Onder het voorzitterschap van de Kardinaal Grootmeester worden alle hoogste functionarissen van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem samengeroepen om gemeenschappelijke thema’s over het leven van de Orde in al haar perifere structuren te bespreken en erover na te denken. Het betreft de leden van het Grootmeesterschap, de Landscommandeurs en Magistrale Afgevaardigden alsook een vertegenwoordiger van het Staatssecretariaat en van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. Deze Consulta heeft om de vier jaar in Rome plaats en gaat dit jaar door van 6 tot 10 november. Omwille van de covidpandemie zijn er deze keer vijf jaar overgegaan sedert de laatste Consulta (2018) heeft plaats gehad. De vergadering focuste toen heel specifiek op “De rol van de landscommandeur in de missie van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem”. Het thema van de Consulta 2023 zal wezenlijk op de vormingsinitiatieven binnen de Orde gericht zijn. Bij wijze van uitzondering zullen ditmaal op directe uitnodiging van Kardinaal Fernando Filoni, Grootmeester, ook de Grootpriors binnen de Orde aanwezig zijn. Er werd ondertussen reeds een Instrumentum Laboris naar de deelnemers gestuurd, enerzijds om hen in de mogelijkheid te stellen zich vooraf reeds op het thema voor te bereiden en anderzijds ook om op een bredere schaal de Ridders en Dames die voor de reflectie zouden kunnen een bijdrage leveren, mee te kunnen betrekken. De Consulta is in synodale geest het belangrijkste raadgevend orgaan van de Grootmeester en, zoals we in de statuten kunnen lezen, " is het niet direct een overlegorgaan, maar de geformuleerde voorstellen dienen in het besluitvormingsproces omtrent de belangrijkste kwesties met betrekking tot de Orde te worden opgenomen. ” (Art. 17, 1) Aan het einde van de bijeenkomst en de daar gevoerde discussies zal de Grootmeester een slotdocument opstellen dat de richtlijnen voor de komende jaren zal vastleggen. De samenwerking tussen de seculiere en kerkelijke geledingen is duidelijk binnen onze Pauselijke Instelling aanwezig, maar evenzeer in de organisatie van deze dagen van overleg. Voor het eerst zal de Consulta zowel door leken (de landscommandeurs en magistrale afgevaardigden) als door de kerkelijke verantwoordelijken van de zestig lokale structuren van de Orde worden bijgewoond. Bovendien weze eraan herinnerd dat het enerzijds de Kardinaal-Grootmeester is die de Consulta bijeenroept, die de door het voorzitterschap van het Grootmeesterschap voorgestelde agenda goedkeurt en die de plenaire vergaderingen voorzit. Maar het is anderzijds de Gouverneur-Generaal die de vergaderingen in een geest van gemeenschap modereert. (Art. 17, 4). De Grootmeester, Kardinaal Fernando Filoni, en de Gouverneur-Generaal, Ambassadeur Leonardo Visconti di Modrone, zullen persoonlijk de verschillende landscommandeurs en de werkgroepen per talengroep ontmoeten en hen te woord staan. Op die wijze willen zij de lokale leiders van de Orde uit de verschillende geografische regio’s en de taalkundig aan mekaar verwante regio’s in staat stellen samen te discussiëren en aan het voorgestelde thema te werken. Het is duidelijk dat de Consulta in een fundamentele eenheid van gebed met de Moederkerk van het Heilig Land wordt beleefd. Deze staat immers in het middelpunt van het engagement en de aandacht van alle Ridders en Dames van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Het zal dan ook een bijzondere vreugde zijn om Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem en onze Grootprior, op deze Consulta te mogen verwelkomen. Hij zal bovendien een paar weken eerder, met name op 30 september, de kardinaalshoed uit handen van Paus Franciscus hebben ontvangen. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Na het Angelusgebed van 9 juli kondigde Paus Franciscus de creatie van 21 nieuwe kardinalen aan. “ De herkomst van de nieuwe kardinalen is een weerspiegeling van de universaliteit van Kerk, die aan alle mensen op aarde Gods barmhartige Liefde blijft verkondigen. ” Verscheidene onder hen zijn lid van de Ridderorde van het Heilig Graf, met in de eerste plaats de Grootprior, Mgr. Pierbattista Pizaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem. Zijn jurisdictie en pastorale zorg strekken zich uit over de katholieken van de Latijnse ritus die in Israël, Palestina, Jordanië en Cyprus wonen. Hij is tevens voorzitter van de Conferentie van Latijnse Bisschoppen van de Arabische regio’s (CELRA). Samen met hem worden tijdens het consistorie van 30 september a.s. ook nog andere bisschoppen en aartsbisschoppen tot kardinaal gecreëerd die op verschillende continenten bij de Orde betrokken zijn. Zo ook Mgr Stephen Brislin, Aartsbisschop van de Kaap (Zuid-Afrika); Mgr. Luis José Rueda Aparicio, Aartsbisschop van Bogota; Mgr Américo Manuel Alves Aguiar, Hulpbisschop van Lissabon (Portugal) en Mgr Agostino Marchetto, 82 jaar oud en gewezen Apostolische Nuntius in Wit-Rusland. Kardinaal Filoni, Grootmeester, Ambassadeur Leonardo Visconti de Modrone, Gouverneur-Generaal, de leden van het Grootmeesterschap, de Landscommandeurs en de 30.000 Ridders en Dames uit de hele wereld, bieden aan de Grootprior van de Orde, alsook aan alle andere nieuwe leden van het College van Kardinalen hun beste wensen aan. Zij bidden tevens dat zij in hun nieuwe waardigheid steeds op de voorspraak van Onze-Lieve-Vrouw, Beschermvrouw van de Orde, zullen kunnen blijven rekenen. Bron : Website Grand Magistère Foto : © Grand Magistère Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

In alle Landscommanderijen van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem wordt telkens wanneer 25 oktober nadert het feest van Onze-Lieve-Vrouw, Koningin van Palestina, met vreugde gevierd. Dit is immers volgens de liturgische kalender de precieze datum van dit feest. Het was Patriarch Luigi Barlassina (1920-1947) die op 15 juli 1920 voor het eerst Onze-Lieve-Vrouw met de titel van “ Koningin van Palestina ” aanriep. Hij deed dit naar aanleiding van zijn plechtige intrede in de Basiliek van het Heilig Graf. Tegelijk verhief hij Haar tot patrones van het bisdom. De bijzondere band van Onze-Lieve-Vrouw, Koningin van Palestina, met de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem gaat terug tot het pontificaat van de Heilige Johannes Paulus II. In 1983, 50 jaar na de instelling van het feest, spoorde de Heilige Johannes Paulus II de Ridders en Dames van de Landscommanderijen van Noord- en Midden-Italië ertoe aan om in hun dagelijks leven getuigen van Christus te zijn en het werk van de Orde in het Heilig Land onder de bescherming van Onze-Lieve-Vrouw verder te zetten. Tien jaar later, in 1993, vroeg Kardinaal Giuseppe Caprio, de toenmalige Grootmeester van de Orde, aan de Heilige Johannes Pauls II om Onze-Lieve-Vrouw, Koningin van Palestina tot Patrones van de Orde te verheffen. Het antwoord kwam op 21 januari 1994 toen de Heilige Vader via een decreet deze vraag formeel zou inwilligen. -----------------------------------------------    LATEN WIJ TOT MARIA BIDDEN OM VREDE IN HET HEILIG LAND  Onze-Lieve-Vrouw, Koningin van Palestina, strek uw handen uit over het Heilig Land en over allen die daar wonen: joden, moslims, druzen en christenen, Palestijnen, Israëli’s, arbeidsmigranten en vluchtelingen. Onze-Lieve-Vrouw, wees een pleitbezorger voor ons allen en in het bijzonder voor de Kerk, het Lichaam van uw Zoon, Jezus Christus, onze Heer. We zijn gezonden om aan allen in dit land het goede nieuws te verkondigen. Dit land is van U en van Hem. Het is het land van de patriarchen, van de koningen, van de profeten, van de apostelen en van de eerste gemeenschap die gevormd werd om in de voetsporen van uw Zoon te treden, de moederkerk van Jeruzalem. Deze zending vereist moed en doorzettingsvermogen, wijsheid en geloof die u eigen waren. Bid voor ons. Op uw schoot leerde uw Zoon, die zelf Heer en Meester was, spreken en bidden, handelen en gehoorzamen. Wij vragen u vandaag om ons op de aarde, die geroepen is om heilig te zijn, te leren spreken en bidden, te leren handelen en gehoorzamen. Leer ons om midden de oorlog, de haat en de muren, om midden bezetting en discriminatie, angst en afwijzing instrumenten van gerechtigheid en vrede, van vergeving en verzoening te zijn. Samen met u bevestigen wij dat Hij onze vrede is. Toon ons hoe we in ons leven, als Kerk, zowel de trouw aan uw Zoon kunnen belichamen als een liefde die iedereen op deze aarde omarmt. Toon ons hoe wij vooral diegenen kunnen omarmen die het armst zijn, die uitgesloten en dakloos zijn, dat wij ook de vluchtelingen, gevangenen, mishandelden, onderdrukten en slachtoffers van onrecht in onze armen kunnen sluiten? Onze-Lieve-Vrouw, Koningin van Palestina, u bent onze moeder. Wij zijn door uw Zoon aan het Kruis aan u toevertrouwd. Samen met u zijn wij geroepen om getuigen te zijn van de Verrijzenis die Zijn Koninkrijk reeds aankondigt. Wij willen ons schikken naar uw voorbeeld en vragen om ons als Geestvervulde herauten van het Goede Nieuws te zalven, zodat wij verkondigen dat Hij door Zijn dood aan het Kruis, de dood heeft overwonnen en dat Hij leven heeft gegeven aan degenen die reeds in het graf zijn neergelegd. Mogen wij, als leden van Zijn Lichaam de Heilige Kerk, levende tekens zijn die naar het Koninkrijk verwijzen dat nu al onder ons is. Amen. Maria, Moeder Gods, Koningin van Palestina, bid voor ons. Père David Neuhaus, sj Bron : Website Grand Magistère Foto : © Grand Magistère Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De eigenlijke historische oorsprong van de Orde blijft nog steeds onduidelijk, hoewel de traditie, die weliswaar niet op documenten kan terugvallen, haar tijdens de Eerste Kruistocht situeert. De eerste documenten  die naar een investituur van Ridders van het Heilig Graf verwijzen, dateren uit 1336. Sinds het bestaan van de Orde aldus is bevestigd, dat wil zeggen sinds de 14de eeuw, hebben de pausen geleidelijk en zeer geregeld  de wens geuit om de Orde juridisch aan de Heilige Stoel te koppelen . De Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem heeft in feite altijd van de bescherming van de soevereine pausen kunnen genieten. Deze hebben haar door de eeuwen heen gereorganiseerd en haar privileges versterkt en verrijkt. Paus Clemens VI vertrouwde in 1342 de zorg om het Heilig Graf te dienen aan de franciscaner monniken toe, maar het waren toen alleen de orderidders die andere leden in de Orde konden laten opnemen. Paus Alexander VI verklaarde in 1496 zichzelf tot opperste moderator van de Orde en delegeerde aan de franciscanen de macht om aan edelen en heren op pelgrimstocht naar het Heilig Land het ridderschap te verlenen (de macht van de ridderslag). Mondelinge of schriftelijke bevestiging van dit Franciscaanse voorrecht werd in 1516 door  Paus Leo X hernieuwd en dit liep tot Paus Benedictus XIV (1746) verder. Het bleef uiteindelijk zo tot bij de restauratie van het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem onder Paus Pius IX in 1847. De pauselijke machtiging werd vervolgens aan de patriarch overgedragen en later maakte Paus Pius IX in 1888 bij middel van apostolische brieven de heroprichting van de Orde algemeen bekend. In 1888 maakte Paus Leo XIII de Ridderorde ook voor Dames toegankelijk. In 1907 besliste Pius X dat de titel van  Grootmeester in de Orde voortaan door de paus zelf zou worden gedragen. Paus Pius XI keurde in 1932 de nieuwe statuten goed en stond toen toe dat de Ridders en Dames voortaan in alle Heilige Plaatsen zouden worden ingezet, dus niet alleen in Jeruzalem. Paus Pius XII ging in 1940 over tot de aanstelling van een kardinaal als beschermheer van de Orde. De organisatie ervan centraliseerde hij binnen het kader van het Grootmeesterschap in Rome. Hij droeg bij deze gelegenheid de titel van Grootmeester over aan Kardinaal Canali. Paus Johannes XXIII keurde de nieuwe statuten goed die Kardinaal Tisserant in 1962 had voorgelegd. Met de conciliaire vernieuwing werden in 1977 door Paus Paulus VI nieuwe statuten gepubliceerd, waarna Paus Johannes Paulus II de Orde  de Vaticaanse rechtspersoonlijkheid verleende. Heden wil de Orde het engagement van haar leden in de lokale Kerkgemeenschappen steeds meer bevorderen. Dit was de essentiële en diepgaande reden waarom tijdens de “ Consulta ” van 2013 een nieuw onderzoek van de statuten werd opgestart. Bron : Website Grand Magistère Foto : © Grand Magistère Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Een werk ten dienste van kinderen die lijden aan ernstige gedrags- en emotionele problemen Het “Holy Child Program” werd in 1995 door de Franciscaanse Zusters van de Eucharistie gesticht. Het is een van de weinige centra in de omgeving van Bethlehem waar kinderen met ernstige gedrags- en emotionele problemen overdag worden behandeld. Het centrum ligt in Beit Sahour (de plaats van de Herdersvelden in Bethlehem) en werd destijds op vraag van ouders van kinderen met psychische problemen opgericht. Deze problemen waren het gevolg van de eerste Intifada of van de militaire inval van Israëlische troepen op de Westelijke Jordaanoever. Het programma biedt momenteel hulp aan 35 kinderen en hun ouders. Het voorziet tevens ook nog in andere sensibiliseringsprogramma’s op de Westelijke Jordaanoever. Zo voorziet het bijvoorbeeld in een opleidingscentrum voor lokale universiteiten en andere organisaties die kinderen en gezinnen in de regio helpen. In een dagcentrum dat behandelingsprogramma’s aanbiedt, volgen de kinderen enerzijds de normale lessen en nemen anderzijds ook deel aan gespecialiseerde therapeutische activiteiten. Zo bijvoorbeeld persoonlijke raadplegingen, sessies in natuurtherapie en huisdiertherapie alsook artistieke activiteiten. Voor deze creatieve therapieën, die erop gericht zijn om elk kind te helpen zijn psychologische en gedragsproblemen onder de knie te krijgen, gebruikt het Holy Child-Programma het " Incredible Years-programma " als kader. Het Incredible Years-programma is een reeks onderling gerelateerde programma's voor ouders, kinderen en leerkrachten dat op meer dan 30 jaar onderzoek kan terugblikken. Het doel is het voorkomen en behandelen van gedragsproblemen bij jonge kinderen en het bevorderen van hun sociale, emotionele en academische vaardigheden. Dit is erop gericht om ondersteuning te bieden zodat elk kind zijn psychologische en gedragsproblemen onder controle zou krijgen. Het moet het kind ook in staat stellen om probleemoplossende vaardigheden te verwerven, om zijn emotionele en sociale vaardigheden te verbeteren en om zijn storend en agressief gedrag te verminderen. Van de ouders wordt verwacht dat ze aan gezinsbijeenkomsten alsook aan specifieke programma’s voor moeders deelnemen. Er worden hun educatieve activiteiten aangeboden die speciaal ontworpen zijn om een sterke gezinsbasis te bevorderen en om systemische veranderingen voor zowel het kind als voor het gezin aan te moedigen. De onderrichtingen van de Rooms-Katholieke Kerk en van de franciscaanse spiritualiteit vormen het denkkader voor de diensten die door het Holy Child-programma worden aangeboden. De studenten en medewerkers – zowel christenen als moslims – beginnen in deze katholieke omgeving elke dag samen met een gemeenschappelijk gebedsmoment. Het programma zorgt voor de follow-up van de afgestudeerden die een zeer hoog slaagpercentage hebben, dit zowel op het vlak van re-integratie in een gewone school als in een professionele omgeving. Dit is eveneens het geval voor het succes op lange termijn wanneer oud-leerlingen verantwoordelijke functies in een lokale gemeenschap verwerven. Sommige van de afgestudeerden werken in olijfhoutwinkels, koken in kwaliteitshotels in Jeruzalem of studeren nog verder in het buitenland. Het onderhouden van de relaties met de Ridderorde Het Holy Child-programma geniet van de steun van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem en dankt zijn voortbestaan aan de inbreng van verschillende Amerikaanse landscommanderijen. Bezoeken van groepen pelgrims van Dames en Ridders aan het Holy Child-programma zijn een aanmoediging voor de kinderen en het personeel en bieden hen heel wat ondersteuning bij hun therapeutisch proces. Op die manier kunnen zij hun activiteiten uitbouwen die bij de financiële bijdrage past. Deze is zo cruciaal voor de continuïteit van het programma. Een van de meest levendige herinneringen aan deze bezoeken was zeker deze van een kind dat op een kaart werd getoond waar de bezoekers vandaan kwamen. Bij het zien van de afstand tot het Heilig Land riep het kind uit: “ Bent u van zover naar hier gekomen om mij te zien ?” Alleen al te beseffen dat men zich bemind voelt en dat er aan hen gedacht wordt, opent perspectieven tot verzoening en tot persoonlijke genezing in hun dagelijkse leven. Dit is een element waarvan het belang niet mag worden onderschat. De band van Moeder Shaun Vergauwen, mede-oprichtster van de Zusters Franciscanessen van de Eucharistie, met de voormalige grootmeester, Kardinaal O'Brien, alsook het werk van de Zusters Franciscanessen van de Eucharistie in Jeruzalem, maakten de weg vrij voor de nauwe relaties tussen de landscommanderijen en het Holy Child-programma. Mère Shaun ontving recent de investituur als Dame van de Landscommanderij van oostelijk USA. In mei 2022 vergezelde zij nog Grootmeester Kardinaal Filoni, tijdens zijn plechtige intocht in de Basiliek van het Heilig Graf. Het Holy Child-Programma had toen het voorrecht om de delegatie voor een kort maar vreugdevol bezoek te mogen ontvangen. De Kardinaal-Grootmeester voerde bij die gelegenheid, tot verbazing van de leraren, met de kinderen een gesprek in het Engels. De vergader- en gebedsruimte van de school werd aan de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem toegewijd, waarbij Kardinaal Filoni een olijfhouten plaquette overhandigde, waarvan een kopie ter herinnering aan deze gebeurtenis in de hal zou worden tentoongesteld. Ook Moeder Shaun richtte zich tot de kinderen en het personeel. Het Holy Child-Programma dankt zijn bestaan aan de steun van Moeder Rosemae Pender en Moeder Shaun, medeoprichters van de Franciscan Sisters of the Eucharist. De aanwezigheid van degene die de basisvisie van het Holy Child Programma heeft ontwikkeld en van de Kardinaal-Grootmeester, die verantwoordelijk is voor de entiteit die deze visie daadwerkelijk ondersteunt, was een ongelooflijk ontroerende en gedenkwaardige gebeurtenis voor het Holy Child Programma. Nu het Holy Child-Programma zijn 27ste jaar van therapeutische zorg en educatieve ondersteuning voor de zogenaamde “ heilige kinderen " in de regio van Bethlehem heeft bereikt, zet het zijn fondsenwervingscampagne verder om het gebouw en de grond te kopen waar het Programma momenteel is gehuisvest. Dit zal ervoor zorgen dat nog een grotere continuïteit en een grotere veiligheid voor het Programma wordt gegarandeerd. Het zal eveneens de mogelijkheid en de vrijheid bieden om het Programma verder uit te breiden om zo aan de noden van een bevolking tegemoet te komen die behoefte heeft aan genezing en vrede. Zuster Naomi Zimmermann Franciscaner Zusters van de Eucharistie Bron : Website Grand Magistère Foto : © Grand Magistère Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

DEIR RAFAT – Sedert begin 2023 vormt het klooster van Deir Rafat het voorwerp van grondige renovatiewerken. Deze worden door de Australische Landscommanderij van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem gefinancierd. Het is de bedoeling om lokale en internationale pelgrims, vooral jongeren en verkenners, beter te dienen om zo de lokale en buitenlandse pelgrims beter van dienst te kunnen zijn. Op zondag 14 mei 2023 ging Mgr. Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem, voor in een mis in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw Koningin van Palestina en het Heilig Land. Er waren ook nog 15 ridders van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem aanwezig, alsook de heer  Sami El-Yousef, Administrateur Generaal van het Latijnse Patriarchaat en enkele andere leden van de staf van het Patriarchaat en de Zusters van Bethlehem. Het was de bedoeling om de voltooide renovaties in te zegenen. Tijdens deze viering ontvingen ook twee van de ridders hun pelgrimsschelpen. De heer El-Yousef maakte van de gelegenheid gebruik om de nauwe banden te onderstrepen die de Orde van het Heilig Graf met de christenen van het Heilig Land onderhoudt. Hij benadrukte tevens de ondersteuning die hun financiële hulp aan de Kerk in het Heilig Land heeft verleend en ook nu nog steeds biedt. In Deir Rafat bevindt zich het heiligdom van Maria, Koningin van Palestina en het Heilig Land, tevens patrones van het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem en van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Bisschop  Luigi Barlassina, patriarch van 1920 tot 1947, kocht het bewuste terrein om er dit Maria-Heiligdom op te vestigen. De bouw dateert van 1925. Er is een kerk, het klooster van de Zusters van Bethlehem die voor het terrein zorgen, een residentie voor priesters, een bescheiden gastenverblijf en tot slot ook nog een verlaten gebouw dat ooit een jongerencentrum was. Dit heiligdom ligt 35 kilometer ten westen van Jeruzalem en kijkt uit over de bergen van Judea en de Sorekvallei. Het is een belangrijk bedevaartsoord voor christenen in het Heilig Land, omdat hier telkens een van de belangrijkste vieringen van het jaar plaatsvindt. Het betreft het liturgische feest van de Maagd Maria, Koningin van Palestina en het Heilig Land. Dit wordt in de regel op de laatste zondag van oktober gehouden, waarbij de Latijnse Patriarch van Jeruzalem voorgaat in de Eucharistische dienst. Duizenden gelovigen uit het hele land komen er de voorspraak van de Heilige Maagd vragen voor het welzijn van het hele land en vragen tevens dat mensen met elkaar zouden communiceren. De H. Mis werd onder een pergola gevierd. Deze werd onlangs gerenoveerd met de financiële steun van de Australische landscommanderij. Met hun donaties werden ook de installaties van de koel- en verwarmingssystemen alsook nog andere onderhoudswerkzaamheden in het gebouw en de omgeving gefinancierd. Daar bovenop komt ook nog de investering in gezondheidsunits die in de nabije toekomst zullen worden geïnstalleerd. Deze renovaties werden mogelijk gemaakt door de vrijgevigheid van wijlen Dr. Glen Coorey, KGCHS, en zijn overleden echtgenote mevrouw Suzanne Coorey, DGCHS. De doelstelling was om “ tussen jonge lokale en internationale christenen en hun tegenhangers over de hele wereld bruggen te bouwen ,” om “ tussen lokale christelijke jeugdgroeperingen banden van solidariteit te creëren en hun aanwezigheid in het Heilig Land te ondersteunen en hun toewijding aan hun christelijk engagement te versterken ,” alsook om “ de materiële structuur van de kerk, het pension en het ziekenhuis te verbeteren ," en tevens " de levenskwaliteit van de bevolking op te krikken ” De heropleving van deze site die de gelovigen van het land heel dierbaar is, zal haar in staat stellen om haar zending als een veilige plek voor christelijke jongeren verder te zetten. Mgr. Pizzaballa steunde deze restauratie met alle kracht en ziet de jeugd als de ruggengraat van de lokale Kerk. Miral Atik Bron : Website Latijns Patriarchaat van Jeruzalem Foto: © Latijns Patriarchaat van Jeruzalem Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op verzoek van het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem heeft de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem de opdracht de realisatie van vele grote en kleine projecten in het Heilig Land te ondersteunen. Onderstaand artikel stelt even de projecten voor die in vorig kalenderjaar tussen september en december werden afgerond, dit dankzij de bijdragen van verschillende landscommanderijen van over de hele wereld die via het Grootmeesterschap hiertoe de vraag hadden gekregen. Eenmaal deze werken waren voltooid, droegen zij ertoe bij dat onze broeders en zusters in dit deel van de wereld voortaan een beter leven konden leiden. In de school van Gaza werden drie tussenkomsten afgerond De renovatie van de hal en het laboratorium van de school waren heel noodzakelijke projecten. Er stelden zich heel wat problemen met de functionaliteit van deze twee gebouwen. Het belang van de hal van de school kan niet overschat worden. Ze wordt immers zowat voor alle schoolactiviteiten gebruikt, zoals onder meer voor vergaderingen, conferenties en tal van bijeenkomsten. Hier dienden de ramen vervangen te worden, het verlichtings- en ventilatiesysteem moest grondig worden vernieuwd en het hele beveiligingssysteem moest worden aangepakt. Anderzijds was het laboratorium van de school ten gevolge van een waterlek compleet onbruikbaar geworden. De omvang van de schade maakte het onmogelijk om dit zo maar op te lappen. Dankzij de inbreng van de Landscommanderijen van Engeland en van Wales zijn de noodzakelijke werken kunnen uitgevoerd worden zodat deze dubbele infrastructuur weer veilig kan gebruikt worden. Een tweede ingreep die tijdens deze maanden tot een goed einde is gebracht, was de installatie van een nieuwe stalen overkapping over de speelplaats van de school. Dit kon gerealiseerd worden dank zij de bijdrage van de Landscommanderij van Nederland. Dit project werd naar voor geschoven als een aanvulling op het engagement van het Latijns Patriarchaat om de leerlingen een geschikte schoolomgeving te bieden en zo een bijdrage te leveren tot een betere gezondheid en degelijker welzijn. De nieuwe beschutting zorgt voor een schaduwrijk onderkomen waar de leerlingen tijdens de pauze even kunnen verademen en zich ook kunnen beschermen tegen de schadelijke effecten van zon en de ongemakken van de regen. Op die wijze kunnen zij voortaan veiliger spelen, hetgeen op zijn beurt de studie ook weer ten goede komt. Als bijkomend voordeel zal de beter beschermde speelplaats de parochie ook van dienst zijn bij de vele familiale- en sociale evenementen waarvoor een schaduwrijke buitenruimte nodig is. Ten slotte financierde de Franse Landscommanderij op haar beurt ook nog de uitbouw van het computerlaboratorium voor de leerlingen en leraren van de school in Gaza. Herstructurering van de gebouwen van de katholieke kerk in Jordanië De Duitse Landscommanderij financierde de renovatie van de Latijnse parochie in Smakiyeh. Het betrof de renovatie van de kerk en van de priesterwoning, alsook de vernieuwing van de polyvalente zaal. Deze parochie ligt in een eerder gemarginaliseerde wijk buiten de hoofdstad Amman. De vervallen gebouwen waren reeds tientallen jaren niet meer hersteld. Dankzij dit project heeft het Latijns Patriarchaat een geschikte pastorale omgeving kunnen creëren waar wonen, bidden en het bijwonen van de missen en de parochiële evenementen opnieuw haar aantrekkingskracht heeft herwonnen. Misdar is een van de armste wijken van Amman in het oosten van de stad. Hier hebben de meeste gezinnen alle moeite om in hun dagelijkse behoeften te voorzien. De lokale parochie werd er in 1924 opgericht en de bouw van de kerk en de school werd er in 1928 voltooid. Tot 1948 bleef de parochie er normaal functioneren. Maar dan ontvluchtten heel wat Palestijnen hun land en vestigden zich in deze regio, waardoor er een nieuwe situatie ontstond. Zo is de parochie in de loop der jaren inderdaad sterk gegroeid, vooral omdat er veel meer vluchtelingen uit de landen in het Midden-Oosten waren weggetrokken en de regio een bestemming werd voor heel veel van deze immigranten. Ondertussen hadden beide gebouwen een dringend onderhoud nodig om aan de minimumnormen inzake gezondheid en veiligheid te voldoen. Het renovatieproject omvatte onder meer het tegelwerk van 400m van de Christus Koningkerk. Dit alles werd mogelijk gemaakt door de genereuze bijdrage van de Landscommanderijen van Engeland en Wales. Eveneens in Jordanië heeft de Landscommanderij van Luxemburg via giften de herstellingen aan de zaal voor vergaderingen en diverse activiteiten van het JEC (het christen jong-studentenverbond) in Jabal Amman gefinancierd. De jeugdpastor en het managementteam van het JEC hebben altijd aangedrongen op de noodzaak om in de hoofdvestiging van JEC in een professionele omgeving te voorzien die voor de vele vergaderingen en hun polyvalente activiteiten zou kunnen worden gebruikt. De gerenoveerde ruimte is dan ook ideaal voor hun netwerkvergaderingen, voor de formele commissievergaderingen of voor hun vormingsinitiatieven. Maar de accommodatie zal evengoed voor online-vergaderingen, voor videoconferenties, presentaties, lezingen en voor interviews gebruikt worden. Projecten voor alle bisdommen De Luxemburgse Landscommanderij steunde ook de vernieuwing van het IT-beheersysteem voor het hele patriarchaat Jeruzalem. Het Latijns patriarchaat moest eveneens over een gecentraliseerd webapplicatiesysteem beschikken dat door het data-centrum van het patriarchaat kon worden gehost en dat voor alle parochies, voor de Kanselarij, maar ook voor de Custode van het Heilig Land (de Franciscanen) toegankelijk zou zijn. De Landscommanderij van Oostelijk Spanje gaf dan weer de nodige steun aan de uitbouw van de opleiding van de medewerkers van het Latijns Patriarchaat en van de medewerkers van het Beit Afram verzorgingstehuis, het seminarie, de drukkerij, de vicariaten en dergelijke meer. Het stelde hiervoor tal van cursussen ter beschikking voor het versterken van de vaardigheden. Het programma dat door de afdeling Personeelszaken van het patriarchaat werd opgezet, omvatte onder meer cursussen over de beginselen van de uitbouw van het archief, voor de boekhouding, voor het salaris- en loonbeheer, voor de strategische keuzes van de schoolhoofden, voor technische opleidingen in elektriciteit, masteropleidingen in medische verpleging voor volwassenen en culinaire kunsten, alsook muzikale opleiding voor kleuteronderwijzers. Bron :  Website Latijns Patriarchaat van Jeruzalem Foto:  © Latijns Patriarchaat van Jeruzalem Vertaling :  Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Laten we bij het begin van dit nieuwe jaar onze vooruitzichten en onze plannen in de handen van de Heer leggen om Hem en onze broeders dienstbaar te zijn. Inderdaad, de dienstbaarheid is de kern van onze roeping binnen de Orde. Dit bracht ook Paus Franciscus ons reeds eerder in herinnering tijdens zijn toespraak ter gelegenheid van de bijeenkomst van verenigingen van gelovigen, kerkelijke bewegingen en nieuwe gemeenschappen. “De bestuursfuncties en verantwoordelijkheden die u in de lekenverenigingen waartoe u behoort, zijn toevertrouwd, zijn niets anders dan een oproep om te dienen. Maar wat betekent dit nu voor een christen om dienstbaar te zijn?” (16 september 2021). In het vervolg van zijn betoog liet de Heilige Vader ons nadenken over de hindernissen die mensen op hun weg van dienstbaarheid kunnen ontmoeten. En zijn woorden zijn ook voor ons, Ridders en Dames van de Orde van het Heilig Graf, evenzeer van tel. Ze benadrukken twee gevaarlijke houdingen: de machtshonger en het gebrek aan loyauteit. “ Hoe vaak, ” zo stelt ons de paus de vraag, “hebben wij de anderen onze honger naar macht al niet laten voelen?” Jezus leerde ons dat diegene die wil bevelen zelf eerst moet worden als degene die dient. (cfr. Lc 22, 24-26) en dat “indien iemand de eerste wil zijn, hij de knecht van alle anderen moet worden” (Mc 9, 35). Dat wil zeggen dat Jezus de wereldse waarden onderuit haalt en zelfs regelrecht omkeert. Welnu, onze zucht naar macht komt ook binnen de Kerk op vele manieren tot uiting. Laten we op onze hoede zijn om niet aan deze verleiding toe te geven. Ze kan ieder van ons overvallen en is niet zelden in alle oprechtheid met de beste bedoelingen verhuld. Laten we leren gevoelig te zijn en in te zien dat er soms – zelfs in onze dienstbaarheid die geïnspireerd wordt door de wens om goed te doen – een vorm van machtswellust schuilt gaat. Deze kan "op vele manieren in het leven van de Kerk tot uiting komen" en die "kan elke vorm van subsidiariteit teniet doet. Dergelijke houding is niet mooi en leidt ertoe dat het kerkelijk lichaam zijn kracht verliest.” De tweede verleiding is het gebrek aan loyauteit. “Met onze lippen beweren we dat we God en de anderen willen dienen, maar in werkelijkheid staan onze daden in dienst van ons eigen ego en geven we toe aan ons verlangen om onszelf naar voor te schuiven, om zelf erkend en gewaardeerd te worden.” Ten allen tijde moeten we in gedachten houden dat “niemand meester is over de gaven die hij voor het welzijn van de Kerk ontvangt. We krijgen deze enkel in beheer. Niemand mag ze verstoppen of verstikken, maar moet ze samen met mij en met diegene die na mij komt, laten groeien.” Mogen onze Magistrale Delegaties, onze Secties en onze Landscommanderijen levende realiteiten zijn waarin de Geest werkzaam is, en niet vervallen tot de uitdrukking van de wil en het beheer van enkelingen. Laten wij bij het begin van dit nieuwe jaar het voorbeeld van de Wijzen uit het Oosten in acht nemen. Zij waren de grote wijze mannen die nederig aan hun reis waren begonnen en niet onder de indruk kwamen van het machtsvertoon van hen die niet Degene waren waar zij naar zochten. Laten we onze gaven aanreiken en ze aan de voet van de kribbe leggen, want daar zullen ze tot eer van God gebruikt worden. Voor een God die een kind wordt, leren we oprecht klein te zijn. Fernando Kardinaal Filoni Bron : Website Grand Magistère Foto : © Grand Magistère Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op 14 september namen geestelijken en pelgrims in de Basiliek van het Heilig Graf in Jeruzalem deel aan de viering van het Feest van de Verheffing van het Allerheiligste Kruis. De oorsprong van dit feest ligt in Jeruzalem. Dit houdt niet enkel verband met de ontdekking van het Heilig Kruis door de Heilige Helena, de moeder van Keizer Constantijn, maar ook en vooral met de bouw en de inwijding van gebouwen die de keizer zelf liet optrekken om de plaatsen te beschermen en te eren waar Jezus Christus Zijn werk, het Paasmysterie van dood en verrijzenis, tot voltooiing heeft gebracht. De viering werd dit jaar voorgegaan door Fr. Ibrahim Faltas, Vicaris van de Custode van het Heilig Land. Naast de Franciscaanse gemeenschap waren eveneens heel wat religieuzen van andere christelijke communauteiten in Jeruzalem aanwezig. De processie met de relikwie van het Heilig Kruis trok van Golgotha naar de kapel van Maria Magdalena en was een plechtig en ontroerend moment. Zo konden de gelovigen hulde brengen aan het Kruis van Christus, symbool van de hoop voor degenen die in Hem geloven. JOÃO DIMAS PUQUEVICZ San Pio Tur “ Het is een prachtig en tegelijk niet te verklaren moment. Het is de vierde keer dat we met een groep naar deze viering komen en ieder jaar is het alsof het de eerste keer is dat we dit beleven. Wij zijn getuige van de hernieuwing van Jezus’ Liefde voor ons. ” Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm Vicaris van de Custode van het Heilig Land “ De viering van de Verheffing van het Allerheiligste Kruis is voor iedereen een groot feest. Het wordt op Golgotha gevierd, vlakbij het Lege Graf. Hier herdenken we niet alleen de pijn van de dood, maar tegelijk ook de glorie van de opstanding. We herinneren ons de vele kruisen in ons eigen bestaan, het immense lijden in de oorlogen. Er is zoveel oorlog in de wereld. Ook hier vallen onze heiligdommen ten prooi aan stille vervolging: bij de Kapel van de Geseling, bij het Graf van Maria, bij het heiligdom van Stella Maris… We bidden eveneens voor onze broeders en zusters die in zeer moeilijke situaties verkeren, zoals in Syrië en in Libanon, en vandaag hebben we ook gebeden voor de mensen in Marokko en in Libië. Omdat de boodschap die van deze plek uitgaat, is dat de Liefde altijd zal winnen. " Bron : Website Custodia Terrae Sanctae Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling: Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Het klooster van Hortus Conclusus te Bethlehem werd in 1901 op de heuvel tegenover het dorp Artàs gebouwd. Dit gebeurde op de uitdrukkelijke wens van Mgr. Mariano Soler, de toenmalige aartsbisschop van Montevideo in Uruguay. Het heiligdom werd toevertrouwd aan de Dochters van de Notre-Dame du Jardin. Het oord is een toonbeeld van schoonheid en rust en combineert de kracht van het geloof met de diepgang van haar boodschap. Mgr WILLIAM SHOMALI Latijns Patriarchaal Vicaris voor Jeruzalem “ Het woord ‘Hortus’ betekent tuin maar wordt tevens als synoniem en titel van de Maagd gebruikt. De uitdrukking ‘Hortus Conclusus’ komt voor in het Hooglied, dat Koning Salomon op een plaats schreef die niet heel ver van hier vandaan ligt. Het dorp zelf heet Urtus, hetgeen dan weer ‘Paradijs’ betekent. In dit klooster draagt de Heilige Maagd Maria de titel Onze Lieve Vrouw van Hortus Conclusus. ” Op 10 september werd het feest van Onze Lieve Vrouw van Hortus Conclusus gevierd. Het beeld en de icoon van Onze-Lieve-Vrouw werden dan in een processie vol geloof, hoop en vrede door het klooster gedragen. De eucharistieviering werd voorgegaan door Mgr. William Shomali, Latijns Patriarchaal Vicaris voor Jeruzalem. Hij vroeg uitdrukkelijk om vooral voor de gewonden en slachtoffers van de aardbeving in Marokko te bidden. AMANDA RIYADI Ramallah “ Ik ben speciaal uit Ramallah gekomen om het feest van Onze Lieve Vrouw van Hortus Conclusus bij te wonen. Ik had over het klooster horen spreken en er enkele foto’s van gezien. Ik wou dan ook het klooster bezoeken en ik was meteen erg onder de indruk van de schoonheid van deze plek. Ook de spiritualiteit en het groot aantal mensen dat vandaag naar hier is gekomen om Onze Lieve Vrouw te eren, heeft mij sterk aangegrepen. ” AMAL ENNABI Los Angelos “ Het is een onbeschrijfelijk gevoel om hier tussen mijn familie, mijn dierbaren en mijn medeburgers te kunnen vertoeven. Dit is de eerste keer dat ik deze plek bezoek en mijn deelname aan de viering heb ik als een zegen ervaren. Ik hoorde mijn priester veel over de processie en over de deelname van de scouts praten en vandaag hebben we daadwerkelijk deze fantastische sfeer mogen ervaren. ” Ook voor de lokale gemeenschap is het Hortus Conclusus-klooster van groot maatschappelijk belang. Het huisvest een kliniek en een kinderdagverblijf die zorg- en onderwijsmogelijkheden voor jonge kinderen aanbieden. In het verleden was er in het klooster tevens een weeshuis gevestigd. Mgr WILLIAM SHOMALI Latijns Patriarchaal Vicaris voor Jeruzalem “ Ik plaats allen die aan deze viering hebben deelgenomen onder de bijzondere bescherming van de Heilige Maagd, patrones van het Hortus Conclusus-klooster. Iedereen die zijn toevlucht bij de Heilige Maagd zoekt, zal haar moederlijke bescherming ontvangen. Ik wens u allen een fijne verjaardag toe! ” AMAL ENNABI Los Angelos “ Ik vraag onze Moeder, de Maagd Maria, om vrede... vrede in de wereld, vrede in onze harten en vrede tussen ons allen. ” Bron: © Website Christian Media Center Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Mgr JAMAL KHADER Latijns Patriarchaal Vicaris voor Jordanië “ Het is ons een grote vreugde om het feest van de Profeet Mozes hier op de berg Nebo te kunnen vieren. Een viering op de plaats die door Mozes zelf werd betreden, is een geweldige kans. Zijn aanwezigheid hier was een zegen voor deze plaats, omdat Mozes dit land heeft geheiligd. Het is een bijzondere vreugde om deze feestdag te vieren. Dit feest is immers een wezenlijk deel van onze geschiedenis, de geschiedenis van de Verlossing maar tevens de geschiedenis van ons land, Jordanië. ” De profeet Mozes en de Berg Nebo zijn zowel in hun geschiedenis als in de religie verenigd, omdat Mozes van hieruit het Beloofde Land mocht bewonderen. Nadat hij het volk Israël door de woestijn had geleid, reflecteerde Mozes volgens de traditie, over het Beloofde Land. Hij bewonderde dat land, ook al zou hij dit zelf nooit betreden. Dit was hem immers door God ontzegd. Dat is dan ook de reden waarom hij op deze berg zou sterven. Mount Nebo is een Heilige Plaats, het is een symbool van de Bijbel en is heden een pelgrimsoord geworden. Veel pelgrims, religieuzen, leken en lokale gelovigen kwamen vrijdag 1 september bijeen om samen met de Franciscanen de plechtigheid rond de profeet te vieren. Het was een dag van feestelijk herdenken maar tegelijk ook een dag van dankzegging voor de Franciscaanse gemeenschap, de behoeders van dit heiligdom. Mgr JAMAL KHADER Latijns Patriarchaal Vicaris voor Jordanië “ Mozes was een profeet, hij zag verder dan de gewone mens. Toen hij het Beloofde Land aan zijn voeten zag liggen, zag hij niet alleen het land, maar ook alle beloften die God aan Zijn volk had gedaan. Maar hijzelf kon het land niet betreden. De vervulling van de belofte zou pas in de persoon van Jezus Christus gebeuren. Hij is het die ons altijd naar het ware Beloofde Land leidt, naar het Koninkrijk Gods. Hij is onze leidsman. ” Bron: © Website Christian Media Center Foto: © Custodia Terrae Sanctae Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op de heuvel die Nazareth beheerst, kan men een indrukwekkend bouwwerk bewonderen. Deze witstenen basiliek is aan Jezus-Adolescent toegewijd. Nazareth is inderdaad de stad waar Gods Zoon is opgegroeid. Op zondag 3 september vierde deze imposante basiliek haar eeuwfeest. P. MUNIR EL-RAI, sdb Directeur van het Werk van de Salesianen “ Allereerst willen wij God van harte dank zeggen omdat Hij hier in ons midden aanwezig is om de 100ste verjaardag te vieren van de Basiliek die aan de Adolescent Jezus is toegewijd. In het Arabisch heet deze kerk “yeshua al shab”, hetgeen “Jonge Jezus” betekent. Deze verjaardag is, niet alleen voor de Kerk maar voor de hele wereld een heel belangrijk moment. Het is ook een mooi toeval dat de salesianen hier zijn om Jezus als model voor te stellen, want het is hun roeping om vooral de jongeren te dienen. ” Om deze verjaardag te vieren, ging de hoofdrector van de Salesianen, Fr. Ángel Artime, voor in de dankmis als waardering voor iedereen die aan de bouw van de basiliek heeft meegewerkt. De lokale Kerk van Galilea, in het bijzonder de religieuze autoriteiten en heel wat leden van de Salesiaanse Familie, was in de plechtige viering heel nadrukkelijk aanwezig. Maar ook een grote schare van lokale gelovigen nam met enthousiasme aan het gebeuren deel. P. MUNIR EL-RAI, sdb Directeur van het Werk van de Salesianen “ Hier hebben heel wat salesianen hun leven beschikbaar gesteld om een prachtige educatieve en pastorale gemeenschap uit te bouwen. Vandaag brengen ook wij hun animo en de familierelatie binnen hun religieuze gemeenschap in herinnering. Zoals Don Bosco zei: ‘hier ben je thuis, hier maakt je deel uit van de familie’. ” Tijdens zijn homilie verklaarde Pater Ángel enigszins speels dat “ mocht Jezus vandaag een tiener zijn, dan was hij zeker een leerling aan een Salesiaanse school. ” “ Het belang om dit eeuwfeest te vieren,” zo ging de rector verder, “ligt hem in de afgelegde weg, een weg van zoeken naar Gods wil in de trouw van elke dag. Elke dag met zijn eigen uitdagingen en elke dag in dienst van de gemeenschap, de gerechtigheid en de vrede. ” P. ÁNGEL FERNÁNDEZ ARTIME, sdb Hoofdrector “ De uitdaging van elke dag bestaat erin om altijd en overal een manier te vinden om de jongeren te bereiken, waar ze ook zijn en hoe ze ook zijn. En zeker in ons geval willen we met hen de zin van het leven delen en hen ook een kans geven om God te vinden, om als christenen de Heer Jezus te vinden. ” Aan het einde van de mis feliciteerde Mgr. Rafic Nahra, Patriarchaal Vicaris van Israël, pater Ángel met zijn benoeming tot kardinaal. Pater Alejandro, Salesiaanse Inspecteur voor het Midden-Oosten, dankte op zijn beurt de aanwezigen en allen die door de jaren heen aan de missie van de salesianen in het Heilig Land hebben meegewerkt. P. ÁNGEL FERNÁNDEZ ARTIME, sdb Hoofdrector “ De wereld is voortdurend in verandering! Maar er is een realiteit die altijd blijft bestaan. Wij, salesianen van Don Bosco, zijn er voor de kinderen, voor adolescenten en voor jongeren. ” Bron: © Website Christian Media Center Foto : © Fotoarchief lds Video: © Christian Media Center Vertaling :  Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op 8 september had in de Sint-Annabasiliek in Jeruzalem de plechtige viering van de geboorte van de Maagd Maria plaats. De Heilige Mis werd voorgegaan door Fr. Michael Muhindo, franciscaan van de Custode van het Heilig Land, en werd geconcelebreerd door priesters van de Witte Paterscommunauteit. Zij zijn immers de behoeders van deze Heilige Plaats. Maar ook de lokale geestelijkheid en talrijke gelovigen en pelgrims woonden de viering bij.   Fr. MICHAEL MUHINDO, ofm Custode van het Heilig Land “ De geboorte van de Heilige Maagd markeert het begin van een nieuwe schepping. De Verlossing van de mensheid komt immers door Maria, die door God werd uitgekozen en zo werd voorbestemd om de Moeder van God te zijn. De geboorte van de Maagd Maria stelt ons in staat haar moederschap te eren. ” De verering van deze plaats dateert reeds uit de 5^de eeuw, toen christenen deze grot voor het eerst bezochten. Hier woonden Joachim en Anna, de ouders van Maria. De Heilige Anna kreeg de genade om Maria te baren toen beiden al oud en onvruchtbaar waren.   Fr. MICHAEL MUHINDO, ofm Custode van het Heilig Land “ Het was in de 15^de eeuw dat de Franciscanen met de traditie zijn begonnen om hier elk jaar de geboorte van Maria te komen vieren. Ze hadden nochtans een zeer moeilijke tijd achter de rug vanwege de Islamitische bezetting, maar uiteindelijk kregen ze toch de toestemming om hier op 8 september de geboorte van Maria te herdenken en om op 8 december de Onbevlekte Ontvangenis te vieren. ” In 1856, na de Krimoorlog, werd het gebouw door Sultan Abdul Majid aan Frankrijk geschonken. De kerk werd zorgvuldig gerestaureerd en in 1878 aan de Witte Paters toevertrouwd. Deze congregatie van apostolisch leven werd destijds door Kardinaal Charles Lavigerie opgericht. Tegenwoordig telt de Sint-Annagemeenschap in Jeruzalem tien priesters en negen seminaristen, allen theologiestudenten. P. DAVID SULLIVAN, M.Afr. Rector van de Basiliek van de Heilige Anna “ Wij zijn Witte Paters, missionarissen van Afrika. We zijn alleen op het Afrikaanse continent werkzaam. Jeruzalem vormt hierop een uitzondering omdat we hier voor de missie en voor de Kerk in Afrika bidden. Wij zijn erg blij dat wij deze ochtend, ter gelegenheid van de viering van de geboorte van de Maagd Maria, hier zoveel mensen mogen ontvangen. ” Elke dag komen pelgrims van over de hele wereld naar deze dubbele heilige plaats. Het is enerzijds de geboorteplaats van Maria en het is tevens de locatie van het grote wonder bij het bad van Bethesda, waar Jezus op de sabbat een lamme genas. Een delegatie van Caritas Frankrijk, “Secours Catholique”, die een pelgrimstocht in het Heilig Land ondernam, nam eveneens aan de mis deel. MICHELLE VITAL Verantwoordelijke van de bedevaarders van Secours Catholique “ Het is voor mij heel symbolisch om hier in St Anna te zijn. Ik kom immers zelf uit een stad die St-Anna heet. Het is voor mij dan ook een grote vreugde om deze groep naar Jeruzalem te brengen! ” HENRI DE MÉGILLE Frankrijk “ Ik had de genade om voor een project in het Museum van het Heilig Land hier een jaar bij de Franciscanen te wonen. Het was voor mij een oude droom om in Jeruzalem midden de christenen van het Heilig Land te verblijven. Ik ben blij dat ik deze ervaring heb kunnen beleven en ik dank de Franciscanen voor hun gasvrijheid. ” In Jeruzalem, bij de Grot van de Geboorte van de Maagd Maria, herinneren we ons het Mysterie van onze Verlossing, en met een hart vol erkentelijkheid danken we de Heer voor het geschenk van Jezus’ geboorte! Bron: © Website Christian Media Center Foto : © Fotoarchief lds Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Ook in de christen scholen van het Heilig Land is een nieuw schooljaar begonnen. Na de zomervakantie gingen de leerlingen met vernieuwd enthousiasme opnieuw naar school.   DIMA MUJAHID Terra Sancta College in Jerusalem “ Ik ben erg blij om weer naar school te gaan, er mijn vrienden weer te ontmoeten en opnieuw in het schoolritme te komen. Ik wil immers aan mijn toekomst bouwen. ” NICOLA AL HADWE Terra Sancta College in Jerusalem “ Tijdens de zomervakantie hebben wij onze batterijen opnieuw kunnen opladen, en vandaag keren we naar onze school terug om er onze studies verder te zetten. ” Zoals de traditie van het Terra Sancta College in Jeruzalem het wil, stonden de leerlingen eerst in de rij om de hymne van de Heilige Franciscus te zingen: “ Heer, maak van mij een instrument van uw vrede .” In zijn openingstoespraak moedigde Fr. Ibrahim Faltas, Directeur van de Terra Sancta scholen, de studenten aan om de academische reputatie van de school hoog te houden. Ook riep hij hen op tot wederzijds respect en wenste hij iedereen een goed schooljaar toe. Leerlingen van de scholen in het Heilig Land, die het Palestijnse onderwijsregime volgen, keerden al op 29 augustus naar de lessen terug. Fr IBRAHIM FALTAS, ofm Directeur van de Terra Santa scholen “ Vooral voor de scholen in Jeruzalem zijn er grote uitdagingen met betrekking tot het lesgeven in het Palestijnse schoolsysteem .” Een moderne school dient goed uitgerust te zijn en heeft tot doel alle leerlingen compleet en kwalitatief hoogstaand onderwijs te bieden. NICOLA AL HADWE Terra Sancta College in Jerusalem “ Onze school heeft heel wat stappen vooruit gezet en is een van de beste in Jeruzalem geworden. Het is echt een ongelooflijke onderwijsinstelling. ” Fr IBRAHIM FALTAS, ofm Directeur van de Terra Santa scholen “ Alle renovaties die we hebben doorgevoerd, hebben een positieve impact op onze leerlingen, vooral op degenen die dit jaar het baccalaureaat gaan halen. ” Het belang dat de Custode van het Heilig Land aan het onderwijs hecht, maar ook de inspanningen die zij onderneemt in het ondersteunen van de lokale gemeenschap vertaalt zich duidelijk in de cijfers. Het betreft 15 scholen waar ruim twaalfduizend leerlingen de studies volgen, en dit zowel christenen als moslims. Christen scholen die het Israëlische onderwijsregime volgen, heropenden op 1 september hun deuren. Fr ABDEL MASIH FAHIM, ofm Secretaris Generaal van de christen scholen in Israël “ Ongeveer 30.000 leerlingen zijn hun nieuwe schooljaar hier in onze scholen begonnen. ” Volgens Fr. Abdel Masih zijn christen scholen een voorbeeld van degelijk onderwijs, kennis, waarden, deugden, moraal en regels voor een goed gedrag. Fr ABDEL MASIH FAHIM, ofm Secretaris Generaal van de christen scholen in Israël “ We proberen onze leerlingen op onderwijskundig vlak zodanig te begeleiden, zodat er op een dag het geweld dat in de samenleving bestaat, zal verdwijnen en door gevoelens van liefde en vrede wordt vervangen. ” De broeder sprak ook de hoop uit dat de gesprekken met het Israëlische Ministerie van Onderwijs vooruitgang zouden boeken, zodat “ leerlingen aan de christen scholen dezelfde rechten krijgen als de leerlingen in de andere scholen .” Fr ABDEL MASIH FAHIM, ofm Secretaris Generaal van de christen scholen in Israël “ Ik wens bij deze iedereen een fijn schooljaar toe. ” Bron: © Website Christian Media Center Foto : © Fotoarchief lds Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Mariam werd op 5 januari 1846 in een dorp in Ibillin in de buurt van Nazareth geboren. Zij was het antwoord op het gebed van haar ouders die naar Bethlehem op pelgrimstocht waren getrokken om bij de Heilige Maagd Maria de voorspraak te vragen om in hun gezin een klein meisje te laten geboren worden. Hun gebed werd verhoord, maar ongelukkig genoeg stierven beide ouders aan een infectieziekte nog vóór Mariam drie jaar was geworden. Hierop trok de kleine Mariam in bij een rijke oom van vaders kant. Ze werd daar goed behandeld, maar haar intense toewijding aan de Heilige Maagd en haar weigering om te trouwen brachten haar ertoe het huis van haar oom te verlaten om elders als bediende te gaan werken. Op een dag probeerde een man haar omwille van haar geloof en devotie te vermoorden en bracht haar zeer zware letsels toe. Mariam werd hiervan op een wonderbaarlijke wijze door Onze-Lieve-Vrouw genezen. In juni 1867 sloot zij zich uiteindelijk aan bij de karmelitessen in Pau (Frankrijk) en zij koos als religieuze naam Zuster Maria van de Gekruisigde Jezus. Later werden de mystieke ervaringen van Mariam als maar duidelijker tot wanneer zich bij haar de stigmata manifesteerden. Vaak zag men haar boven de grond uit zweven en raakte zij in extase. In 1875 keerde de later heilig verklaarde Mariam Baouardy samen met tien medezusters naar Palestina terug om er in Bethlehem een Karmel te stichten. De Heer leidde haar exact naar de plaats waar zij een klooster zou vestigen. Dit was op de top van de Heuvel van David, recht tegenover de Heuvel van de Geboorte. Mariam was de enige zuster die het Arabisch machtig was en zodoende kreeg zij de leiding over de arbeiders die aan de bouw van de Karmel van Bethlehem werkten. Zij raakte opnieuw ernstig gewond en overleed op 26 augustus 1878, nadat ze de woorden " Mijn Jezus, wees mij genadig " had uitgesproken. Zij werd in de Karmel van Bethlehem begraven, het klooster dat zij zelf mee had helpen oprichten. Op 13 november 1983 verklaarde Paus Johannes Paulus II haar zalig en op 15 mei 2015 werd ze heilig verklaard. “ Het is vaak het leven van de kleintjes, zoals dat van de Heilige Mariam Bouardy – ‘ de kleine lelie van Palestina ’ die we ons herinneren, en niet het leven van de groten der aarde, " verklaarde Mgr. Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem, toen hij op 26 augustus 2023 in het Karmelklooster in Bethlehem voorging in de mis. Met deze eucharistie werd het feest van de Heilige Maria van de Gekruisigde Jezus gevierd. De mis werd mede geconcelebreerd door Mgr. Giacinto-Boulos Marcuzzo, Bisschop Emeritus, door Mgr. Ilario Antoniazzi, Aartsbisschop van Tunis, alsook door verschillende priesters. Veel lokale christenen, monniken en nonnen uit alle omliggende steden waren eveneens aanwezig. In zijn homilie drong Patriarch Pizzaballa er bij de gelovigen op aan om de levenswandel van de Heilige Mariam als voorbeeld te nemen. “ De Gekruisigde Jezus stond centraal in alle beslissingen die deze heilige nam. Ik kan u verzekeren, indien u Jezus de plaats in uw leven toekent die Hem toekomt, indien u Hem tot middelpunt van uw leven maakt, zullen veel van uw problemen vrij vlug verdwijnen. Want dat is de belofte die Christus aan de mensheid heeft gedaan. Hij is het rustpunt voor elke vermoeide ziel .” De Patriarch beëindigde zijn homilie met een woord van dank aan de Zusters Karmelietessen voor hun voortdurend gebed, dat ons eraan herinnert dat Jezus de ware bron van het leven is. “ De Heilige Mariam hielp mij de pracht van de Karmel zelf te ontdekken, hetgeen “tuin van God” betekent ”. Dit waren de woorden van Audrey Cuellar, een 24-jarige vrouw uit de Verenigde Staten. Zij is momenteel bezig met zich in de pracht van het religieuze leven van de Karmel zelf te verdiepen en is hiervoor speciaal naar het Heilig Land gekomen om er gedurende twee maanden te verblijven. Bij de viering waren ook de leden van de groep Dochters van de Heilige Maria van de Gekruisigde Jezus aanwezig. Deze groep werd precies in het jaar van Mariams heiligverklaring opgericht. Ze leven volgens de onderrichtingen van deze heilige en stellen zich dienstbaar aan de zusters karmelietessen. Groepslid Angela Abu Zuluf verwoordde het als volgt: “ Veel gelovigen van verschillende geloofsovertuigingen kwamen vandaag bijeen om deze heilige te vieren. Zij was het die ons leerde onze nietigheid te omarmen en een leven van gebed te bevorderen. ” Miral Atik Bron : © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / Nicolawos Hazboun Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op vrijdag 11 augustus 2023 ging Mgr. Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem, in het klooster van de Clarissen van Jeruzalem voor in de Heilige Mis. Deze viering had plaats naar aanleiding van het feest van de Heilige Clara van Assisi, in concelebratie met Mgr. William Shomali, Vicaris-Generaal, en tal van andere geestelijken van het patriarchaat. De franciscanen vervulden de dienst aan het altaar en velen van hen waren bij de dienst aanwezig om de heilige te huldigen. De Heilige Clara was immers tot het besluit gekomen om kloosterzuster te worden nadat zij de prediking van de Heilige Franciscus had gehoord. Zij besloot toen om zich door zijn manier van leven te laten inspireren. Onder de aanwezigen bevonden zich dhr. René Troccaz, Consul van Frankrijk, dhr Giuseppe Fedele, Consul-Generaal van Italië, alsook vele kloosterzusters en een grote schare aan gelovigen. “ De contemplatieve zusters herinneren ons eraan om in contemplatie, gebed en reflectie op het Woord van God te volharden, ” zo stelde Mgr. Pizzaballa in zijn homilie. Hij gaf aan hoe de Heilige Clara volhardde in haar beslissing om een nieuwe religieuze orde te stichten. Zij was de eerste vrouw die dat deed en de eerste Franciscaanse gemeenschap in het leven riep. “ In haar tijd stond haar beslissing compleet haaks op elke traditie. Maar ondanks alle hindernissen die ze ontmoette, bleef zij standvastig in het gebed en bleef zij geduldig op God wachten om haar te leiden. Ze koos ervoor om zekerheid bij God te vinden, wat destijds bijzonder moedig was, ” voegde de patriarch hieraan toe. Twee jaar na haar dood werd zij reeds heilig verklaard. “ Ga uw weg zonder enige vrees, christelijke ziel, want je hebt een goede gids voor je reis. Trek verder zonder de minste angst, want degene die jou heeft geschapen, heeft je geheiligd. Hij heeft je altijd beschermd en houdt van je als een moeder, ” zo sprak de Heilige Clara op haar sterfbed in 1253. Korte biografie van Heilige Clara De heilige Clara is in 1194 in een familie van christelijke adel geboren. Zij was een van de belangrijkste volgelingen van de Heilige Franciscus en de eerste vrouw die de regels van een religieuze orde, haar eigen orde, neerschreef. Ze was als kind reeds erg aan het gebed gehecht en nadat zij als tiener in de vastentijd een preek van de Heilige Franciscus had beluisterd, besloot zij haar leven aan God toe te wijden. Mede omwille van de felle afkeuring van haar vader verliet ze haar familie en trad met de hulp van de Heilige Franciscus in een benedictijner klooster binnen. Nadat haar zus Catharina zich bij haar had gevoegd, vestigden zij zich in een klein huis naast de kerk van de Heilige Damiaan, die door Sint Franciscus zelf was gerestaureerd. Vrij snel zouden zich ook nog andere vrouwen bij hen aansluiten en zij raakten vanwege hun armoede en eenvoud stilaan bekend als de “ Arme Dames van de Heilige Damiaan ”. Hun leven was gebaseerd op de theologie en regel van Sint Franciscus maar dit werd binnen de toenmalige Kerk niet makkelijk aanvaard. Maar Clara wist de kerkleiding te overtuigen. Ze werd tot abdis van de orde aangesteld en schreef eigenhandig hun kloosterregel. Na haar dood kreeg de orde de naam “Orde van de Heilige Clara” of “de Clarissen”. Tegenwoordig zijn de Clarissen een orde van contemplatieve zusters die zowat over de hele wereld is verspreid. Bron : © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op 19 september werd onze Gentse diocesane afdeling door Mgr. Lode Van Hecke, Bisschop van Gent, zeer hartelijk in zijn bisschoppelijk paleis verwelkomd. De Heilige Mis werd gevolgd door een bijzonder vriendschappelijk en zeer informeel moment waarvan de aanwezigen dankbaar gebruik hebben gemaakt om onderling uitvoerig van gedachten te wisselen. In zijn dankwoord trok de landscommandeur een mooie parallel tussen het devies van Bisschop Lode en de missie van onze Orde. De werking van de Heilige Geest voert ons immers naar Jezus en helpt ons Zijn woorden te begrijpen. Dit inzicht zorgt ervoor dat we voor elkaar spiritueel vruchtbaar worden. Tot zover het devies. De innerlijke dynamiek van onze Orde die tot uiting komt in de verdieping van ons geloof, leidt tevens tot een tastbare externe dynamiek, zijnde onze steun voor de christenen van het Heilig Land. De Ridders en Dames van de Ridderorde van het Heilig Graf getuigen met hun eigen leven van een Kerk in beweging waarop onze bisschoppen kunnen vertrouwen. Wij danken alvast Bisschop Lode en de organisatoren van deze avond voor deze mooie ontmoeting. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Voor de derde editie van haar “Familiedag” koos onze Landscommandeur de Abdij van Grimbergen als een heel geschikte locatie. Heel wat van onze leden ontmoetten daar elkaar op uitnodiging van Abt Erik de Sutter en onze confrater Prior Johan Goossens. De ochtend begon met de Heilige Mis die plaats vond in de prachtige barokke basiliek en die werd voorgegaan door de abt en de prior. Daarna volgde een zeer levendige lunch in de brasserie naast de abdij. In de namiddag stonden er drie workshops op het programma. De eerste voorzag in een introductie op de tweede editie van ‘De dinsdagen van het geloof”. De tweede workshop bracht een opmerkelijke presentatie van onze verschillende projecten in het Heilig Land. Deze werd heel levendig voorgesteld aan de hand van een power point, foto's, video en directe getuigenissen. De derde workshop was een duidelijke uiteenzetting over de functionaliteiten van dát deel van onze website dat voor leden is gereserveerd. Hiermee werd tevens het officiële gedeelte van de dag afgesloten. Hier past zeker een oprecht woord van dank ten aanzien van de Norbertijnen van Grimbergen voor hun spreekwoordelijke gastvrijheid. Onze aanwezigheid op deze prestigieuze site heeft onze familiedag zeker een bijzondere betekenis gegeven. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

“Ik vertrouw op God, ik vrees niet” Op 10 september 2023 is Michael Brenninkmeijer, Ere-Landscommandeur van Nederland, in Laren (NH) overleden. Hij is geboren op 10 december 1955, maar was als gevolg van een beroerte reeds meerdere jaren zwaar gehandicapt. Dit heeft er hem nooit van weerhouden om in een rolstoel aan veel activiteiten deel te nemen. Zijn uitvaart had plaats op 15 september in de Basiliek van Sint Jan van Laren (NH). Onze confrater was Ridder Grootkruis van onze Orde, werd geëremerkt met de Gouden Palm van Jeruzalem en de zilveren medaille van het Latijnse Patriarchaat. Michael was als het ware verliefd op het Heilig Land en wist zich daar vooral geraakt door de situatie van de armste en meest kwetsbare mensen. Hij lag dan ook aan de basis van tal van initiatieven ter ondersteuning van de christenen in het Heilig Land. Mgr. Pierbatista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem, liet zich door dhr. Georges Akroush vertegenwoordigen. Onze Landscommanderij hield eraan eveneens waardig vertegenwoordigd te zijn, enerzijds als eerbetoon aan de overledene, maar evenzeer om de wederzijdse vriendschapsbanden tussen beide landscommanderijen te benadrukken. Deze onderlinge relatie is het resultaat van vele jaren vruchtbare samenwerking tussen onze respectievelijke landscommanderijen. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

“ Er zijn nu eenmaal vorsten die meer zijn dan gewoon koning. Zij zijn de herders van hun volk. Zij regeren niet alleen maar zijn bereid zelfs voor hun volk hun leven te geven. Zo’n vorst was koning Boudewijn. ” +Kardinaal Godfried Danneels, 1993 De herdenking van de dertigste sterfdag van Koning Boudewijn gaf aanleiding tot een dankmis die op 9 september een menigte op de been bracht. Mgr. Luc Terlinden, de nieuwe aartsbisschop van Mechelen-Brussel, ging voor in deze plechtige viering die plaats had in de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laken, in aanwezigheid van de koning en de koningin en de andere leden van de koninklijke familie. Onze landscommanderij was bijzonder goed vertegenwoordigd om hulde te brengen aan deze grote koning, die tevens lid was van de Belgische Landscommanderij van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op initiatief van Baron Snoy et Oppuers neemt onze landscommanderij elk jaar in het begin van de maand september deel aan de grote processie van het Heilig Bloed in Ophain – Bois-Seigneur-Isaac. De jaarlijkse processie wordt door een Heilige Mis voorafgegaan. Deze werd dit jaar opgedragen door Mgr. Luc Hudyn, Hulpbisschop van Waals-Brabant. Na de H. Mis trok de processie ook dit jaar met aangrijpende volksdevotie door de straten van het dorp. De oorsprong van de processie gaat terug tot in de 15de eeuw. De toenmalige pastoor van Ittre vond in de korporaal van de kapel, die aan Onze-Lieve-Vrouw van Troost is gewijd, een fragment van een geconsacreerde hostie, die begon te bloeden zohaast de priester deze in zijn handen nam. Een korporaal is namelijk de wit linnen doek waar de geconsacreerde hostie wordt opgelegd. Dit wonder werd in 1410 door de bisschop van Cambrai erkend en zo werd de kapel een bedevaartsoord. Daar werd eerst een priorij gesticht en daarna een abdij. Sedert 2010 is de abdij het klooster Saint Charbel geworden van de Orde van de Libanese Maronieten. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Bisschopswijding van Mgr Luc Terlinden   Op zondag 3 september kwam een groot aantal gelovigen (waaronder veel jongeren) in de Sint-Rombautskathedraal te Mechelen bijeen. Mgr. Luc Terlinden ontving er toen de bisschopswijding als opvolger van Kardinaal Jozef de Kesel als aartsbisschop van Mechelen-Brussel. Opvallend hierbij was het grote aantal jongeren en jeugdigen die speciaal voor deze viering naar Mechelen was afgezakt. Onze Landscommanderij was bijzonder goed vertegenwoordigd als gevolg van de uitnodiging die verschillende leden van de Raad van de Landscommanderij alsook andere ordeleden die op lokaal niveau in de Kerk actief zijn, hadden ontvangen. Voor al diegenen voor wie “ het Woord van God een brandend vuur in zijn hart is ” (Jr. 20, 9), was dit een unieke gelegenheid om de wensen voor succes persoonlijk te verwoorden en vanwege de Landscommanderij aan de nieuwe bisschop een boodschap van steun in zijn toekomstige opdracht uit te spreken. Laten we dan ook, in antwoord op zijn uitdrukkelijke vraagde nieuwe bisschop in onze gebedsintenties opnemen en bidden dat de Heilige Geest hem zal leiden op het pad de nederigen van hart bewandelen. Bron: © Belgische Landscommanderij Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De stad Tongeren beleefde van 2 tot 9 juli 2023, de 19de editie van de Kroningsfeesten die om de zeven jaar plaats vinden. Het gaat hier om een zeer oude traditie. In Tongeren bevindt zich de oudste site van Mariaverering aan deze kant van de Alpen. Zij heeft reeds sedert de Middeleeuwen ontelbare bedevaarders mogen verwelkomen. In 1890 werden de daaraan verbonden feestelijkheden tot de Kroningsfeesten omgevormd, dewelke om de zeven jaar plaatsvinden. 1890 is immers het jaar waarin het beeld van Onze-Lieve-Vrouw werd gekroond, “ reden van een bijzondere vreugde ”. Onze confrater Guy Derriks uit Tongeren organiseerde op meesterlijke wijze de deelname van onze Landscommanderij aan de vier processies die de voorbije weken door de rijkelijk versierde stad trokken. Onze Landscommandeur en onze Grootprior mochten samen met Mgr. Bonny en Mgr. Delville in de grote vurigheid van de Tongerense bevolking delen. Kroningsfeesten in Tongeren WELKOM Tongeren is de oudste stad van België. Als oudste Maria-oord aan deze zijde van de Alpen werden hier reeds in de middeleeuwen heiligdomsvaarten georganiseerd. Toen in 1890 het beeld van Onze-Lieve-Vrouw “Oorzaak Onzer Blijdschap” gekroond werd besloot de Tongerse bevolking de heiligdomsvaarten uit te bouwen tot zevenjaarlijkse Kroningsfeesten. Deze traditie, erkend als immaterieel cultureel erfgoed, wordt tot op de dag van vandaag in ere gehouden. In 2023 worden de Kroningsfeesten voor de negentiende maal georganiseerd. Het hoogtepunt zal plaatsvinden in de week van 2 tot en met 9 juli, met vier processies en evenveel avondspelen. De massale deelname van de Tongerse bevolking aan processie en avondspel, de talrijk versierde straten, het Teseum –schatkamer van de basiliek, de archeologische site onder de basiliek, en Tongeren ontdekken van op de toren van de basiliek, zullen je ongetwijfeld zin geven om in 2023 naar Tongeren te komen. Wij heten u nu reeds van harte welkom ! VRIENDEN VAN DE KRONING Onder het motto “vele kleintjes maken één groot” nodigen wij je uit toe te treden tot de “Vrienden van de Kroning 2023”, door maandelijks minimum 5 euro te storten. 5 euro per maand is nauwelijks 16 cent per dag of 1,12 euro per week. Het betekent echter wel 60 euro per jaar. En dat gedurende meerdere jaren, …. LID WORDEN Lid worden kan door een bestendige opdracht aan jouw bankinstelling te geven om maandelijks een storting te doen op het rekeningnummer van de Vrienden van de Kroning IBAN : BE66 7453 3909 0043 -- BIC : KREDBEBB. Samen kunnen we een mooi werkingsbedrag bijeen sparen voor de Kroningsfeesten 2023. Bron: https://www.kroningsfeesten.be/welkom/ © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Dierbare Broeders en Zusters, Met de plechtigheid van vandaag voltooien we de Ritus van de Investituur die gisteravond met de plechtige Ridderwake een aanvang heeft genomen. Op deze wijze wordt het lidmaatschap tot de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem aan de nieuwe Ridders en Dames van de Belgische Landscommanderij toegekend. Ik hou eraan om bij deze gelegenheid er ook op te wijzen dat Hunne Hoogheden, Prinses Astrid van België en Prins Lorenz van Oostenrijk-Este, gisteren tot onze Orde zijn toegetreden. Waarde nieuwe Ridders en Dames van onze Ridderorde, jullie hebben zojuist een zeer belangrijke ceremonie meegemaakt. Er was het opleggen van het kruis op de schouder van elke nieuwe ridder en elke nieuwe dame, er was de Zegening die met het gebaar van uw aanstelling tot Ridder en Dame gepaard ging er was het omhangen van het Ordekruis om uw nek door de grootmeester en er was het bekleden met de mantel door uw landscommandeur. Het symbool van het lidmaatschap van onze Orde is het Jeruzalemkruis. Dit vertegenwoordigt ons ere-livrei en tooit al onze eretekens. Wanneer dit kruis ons embleem is, dan betekent dit dat Ridder of Dame worden meteen ook inhoudt dat wij Christus in ons bestaan en in al onze persoonlijke, familiale en sociale projecten centraal stellen. Dit betekent tevens dat wij door middel van ons getuigenis, onze vrijgevigheid en onze liefde voor het Evangelie moedig het geloof in Christus belijden. Het zou dan ook volslagen zinloos zijn om Ridder of Dame van de Ridderorde van het Heilig Graf te worden indien we onze "Heer", voor wie we met een mantel met rood insigne bekleed worden, niet in het middelpunt plaatsten. De rode kleur staat hier symbool voor het bloed en voor de spirituele adel. In de Handelingen van de Apostelen leren we het ontstaan van de Kerk kennen en precies in dit verhaal wordt verteld dat voor het eerst in Antiochië de volgelingen, dat wil zeggen degenen die hun geloof in de dood en de Verrijzenis van Jezus beleden, “christenen” werden genoemd (Handelingen 11: 26). Met deze titulatuur werden zij aangeduid als discipelen van de opgestane Heer Jezus. Beste Ridders en Dames, in de dialoog die vandaag de Akte van Investituur voorafging, verklaarde u zich " klaar te zijn " om uw geloof in de Heer Christus te belijden, dat u zich klaar voelt om een christelijk bestaan waardig te beleven en dat u er klaar voor bent om de sacramentele waardigheid van de doop en de naam van de Orde hoog te houden. We weten heel goed dat men geen Ridder of Dame wordt als gevolg van een of andere “ dynastieke erfenis ” of familiale voorbestemming, net zo min als door de wil van een aardse soeverein. De aard van onze waardigheid komt van de Verrezen Christus zelf die, toen hij de aanvankelijk bevreesde Maria Magdalena en Zijn door angst bevangen en nog ongelovige leerlingen ontmoette, hen in hun geloof heeft versterkt door hen tot genereuze getuigen van zijn Verrijzenis te maken. Welnu, wij zijn deelgenoten aan dezelfde zielskracht en aan dezelfde missie, ook wij belijden de Liefde van Christus en verkondigen deze door van Zijn Liefde in ons leven en in de samenleving te getuigen. U maakt hier dus nu een heel plechtig moment mee dat als het ware onuitwisbaar in uw leven staat gegrift. Zelfs in heel moeilijke momenten zal u kunnen denken aan de bijzondere Liefde die Christus u door middel van de Kerk heeft verleend. Want lid worden van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem is een waar voorrecht, een waar privilege. Voel hiervan de eer en de schoonheid en wees deze altijd waardig. De Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem is niet zomaar een ridderlijke instelling. Het is een pauselijke instelling met een aloude oorsprong die geen lucratief of materieel doel nastreeft en die ook helemaal geen politieke aspiraties heeft. Evenmin ligt haar schoonheid in enige institutionele structuur maar wel in een genereuze participatie aan het leven van de Orde en haar doelstellingen. Dit wil zeggen dat men het land van Jezus liefheeft, dat men de Moederkerk van Jeruzalem steunt en ondersteunt en dat men participeert aan het leven in de plaatselijke kerkgemeenschap waartoe men behoort. Wij zijn van mening dat het Land van Jezus niet mag herleid worden tot een archeologische vindplaats van het geloof. Het is daarom dat de opeenvolgende Soevereine Pausen bij het reorganiseren van onze instelling haar hebben opgeroepen om deel te nemen aan de permanente zorg voor de Heilige Plaatsen. In die zin kan men begrijpen waarom de Apostolische Stoel de Orde van het Heilig Graf als een centrale instelling van de Kerk beschouwt, die open staat voor elke vorm van katholicisme, zonder geografische, taalkundige of culturele begrenzing. Met andere woorden, de Ridderorde maakt deel uit van een ecclesiologie die gevoelig is voor de behoeften van het Heilig Land, die nauw samenwerkt met het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem en dit doet in een geest van ontmoeting en respect voor alle ter plaatse aanwezige religieuze realiteiten, zijnde joden, moslims en christenen. Deze wezenlijke verantwoordelijkheid wordt door elke Ridder of Dame gedeeld. Elke Ridder en Dame moet er aldus van overtuigd zijn dat hun inzet onderdeel is van een krachtige participatie aan het leven van de universele Kerk evenzeer als van onze lokale kerkgemeenschappen. Ik wil deze ecclesiologische aspecten ten volle benadrukken, want onze Investituur gebeurt niet buiten de Kerk om. Het is geen privé-aangelegenheid maar ze vindt plaats in een plechtige ritus die enerzijds gelijkend is op het hoogtepunt van een afgelegde weg en die tevens blijft voortduren. Het is daarom mijn groot verlangen dat deze visie een element wordt van identificatie van ieders deelname aan de Ridderorde van het Heilig Graf. Er zal u vaak naar een antwoord gevraagd worden op vragen zoals deze: “ maar wie ben je eigenlijk voor iemand? Wat voor zin heeft het om vandaag nog over een Orde als die van u te spreken? Ben je geen wandelend anachronisme ? …” En ieder moet zich inderdaad afvragen wat voor iemand men als Ridder of als Dame van de Orde nu eenmaal is. Waarom beken ik me nu eenmaal als lid van een Orde die de naam draagt van het Heilig Graf van Jeruzalem? Doe ik het misschien uit ijdelheid, uit heimwee naar een ver verleden of omdat ik als lid een identiteit en een missie heb? Wil ik echt een bijdrage leveren aan het leven in het Heilig Land, een land dat vandaag meer dan ooit in de greep zit van politieke, sociale en religieuze conflicten, zodat zoveel christenen het Midden-Oosten verlaten, inclusief het Land waar Jezus heeft geleefd? Als we van onze Orde een goed begrip hebben, dan kunnen we ons lidmaatschap rechtvaardigen, net zoals zoveel mannen en vrouwen dit ook in het verleden hebben gedaan. Zij hebben met hun inzet en hun bijdrage ervoor gezorgd dat in het Land van de Heer de aanwezigheid van christenen en pelgrims niet verloren is gegaan. Op onze beurt zorgen wij er nu voor dat daar de levendige herinnering aan ons geloof blijft voortbestaan. In het Heilig Land is immers ons geloof geworteld. Het is op die plaats dat de Heer heeft gewoond en geleefd. Daar heeft het mysterie van God zich geopenbaard en is Zijn verlossingswerk tot voltooiing gekomen. Ons lidmaatschap aan de Orde heeft een dimensie die men als spiritueel en tegelijk als sociaal zou kunnen omschrijven. Hiermee spelen wij in op de actualiteit. Zo zullen we bijdragen aan de realisatie van de “droom” van de Heer Jezus die in Jeruzalem een plaats van vrede en van goedheid zag. Daarom wordt, zoals u weet, elke investituur door een grondige voorbereiding en vorming van de kandidaat-leden voorafgegaan. Het lidmaatschap impliceert immers een totale toewijding aan de spiritualiteit van de Orde en een totaal engagement om de moederkerk van Jeruzalem en uw lokale kerkgemeenschap te ondersteunen. De woorden van de Apostel Paulus aan de Romeinen geven duidelijk aan dat " als iemand de geest van Christus niet heeft, hij Hem ook niet toebehoort" , dit wil zeggen dat men dient te leven vanuit de geest van de Verrezen Christus die leven geeft en ons schuldenaar maakt aan de genade van God. Het is precies door de genade van God dat we “ kinderen van God en mede-erfgenamen van Christus ” worden. Dit concept van "mede-erfgenamen van Christus " spreekt mij ten zeerste aan, omdat de Ridders en Dames hun missie van Christus erven en de eretekens dragen die hen in dit opzicht onderscheiden. Het evangelie van de Heilige Johannes herinnert ons eraan dat de Liefde van God ons ertoe brengt het woord van Jezus in ons te bewaren. Het brengt ons vrede en dit is een geschenk van onschatbare waarde dat ons in staat stelt om in waarheid een trouw getuigenis af te leggen en met kracht in het leven te staan. Welnu, zijn deze deugden niet kenmerkend voor de Ridders en Dames van het Heilig Graf? Ik zou deze reflecties willen besluiten door iedereen uit te nodigen om in zichzelf het gevoel van verbondenheid met de Orde weer nieuw leven in te blazen. We kennen en voelen onze verantwoordelijkheid en we zien de schoonheid van het verderzetten van het werk van Zijn leerlingen. Zij waren “de vrienden van de Heer” die Hem in de straten van Palestina vergezelden. Zij verwelkomden Hem in hun huis en boden Hem onderdak aan. Zij steunden Hem in zijn prediking. Ja, zij waren vrienden voor het leven, tot onder het kruis toe en bleven voor Hem zorgen in de verwachting van Zijn Verrijzenis. We denken graag dat ook wij zouden willen handelen als Jozef van Arimathea en Nicodemus, die het levenloze lichaam van de Heer koesterden. Of dat wij net als Maria van Bethanië de voeten van de Heer met geparfumeerde oliën willen zalven om zijn vermoeidheid te verlichten. Ze stelden allen een gebaar van diepe liefde en eerbied voor hun Meester. Daarom willen wij vandaag ook voor een ander " lichaam " zorgen, het " mystieke lichaam ” van Christus. We doen dit eerst en vooral in het Heilig Land en dan denken we aan de gelovigen, de armen, de vluchtelingen, de gezinnen zonder werk, de kinderen die in de scholen van het patriarchaat studeren, aan de kinderen die in benarde omstandigheden moeten leven en aan de religieuze vrede. Maar dan denken we evenzeer aan onze lokale kerkgemeenschappen, aan onze bisdommen en parochies, waarvan de "voeten" ook wel eens moe, stoffig en vaak gewond zijn. Ja, ieder van ons is geroepen om het gebaar van Maria van Bethanië, van Jozef van Arimathea en van Nikodemus verder te zetten en de persoon van de Heer die in de Kerk leeft te koesteren. Deze Kerk lijkt soms broos in haar menselijkheid en vanwege de ellende van haar kinderen. Maar precies daarom wordt zij door de Heer bemind en geheiligd. Zijn Liefde is zo duidelijk zichtbaar in het teken van het Laatste Avondmaal, toen Hij zijn kleren heeft omgord, de voeten van zijn discipelen heeft gewassen en ons de Eucharistie heeft geschonken. Daarom zijn wij bereid deze Kerk lief te hebben, de Kerk waarvoor Christus zijn leven heeft gegeven, een Kerk in Jeruzalem die “ Moeder van alle Kerken ” is en die tevens “ Moede r” is van ons allemaal in onze plaatselijke kerkgemeenschappen. Amen. Bron: Dienst Communicatie - Belgische Landscommanderij Foto : © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De viering van het Heilig Hart van Jezus en van het Onbevlekt Hart van Maria zijn twee relatief recente liturgische plechtigheden, maar ze vinden niettemin hun grondslag in de Schrift en in de Kerkelijke Traditie. Samen met Fr. Claudio Bottini nodigen wij u uit om uw blik naar Golgotha te richten om, via de H. Schrift en de leer van het leergezag, wat dieper op de genade in te gaan die uit deze twee harten vloeien. Fr. CLAUDIO BOTTINI, ofm Studium Biblicum Franciscanum " In de Bijbel duidt het hart de persoon zelf aan alsook de zetel van zijn innerlijke wezen, van zijn gevoelens, zijn verlangens, zijn wil en zijn beslissingen. Op Golgotha heeft Christus zijn Hart aan ons gegeven en dit werd zichtbaar voorgesteld toen de soldaat Hem met zijn lans doorboorde. Uit dit hart, waaruit bloed en water vloeiden, werd de Kerk geboren. Bloed en water zijn tevens de symbolen voor de sacramenten van de Kerk. ” ‘ Kom tot mij, jullie allen die vermoeid en met lasten beladen zijn, en ik zal jullie rust geven. Neem mijn juk op uw schouders en ontvang mijn onderrichtingen, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Zo zal je rust vinden voor uw ziel. ’ (Mat. 11, 28-30) Fr. CLAUDIO BOTTINI, ofm Studium Biblicum Franciscanum “ Het hart van Jezus wordt al in het Evangelie vermeld (Mat. 11, 28-30). Christus sprak er zelf over toen Hij in een moment van grote vermoeidheid tegen zijn leerlingen zei: ‘kom en rust even uit. Ontvang mijn onderrichtingen, want ik ben zachtaardig en nederig van hart.’ Jezus schenkt ons Zijn hart. Zachtmoedigheid en nederigheid zijn hier geen synoniemen voor zwakte of onderwerping. Nederig worden, zachtaardig zijn, betekent kracht en moed verwerven om egoïsme te overwinnen, om de kilheid te overstijgen en om bereidwillig diegenen te benaderen die lijden. ” Nederigheid en zachtmoedigheid zijn twee eigenschappen die we tijdens onze lange reis van leerling-zijn in de school van het Evangelie moeten leren. Fr. CLAUDIO BOTTINI, ofm Studium Biblicum Franciscanum “ Zich bezinnen over het Hart van Christus betekent dat we Zijn hart in harmonie brengen met het onze. Het maakt ons hart zachtaardig en nederig en stelt ons in staat om met een vruchtbare, trouwe, onverdeelde liefde lief te hebben. Het stelt ons in staat om door middel van de Heilige Geest te beminnen. Het is leren onze broeders lief te hebben zoals Christus hen liefheeft. Hij is de Zoon van God met het hart van een mens. Hij heeft alle mensen oneindig lief. ” Dagelijks bestijgen duizenden pelgrims en toeristen van over de hele wereld Golgotha. Hier herdenken de christen broeders het lijden van de Heer door de kruisweg te gaan en bij de staties halt te houden. Elke dag wordt hier in verschillende talen de Eucharistie gevierd. Hier, precies op de plaats waar de Heer zijn Leven gaf voor de redding van de mensheid, wordt Zijn nagedachtenis herdacht. Bron: Website Christian Media Center Foto: © shutterstock.com photo Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De Israëlische President Isaac Herzog had op woensdag 9 augustus in Haïfa een ontmoeting met de vertegenwoordigers van de christen Kerken. Hij herhaalde namens de Staat Israël, zijn engagement om " de vrijheid van godsdienst en religieuze beleving in Israël volledig te verdedigen ", zeker nu het geweld tegen christenen steeds maar toeneemt. Talloze leden van de christen gemeenschap in Haïfa zijn de afgelopen weken de straat opgegaan om tegen de recente invallen van radicale Joodse groeperingen op de christelijke Heilige Plaatsen te protesteren. Na deze periode van geweld bracht de president van Israël, Isaac Herzog, vanuit een grote persoonlijke bezorgdheid om deze spanningen, een belangrijk bezoek aan het karmelietessenklooster van Stella Maris in Haifa. Het bezoek dat op woensdag 9 augustus plaatsvond, had eerder een privékarakter. Zo werd, President Herzog vergezeld door zijn echtgenote en een kleine delegatie ambtenaren. “ We moeten de leden van alle religies respecteren. Hier zijn we vanaf het begin van ons bestaan aan gehecht, ” verklaarde de Israëlische President. Isaac Herzog wees erop dat “ we de afgelopen maanden getuige zijn geweest van ernstige gebeurtenissen tegen de christelijke religies in het Heilig Land. Onze broeders en zusters, christelijke burgers, voelden zich aangevallen op hun gebedsplaatsen, op hun begraafplaatsen en gewoon zelfs op straat. Ik beschouw dit extremistisch verschijnsel in alle opzichten volkomen onaanvaardbaar. Dit fenomeen moet dan ook uitgeroeid worden en ik ben de politie en andere handhavers van de wet dankbaar dat ze deze zaak heel ernstig nemen. Niemand mag zich ook maar op enerlei wijze bedreigd weten ,” zo zei hij. “ Mijn boodschap aan de christenen die in Israël wonen en aan alle gelovigen van over de hele wereld is dat christen gemeenschappen in het Heilig Land veilig en geborgen zijn ,” besloot de president. De vergadering werd tevens bijgewoond door politiechef Yaakov Shabtai. Een hoopvol bezoek De Patriarch van Jeruzalem, toekomstig Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, nam het woord namens alle christelijke gemeenschappen in het Heilig Land. Hij dankte de Israëlische President en de leden van zijn delegatie voor hun steun. “ We moeten de krachten bundelen om de dialoog van solidariteit en de liefde tussen ons te versterken, ” verklaarde hij. “ We wonen op dezelfde plaatsen, leven zij aan zij, en wij moeten in vrede leven, we moeten samen aan onze toekomst bouwen en elkaar steunen ,” voegde hij daaraan toe, “ want in wezen zijn we allen kinderen van dezelfde God .” Don Piotr Żelazko, Patriarchaal Vicaris van de Hebreeuws sprekende katholieken in Israël, becommentarieerde de ontmoeting op de Vaticaanse Radio, Vatican News. “ Het bezoek van de president bevat het engagement om de uitdagingen en de zorgen met betrekking tot het geweld tegen christenen aan te pakken. Door zich samen met de spirituele leiders en vertegenwoordigers van verschillende religies te engageren, onderstreept dit moment de gemeenschappelijke inzet om samen een sfeer van verdraagzaamheid, dialoog en eenheid te cultiveren. ” In zijn ogen “ is de aanwezigheid van Commissaris Yaakov Shabtai, Hoofd van de Israëlische politie, een signaal van hoop en wijst dit op een positieve stap in de richting van een hechter kader van vrede, van wederzijds begrip en van harmonieuze coëxistentie. ” Het presidentieel bezoek aan het klooster Stella Maris is “ een duidelijk symbool van de collectieve vastberadenheid om alle tegenspoed te overwinnen en de weg voor een toekomst met meer medeleven en begrip vrij te maken, ” zo benadrukt Don Żelazko nog. Ontmoeting tussen de Palestijnse President en de Patriarch van Jeruzalem Bovendien, zo meldt het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem, verwelkomde President Mahmoud Abbas, President van de Staat Palestina, eveneens op woensdag 9 augustus de kandidaat Kardinaal Pierbattista Pizzaballa en zijn delegatie in het district Ramallah. In aanwezigheid van Dr. Ramzi Khoury, Voorzitter van het Hoog Presidentieel Comité voor Kerkelijke Zaken in Palestina, samen met enkele leden van dit comité, feliciteerde Mahmoud Abbas Mgr. Pizzaballa met zijn benoeming tot kardinaal in de Heilige Stad. Hij verklaarde dat deze aanstelling voor iedereen, “ zowel voor moslims als voor christenen ”, een bron van trots moet zijn. " Het is onze verantwoordelijkheid om aan gerechtigheid en vrede in de regio te werken ", voegde hij daaraan toe. Mahmoud Abbas zei dat hij zijn inspanningen om vrede voor het Palestijnse volk te bereiken, zal blijven verder zetten. Hij eindigde met het formuleren van een vredesboodschap aan Paus Franciscus, waarin hij de Heilige Vader een goede gezondheid en veel zegen toewenste. Père Paweł Rytel-Andrianik – Cité du Vatican Bron : Website Vatican News Foto : © Fotoarchief lds Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De Latijnse patriarch van Jeruzalem neemt nota van de toename van de bedreigingen en de intimidaties tegen de christen gemeenschap in het Heilig Land. In een interview met de Vaticaanse Radiozender “Vatican News” roept de toekomstige Kardinaal Pizzaballa op om op deze provocaties niet met tegengeweld te reageren: “ We hebben geen nood aan bijzondere bescherming maar vragen respect voor onze rechten .” In de afgelopen maanden zijn intimidaties, bedreigingen en geweld tegen christenen in het Heilig Land fel toegenomen. Dit is vooral het geval op Israëlisch grondgebied. Kerken zijn vernield, een Christusbeeld werd verwoest, een protestantse begraafplaats ontheiligd en, meer recentelijk, hebben joodse extremisten geprobeerd kerken in de stad Haifa te bezetten. Hoewel het om een eerder kleine groep gaat, die geenszins de meerderheid van de Israëli’s vertegenwoordigt en evenmin een grote steun geniet, lopen deze joodse extremisten het risico om als tegenreactie een explosie van geweld uit te lokken. Hiertegen laten de religieuze leiders van het Heilig Land, zowel van de christenen als van niet-christenen, hun stem duidelijk weerklinken. In een interview dat Mgr. Pierbattista Pizzaballa, de Latijnse Patriarch van Jeruzalem, aan de Vaticaanse media heeft gegeven, sprak deze zijn bezorgdheid uit over de escalatie van de gewelddadige acties in het Heilig Land. De patriarch, die op 30 september uit de handen van Paus Franciscus de kardinaalshoed zal ontvangen, sprak tegelijk toch ook enkele woorden van hoop in deze zeer complexe sociaal-politieke context. Hij deed evenwel vooral een oproep tot de handhaving van de wet en tot het bieden van de nodige waarborgen voor de vrijheid van de religieuze gemeenschappen. Sinds enkele maanden zijn we getuige van een toename van intimidaties en geweld tegen de christenen in het Heilig Land, met name dan op het grondgebied van Israël. Hoe is de huidige situatie? Intimidaties en geweld nemen helaas hand over hand toe. We hebben de afgelopen periode een toename van het aantal aanvallen moeten vaststellen. Toegegeven, we moeten wel stellen dat dergelijke botsingen en ruzies, dat de geuite beschuldigingen en beledigingen niet nieuw zijn. Maar de exponentiële toename van deze gebeurtenissen, vooral dan in de regio van Jeruzalem en in de Oude Stad, is een punt van grote bezorgdheid geworden. Het is tot een vast agendapunt verworden dat zowel de christelijke gemeenschap als de Israëlische autoriteiten zorgen baart. Laatstgenoemden beweren er alles aan te doen om dit te voorkomen, maar dit is in ieder geval tot op heden compleet zonder succes gebleven. Welke contextgegevens werken deze toename van gewelddadige acties in de hand? Dat val moeilijk te zeggen. Er zijn immers verschillende aspecten waarmee rekening moet worden gehouden. Ten eerste organiseren bepaalde joodse kringen nefaste trainingen en opleidingen, maar men mag dit geenszins veralgemenen. De overgrote meerderheid van de Israëlisch-Joodse bevolking, ook in religieuze kringen, wil hier niets mee te maken hebben. De afgelopen maanden zijn zelfs veel rabbijnen in de pen gekropen en hebben zich publiekelijk tegen deze verschijnselen uitgesproken. Maar het is evengoed een feit dat er mensen zijn die dit allemaal aanwakkeren. Er is ook een nieuwe generatie kolonisten gekomen, maar zij zijn niet de enigen, die minder vertrouwd zijn met een realiteit die anders is dan die van henzelf. Er heerst een algemeen klimaat van geweld in het land, en we stellen dit zowel in de Israëlische als in de Palestijnse samenleving vast. En deze algemene cultuur van polarisatie beïnvloedt dit alles. Welke risico’s zijn hieraan verbonden? We kunnen immers aannemen dat deze situatie binnen de christelijke gemeenschap spanningen veroorzaakt! Enerzijds is er het probleem dat deze fenomenen toenemen. Wellicht, zoals ik al zei, worden deze ook door een bepaalde religieuze en culturele context ondersteund. Anderzijds is er echter ook een christen gemeenschap die zich het doelwit voelt van blinde aanvallen die door religieus geweld, religieuze haat en religieuze minachting gevoed worden. Dat zorgt op zijn beurt dan weer binnen de christen gemeenschap voor spanning, onvrede en soms vaak zelfs voor felle woede. U spreekt over de Oude Stad van Jeruzalem, maar in Haïfa vinden evengoed verschillende verontrustende gebeurtenissen plaats... In Haifa doet zich een ander fenomeen voor dat verband houdt met een specifieke persoon, met name met Rabbi Berland, en dit loopt wel een beetje uit de hand. Hij is er namelijk samen met zijn volgelingen van overtuigd dat in Stella Maris, in de kerk van de karmelietessen, het graf van de profeet Elia staat, dat eigenlijk niet bestaat. Het gaat hier dus eerder om een vorm van sektarisme. Bovendien zat deze rabbijn ook al omwille van diverse aanklachten meermaals in de gevangenis. Het gaat hier dus duidelijk om iets van een totaal andere aard maar het zorgt wel voor veel nervositeit in de christelijke gemeenschap. Deze geeft ons, religieuze leiders, soms zelfs de schuld, door te vragen: “ Wat zijn jullie eigenlijk aan het doen? Waarom grijpt u niet in? Waarom spreekt u zich tegen dit fenomeen niet uit? ” Krijgen de Heilige Plaatsen van de christenen volgens u niet voldoende bescherming? We vragen niet om bescherming, we willen gewoon garanties, we willen onze rechten. We willen als vrije burgers in een democratische staat leven. Wie kan heden tussenbeide komen en wie moet deze garanties bieden? Het is aan de autoriteiten van de Israëlische staat, aan de Israëli's, het is tevens aan Palestina en aan de Palestijnen om ervoor te zorgen dat de rechten van alle burgers in het land, ongeacht hun etnische afkomst, hun religieuze, culturele, of andere overtuiging, worden gegarandeerd. Kreeg u vanwege de autoriteiten reeds enig respons op uw vraag? Wij staan in contact met de politie. We hebben de korpschef ontmoet en hebben met hem gesproken. Hij staat onder grote druk omdat de media hierrond heel wat druk hebben gecreëerd. Dit is in zekere zin positief. De eerste resultaten zijn dan ook al merkbaar. Er zijn reeds enkele mensen opgepakt, maar er blijft nog een lange weg te gaan. Ik moet evenwel zeggen dat de regering hier heel wat minder aandacht aan besteedt, misschien omdat ze andere prioriteiten heeft. De president van de Staat Israël is in dit item dan wel zeer actief en heeft zich in het openbaar al heel duidelijk tegen deze gewelddaden uitgesproken. Bestaat er volgens u een verband tussen de toename van dit geweld en het politieke bestuur van het land? Deze vraag is mij al herhaaldelijk gesteld. Ik beschouw wat ons nu overkomt als een vorm van collateral damage. Ik denk niet dat de regering bewust achter christenen aan gaat. Maar het is wel zo dat deze regering een zeer gespannen klimaat in het land heeft gecreëerd. Hier is sprake van een " Joodse suprematie ". Dit kan uiteraard een nefaste invloed hebben, al was het maar indirect. Neemt u vandaag het woord “ christenvervolging ” in de mond? Neen! Wanneer men het over “ vervolging ” heeft, dan denk je meteen aan hetgeen de radicale moslims in Syrië en in Irak hebben aangericht. Hier zijn er wel problemen, dat is zeker, maar wij worden onder geen beding vervolgd. Wat zijn volgens u de elementen van hoop? Er zijn nog steeds redenen om te hopen omdat deze situaties ook sterke reacties hebben opgeroepen. Deze reacties zijn zelfs vaak veel sterker binnen de Israëlische samenleving, zelfs in de religieuze, dan onder christenen. Ik geloof dat het besef van dit probleem binnen de Israëlische samenleving na verloop van tijd positieve vruchten zal afwerpen. Jean-Charles Putzolu - Cité du Vatican Bron : Website Vatican News Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

P. DAVID NEUHAUS, sj Sociëteit van Jezus “ De Heilige Ignatius was bedlegerig terwijl hij van een vreselijke wonde herstelde die hij in de strijd had opgelopen. Toen nam hij de tijd om enkele boeken over Jezus Christus en de heiligen te lezen. Dit zette de heilige aan het denken over de vraag wat hij kon doen om de weg van Jezus te bewandelen. Hij associeerde dit onmiddellijk met een zoektocht naar Jeruzalem. ”  Hij werd een uitzonderlijke pelgrim. Op 4 september 1523 kwam de Heilige Ignatius van Loyola, stichter van de Sociëteit van Jezus, voor het eerst in Jeruzalem aan. Vandaag zijn er sinds deze "heilige reis" 500 jaar verstreken, een reis die begon en eindigde in deze heilige stad. P. DAVID NEUHAUS, sj Sociëteit van Jezus “ Eigenlijk was Ignatius een gewone pelgrim. Hij werd door Franciscaanse gidsen vergezeld, bij wie hij verbleef. Maar in feite leefde in hem het vurige verlangen om in het Heilig Land te blijven, om zich daar blijvend te vestigen. Zijn bezoeken aan de Heilige Plaatsen bezorgden hem heel veel troost. Hij bezocht het Cenakel en de berg Sion, waar hij waarschijnlijk bij de franciscanen woonde. Hij kwam bij het Heilig Graf, waar hij de mis bijwoonde en aan de processies deelnam. Hij trok naar de Olijfberg, naar Ein Karem, naar Bethlehem en Jericho en naar de rivier de Jordaan. Toen hij uiteindelijk aan de toenmalige Custode, die tevens het hoofd van de franciscanen in het Heilig Land was, de toestemming vroeg om te mogen blijven, antwoordde deze dat dit onmogelijk was. En al was het zijn vurig verlangen om in Jeruzalem te wonen en voor de goede zielen te werken die hem jarenlang had begeleid, toch accepteerde hij dit antwoord. Uiteindelijk was zijn gehoorzaamheid kenmerkend voor datgene wat jezuïeten tegenover het gezag van de Kerk moeten tonen. ” Eenmaal de Heilige Ignatius van Loyola van zijn pelgrimstocht was teruggekeerd, werd in 1540 in Rome de Sociëteit van Jezus door de Paus erkend. Sedert 1913 is deze oude orde in Jeruzalem binnen het Pauselijk Bijbelinstituut van de stad aanwezig. Deze aanwezigheid is bedoeld als een concreet teken van het verlangen van de heilige om in contact te zijn met de plaatsen waar de Heer woonde. P. MIGUEL ANGEL GARCIA, sj Vice-Overste van de Sociëteit van Jezus in het Heilig Land “ Sindsdien zijn we betrokken bij verschillende activiteiten die allemaal aan de wereld van de Heilige Schrift gerelateerd zijn. Eerst op het vlak van de archeologie. Daarna, gedurende 30 à 40 jaar, via een campus in het Heilig Land van ons instituut in Rome. Hier bieden we onze studenten de mogelijkheid om hun studietijd door te brengen. Maar de aanwezigheid van de Sociëteit van Jezus reikt veel verder. Al 40 jaar zijn de jezuïeten aan de Universiteit van Bethlehem actief, runnen zij het Tantur Instituut en zijn aanwezig bij de migranten aan wie zij de Engelse taal onderwijzen. Sommige van onze medebroeders organiseren ook retraites, geven les aan het plaatselijk seminarie of bieden als geestelijke leiders hun diensten aan. ” Bron: Website Christian Media Center Foto: © shutterstock.com photo Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

In voorbereiding op de nakende Wereldjongerendagen van 1 tot 6 augustus 2023 in Lissabon hielden de jongeren uit het Heilig Land een feestelijke H. Mis in Palestina en in Galilea. In Lissabon zullen de jongeren een ontmoeting hebben met Zijne Heiligheid Paus Franciscus. Op zaterdag 22 juli 2023 ging Mgr. Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem, voor in de Eucharistie in de Kerk van de Aankondiging in Beit Jala. Dit gebeurde in concelebratie met Mgr. Americo Manuel ALVES AGUIAR, Hulpbisschop van Lissabon en verantwoordelijk voor de organisatie van de WJD van dit jaar. Mgr. Manuel zal net als Mgr. Pizzaballa in september tot Kardinaal van de katholieke Kerk worden verheven. In zijn homilie wees de patriarch op het grote aantal jonge deelnemers die vanuit het patriarchaat naar Lissabon zullen trekken, hetgeen “wijst op de grote vitaliteit in ons parochieleven.” In zijn commentaar bij het evangelie van de dag (Mt 13, 24-43) moedigde de patriarch de jongeren aan om zich aan de goede vruchten (het graan) te spiegelen en zich niet op de slechte vruchten (het onkruid) blind te staren. “U hoort het goede zaad te zijn, het zaad dat veel vruchten draagt en dat kan je door je tijd aan goede werken te besteden. Dit is hoe het Koninkrijk Gods zich op aarde, en vooral hier in het Heilig Land, zal manifesteren,” zo besloot hij. Op zondag 23 juli celebreerde Mgr. Rafiq Nahra, Latijns Patriarchaal Vicaris in Israël, in de kerk van de Heilige Jozef in Shafa’amer een H. Mis voor de jongeren van Galilea. Ook deze viering werd mee door Mgr. Manuel geconcelebreerd. Tijdens zijn homilie sprak bisschop Manuel zijn grote vreugde uit over zijn reis naar het Heilig Land vóór WJD en over zijn ontmoeting met de lokale jongeren. “Dit komt tegemoet aan het verzoek en de wensen van Zijne Heiligheid Paus Franciscus om dicht bij de jongeren van de Kerk te staan, vooral dan bij degenen die dit jaar niet aan de WJD kunnen deelnemen. Dit is in het bijzonder het geval voor de jongeren in Oekraïne.” Hij beklemtoonde eveneens het belang van de deelname van jongeren uit het Heilig Land, "het land van Jezus en de plaats waar ons geloof ooit een aanvang heeft genomen." Hij eindigde met de vraag aan de verzamelde gemeenschap om voor deze Wereldjongerendagen te bidden, zodat deze in het leven van de deelnemers veel vruchten zouden dragen. Miral Atik & Natalie Matar   Bron : Website Latijns Patriarchaat van Jeruzalem Foto: © Latijns Patriarchaat van Jeruzalem Vertaling :  Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op 22 juni eindigde in Rome de 96ste plenaire vergadering van het Werk ter Ondersteuning van de Oosterse Kerken (ROACO) met een ontmoeting met Paus Franciscus. De Vergadering werd voorgezeten door Mgr. Claudio Gugerotti, Prefect van het Dicasterie voor de Oosterse Kerken en voorzitter van  ROACO . Er werden verschillende onderwerpen behandeld, waaronder de situatie in het Heilig Land, in Turkije en in Iran. De deelnemers beluisterden ook een groep jongeren uit 13 landen die voor de gelegenheid naar Rome waren gekomen. FR. FRANCESCO PATTON, of Custode van het Heilig Land “ Dit jaar was de vergadering van het Werk ter Ondersteuning van de Oosterse Kerken (ROACO) omdat we toen ook informatie kregen over de brandende actualiteit over de Oosterse Kerken. Het betrof niet alleen informatie over de situatie in het Midden-Oosten, maar eveneens in Turkije, Ethiopië en Iran. Voor ons was dit zeer waardevolle informatie. ” De situatie in het Heilig Land werd achtereenvolgens geschetst door de Apostolische Nuntius van het Heilig Land, Bisschop Adolfo Tito Yllana, door Frère Francesco Patton , Custode van het Heilig Land, en door de Vice-Kanselier van de Universiteit van Bethlehem,  Peter Bray . Er werd tevens informatie gecommuniceerd over de Pro Terra Sancta-collecte van 2022. Er werd ook nog een hele dag besteed aan het beluisteren van jongeren van over de hele wereld. FR. FRANCESCO PATTON, ofm Custode van het Heilig Land “ De aanwezigheid van deze jongeren was zeer positief, omdat ze reflecties konden ontwikkelen die ons vervolgens allemaal in staat stelden om in eenheid samen te werken. Wat me het meest bij hen opviel was hun openlijk verlangen om in de plaatselijke kerk actief te zijn, alsook hun verlangen om hun thuiskerken en de rituelen waartoe ze behoren als een bestaande werkelijkheid te beschouwen en niet als ‘museumstukken’ of dode liturgieën.  