Paus Franciscus betreedt zijn eeuwige Pasen. Een teken voor de Kerk en voor de hele wereld.

21 April 2025

Op maandag 21 april herdachten de broeders van de Custode van het Heilig Land in het kleine Palestijnse stadje Al-Qubeibeh, de ontmoeting tussen Jezus en de twee discipelen van Emmaüs. De broeders werden hierbij door een grote groep plaatselijke christenen en pelgrims omringd.

Op het moment dat P. Francesco Patton, Custode van het Heilige Land, voorging in de Eucharistieviering, kwam het nieuws binnen dat Paus Franciscus naar het Vaderhuis was teruggekeerd.

De ontmoeting van de Paus met de Verrezen Heer vond dus op Paasdag plaats. De Argentijnse bisschop Mgr. Carlos Malfa was op dat moment aanwezig in Al Qubeibeh en bracht zichtbaar ontroerd hulde aan de paus die hij bovenal als een grote vriend had leren kennen.

Z. Exc. Mgr CARLOS MALFA
Bisschop Emeritus van Chascomús, Argentinië

Ik kende de Paus reeds lang nog voordat hij bisschop werd. Ik was dit toen evenmin. Dat is alweer vele jaren geleden, maar ik heb er nog hele levendige herinneringen aan. Toen ik hem na zijn verkiezing voor het eerst terug zag, dit was amper een maand later in Brazilië, – en dat zal ik nooit vergeten – merkte ik dat hij nog steeds dezelfde persoon van vroeger was gebleven. Hij was nog steeds die glimlachende vriend, een broeder met een groot gevoel voor humor, maar ook de man die zich volgens Gods wil naar de Kerk van vandaag heeft gekeerd.

Fr. FRANCESCO PATTON, ofm
Custode van het Heiig Land

De Heer riep de Paus op een heel bijzondere dag naar het Vaderhuis, tijdens het octaaf van Pasen, na een leven vol toewijding aan de dienst van de Kerk – en ik durf ook te zeggen, als paus, sterk gericht op het Heilig Land. Het Heilig Land heeft altijd een bijzondere plaats in zijn hart ingenomen, ja, lang reeds vóór zijn pontificaat, reeds van toen hij nog kardinaal was in Buenos Aires. Hij was de eerste die het Heilig Land door middel van de collecte op Goede Vrijdag actief steunde. Als paus was hij altijd zeer attent. Hij kwam hier naar dit land, maar trok evengoed naar Cyprus. Gisteren nog, in zijn laatste Urbi et Orbi-boodschap, besteedde hij veel aandacht aan het Heilig Land, aan zijn verlangen naar vrede, aan zijn verlangen naar het einde van de oorlog, van de haat en alle misverstanden en naar het begin van een tijdperk van wederzijdse erkenning en vrede.

Ik hoop oprecht dat de Heer naar dit laatste gebed van de Paus, zijn gebed voor vrede in het Heilig Land, in Palestina en in Israël zal luisteren. En ik hoop oprecht dat degenen die de zware verantwoordelijkheid dragen om hier beneden te regeren en vredestichters te zijn, het van boven uit de hemel ook zullen horen.

Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm
Vicaris van de Custode van het Heilig Land

Hij was zowat de enige die de laatste dagen nog over vrede sprak. Gisteren had hij het nog over het Heilig Land. Hij sprak over de situatie in Gaza en hij sprak over vrede. De harde realiteit bezorgde hem veel lijden. Hij leed enorm, vooral onder de gebeurtenissen in het Heilig Land. Hij heeft veel geleden door deze situaties, door alles wat hier gebeurde. Hij wou steeds ten volle geïnformeerd worden. Telkens wanneer ik hem ontmoette, wou hij weten hoe het met onze levensomstandigheden was gesteld en hoe de situatie hier was. Ik denk zelfs dat hij degene was die het meest onder de oorlogssituatie heeft geleden. Elke dag, zelfs toen hij in het ziekenhuis lag, belde hij naar onze parochie in Gaza. Hij belde naar de mensen van Gaza en hij riep iedereen op om dicht bij elkaar te zijn. Hij was ons écht heel nabij en zeker bij de mensen van Gaza.

Fr. FRANCESCO PATTON, ofm
Custode van het Heilig Land

Toen ik de paus voor het eerst ontmoette, maakte hij grapjes over mijn familienaam. Hij dacht dat ik van Noord-Amerikaanse afkomst was en hij vertelde me: “Ik dacht dat je een Yankee was, maar je komt uit Triveneto.” Daarom hoop ik dat hij ons vanuit de hemel zal blijven helpen en dat hij ons met zijn gevoel voor humor de mogelijkheid zal blijven geven om de meest dramatische situaties te doorstaan, zonder ooit de hoop te verliezen.

Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm
Vicaris van de Custode van het Heilig Land

Voor mij persoonlijk is dit een heel verdrietig moment. Ik heb hem immer steeds als een vader beschouwd. Voor mij is hij inderdaad een echte vader geweest. Zijn overlijden is dan ook heel pijnlijk nieuws. Maar wat mooi is, is de dag dat hij naar de hemel is vertrokken. Deze dag is geen dag als alle andere, het was Paasdag. De dag ervoor had hij iedereen nog begroet en was hij nog naar buiten gekomen, zichtbaar voor iedereen. Het leek alsof hij voelde dat zijn uur gekomen was. Maar wat een wonder! Hij begroette nog iedereen en steeg daarna op naar de hemel.

Z. Exc. Mgr CARLOS MALFA
Bisschop Emeritus van Chascomús, Argentinië

Het overlijden van Paus Franciscus op deze Paasdag is een enorm geschenk. Dit bevat de diepste betekenis van ons geloof. Zo sloot hij zijn aardse leven af met de boodschap Urbi et Orbi. Daarin lag zijn zegen aan Rome en aan de hele wereld vervat. Vervolgens stak hij het Sint-Pietersplein over dat vol stond met gelovigen. Ik denk dat zijn heengaan uit deze wereld heel, heel mooi was, voor hem, maar ook voor ons, die deze levende hoop, de vreugde van het Evangelie, in ons hart dragen. Dit is wat hij ons heeft aangereikt: Christus verkondigen; de Kerk opbouwen en samen op pad gaan. Zijn erfenis is immens: de vreugde van het Evangelie, die wij op onze beurt moeten verkondigen. Daarom herdenken wij hem nu allemaal. Wij omarmen zijn erfenis en stellen ons met grote hoop open voor de toekomst van de Kerk en de wereld.

Bron: Website Christian Media Center
Foto: © Christian Media Center
Video: © Christian Media Center
Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore
© Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem