Het seminarie van Beit Jala

30 Juni 2023

Sedert meer dan anderhalve eeuw verwelkomt en vormt het Seminarie van Beit Jala jonge mensen die zich wensen voor te bereiden om diocesaan priester binnen het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem te worden. Het was in december 1852, zeven jaar na zijn aankomst in het Heilig Land, dat Patriarch Giuseppe Valerga vanuit een gedegen katholieke visie een seminarie heeft opgericht. Het was de bedoeling om lokale Arabische christenen en jonge mannen uit het buitenland op te leiden om het patriarchale bisdom Jeruzalem te dienen. Op 7 september 1857 werd het seminarie naar Beit Jala overgebracht. Het was precies in dit dorp dat Bisschop Valerga vier jaar eerder zijn eerste missie had uitgebouwd. Het seminarie zou na haar installatie nog verschillende keren naar Jeruzalem terugkeren, maar vanaf 7 juli 1936 zou de site van Beit Jala de belangrijkste uitvalsbasis voor dit opleidingscentrum blijven.

De vorming van de toekomstige priesters werd tot aan de Eerste Wereldoorlog aan de geestelijkheid van het Latijnse Patriarchaat toevertrouwd. Als gevolg van de Eerste Wereldoorlog raakte het seminarie echter verlaten en nadien keerden slechts drie seminaristen terug om tot priester te worden gewijd. Daarna werd het seminarie tijdelijk gesloten omwille van broodnodige renovatiewerkzaamheden. In 1920 heropende Patriarch Barlassina het Grootseminarie dat toen zeven seminaristen telde en in 1921 heropende hij het Kleinseminarie dat 18 seminaristen mocht verwelkomen. Veel priesters van het patriarchaat waren tijdens de Grote Oorlog gestorven of werden gedwongen te vertrekken. Dit was de reden waarom Mgr. Barlassina in oktober 1921 het seminarie aan de goede zorgen van Duitse benedictijner monniken van de abdij van de Dormitio toevertrouwde. In 1932 namen de Paters van het Heilig Hart van Betharram, een Franse congregatie, de taak van de Benedictijnen over. In 1976 werd de verantwoordelijkheid voor de vorming van nieuwe priesters opnieuw aan de diocesane patriarchale geestelijkheid toevertrouwd.

Het leven aan het seminarie is door de jaren heen verrijkt door de attente en toegewijde aanwezigheid van kloosterzusters uit verschillende congregaties, met name door de Zusters van de Heilige Carolus Borromeus (1921-1929), de Zusters van de Heilige Dorothea van Vicenza (1929 tot 1980), de Zusters van Onze Lieve Vrouw van de Barmhartigheid (2008-2013), en heden door de Dienaressen van de Heer en Onze Lieve Vrouw van Matara.

Momenteel bezielen de geestelijkheid en het personeel van het seminarie zowel het klein- als het grootseminarie. Het kleinseminarie brengt jongeren samen uit alle regio’s van het bisdom die zich wille verdiepen in wat een roeping tot het priesterschap betekent. Leerlingen in de groepen 9 tot en met 12 (evenwaardig aan de 3de graad van het secundair) krijgen een traditionele academische vorming en maken geleidelijk kennis met een leven waarin gebed, gemeenschapsleven en onderscheidingsvermogen centraal staan. De academische nauwkeurigheid van het kleinseminarie, samen met de geestelijke en menselijke vorming die de seminaristen ontvangen, bereiden hen op het grootseminarie voor of op het volgen van eventueel andere studies.

De vorming aan het grootseminarie is meer dan een eenvoudige studieopleiding. Het is veeleer een reis door verschillende ontwikkelingsstadia, waarbij de seminarist wordt ondergedompeld in de spirituele en gemeenschapspraktijken die essentieel zijn voor het katholieke priesterschap. Door middel van liturgie, gebed, onderwijs en gemeenschapsleven leren seminaristen in de aanwezigheid van God te leven.

Sedert 3 mei 1967 is het seminarie van Beit Jala aan de Pauselijke Universiteit van Latheranen in Rome verbonden. Als gevolg van deze band ontvangen studenten die het programma aan het seminarie voltooien een licentie in de theologie. In 2010 werd het seminarie door het Palestijnse Ministerie van Onderwijs officieel als instelling voor hoger onderwijs erkend. Dit houdt in dat de licentie die aan seminaristen wordt afgeleverd door de staat Palestina officieel wordt aanvaard. Het curriculum van het grootseminarie omvat een voorbereidend jaar van geestelijke vorming en kennis en studie van de Franse taal, twee jaar filosofie, een jaar aan het Sint-Josefseminarie in New York, drie jaar theologische studies, een jaar pastorale ervaring en een jaar voorbereiding op de wijding.

De studie- en vormingsprogramma’s aan het seminarie zijn gebaseerd op de Ratio Fundamentalis (2017), de Apostolische Exhortatie Pastores Dabo Vobis, de Ordo van de Pauselijke Universiteit van Latheranen en de Ratio Studiorum van het seminarie zelf. Deze Ratio Studiorum werd in 2016 bijgewerkt en in de Algemene Academische Kalender gepubliceerd. De lessen worden in het Arabisch, het Engels en het Frans gegeven.

De patroonheiligen van het seminarie zijn Onze Lieve Vrouw van de Onbevlekte Ontvangenis, de Heilige-Jozef, de Heilige Franciscus Xaverius en de Heiige Theresia van Lisieux. Met zo’n goede beschermers en met de genade van God heeft het seminarie reeds zowat 290 priesters opgeleid, waarvan er 15 bisschop en 3 patriarch zijn geworden, met name Giacomo Giuseppe Beltritti, Michel Sabbah en Fouad Twal.

Werd het seminarie in de eerste plaats opgericht om plaatselijke geestelijken op te leiden dan staat het traditioneel ook open voor studenten uit andere instellingen en andere landen die zich lokaal op de dienst aan de Kerk in het Heilig Land willen voorbereiden.

Bron : © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org
Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org
Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore
© Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem