeurtenissen en naar het diepe lijden dat de oorlog in de harten achterlaat. Bij die gelegenheid werd een klein eerbetoon gebracht aan Professor Fida, een geweldige medewerkster van de Terra Sancta School. Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm Directeur van de Terra Sancta School Het is mij een grote vreugde om te weten dat ze gelukkig zijn. Wij hebben 9 jaar op deze school samen gewerkt en dankzij God hebben we de school door middel van veel projecten kunnen transformeren. Heden is de school volledig gerenoveerd en kunnen we van deze metamorfose getuige zijn. Er is het theater, het zwembad, de laboratoria... alles staat nu ter beschikking van de leerlingen. Het resultaat is dat iedereen zich verheugd voelt, inclusief de ambassadeurs en de consuls. Ze zien wat deze jonge mensen werkelijk in hun talenten met vastberadenheid hebben geïnvesteerd. MICHEL JIHAD ZOUGHBI Afgestudeerde Ik maak me grote zorgen en ik ben bang, want hier begint voor mij een nieuwe fase. Ik hoop dat alles goed gaat. LARA NIZAR ARY Afgestudeerde Nu bereiden we ons voor op de toekomst, op nieuwe ervaringen en nieuwe uitdagingen. We nemen alles wat we hebben geleerd met ons mee. We willen ons inzetten om dag na dag te blijven groeien, te blijven leren en de beste versie van onszelf te worden. Aan alle aanwezige gezinnen werd een vredeswens gericht om de toekomst van hun kinderen en kleinkinderen te beschermen. JAWAD ZOUGHBI Oom van Michel Ik ben erg blij dat mijn neef afgestudeerd is en we hopen dat er over de hele aarde vrede zal heersen. MICHEL ZOUGHBI Grootvader van Michel Wij hopen dat erover dit land, over de rest van het Midden-Oosten en over de hele wereld vrede mag komen. Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm Directeur van de Terra Sancta School Er is ten minste één ding nodig om mensen vreugde te schenken: In deze moeilijke realiteit die we beleven, zijn vieringen en initiatieven als deze hier essentieel om de hoop nieuw leven in te blazen. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen