Vastenbedevaart: “de afwijzing van Gods Liefde door de mensen”

23 Maart 2023

“Mijn rug heb ik prijsgegeven aan hen die mij wilden slaan, en mijn wangen aan hen die mij de baard wilden uitrukken; mijn gezicht heb ik niet onttrokken aan beschimping en bespuwing.” (Js 50, 6).

De kapel van de geseling herinnert aan de plaats waar volgens de traditie de geseling van Christus heeft plaats gehad.

In de XII^de eeuw bouwden de kruisvaarders hier een heiligdom dat later in de handen van de muzulmannen zou vallen. De kerk werd dan achtereenvolgens tot stal en weverij omgebouwd.

Dankzij een schenking van Hertog Maximiliaan van Beieren zou de Custode van het Heilig Land de site opnieuw in bezit krijgen zodat de kapel in 1838 kon gerestaureerd worden en opnieuw voor de eredienst werd opengesteld. In 1929 werd de kapel door de architect Barluzzi prachtig gerenoveerd.

Heden bevindt zich hier de eerste statie van de Via Dolorosa, het pad dat volgens de traditie het parcours van Jezus naar de Calvarie zou volgen en dat door duizenden pelgrims uit de hele wereld wordt gebruikt. Deze week hield de pelgrimstocht van de Franciscaanse gemeenschap daar halt.

De Heilige Mis werd voorgegaan door Fr. Giuseppe Gaffurini, behoeder van het Klooster van de Geseling, samen met de broeders van de Custode. Een grote schare van religieuzen en bedevaarders waren hierbij aanwezig.

In zijn homilie stond Fr. Alessandro Coniglio stil bij de gebeurtenissen die ooit op deze plaats hebben plaats gevonden. “Wij zien de Dienaar lijden onder de pijnlijke tegenstand van niet nader genoemde vijanden, wij zien Hem lijden onder de miskenning van diegene die van nature bestemd is om God lief te hebben en God te zoeken.”

Fr ALESSANDRO CONIGLIO, ofm
Professor aan het Studium Biblicum Franciscanum in Jérusalem

“Het is de dialectiek die zich in de menselijke geschiedenis ontwikkelt tegenover deze God die nooit ophoudt zijn liefde te tonen, zelfs wanneer de mens Hem afwijst. Dit afwijzen is in feite een niet begrijpen mysterie, maar we kunnen dit misschien proberen te verklaren als een vorm van bekoring van de mens om zich autonoom tegenover God op te stellen.

De mens heeft een kunstmatige vrijheid verworven, d.w.z. een vrijheid die eindig is. Wanneer de mens nu probeert zijn vrijheid een oneindige dimensie te geven, en wanneer hij dit buiten God en buiten Zijn project wil tot stand brengen, dan ziet hij God als een tegenstander, als een concurrent, en dan kan een dergelijke afwijzing, dan kan dit soort blokkade ten opzichte van God ontstaan.

Maar Gods Zoon, die van God zelf afkomstig is, maar tegelijk ten volle mens is geworden en aldus reëel in de mensheid heeft gestaan, was in staat om die gemeenschap tussen God en de mens te herstellen, ook al had de mens deze verbroken."

En het was Jezus zelf die in zijn zoektocht naar het menszijn, steeds naar een plaats in de buurt van Jeruzalem trok, bijvoorbeeld naar Bethanië bij zijn naaste vrienden Marta, Maria en Lazarus. Dit was een van de laatste bestemmingen van deze vastenbedevaart. De broeders vierden daar twee missen, een om 6u30 op de graftombe van Lazarus en de tweede mis in de kerk. Dan kreeg de voormiddag zijn vervolg op de top van de Olijfberg bij de Kapel van de Hemelvaart en bij het Schrijn van de Pater Nosterkerk.

Bron: Website Christian Media Center
Foto: shutterstock.com photo
Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore
© Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem