De oproep tot dienstbaarheid herontdekken

15 Januari 2023

Laten we bij het begin van dit nieuwe jaar onze vooruitzichten en onze plannen in de handen van de Heer leggen om Hem en onze broeders dienstbaar te zijn. Inderdaad, de dienstbaarheid is de kern van onze roeping binnen de Orde. Dit bracht ook Paus Franciscus ons reeds eerder in herinnering tijdens zijn toespraak ter gelegenheid van de bijeenkomst van verenigingen van gelovigen, kerkelijke bewegingen en nieuwe gemeenschappen. “De bestuursfuncties en verantwoordelijkheden die u in de lekenverenigingen waartoe u behoort, zijn toevertrouwd, zijn niets anders dan een oproep om te dienen. Maar wat betekent dit nu voor een christen om dienstbaar te zijn?” (16 september 2021).

In het vervolg van zijn betoog liet de Heilige Vader ons nadenken over de hindernissen die mensen op hun weg van dienstbaarheid kunnen ontmoeten. En zijn woorden zijn ook voor ons, Ridders en Dames van de Orde van het Heilig Graf, evenzeer van tel. Ze benadrukken twee gevaarlijke houdingen: de machtshonger en het gebrek aan loyauteit. “Hoe vaak,” zo stelt ons de paus de vraag, “hebben wij de anderen onze honger naar macht al niet laten voelen?” Jezus leerde ons dat diegene die wil bevelen zelf eerst moet worden als degene die dient. (cfr. Lc 22, 24-26) en dat “indien iemand de eerste wil zijn, hij de knecht van alle anderen moet worden” (Mc 9, 35). Dat wil zeggen dat Jezus de wereldse waarden onderuit haalt en zelfs regelrecht omkeert. Welnu, onze zucht naar macht komt ook binnen de Kerk op vele manieren tot uiting.

Laten we op onze hoede zijn om niet aan deze verleiding toe te geven. Ze kan ieder van ons overvallen en is niet zelden in alle oprechtheid met de beste bedoelingen verhuld. Laten we leren gevoelig te zijn en in te zien dat er soms – zelfs in onze dienstbaarheid die geïnspireerd wordt door de wens om goed te doen – een vorm van machtswellust schuilt gaat. Deze kan "op vele manieren in het leven van de Kerk tot uiting komen" en die "kan elke vorm van subsidiariteit teniet doet. Dergelijke houding is niet mooi en leidt ertoe dat het kerkelijk lichaam zijn kracht verliest.”

De tweede verleiding is het gebrek aan loyauteit. “Met onze lippen beweren we dat we God en de anderen willen dienen, maar in werkelijkheid staan onze daden in dienst van ons eigen ego en geven we toe aan ons verlangen om onszelf naar voor te schuiven, om zelf erkend en gewaardeerd te worden.” Ten allen tijde moeten we in gedachten houden dat “niemand meester is over de gaven die hij voor het welzijn van de Kerk ontvangt. We krijgen deze enkel in beheer. Niemand mag ze verstoppen of verstikken, maar moet ze samen met mij en met diegene die na mij komt, laten groeien.” Mogen onze Magistrale Delegaties, onze Secties en onze Landscommanderijen levende realiteiten zijn waarin de Geest werkzaam is, en niet vervallen tot de uitdrukking van de wil en het beheer van enkelingen.

Laten wij bij het begin van dit nieuwe jaar het voorbeeld van de Wijzen uit het Oosten in acht nemen. Zij waren de grote wijze mannen die nederig aan hun reis waren begonnen en niet onder de indruk kwamen van het machtsvertoon van hen die niet Degene waren waar zij naar zochten. Laten we onze gaven aanreiken en ze aan de voet van de kribbe leggen, want daar zullen ze tot eer van God gebruikt worden. Voor een God die een kind wordt, leren we oprecht klein te zijn.

Fernando Kardinaal Filoni

Bron : Website Grand Magistère
Foto : © Grand Magistère
Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore
© Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem