Overige Nieuws
Elke steunbetuiging aan het Heilig Land is een gebaar van solidariteit dat niet alleen de vrede bewaart, maar ook een stimulans betekent voor de spiritualiteit van een plaats die in ons geloof centraal staat. Fr. Diego, hoofd van het klooster van Gethsemane, vertelt ons over een muzikaal initiatief ten behoeve van het Heilig Land en de christenen die daar wonen. Kunst slaat een brug tussen culturen en leert hoe ieder van ons door middel van concrete acties een verschil kan maken. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Een bezoek aan de Heilige Plaatsen is voor de christenen die daar wonen een teken van hoop en een terugkeer naar de normaliteit, zelfs in een context waarin de conflicten aanhouden. Veel christenen over de hele wereld willen graag op bedevaart naar deze landen terugkeren, maar we moeten ons daar niet mee tevreden stellen. Onze missie bestaat er ook in om in het buitenland een nieuw bewustzijn te creëren. Wanneer mensen zich realiseren dat hun hulp – hoe klein ook – dient om christenen in moeilijkheden te ondersteunen en de Heilige Plaatsen te behouden, dan krijgt hun gebaar een nog diepere waarde. ” Het 21ste Pro Romitaggio Concert, dat de laatste jaren Pro Terra Santa is geworden, wordt elk jaar in januari in de regio Brescia in Italië gehouden. Dit is meestal op de tweede zondag van de maand, tijdens het feest van de Doop van de Heer. Het evenement wordt door de Shalom Community Regina della Pace georganiseerd en staat onder leiding van Zuster Rosalina. Het brengt tal van zangers en artiesten samen die gratis optreden. Sommigen onder hen verwierven reeds nationale bekendheid. Alle ingezamelde gelden worden aan de meest behoeftige christenen gedoneerd, met name aan degenen die in moeilijke omstandigheden leven. Zo wil men hen een concrete en tastbare steun bieden. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Alle ontvangen gelden werden aan ons overgemaakt en wij zijn hen daar zeer dankbaar voor. Gezien de immense behoeften in het Heilig Land, dat door de vele conflicten geteisterd wordt, lijkt onze bescheiden bijdrage misschien belachelijk. Maar zoals Moeder Teresa van Calcutta destijds zei: "Zelfs een kleine druppel water maakt de oceaan groter. ” In een wereld die vaak door conflicten en verdeeldheid gekenmerkt wordt, komt solidariteit niet alleen in concrete acties tot uiting. Zoals vaak wordt beweerd, kan een eenvoudig gebaar voldoende zijn om bruggen van begrip te bouwen in plaats van muren van verdeeldheid. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Dit is een boodschap van solidariteit. We bespraken de noodzaak van dialoog en verandering. Wij moeten vrede en respect verkondigen in plaats van vooroordelen te cultiveren. ” Bron: Website Christian Media Center Foto : © Fotoarchief lds Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Jordanië is een wezenlijk onderdeel van het Heilig Land en herbergt tal van Bijbelse plaatsen van buitengewone schoonheid en betekenis. Het Hasjemitisch Koninkrijk loopt ongetwijfeld voorop op het vlak van toerisme, maar evenzeer als het om broederlijke coëxistentie tussen christenen en moslims gaat. Op 8 januari 2025 stelde het land zich voor de wereld open met een reizende tentoonstelling die in dit jubileumjaar in het Vaticaan van start ging en daarna de vijf continenten zou aandoen. De tentoonstelling draagt als titel: “Jordanië, de bakermat van het christendom”. De tentoonstelling staat onder de bijzondere bescherming van Koning Abdullah II die door Paus Franciscus terecht als een "man van vrede" wordt omschreven. De tentoonstelling toont de artistieke en spirituele schatten van dit ongelooflijke land waar vrede heerst en dat door de koninklijke familie met toekomstgerichte keuzes en visionaire ideeën wordt geleid. Van aan de Jordaan tot op de berg Nebo belicht de tentoonstelling als een grote inwijdingsreis de plaatsen die de geschiedenis hebben gevormd en van waaruit de toekomst van het christen geloof verder schittert. Het initiatief werd door de Apostolische Nuntius voorgesteld, wiens aanwezigheid een teken was van de aandacht die de Heilige Stoel aan dit land besteedt. Het land heeft immers door zijn cultuur en zijn ligging een bijzonder strategisch belang. De voorstelling van de tentoonstelling gebeurde samen met de Jordaanse Minister van Toerisme, Dr. Lina Annab. Laatstgenoemde situeerde het project vanuit enige politieke context en een grote menselijke diepgang die aansluiting zocht bij de grote ambitie van het land, met name het opbouwen van een voorbeeldige samenleving of, zoals zij het zelf verwoordde, herinnerend aan een dierbare uitspraak van Paulus VI, de eerste paus die het land in 1964 bezocht: " een beschaving van liefde ”. LINA ANNAB Minister van Toerisme van het Koninkrijk Jordanië “ Ik denk dat er niets belangrijker is dan de liefde. Dit is altijd de boodschap van Zijne Majesteit Koning Abdullah II geweest. Hij benadrukt steeds dat alles wat ons verenigt, veel groter is dan hetgeen ons verdeelt. De tentoonstelling die we momenteel in het Vaticaan organiseren en die als titel draagt "Jordanië, aan de wieg van het christendom", wil deze boodschap overbrengen. Jordanië ís de bakermat van het christendom. Jordanië is een plaats waar christenen steeds aanwezig waren, aanwezig zijn en altijd aanwezig zullen blijven, gisteren, vandaag en morgen. In Jordanië zijn we erg trots op het mozaïek waaruit onze samenleving bestaat, en dat is precies wat ons uniek maakt. ” Z.E. Mgr GIOVANNI PIETRO DAL TOSO Apostolische Nuntius in Jordanië “ Dit groot historisch en cultureel erfgoed is een reden om op dit pad door te gaan. De bevolking van het Midden-Oosten kent veel christelijke gemeenschappen, dus het christendom is niet vreemd aan de Arabische wereld. De Arabische wereld heeft altijd al het christendom gekend. Het is dan ook heel belangrijk dat de westerse bevolking dit kan begrijpen en concreet kan zien. Deze historische stukken helpen ons daarbij. ” Het is voor de hele Kerk een geweldige kans om pelgrimstochten en reizen naar dit veilige land te organiseren. Daar heerst immers geen oorlogsgeweld. Het is een land waar men de archeologische, culturele en spirituele wortels van het christelijk geloof kan verkennen om zo de rijkdom van het Woord van God te ervaren. Bron: Website Christian Media Center Foto: © https://www.shutterstock.com/ Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Waarde broeders en zusters, onze hoop, Moge de Heer u vrede schenken! Dit jaar gaat met de zondag die de Kerk aan het Woord Gods wijdt, met name 26 januari, het Jubeljaar van start dat Paus Franciscus voor 2025 heeft uitgeroepen. Centraal in het gebed van de hele Kerk staat de gave van de hoop, die wij met al onze kracht aan de Heer Jezus zullen vragen. Het Woord Gods helpt ons de redenen voor onze hoop te vinden en deze nieuw leven in te blazen. Dit is van des te meer belang in onze wereld en in deze periode van duisternis en lijden waarin de mensheid gedwongen wordt met oorlogen en onrechtvaardigheden te leven die angst, ontmoediging en twijfel in onze harten zaaien. Daarom raad ik u aan om hiervoor de Eerste Brief van de Heilige Apostel Petrus te lezen. Het is een korte brief want hij bestaat immers slechts uit vijf hoofdstukken, maar hij stroomt over van de genade van de Heilige Geest. Alleen Hij kan ons christelijk leven met geloof, hoop en liefde bezielen. Hij is het die ons kracht geeft en die het licht van de hoop in de harten van gelovigen laat ontbranden. Hij is het die de vlam van het vuur in onze harten levend houdt, een vuur dat nooit uitgaat. Hij is het die ons leven zelfs in de moeilijkste situaties steun en kracht geeft. De christelijke hoop bedriegt nooit, integendeel, hij stelt ons in staat de werkelijkheid te zien zoals die is. De christelijke hoop stelt nooit teleur. Hij is een geschenk van God dat ons vreugde geeft en een band van gemeenschap schept tussen allen die vrede zoeken. De christelijke hoop is gebaseerd op de zekerheid dat niets en niemand ons ooit van de Liefde van Christus kan scheiden. Hij is onze vrede. De tekst van de Brief van de Heilige Petrus zegt dat het woord van het Evangelie, de bron van onvergankelijk leven, ons weer tot een levende hoop heeft gewekt, ook als wij onder grote beproevingen lijden, zelfs die beproevingen die ons overstijgen en die eindeloos lijken (vgl. 1 Petrus 1, 23). Ik herhaal: de brief is kort maar hij is heel mooi en zit vol kracht. Daarom verzoek ik u met aandrang om deze te lezen en telkens opnieuw te herlezen. Lees hem samen of alleen en bidt met de woorden die hij u in de mond legt. Ik raad u aan om bij het lezen de woorden te markeren die op u de meeste indruk hebben gemaakt en die u tijdens het jubeljaar kunt meedragen. Als we dit allemaal samen doen, indien we dit met geloof en vertrouwen doen, dan zullen we nieuwe vreugde en nieuwe kracht voor ons geweten ontdekken om als ware christenen in deze tijd te leven. Op deze manier zullen wij ook het licht ontvangen dat wij nodig hebben om bij te dragen aan de oplossing van de problemen waarmee wij worden geconfronteerd. Ik groet u en ik zegen u met de eigen woorden van de Apostel Petrus: “ De God van alle genade, die u in Christus Jezus tot zijn eeuwige heerlijkheid geroepen heeft, zal u, na een korte tijd van lijden, toerusten, bevestigen, sterken en grondvesten. Hem is de heerschappij in alle eeuwigheid. Amen. ” (1 P 5: 10-11) Jeruzalem, 13 januari 2025. † Pierbattista Kard. Pizzaballa Latijns Patriarch van Jeruzalem Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Homilie van Kardinaal Fernando Filoni ter gelegenheid van het feest van de patroonheilige van de Orde In de prachtige kerk van de Heilige-Maria van de Aankondiging (in het Italiaans Maria Santissima Annunziata) in Casarano (Lecce) vierde Grootmeester, Kardinaal Fernando Filoni, op 18 augustus 2024 het feest van de Heilige Helena. Het is een van de officiële feesten van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Kardinaal Filoni werd geassisteerd door Mgr. Seccia, Aartsbisschop van Lecce en prior van de plaatselijke afdeling van de Orde, alsook door Mgr. Pezzuto, Aartsbisschop en Apostolische Nuntius-Emeritus, lid van de Orde en inwoner van de regio. Waren eveneens aanwezig Ferdinando Parente, Landscommandeur voor Zuid-Italië, Raffaele Garzia, Voorzitter van de afdeling Salento, alsook nog vele ridders en dames evenals tal van aspiranten in opleiding, om samen deze vreugdevolle viering te beleven. Hieronder kan u de homilie lezen die Kardinaal Filoni bij deze gelegenheid uitsprak en die het ons mogelijk maakt ons enigszins in de figuur van onze beschermvrouwe te verdiepen. Aan de Heilige Helena wordt door de oude historische traditie de zoektocht naar en de ontdekking van enkele van de meest heilige plaatsen van het christendom toegewezen. Het leven van deze heilige wordt heel nauw met het leven van Jezus in verbinding gebracht. Het liturgische feest van de Heilige Helena is dan ook een unieke kans om zich over de missie van deze vrouw in het prille begin van het christendom te bezinnen. Het is tevens haar zoon, Keizer Constantijn, die in 313 met het beroemde Edict van Milaan de vrijheid van het christendom in het keizerlijke Rome heeft ingesteld. Van Helena, moeder, christen en pelgrim, weten we met zekerheid dat ze rond 255 na Christus in het huidige Turkije, niet ver van Constantinopel, werd geboren. Ze was van heidense en plebejische afkomst en trouwde met de Romeinse patriciër Constancius Chlorus, met wie ze een zoon kreeg, met name Constantijn. Toen Constantius Chlorus door de keizer van Rome " Caesar " werd genoemd, verstootte hij haar vanwege haar bescheiden afkomst. Voor deze vrouw brak toen een zeer moeilijke periode aan. Ze viel ten prooi aan publieke wraakzucht en het leven spaarde haar evenmin voor zware vernederingen. Maar als energieke vrouw doorstond Helena deze periode door zich volledig aan de opvoeding van haar zoon te wijden. Constantijn werd in 285 geboren en werd in 306 voor het eerst tot " Caesar " aangesteld. Later werd hij " keizer " maar hij zou zijn moeder nimmer vergeten die haar leven voor hem had opgeofferd. Hij liet haar dan ook tot “ Augusta ” (keizerin) en “ Nobilissima ” (zeer nobele vrouw) uitroepen. Helena bekeerde zich tot het christendom en werd ten tijde van de Heilige-Ambrosius in Milaan gedoopt. Voor haar begon toen een nieuw leven. Ze is dan net geen zestig jaar en zou vanaf dat moment exclusief een vroom leven vol vrijgevigheid leiden. Ondanks haar nieuwe hoge sociale status zou zij uitblinken in bescheidenheid. Vanwege de aandacht die ze aan de armen besteedde – en deze kleurden toen in grote mate het straatbeeld – werd ze destijds als een buitengewoon toonbeeld van naastenliefde en menselijkheid beschouwd. Maar tegelijkertijd werd ze aan het einde van een lange periode van christenvervolging die aan de regering van Constantijn vooraf ging, de weldoenster van talloze gebedshuizen voor christenen. Van deze vrouw, die zowel in de Oosterse als in de Westerse kerk als een heilige wordt beschouwd, moet worden benadrukt dat zij een ware pelgrim was naar de plaatsen die het christendom het dierbaarst zijn, een pelgrim naar het Land van Jezus. Zonder angst voor enige overdrijving kunnen we Helena omschrijven als de eerste echte pelgrim, verliefd op het Land van de Heer. We weten ook dat mannen en vrouwen van het christelijke Rome in die decennia reeds pelgrims werden of er zelfs voor kozen om op de plaatsen waar Christus werd herdacht, te gaan wonen. We denken hierbij aan de heilige Hiëronymus of aan die nobele Romeinse vrouwen (Marcella, Paula, Julia en Blésilla) die in de Heilige Plaatsen een leven van gebed probeerden te leiden. We verwijzen naar Egeria van Galicië (Spanje) die na Helena ongetwijfeld de beroemdste pelgrim was. Zij trok ondanks de verre afstanden en de vele gevaren op pelgrimstocht. Egeria liet ons beschrijvingen na van de Bijbelse plaatsen die ze bezocht en van de spirituele en culturele emoties die ze toen mocht ervaren. Maar de eigenlijke sleutel tot de pelgrimstochten naar het Heilig Land vinden we in de eerste plaats bij Helena. Zij is degene die ons hart opende voor de liefde voor de eredienst op de plaatsen waar de Heer eens had geleefd. Sindsdien hebben talloze pelgrims, mannen en vrouwen uit alle tijden, deze reis van geloof en boete ondernomen. Wij denken dan in het bijzonder aan Franciscus van Assisi en Birgitta van Zweden, zo door de eeuwen heen tot bij onze tijdgenoten, die op tocht gingen voor een heel bijzondere ontmoeting met Christus. Het gaat om vrouwen en mannen die, in hun drang om Christus na te volgen, de aantrekkingskracht tot het Land van Jezus voelen en die zichzelf de vraag durven stellen: “ Heer, waar hebt U gewoond, waar heeft U geleefd, waar bent U voor ons gestorven? ” Het gaat hier dus niet zomaar om nieuwsgierige bezoekers of gelegenheidswandelaars die naar enige Bijbelse geografie op zoek zijn, maar om mensen die een echte spirituele reis door de Heilige Schrift willen maken. Hun zoektocht gaat vooreerst doorheen het gebed, vervolgens via het lezen van de passages uit het Evangelie die naar deze locaties verwijzen, door de herinneringen aan de gebeurtenissen uit het leven van Jezus te vernieuwen en ten slotte door alles in hun geest en in hun hart op te nemen om het tot een spirituele schat te maken. Helena had in Jeruzalem een ontmoeting met de toenmalige belangrijke Bisschop Macharius, die net van het Concilie van Nicea was teruggekeerd. Daar had hij tegen Arius de menselijke en de goddelijke natuur van Christus krachtig verdedigd. Samen met Bisschop Macharius ging ze in 326 op zoek naar de plaatsen van het lijden, de dood en de verrijzenis van de Heer. De betekenis van deze zoektocht past goed in de historische context van de toenmalige periode. Ondanks het feit dat het christendom in het Romeinse Rijk toen geaccepteerd werd, ontkenden veel toenmalige christologische ketterijen de menselijke natuur van de Heer. Wie evenwel op zoek ging naar de reële plaatsen waar Jezus had geleefd, moest ook zijn historisch bestaan aantonen. Tijdens dergelijke zoektochten zou het hout van het Kruis van Christus gevonden zijn. Helena nam het mee naar Rome en plaatste het in de Basiliek van het Heilige Kruis, die ze naar eigen goeddunken had laten bouwen. Tegelijkertijd wilde Constantijn de eerste Basiliek van de Verrijzenis of van het Heilig Graf laten bouwen, om zo de Calvarieberg en de plaats van het lege Graf van Jezus samen in één heilig gebouw onder te brengen. Bij de bijzondere vrouw Helena, kunnen we niet anders dan, naast het verwijzen naar haar menselijke deugden, ook de rol van haar geloof in herinnering te brengen. Vanaf het moment dat zij de figuur van Christus leerde kennen, wijdde zij zich met alle intellectuele moed, met het nodige historisch besef en met spirituele diepgang aan het zoeken naar de belangrijkste christologische plaatsen. Indien wij vandaag op Golgotha kunnen bidden, de Steen der Zalving kunnen kussen of het Lege Graf van de Verrezen Heer kunnen aanraken en vereren, dan hebben we dat aan de Heilige Helena te danken, die twee eeuwen na datum als het ware een volgeling, ja een leerling van Jezus werd. Net als de vrouwen die de Heer tijdens zijn prediking hadden vergezeld en Hem in hun huizen hadden verwelkomd, zocht Helena Hem op in de plaatsen waar hij had geleefd en wilde ze dat de volgelingen van Christus geestelijke gastvrijheid zouden vinden in de basilieken die zij en haar zoon Constantijn in Jeruzalem, Bethlehem en Rome hadden gebouwd. Naast de geestelijke bediening door Jezus en die van de apostelen, moeten we een derde bediening erkennen, namelijk die van de vrouwen die de Heer volgden, al gaat het wezenlijk om drie verschillende opdrachten. Er is vooreerst de unieke verlossende bediening door Christus zelf. Daarnaast is er de sacramentele opdracht van de apostelen en de diaconale opdracht van Gods vrije mannen en vrouwen. Deze twee bedieningen – met name die van de opvolgers van de apostelen en die van de vrije mannen en vrouwen van God – zijn nog lang niet voltooid en hebben in het bestaan van de Kerk een buitengewone rijkdom aan vormen en uitdrukkingen gekregen die deze doorheen de tijd hebben weten te bewaren. De Heilige Helena had de schoonheid van deze derde “ bediening ” begrepen en maakte ze expliciet door haar genereuze toewijding aan een diaconaat dat bedoeld was om voor de christenen van alle tijden de herinnering aan de Heilige Plaatsen van Christus te bewaren. In die zin luidde zij een nieuw tijdperk in waarin pelgrimstochten naar het Heilig Land mogelijk werden en men een bezoek kan brengen aan de plaatsen die in hetgeen men het Vijfde Evangelie noemt, bekend zijn. Eenmaal Helena christen was geworden, paste zij haar levensstijl aan de wil van God aan. Ze zocht Christus niet alleen bij de armen, maar ook op de plaatsen die de herinnering aan Hem als Verlosser bewaard hadden. In haar opwindende spirituele reis herkennen we in Helena juist deze grote liefdes: de liefde voor de lijdende en gekwetste mens en deze voor de armen en hulpbehoevenden onder Gods schepselen. Hij had immers zichzelf tot een van ons gemaakt tot een mens wiens historische en geografische herinnering bewaard moet blijven. Wij hebben bewondering en devotie voor de Heilige Helena en wij kunnen haar nooit voldoende dankbaar zijn voor haar zoektocht naar en haar bescherming van de historische plaatsen ter nagedachtenis aan Christus, onze Verlosser. Moge de Heilige Helena een ware inspiratiebron zijn voor onze liefde voor het Land van Jezus en moge zij ons tegelijkertijd de wegen naar de vrede tonen, vooral dan in de regio waar Christus heeft geleefd, een regio die vandaag door geweld en wrede oorlogen wordt geteisterd. Het is de regio waar de de grote gebeurtenis van de Openbaring van de ene God, door Joden, Christenen en Moslims wordt beleden, werkelijkheid is geworden. Amen. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Op 11 december werd de Piazza Santa Maria in Trastevere in Rome tijdens een gebed gewijd aan de wereldvrede, door symbolische kaarsen van geloof en hoop verlicht. Dit gebed werd geleid door Kardinaal Matteo Zuppi, Voorzitter van de Italiaanse Bisschoppenconferentie, en door Fr. Ibrahim Faltas, Vicaris van de Custode van het Heilig Land. Z.E. Kardinaal MATTEO ZUPPI Voorzitter van de Italiaanse Bisschoppenconferentie “Het gaat hier om de hoop op vrede! We hebben zoveel kaarsen aangestoken. Laten we hopen dat het licht van de hoop deze diepe duisternis die door verdeeldheid, haat en geweld is veroorzaakt, kan verlichten. Moge het voor christenen een Kerstmis van vrede zijn. Vrede is er immers altijd voor en van iedereen en wij moeten allemaal voor het pad van de vrede kiezen.” De aanwezigheid van Fr. Ibrahim Faltas, Vicaris van de Custode van het Heilig Land, was een levend getuigenis van de kwetsuren van een land waar ooit vrede heerste, maar dat heden onder de last van oorlogen en verdeeldheid gebukt gaat. Fr. IBRAHIM FALTAS, O.F.M Vicaris van de Custode van het Heilige Land "Wij nemen aan deze wake voor de vrede deel, omdat wij werkelijk vrede nodig hebben. Wij hebben voor vrede in heel de wereld gebeden en wij hopen dat de vrede die we allemaal nodig hebben, nog vóór Kerstmis werkelijkheid zal worden." ANNA JABOR Aleppo – Syrië “Jarenlang heb ik de oorlog in Syrië meegemaakt en dat was nooit gemakkelijk. Bij de geboorte van mijn dochtertje verhuisden we naar Italië. Vandaag leven we hier in vrede. Wij dromen altijd van een wereld waarin overal vrede heerst. Voor mij en voor iedereen die net als ik vrede wenst, is dit nu een heel belangrijke dag.” ANNA JABOR Aleppo – Syrië “Vandaag richt ik mij tot mijn land en mijn familie in Syrië om hen te zeggen dat wij hen niet zullen vergeten. Laten we elke dag, elk uur bidden dat de vrede in ons land mag terugkeren en dat er een einde mag komen aan de oorlogen overal ter wereld.” “Vandaag hebben we meer dan ooit gebed nodig want vrede is de enige echte oplossing voor alle oorlogen.” In het licht van het drama van de oorlog openbaart het gebed zich als een brug van verlossing die de mens met God verenigt. “Daar waar twee of drie mensen in mijn naam verenigd zijn, ben ik in hun midden”. Aanhoor ons dus, Heer, en verhoor ons gebed. Bron: Website Christian Media Center Foto: © https://www.shutterstock.com/ Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Het Heilig Land blijft in het middelpunt van de zorgen van Paus Franciscus staan. Hij wordt het nooit moe om zijn oproep tot vrede te hernieuwen, zodat in dit land, dat zoveel te lijden heeft en iedereen zo diep in het hart raakt, het leven de overhand krijgt op de dood. De afgelopen maanden heeft Paus Franciscus herhaaldelijk Israël en Palestina opgeroepen om zich aan zijn zijde te scharen. Op 18 mei had in Verona de bijeenkomst plaats van de “ Arena’s van de Vrede – Rechtvaardigheid en Vrede zullen elkaar omarmen ”. Deze bijeenkomst was gepland als onderdeel van het pastorale bezoek van de Heilige Vader aan deze stad. Bij deze gelegenheid deelden een Israëliër en een Palestijn van de vereniging “ The Circle of Parents ” hun bevindingen mee. Deze vereniging brengt al jarenlang ouders en familieleden van slachtoffers van het conflict in het Heilig Land samen om van gedachten te wisselen. Maoz Inon is een Israëlische ondernemer die zich inzet voor de vrede. Zijn ouders werden op 7 oktober door Hamas gedood. Aziz Abu Sarah is Palestijn en zijn broer werd door Israëlische soldaten vermoord. “ Onze pijn en ons lijden brachten ons samen en brachten ons in dialoog om een betere toekomst tot stand te brengen ,” verklaarden Maoz en Aziz voordat ze door het lange applaus van alle mensen die zich ter gelegenheid van het pausbezoek in de arena van Verona hadden verzameld, werden onderbroken. “ Wij zijn ondernemers en wij geloven dat vrede de grootste onderneming is die we kunnen realiseren ”, verklaarden ze voordat ze samen Paus Franciscus konden omhelsden. De Paus sprak hen dan ook bemoedigende woorden toe. Een paar dagen later, op 25 en 26 mei, vond in het Vaticaan de eerste Wereldkinderdag plaats, een dag waaraan ook een kleine delegatie uit Jeruzalem en Bethlehem met veel enthousiasme deelnam. Deze delegatie werd samen met andere kinderen uit oorlogsgebieden persoonlijk door Paus Franciscus ontvangen. Ondanks de moeilijkheden waarmee deze jongeren worden geconfronteerd, getuigt hun aanwezigheid van hoop. De kinderen van Gaza namen via een korte video (online op YouTube) virtueel aan het evenement deel. Tenslotte was het bijzonder ontroerend om Paus Franciscus op 7 juni 2024 weer in de Vaticaanse tuinen te zien. Dit was tien jaar na zijn historische oproep voor vrede in het Heilig Land. Franciscus herinnerde aan deze gebeurtenis in volgende termen: “ De toenmalige President van de staat Israël, wijlen Shimon Peres, en de President van de staat Palestina, Mahmoud Abbas, accepteerden mijn uitnodiging om naar hier te komen om samen God om het geschenk van vrede te smeken. Een paar weken eerder was ik op pelgrimstocht in het Heilig Land en daar had ik de grote wens uitgesproken dat de twee elkaar zouden ontmoeten, om een betekenisvol en historisch gebaar van dialoog en vrede tot stand te brengen .” De huidige situatie lijkt ons nog meer in duisternis te storten dan dat dit in het verleden ooit het geval was, en Paus Franciscus ging in zijn toespraak in aanwezigheid van de ambassadeurs die bij de Heilige Stoel geaccrediteerd zijn, in het bijzonder deze van Israël en Palestina, alsook van verschillende leden van het College van Kardinalen, verder met volgende woorden: “ Elke dag bid ik dat deze oorlog eindelijk zou eindigen. Ik denk aan al degenen die in Israël en Palestina moeten lijden, dit zowel christenen, joden als moslims. Ik bedenk hoe dringend het is dat uit het puin van Gaza eindelijk het besluit zou ontstaan om de wapens te laten zwijgen en daarom roep ik op om een staakt-het-vuren tot stand te brengen. ” Tien jaar geleden werd ter gelegenheid van dit gebed voor de vrede in de Vaticaanse tuinen een olijfboom geplant. “ Vanavond willen we ons gebed hernieuwen en willen we onze smeekbede voor de vrede opnieuw tot God verheffen, zoals we tien jaar geleden reeds deden. We willen de Heer vragen om de olijfboom die we destijds hebben geplant, verder te laten groeien. Hij is al sterk en weelderig geworden, omdat hij beschut staat tegen de wind en met zorg van water wordt voorzien. Op dezelfde manier moeten we God vragen dat de vrede in het hart van ieder mens mag ontkiemen, in ieder volk en in elke natie, in ieder stukje land. Dat de vede beschut mag zijn tegen de winden van de oorlog en bevloeid mag worden door degenen die er elke dag naar streven om in broederschap te leven, ” zo besloot de Heilige Vader zijn toespraak. Elena Dini Bron : Website Vatican News Foto : © Fotoarchief lds Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Het conflict tussen Israëli’s en Palestijnen heeft de straten met puin bedekt en een veelheid aan woningen vernietigd. Midden deze verwoestingen en de vele littekens in de samenleving verschijnt de Pauselijke Missie in Jeruzalem met generositeit en mededogen, met als doel de meest kwetsbare mensen in de samenleving, met name vooral de vele hulpeloze kinderen, te helpen. EEN INWONER UIT GAZA Vandaag worden we met een regelrechte hongersnood geconfronteerd. Sinds het begin van de oorlog leven we in heel moeilijke omstandigheden, waar vooral de kinderen ernstig door getroffen worden. Er zijn er ons al zoveel ontvallen en ook ik ben als gevolg van de honger mensen verloren die mij zeer dierbaar waren. Er is geen water, geen eten, zelfs geen melk voor de kinderen. Droogte heeft zich over de hele regio verspreid maar de media hebben hierover helaas niet gerapporteerd. Veel kinderen kwamen thuis om van de honger en hun ouders konden niets doen om hen te helpen.” EEN INWONER UIT GAZA “We hebben vanwege de intensiteit van de bombardementen en de verwoestingen die deze met zich meebrachten moeilijke situaties meegemaakt. We wisten niet meer waar we heen moesten en wat we onze kinderen te eten moesten geven. Ik gaf mijn kinderen wilde kruiden zoals kaasjeskruid te eten en we moesten de zuigelingen reeds vroeg van de borst nemen. Zo werden de kinderen met zeer moeilijke problemen en met tal van ziekten geconfronteerd.” Sedert het begin van de oorlog op 7 oktober zijn de kerken in Gaza het toevluchtsoord voor vluchtelingen geworden. De Pauselijke Missie zet zich in om hen van alles wat voor het leven en de menselijke waardigheid nodig is, te voorzien en doet dit in coördinatie met andere partnerorganisaties. Ondanks de grote verwoestingen hebben de vluchtelingen de hoop op een terugkeer naar huis niet verloren. Ze klampen zich vast aan hun geloof en vestigen hun hoop op God. P. SILAS Pastoor van de Grieks-Orthodoxe parochie St.-Porfyrios in Gaza “We zijn hier in de Sint-Porfyrioskerk, in het noorden van de Gazastrook. Sinds het begin van de oorlog is hier heel wat gebeurd. Onze kerk werd gebombardeerd en we woonden daar met moslims en christenen samen. Het is belangrijk om te weten dat de hulporganisaties nooit met hun ondersteuning en hun hulp zijn gestopt. De Pauselijke Missie heeft ons, in samenwerking met vele andere organisaties, sinds het begin van de oorlog steeds kunnen steunen en wij zijn hen hiervoor ten zeerste dankbaar. Ze voorziet ons vooral van voedselpakketten, medicijnen en drinkwater.” JOSEPH HAZBOUN Regionale directeur van de Pauselijke Missie in Jeruzalem “De situatie, in het bijzonder in het noorden van Gaza, is uitermate tragisch. Er is een compleet tekort aan water en aan levensmiddelen dus hebben wij van meet af aan in maaltijden voorzien. Godzijdank konden we zo ongeveer duizend mensen in het noorden van Gaza met voedingspakketten bevoorraden. Maar ons aanbod blijft onvoldoende, al is dit wel al een begin.” Bovenop het voedseltekort als gevolg van de grenssluitingen krijgt men ook nog eens af te rekenen met de stijgende prijzen voor basisvoedingsmiddelen. EEN INWONER UIT GAZA “Wij danken de Pauselijke Missie voor haar bijdragen en donaties en we zijn God bovenmatig erkentelijk dat Hij ons, in antwoord op onze gebeden, alles heeft gestuurd wat mogelijk was.” JOSEPH HAZBOUN Regionale directeur van de Pauselijke Missie in Jeruzalem “Wij bidden en hopen dat de oorlog snel mag eindigen. Helaas blijven de gevolgen ervan zich voorlopig over de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem uitbreiden. Het werkloosheidscijfer in Bethlehem is aanzienlijk gestegen, vooral omdat de vergunning van vele mensen is ingetrokken en ze niet langer in Jeruzalem kunnen gaan werken. Hierdoor zijn de problemen van de gezinnen op de Westelijke Jordaanoever heel wat erger geworden. We proberen momenteel dan ook om zoveel als mogelijk in de regio Bethlehem en Jeruzalem in te grijpen. Onze boodschap aan al onze jongeren en gezinnen is om niet weg te trekken maar ter plaatse te blijven. Als God het wil, zullen we spoedig een oplossing bereiken die opnieuw een normaal leven voor iedereen mogelijk maakt.” Jezus Christus zei: “Ik had honger en u gaf mij te eten, ik had dorst en u gaf mij te drinken, ik was een vreemdeling en u hebt mij in uw huis opgenomen.” Het is precies aan deze oproep dat de Pauselijke Missie wil beantwoorden. Bron: Website Christian Media Center Foto: © © Terra Santa News Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
De Latijnse Patriarch van Jeruzalem, Z.E. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, spreekt over een nieuwe Heilige Week, die door oorlog zal gekenmerkt zijn. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Dit is niet de eerste keer dat er hier oorlog heerst maar het is het niet zozeer de oorlog die de zaken bemoeilijkt. We kennen immers zoveel conflicten! Neen, wat het de mensen écht moeilijk maakt, is de context van haat en wrok, het gebrek aan vertrouwen en de voortdurende frustraties. Het zijn al deze negatieve gevoelens die met een oorlog hand in hand gaan die de situatie zoveel moeilijker maken. In het verleden wisten we dat conflicten wel zouden eindigen en dat ze later wel min of meer zouden hervatten. Maar tegenwoordig weten we het niet meer. Natuurlijk zal het deze keer ook wel stoppen en vervolgens opnieuw beginnen, maar we weten niet wanneer en hoe. Dit alles maakt de huidige situatie veel zwaarder om dragen. ” De patriarch onderstreept ook de ernst van de huidige situatie in de Gaza-parochie. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Deze situatie is ondraaglijk en onbegrijpelijk. Het is niet de eerste keer dat honger als oorlogsinstrument wordt gebruikt. In feite weet ik niet of we dit zo wel kunnen omschrijven, ik ben immers geen militair strateeg en ik wil me niet op dat gebied begeven. Maar het is hoe dan ook objectief gezien een ondraaglijke situatie. We kennen hier altijd veel problemen, allerlei problemen. De economische situatie en de financiële situatie zijn altijd zeer kwetsbaar geweest. Maar er was nooit hongersnood. Het is de eerste keer dat we met echte honger te maken krijgen en dat is onhoudbaar. Ik denk dat alle religieuze, politieke en sociale gemeenschappen dan ook alles moeten aanwenden wat in hun macht ligt om aan deze situatie een einde te maken. ” Naast de humanitaire tragedie van Gaza is er nog een ander zeer ernstig probleem voor de christenen in Palestina en in heel het Heilig Land. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ De economische noodsituatie in de Palestijnse gebieden, vooral in de regio Bethlehem, is zeer duidelijk en acuut. De Kerken, alle Kerken, in het bijzonder het Latijns Patriarchaat en de hele Katholieke Kerk, alsook de Custode, kortom de verschillende geledingen van de Katholieke Kerk, streven ernaar om op deze crisis te reageren en om werkgelegenheid te creëren... Maar deze situatie moet in ieder geval onmiddellijk, worden gedeblokkeerd, al is het misschien maar tijdelijk. ” De patriarch nodigt tevens de pelgrims uit om opnieuw naar het Heilig Land te komen. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Ik geloof dat het ook tijd is om pelgrims uit te nodigen om opnieuw naar het Heilig Land te komen. Ik begrijp heel goed dat er veel angst is en ik begrijp dat de beelden die door de media worden uitgezonden, vaak beangstigend zijn. Maar ik denk dat het mogelijk is om vandaag naar hier terug te komen. Het is mogelijk om een bedevaart naar het Heilig Land te ondernemen al is het misschien niet zo uitgebreid als in het verleden. Het zou een hele mooie en heel concrete vorm van steun zijn, al was het maar voor de kleine gemeenschap van Bethlehem. ” In elke religieuze gemeenschap organiseert men tal van gebedsinitiatieven die helpen de hoop te behouden. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Bovenal is het gebed een kostbare hulp, vooral dan met Pasen. De twee belangrijkste momenten van het liturgisch jaar, Kerstmis en Pasen, kunnen niet gevierd worden zonder de naam Jeruzalem in de mond te nemen. Daarom is ons gebed een groet van de hele wereldkerk aan de Kerk van Jeruzalem. Dit is vooral met Pasen het geval, zeker omdat Pasen al op alle plaatsen op dezelfde dag als in Jeruzalem wordt gevierd. Ook de collecte op de Goede Vrijdag-is een belangrijk element van steun. Maar de paastijd is in feite ook de tijd om in te zien dat gebed ook in actie moet worden omgezet, in een gebaar, in concrete aandacht, vooral dan voor deze kleine Kerk, onze kleine christen gemeenschap. ” De patriarch heeft het uiteindelijk ook nog over het belang van het in stand houden van de christelijke getuigenis in het Heilig Land door middel van gebed en economische hulp. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ We kunnen niet aan Jeruzalem denken zonder aan de lokale christenen te denken. We kunnen niet aan het Heilig Land denken zonder aan de christelijke aanwezigheid te denken. Vanaf het begin, ja sinds de tijd van Jezus, zijn de christenen als Kerk altijd op deze plaatsen aanwezig geweest om het leven van Jezus en zijn getuigenis te gedenken. Hier hebben we het authentiek getuigenis van Pasen. Daarom is het belangrijk dat de roeping van de Kerk met deze kleine gemeenschap in het Heilig Land wordt verdergezet. Want ook al is ze klein, ze houdt de concrete herinnering aan wat Jezus hier deed levend. ” Bron: Website Christian Media Center Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Vogelzanglaan 21150 Brussel