Nee, ze komen op voor de levende kerken, die helaas vreselijk te lijden hebben, vooral dan door oorlogen en emigratie. Ik was echt getroffen door het zeer sterke verlangen van deze jonge mensen om niet passief aan de zijlijn te staan maar om actief binnen de Kerk aan de slag te gaan. ” In de toespraak van de Paus stond het woord “ medelijden ” centraal. Hij bracht hiermee een eerbetoon aan de recente inspanningen van ROACO “ in hun hulp om de wonden te helpen genezen die door de aardbeving in Turkije en Syrië zijn veroorzaakt. En dat te midden van het dagelijkse lijden van de toch al zo zwaar getroffen volkeren. ” “ Bedankt voor de grote inzet waarmee u Oekraïne helpt om ontheemden en vluchtelingen te ondersteunen, ” voegde de Heilige Vader hier nog aan toe. Paus Franciscus herinnerde ook aan de apostolische exhortatie “ Ecclesia in Medio Oriente ”, waarrond ROACO, tien jaar na de publicatie ervan, onlangs nog een grote bijeenkomst op Cyprus organiseerde. Daarin moedigde Paus Benedictus XVI de jongeren aan om “ door de kracht van het gebed voortdurend een ware vriendschap met Jezus te cultiveren. ” De Custode van het Heilig Land herinnerde tenslotte ook nog aan het belang van de oproep tot solidariteit van alle christenen over de hele wereld. FR. FRANCESCO PATTON, ofm Custode van het Heilig Land “ Mensen moeten het lijden kennen van de christenen die in de gebieden van de Oosterse kerken wonen. Het is voor iedereen even belangrijk om manieren te vinden om door middel van gebed hun betrokkenheid te tonen. Dit is een waar moment van verbondenheid met de broeders en zusters die lijden in landen waar de Kerk wordt vervolgd. Daar waar de betrokkenheid eerder tot een minimum wordt beperkt, wordt concrete solidariteit des te belangrijker. ” Bron:  Website Christian Media Center Foto :  © Fotoarchief lds Vertaling :  Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Het is met grote vreugde dat wij de aanstelling vernamen van Kanunnik Luc Terlinden, Vicaris-Generaal van het Aartsbisdom Mechelen-Brussel als opvolger van Kardinaal Jozef De Kesel als Aartsbisschop. We voelen ons bijzonder gelukkig om een jonge aartsbisschop te mogen verwelkomen, die over een heel solide intellectuele, pastorale en taalkundige achtergrond beschikt. Kanunnik Luc Terlinden komt uit een grote familie, staat dicht bij de katholieke jeugd en beheerst zijn dossiers perfect. Hij wordt dan ook alom gewaardeerd en heeft alle troeven om deze bijzonder moeilijke taak uit te voeren. Wij heten hem van harte welkom en wensen hem een vruchtbaar apostolaat toe aan het hoofd van de Katholieke Kerk van België. Al onze waardering en dankbaarheid gaat tevens uit naar Monseigneur Jozef De Kesel voor het opmerkelijke werk dat hij de voorbije jaren ten gunste van de Kerk in België heeft geleverd. Philippe Petit Bron: Dienst Communicatie - Belgische Landscommanderij Foto: © Aartsbisdom Mechelen-Brussel Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Archidiocèse de Malines-Bruxelles

Meer lezen

Dierbare broeders en zusters, Moge de Heer u vrede schenken! De passage uit de Handelingen van de Apostelen die we in de tweede lezing mochten beluisteren, vertelt niet enkel over het moment waarop de éne en ondeelbare Kerk is ontstaan. Ze bevat bovendien niet alleen over de identiteit van de universele Kerk een waardevolle aanwijzing, maar evenzeer over onze identiteit als Kerk van Jeruzalem. Deze heeft immers een specifieke roeping. In de stad Jeruzalem woonden destijds ook reed inwoners van verschillende volkeren en rassen met verschillende talen en culturen. Ze staat symbool voor de veelheid van uitdrukkingen die in de wijde wereld bestaan, die alle door God zijn gewild, en die het eerste gevolg zijn van de creatie van de mens als vrij wezen. Dat merken we reeds vanaf het begin van de schepping. De eerste hoofdstukken van het boek Genesis leren ons dat de mensheid, als afstammelingen van Adam en Eva, altijd een grote diversiteit heeft gekend. Precies daarom bevatten deze hoofdstukken veel beschrijvingen van volkeren, naties en talen die, hoewel verschillend, toch in harmonie met elkaar bestaan. Ze weten zich immers verenigd omwille van dezelfde afstamming. Het is in het bewuste hoofdstuk 11 van Genesis, het hoofdstuk over de "Toren van Babel", dat dingen veranderen. We lezen dat " de hele aarde één taal en dezelfde woorden had " (Gn 11, 1). Babel staat misschien wel symbool voor de eerste ideologie in de geschiedenis en voor de eerste verleiding van wat we tegenwoordig “het eenheidsdenken” zouden noemen. Het verlangen om slechts één taal te hebben, het verlangen om alles en iedereen volslagen uniform te maken, het verlangen om het bestaande uit te vlakken. Dit is niet in overeenstemming met Gods verlangen naar een mens die naar Zijn beeld en gelijkenis is geschapen, en aldus vrij kan leven en kiezen. In Babel wilde de mens zichzelf tot God maken, een verleiding die overigens altijd heeft bestaan en die steeds weer terugkomt, een verlangen om iedereen een unieke orde op te leggen. Daarom zei God: “ laten we naar beneden gaan en daar hun taal in de war brengen, zodat ze elkaar niet meer verstaan ". (Gn 11, 7) En zo gebeurde het. Maar volgens de Handelingen van de Apostelen zien wij op Pinksteren precies een heel ander fenomeen, dat naar de open wonde in Babel verwijst. “ De menigte verzamelde zich en elkeen was verrast dat hij de leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken ” (Hnd 2, 6). “ Daar waren "Parthen, Meden, Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea, Cappadocië, Pontus, Azië, Frygië en Pamfylië " (Hnd 2, 9-11). Met andere woorden, het gaat daar om een lange lijst van volkeren en naties, van verschillende culturen, net zoals in de eerste hoofdstukken van Genesis. Maar ditmaal wisten ze zich allemaal in wederzijds begrip verenigd. Iedereen hoorde immers zijn eigen taal. Gods Liefde die in onze harten is uitgestort en het vuur van de Heilige Geest dat ons is gegeven, heeft niet alleen onze angsten uitgewist. Deze deden ons in de beslotenheid van het Cenakel verstijven. Dit heeft ons bovendien niet alleen van onze zonden gezuiverd, maar het heeft ook ons hart voor een nieuwe samenhorigheid geopend, het heeft ons weer in staat gesteld elkaar te begrijpen, zonder evenwel onze verschillende afkomst, verschillende cultuur en taal uit te wissen. Het werd precies zoals in de tijd vóór Babel. Zo is met Pinksteren de Kerk in Jeruzalem ontstaan. Terwijl ieder toch zichzelf bleef, werd hij tegelijk een integraal deel van de ander, begreep hij de ander en zou hij zich met hem verenigen om “ de wondere daden van God ” te vieren (Hnd 2, 11). Welnu, de Kerk moet voortdurend naar deze gebeurtenis verwijzen om trouw te blijven aan het mandaat dat zij heeft gekregen en om de plaats van ontmoeting te zijn tussen hemel en aarde, om de zichtbare uitdrukking van Gods verlangen voor de hele mensheid gestalte te geven. Zoals ik bij het begin al zei, beschrijft de gebeurtenis van Pinksteren heel goed de specifieke roeping van onze Kerk in Jeruzalem, onze Moederkerk. Met de " Kerk van Jeruzalem ", bedoel ik hier niet een specifieke denominatie, maar wel al onze verschillende affiliaties die samen en alleen samen de unieke Kerk van Christus vormen. Hier in Jeruzalem behoren ook wij met zijn allen tot zeer verschillende culturen, tradities, rituelen en identiteiten. In zekere zin zijn we als het Jeruzalem van de Handelingen van de Apostelen. De namen van onze naties, van onze talen en van onze diverse preferenties zijn ondertussen wel veranderd, maar we hebben dezelfde uitingen van diversiteit behouden. Onze specifieke roeping, de essentiële zending waartoe wij christenen, inwoners van Jeruzalem, geroepen zijn, is niet alleen onze diversiteit zichtbaar te maken, maar ook dit wederzijds begrip uit te stralen als eerste vrucht van de gave van de Geest. Maar ten gevolge van onze zonden kan het wederzijds begrip vaak moeilijk opgebracht worden. Deze zonden zijn van alle tijden, zijn door de eeuwen heen begaan en hebben ons in het verleden zelfs tot vijanden van mekaar gemaakt. De aanwezigheid van verschillende Kerken, riten en charisma's in Jeruzalem is daarom opbouwend voor de christelijke identiteit van de heilige stad. Mochten we allemaal identiek zijn dan zouden we aan Babel gelijk zijn en niet in Jeruzalem thuis horen. Niettemin moeten we onszelf zuiveren, moeten we voor onze verdeeldheid om vergeving vragen en moeten we samenwerken zodat, net als tweeduizend jaar geleden, uit de moederkerk van Jeruzalem weer dat vuur ontspringt dat alle onbegrip en alle angst wegbrandt. Zo kunnen wij uit ons eigen cenakel treden en de wonderen van God verkondigen. Als we hier vandaag bijeen zijn en allen onze verschillende belijdenissen tot uiting brengen, dan is dat precies omwille van deze reden. Wij willen ons verlangen en onze toewijding uitdrukken om zo deel uit te maken van de Moederkerk in Jeruzalem. Deze Kerk wil vanuit de Heilige Stad aan de wereld blijven verkondigen dat Christus de Kyrios is. En al gebeurt deze verkondiging op zoveel verschillende wijzen, in zoveel verschillende talen en uitdrukkingen, toch blijven we altijd door dezelfde Liefde verenigd, door hetzelfde vuur dat in de harten van al onze gemeenschappen brandt. De passage van het evangelie volgens de Apostel Johannes, die ons de gave van de Heilige Geest voorstelt, biedt ons ook nog enkele andere elementen ter overweging. Na de Verrijzenis en met de verkregen gave van de Geest worden de harten van de leerlingen voor een nieuw begrip van de " wonderen van God " geopend. Jezus is op een nieuwe en blijvende manier in hun midden aanwezig (" Hij was daar in hun midden " (Jh, 20, 19); en deze aanwezigheid van de gekruisigde en Verrezen Heer geeft nieuwe vreugde (" de discipelen waren vervuld van vreugde toen ze de Heer zagen " (Joh 20, 20). De gave van de Geest is ook het begin van een nieuwe schepping (" Zijn adem kwam over hen en Hij zei hen: ‘Ontvang de Heilige Geest ” Jh 20, 20). Hij schenkt vrede (" Vrede zij met u ", Jh 20, 19-20) en vergeving van zonden (" Aan wie u zijn zonden vergeeft, zijn ze ook vergeven " (Jh 20, 23). Als de Handelingen van de Apostelen ons oproepen tot wederzijds begrip en tot eenheid in verscheidenheid, dan toont deze evangelietekst ons hoe we deze eenheid concreet kunnen gestalte geven. Vooreerst door zich bewust te zijn dat men de aanwezigheid van de Verrezen Heer in zich draagt. Deze aanwezigheid komt tot uiting in de vreugde die onze gemeenschappen kenmerkt: We behoren de Verrezen Heer toe dus vormen we een nieuwe schepping en hebben we onszelf van de oude mens en zijn werken bevrijd. Daarom kunnen we onszelf niet langer toestaan om verdrietig en ontmoedigd te zijn. We hebben ons eveneens geëngageerd tot het opbouwen van de vrede want dat is met name de eerste gave van de Geest. Deze stad die onze stad is, wordt door zoveel pijn en verdeeldheid getekend. Maar in deze stad zijn wij wezenlijk de Kerk van Christus wanneer wij trouw aan onze roeping, kansen voor vrede en ontmoeting kunnen creëren. Wij zijn de Kerk van Christus wanneer we niet toestaan dat onrustzaaiers en twistzoekers een einde maken aan onze inspanningen om conflicten op te lossen, ook al moeten we telkens weer van nul herbeginnen. Ons uiteindelijk doel is niet zozeer om resultaten te boeken of om in onze ondernemingen te slagen. Wij willen gewoon maar dat onze werken voortdurend de Liefde van God tot uitdrukking brengen. Hij is het die ons steunt en ons ertoe aanzet om uit onszelf te treden. Hij is het die ons de Geest heeft ingeprent. Men kan niet tot eenheid komen als men niet kan vergeven en zonder de vergeving zal er nooit gerechtigheid bestaan. Dat is in feite toch onze ervaring bij het ontmoeten van met mensen “die gered zijn”. Dat is onze ervaring met degenen die de Verrezen Heer hebben ontmoet en zo waarlijk als nieuwe schepping herboren zijn. Ik weet niet of wij, de Kerk van Jeruzalem, werkelijk altijd wel daar zijn waar de Heer ons roept, of we als Kerk van Jeruzalem wel echt trouw zijn aan de specifieke roeping van ieder van ons, of we elkaar op deze manier kunnen liefhebben, of we echt bereid zijn om voor de vrede te werken en een rechtvaardigheid op te bouwen die nooit van de vergeving is te scheiden. Vormen wij als Kerk van Jeruzalem wel een vreugdevolle gemeenschap? Maar wat ik wel met zekerheid weet, is dat dit vuur dat tweeduizend jaar geleden in de harten van de discipelen is ontstoken, in onze Kerk verder blijft branden en dat het, ondanks onze zonden en onze ontrouw, hier niet uit onze wereld zal verdwijnen maar een bron van vreugde, vrede en vergeving zal blijven. Ik wens u allen van harte een zalige hoogdag toe en wil u danken omdat je hier vandaag aanwezig wou zijn om zo samen onze "  eenheid in verscheidenheid " te versterken. Zalig Pinksteren aan u allen. †Pierbattista Pizzaballa Latijns Patriarch van Jeruzalem Bron : Website Latijns Patriarchaat van Jeruzalem Foto: © Latijns Patriarchaat van Jeruzalem Vertaling :  Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen