Nieuws over de Orde
Op Kerstavond opende Paus Franciscus de Heilige Deur van de Sint-Pietersbasiliek te Rome en luidde daarmee het gewone Heilig Jaar in. Dit is een geschenk dat de Kerk ons op onze levensreis wil laten ervaren door even stil te staan, onze ‘zwakke knieën’ (Jes. 35, 3) te versterken en opnieuw te beginnen. Vanaf het nulpunt opnieuw beginnen en met hoop aan de slag te gaan. De hoop is precies de deugd die ons, Ridders en Dames van de Orde van het Heilig Graf, en alle christenen, tijdens dit Heilig Jaar het meest moet vergezellen. “ Er is hoop voor ieder van ons. En vergeet niet, zusters en broeders, dat God alles vergeeft. God vergeeft altijd. Vergeet dit niet want dit is een wijze om de hoop in de Heer te begrijpen .” Dit zei Paus Franciscus in zijn homilie op kerstavond. Laten wij daarom de uitnodiging aanvaarden om ons hart voor de vergiffenis van God te openen. Deze geeft hoop aan onze ogen waarmee wij naar onze kleinheid kijken, waarmee we soms zelf onze valkuilen zien, en waarmee we ook naar de armoede en het lijden van de wereld kijken. Ik kijk ernaar uit u later dit jaar weer in Rome terug te zien, vooral tijdens de Jubileumbedevaart die we in oktober samen als leden van de Orde van het Heilig Graf zullen beleven. Ik wens u van harte een tijd van genade toe met de woorden die Paus Benedictus XVI ons in zijn encycliek Spe Salvi van 2007 naliet: “ Het Evangelie is niet alleen een verhaal over dingen die gekend kunnen worden, maar het is vooral een communicatie die feiten produceert en levens verandert. De donkere deur van de tijd, de deur van een ongekende toekomst, staat wagenwijd open. Wie hoop heeft, leeft anders. Hem is nu al een nieuw leven gegeven. ” Fernando Kardinal Filoni Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
En zie, de wijzen uit het oosten kwamen naar Jeruzalem (Mt 2:1). Met een ondoorgrondelijke blik en een indrukwekkende kennis, of misschien met de nodige vertrouwdheid met de historisch-geografische feiten van het vroege leven van de Heer, besteedt de Evangelist Mattheüs, de auteur van het eerste van de vier canonieke evangeliën, aandacht aan een van de meest intrigerende gebeurtenissen rond de geboorte van Jezus. Sterker nog, de evangelist lijkt hiermee een nieuwe theologische verhaallijn te openen die van wezenlijk belang is. De eerste verhaallijn had te maken met de genealogisch lijn van bij de aartsvader Abraham en Koning David (vgl. Mt 1, 1) zoals dit in het visioen van de Profeet Jesaja wordt geschetst “ Zie, de maagd zal zwanger worden en een zoon baren ” (7, 14). De tweede lijn wordt geconcretiseerd door het vermelden van de betekenis van Zijn naam: Hij zal de naam “ Emmanuel ” krijgen, wat zich vertaalt als “ God met ons ” (cfr. Is 7, 14 en vgl Mt 1, 23). “Een God met ons” gaat dus alle volken aan. Deze tweede theologische verhaallijn wordt duidelijk in hoofdstuk 2 van Mattheüs samengevat en handelt over het bezoek van de Wijzen en de gebeurtenissen die daarmee samenhangen. Jezus werd in Bethlehem in Judea ten tijde van koning Herodes de Grote geboren. En zie, Wijzen uit het oosten kwamen naar Jeruzalem en vroegen: “ Waar vinden we de pasgeboren Koning der Joden ?” (cfr. Mt 2, 1-2). Zo is met de pasgeboren Jezus niet alleen de verwachting van Israël in vervulling gegaan, maar ook de verwachting van alle volkeren zelf. De hele geschiedenis en het hele menselijke leven bestaat uit “ een wachten ” en “ een op weg gaan ”. Dit blijkt zeker uit de Geschiedenis die geheiligd wordt door de tussenkomst van de Allerhoogste. Het is de grote geschiedenis vol " verwachtingen " en " op weg gaan ". Een geschiedenis die zich uitstrekt van Abraham, die vanuit het Ur der Chaldeeën, op pad gaat naar het land dat God hem aanwijst. Een geschiedenis die verder gaat met het volk dat, geleid door de vuurkolom, door de woestijn naar de Land van de Vaders reist; en als maar verder trekt. Op elke Bijbelse tocht is Gods zegen een vaste metgezel. “ Moge de Heer u zegenen en behoeden !” (vgl. Nm 6, 23). Een zegen die, zoals de Apostel Paulus het ons heeft geleerd, zich in Jezus Christus tot alle volkeren richt en die tegelijkertijd verlossing, vergeving van zonden en rijkdom van genade inhoudt (vgl. Ef. 1, 1-7). Volgens de Heilige Schrift leven alle volkeren dus in afwachting en zijn ze onderweg, want een pelgrimstocht (reëel, intellectueel en existentieel) is eigen aan de mensen, niet aan de engelen of aan demonen. Christus zelf is door zijn incarnatie ook een pelgrim geworden. De mysterieuze personages die uit het Oosten kwamen en waarover in het Evangelie van Mattheüs wordt gesproken, symboliseren die volkeren die in hun wachten een ster volgden (vgl. Mattheüs 2, 2) en een gids zochten. Zij zochten naar die hoop die de betekenis van het bestaan en de bestaanswijze van ieder mens bevat. In een suggestieve voorstelling voorziet de auteur van Psalm 72 (71) een buitengewone middelpuntzoekende beweging van de volkeren in de richting van de “ grote Koning ”. “ Alle stammen zullen voor hem buigen. De koningen van Tarsis en de eilanden zullen geschenken brengen, de koningen van Sheba en Saba zullen hun offergaven aanbieden .” “ Alle koningen zullen voor hem buigen, alle landen zullen hem dienen .” (vgl. 9-11) Het is een fascinerend visioen dat door een nieuw scenario gevolgd zou worden, het scenario van de zending van de Kerk, beginnend bij de Verrezen Heer en een zending die op weg is naar de volkeren. Christus is zelf de zegen die onder alle volken verspreid moet worden. De zendeling is degene die naar alle mensen toegaat die God in Christus zoeken en zo de hoop en de verwachting van deze mensen in “ een zegen ” transformeert. Driekoningen is de Openbaring van de menswording van Jezus aan de Wijzen. Maar we zullen tijdens het openbare leven van Christus ook nog andere openbaringen ervaren. Deze gaan van de Doop in de Jordaan (“ Dit is mijn geliefde Zoon, in wie Ik mijn welbehagen heb ” – Mt 3, 17), tot de gedaanteverandering op de berg Tabor (“ Dit is mijn geliefde Zoon ” – Mt 17, 5); de openbaring bij de kruisiging van de Rechtvaardige (“ Waarlijk, Hij was de Zoon van God !” - Mt 27, 54), tot zijn Verrijzenis, waarmee de laatste historisch-theologische lijn van de epifanieën van de Heer wordt afgesloten. Benedictus XVI schreef: " Wij zijn gered, maar in een leven in hoop " (Ro 8, 24), en hij voegde eraan toe: " De Verlossing wordt ons aangeboden in de zin dat ons hoop is gegeven, een betrouwbare hoop, op grond waarvan wij het heden onder ogen kunnen zien. Het heden, zelfs een pijnlijk heden, kan geleefd en geaccepteerd worden als het tot een doel leidt en als we zeker kunnen zijn van dit doel, als dit doel zo groot is dat het de inspanningen op het pad rechtvaardigt. ” Ecycliek Spe Salvi, 1). Paus Franciscus bevestigt dit: “ Spes non confundit, de hoop stelt niet teleur ” (Rm 5, 5), want hoop is een verlangen en hoop is een verwachting van het goede in het hart van ieder mens, ook al weet men niet wat de dag van morgen brengen zal. De onvoorspelbaarheid van de toekomst roept soms tegenstrijdige gevoelens op, de verscheurdheid tussen vertrouwen en angst, tussen kalmte en ontmoediging, tussen zekerheid en twijfel. Soms komen we ontmoedigde mensen tegen die de toekomst met scepsis en pessimisme tegemoet zien. Het lijkt wel alsof niets hen nog geluk kan brengen. Moge het Heilig Jaar voor iedereen een gelegenheid zijn om de hoop nieuw leven in te blazen, om de hoop opnieuw in zichzelf te ontdekken. Het Woord van God helpt ons de redenen daartoe te vinden. Fernando Cardinal Filoni Grand Maître Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
De Iraanse schrijfster Azar Nafisi schreef een boek dat door de Israëlische regisseur Eran Riklis werd verfilmd. Deze film kreeg in 2024 een bekroning op het Internationaal Filmfestival van Rome. In een recent interview vertelde de auteur, en dit ondanks het trieste verhaal over de jaren dat zij in Teheran (1983-85) verbleef, dat het de "wil van de geschiedenis is om je naaste lief te hebben", dat wil zeggen dat je altijd "menselijk moet blijven". Daar ligt nu juist het grote probleem: mens blijven. Maar hoe kan je mens blijven te midden van geweld, oorlog en haat? Hoe kan een mens in oorlogsgebied enige menselijke waardigheid behouden: in Buchha (Oekraïne), in Reineh en omgeving – dit is de plaats van de massamoord op burgers door Hamas en zijn aanhangers gepleegd – in Gaza waar tienduizenden mensen bij de blinde aanvallen van het Israëlische leger omkwamen, in Opper-Galilea, Libanon, Syrië, Somalië of in de migratiegebieden, en zelfs in vele gevangenissen… het zijn allemaal oorden van onmenselijke gruwel. Maar waarom zouden wij zelfs dan onze menselijkheid moeten verliezen? Zelfs in onze diepste en meest intieme relaties die we bij onszelf ervaren, wanneer we met depressies of allerlei vormen van vreselijke mishandeling te maken krijgen, om nog maar over alle familiaal geweld binnen het gezin te zwijgen en zelfs tegen kinderen en mensen die ons dierbaar zijn, dan nog moeten wij steeds onze menselijke waardigheid behouden. Hoe kunnen we menselijk blijven zonder dat we nog over veel menselijke referentiepunten beschikken? Is dat wel mogelijk? Menselijkheid wordt immers door een maatschappij, die zo sterk geseculariseerd en gedesoriënteerd is, sterk bemoeilijkt. In het Westen leven steeds meer gezinnen zonder ethische en spirituele kern. Zij hebben zich volop van de religieuze en zelfs culturele principes verwijderd en krijgen steeds meer met kunstmatige intelligentie te maken die de menselijke intelligentie gaat vervangen. Voor een christen kan zijn menselijke hoedanigheid niet worden losgemaakt van zijn referentiepunt, namelijk Christus. Want door Zijn menswording is het God zelf die tot in het diepst van zijn wezen mens is geworden. Hierin ligt de ware betekenis van Kerstmis en van het feest dat we ondanks alles in de pracht van het licht en met bescheiden geschenken blijven vieren. Het Kerstfeest dat wij vieren, is de Kerst van God die tot ons komt en ondanks alle geweld, alle secularisme en alle innerlijke ontreddering mens blijft. Daarom is het moeilijk om, door enkel op de inzet van de goede wil een beroep te doen, menselijk te blijven, zeker wanneer men losstaat van de christelijke openbaring. Charles Péguy, de schrijver-dichter waar ik in mijn jeugd naar opkeek, zei dat hij bang was voor de historiciteit van God, voor de Christus die de sluitsteen van de geschiedenis was, een geschiedenis die zoveel mensen vandaag de dag zouden willen zuiveren. Voor Péguy lag de historische pointe van Christus in dé gebeurtenis, dit wil zeggen in het goddelijke leven dat onverbiddelijk geschiedenis wordt. Het is dan ook niet ongewoon dat Jezus met mensen werd geconfronteerd die hem opzij wilden schuiven (net zoals eens de broers van Jozef, de zoon van Jakob, die hem zonder pardon aan nomadische handelaars verkochten), met mensen die Hem uit de weg wilden ruimen (zoals Herodes dat heeft geprobeerd). In “Het Mysterie van de Onnozele Kinderen” schrijft Péguy dat de Menswording alles ondersteunt en verlicht, omdat de Genade die Christus door zijn Menswording in de geschiedenis brengt, het Oordeel in de hoop op genade transformeert. Franciscus van Assisi wilde de ervaring van een bezoek aan het Heilig Land in alle eenvoud en nederigheid beleven, om met zijn handen het Mysterie van de menselijke God aan te raken. Bij zijn terugkeer in Greccio wilde hij dan ook de kerststal tot leven wekken, dat wil zeggen, een voorstelling brengen van een mens in al zijn zuiverheid, een mens als pasgeboren kind, een mens die nog aan alles behoefte heeft. Wanneer er in een gezin of in de maatschappij een kind wordt geboren, dán is het echt Kerstmis. “Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons geschonken,” profeteerde Jesaja (Jes, 9:5). Hij beloofde dat, ondanks de heidense “onvruchtbaarheid” en de terreur die in zijn tijd door Aramese strijders werd veroorzaakt, wij toch de zegen van Christus zouden ontvangen. Daar, voor de ogen van een pasgeboren kind, kunnen we het kostbare van de mens ontdekken. In de zuiverste betekenis van het woord worden we ons daar bewust van hoe kostbaar het leven is. Het is de Kerst van Christus die verzoening brengt en ons ten volle menselijk houdt. Het is Kerstmis die ons de kans biedt om met ontgoochelde en droefgeestige ogen te kijken naar de gebeurtenissen die ons verdrietig maken en beïnvloeden. Theologisch gezien herinnert “God met ons” ons niet alleen aan de eenvoud en de armoede van Bethlehem – dat er nu zo zonder pelgrims compleet verlaten bij ligt, maar laat het ons vooral Christus begrijpen die ons begeleidt op een reis zonder vooropgezette ideeën, zonder vooroordelen of barrières. Midden in de nacht wilde God via Jezus volledig mens worden en volledig mens blijven. Hiermee wil ik zeggen dat het kritische punt tussen de existentiële historiciteit van Jezus, de waarachtig mens Christus, en zijn “Anders-zijn”, de waarachtige God, niet gemakkelijk te overbruggen valt. Het hele aardse leven van Jezus beantwoordt aan deze twijfel die velen van zijn tijdgenoten reeds hebben opgeworpen over de herkomst van de “prediker uit Galilea” ("Wij weten niet waar deze man vandaan komt", Joh. 9:29), tot en met de laatste vraag van Pilatus: "Waar kom jij vandaan?" » (Joh. 19, 9). Midden deze vragen over het zoeken naar betekenis, krijgt de stroom van woorden die nog nooit iemand heeft uitgesproken, zijn vrije loop ("Wat wil dit alles betekenen? Hier is een nieuwe leer, die met gezag wordt gepredikt!" Mc 1, 27). Maar er zijn ook de buitengewone signalen met betrekking tot de lijdende mens ("Ga en vertel Johannes wat u hebt gezien en gehoord: blinden die weer zien, kreupelen die weer lopen, melaatsen die worden gereinigd, doven kunnen weer horen en doden staan op," Lc. 7, 22), tot aan de sacramentele vergeving van de zonden. Alleen in Christus, die als mens gestorven is en daarna weer opgestaan, wordt alles opgelost in het geloof dat alleen aan de mens wordt gegeven. Geloof wordt inderdaad alleen aan mensen geschonken. Niet aan engelen of demonen. Wij moeten dus via het geloof mens blijven, want in het geloof smelten het menselijke en het goddelijke samen. Volgens Péguy kunnen we niet aan de Menswording ontsnappen, en dus keert Kerstmis telkens weer terug. Fernando Cardinal Filoni Grand Maître Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
De Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem is via haar afdelingen en delegaties op alle continenten aanwezig. Van daaruit worden de landscommanderijen of magistrale delegaties gevormd. Deze bevorderen de initiatieven en bijeenkomsten ten gunste van de steun van de christen aanwezigheid in het Heilig Land. Elke landscommanderij (of magistrale delegatie wanneer de Orde zich nog in de oprichtingsfase bevindt) beheert de giften van haar leden waarbij de strengste boekhoudkundige regels worden gehanteerd en legt hiervan jaarlijks een verslag neer bij het Grootmeesterschap te Rome. Het Grootmeesterschap is in feite het centrale beheersorgaan van de Orde dat de wereldwijde hulp coördineert die naar het Latijns Patriarchaat in Jeruzalem wordt gestuurd. Het Patriarchaat beheert bijna 60 parochies en ongeveer 40 scholen en draagt de verantwoordelijkheid over meer dan 150.000 gelovigen in Jordanië, Palestina, Israël en Cyprus. De instellingen van het Patriarchaat, zoals de parochies en de scholen in het bijzonder, zijn het essentiële voorwerp van deze materiële solidariteit, ook wat betreft, zij het in mindere mate, de specifieke restauratie- of bouwprojecten die voorafgaandelijk in Rome door het Grootmeesterschap worden gevalideerd. Het totale hulpbudget dat aan het Heilig Land wordt verstrekt, bedraagt jaarlijks ongeveer 10 miljoen euro. Als onderdeel van het geheel van de steun aan de Oosterse Kerken onderneemt de Ridderorde van het Heilig Graf ook nog andere projecten in Bijbelse gebieden, zoals in Egypte of in Libanon. Anderzijds bieden de leden van de Orde, die regelmatig pelgrimstochten naar het Heilig Land ondernemen, tevens belangrijke morele steun aan de christenen in deze regio die in een klimaat van zowel economische als politieke crisis leven. Onze pelgrims proberen dan actoren te zijn in een “cultuur van ontmoeting” ten dienste van de vrede. De Ridders en de Dames van de Orde willen zich ook graag inschakelen in het leven van hun eigen bisdom, in een antwoord op de richtlijnen van de Grootmeester, in het bijzonder om aan de behoeften van de armsten tegemoet te komen. Dit uit zich bijvoorbeeld met betrekking tot de opvang van vluchtelingen en migranten. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Vanaf eind 2023 en in het eerste deel van 2024 hebben de landscommanderijen wereldwijd via het GrootMeesterschap, een vrijwillige solidariteitsbijdrage van ongeveer $ 1,5 miljoen gestuurd voor het lenigen van de behoeften van de bevolking in het Heilig Land die zich getroffen weet door het conflict dat sinds 7 oktober is losgebarsten. Gedurende het jaar 2024 wordt deze steun van de Orde voornamelijk aan humanitaire hulp besteed in de gebieden die door het Israëlisch-Palestijnse conflict getroffen zijn. Deze hulp komt bovenop de reguliere financiering van de projecten die in verband staan met de initiatieven van ROACO en uiteraard bovenop de regelmatige betalingen aan het Latijns Patriarchaat voor zijn institutionele en structurele uitgaven (educatief, pastoraal en sociaal). De Orde blijft zodoende bijdragen leveren ten voordele van de vluchtelingen in de Gaza-parochie en aan de talrijke humanitaire situaties op de Westelijke Jordaanoever. Deze hulp behelst voornamelijk het verstrekken van voedselbonnen, van financiële steun voor openbare dienstverlening of schoolgeld, voor het kopen van medicijnen en het dekken van medische kosten. Na het intrekken van veel werkvergunningen op de Westelijke Jordaanoever en de daaruit voortvloeiende stijging van de werkloosheid, is het de bedoeling om oplossingen te implementeren door het opzetten van kleine bedrijven of initiatieven en, in het algemeen, de lokale bevolking te helpen manieren te vinden om inkomsten te genereren voor hun levensonderhoud. Hieronder keren we even terug naar de projecten die in 2023, nog vóór het uitbreken van de oorlog in het Heilig Land en de rampzalige neveneffecten ervan, werden gerealiseerd. Een nieuw communicatiesysteem voor de kantoren van het Latijns Patriarchaat in Jeruzalem In de loop der jaren raakte de decennia geleden geïnstalleerde telefooninfrastructuur verouderd en was het noodzakelijk om de apparatuur te vervangen. Het project werd gesubsidieerd door de Landscommanderijen van Zwitserland en Liechtenstein en omvatte de aankoop van een nieuwe telefoonserver en nieuwe telefoontoestellen, die de werknemers en priesters van het Latijns Patriarchaat in Palestina, Israël en Jordanië ten goede kwamen. Dit betekent dat zowat 106 mensen voortaan hun dienstverlening functioneler kunnen verrichten. Aankoop van digitale archiveringsoftware Er is digitale software geïmplementeerd om de archiveringsprocessen te stroomlijnen, de fysieke opslagruimte voor gegevens te verkleinen en de integriteit ervan te garanderen. Het project werd in april 2021 voorgesteld en door de Middle Atlantic Lieutenancy aangenomen. Maar de pandemie en bijhorende beperkingen hebben de uitvoering ervan vertraagd. In 2023 is de nieuwe software uiteindelijk dan toch aangeschaft en geïnstalleerd geworden. De 120 medewerkers van het Latijns Patriarchaat in Jordanië, Palestina en Israël, alsook de 52 parochies (waaronder 12 in Palestina, 6 in Israël, 33 in Jordanië en 1 in Cyprus), kunnen van dit nieuwe systeem gebruik maken. Renovatie van het systeem voor de opvang van het regenwater Omdat het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem een historisch gebouw is, moet het soms gerenoveerd worden en worden aangepast om het behoud ervan op lange termijn te garanderen. Zo werd een project uitgewerkt om het systeem voor de opvang van het regenwater van de daken te verbeteren en dit werd met tussenkomst van het Grootmeesterschap aan de landscommanderijen voorgesteld. De uitvoering ervan werd uiteindelijk door de Landscommanderij van Noord-Italië gefinancierd. Het afleiden van het regenwater weg van de funderingen van de gebouwen helpt erosie te voorkomen, verlengt de levensduur van de constructie en draagt bij tot de algehele efficiëntie en tot meer verantwoordelijkheid voor het milieu. De onderwijsinstellingen van het patriarchaat: ondersteuning van de school in Gaza Een financiële bijdrage van de Oostenrijkse Landscommanderij maakte het mogelijk om de continuïteit van het onderwijs voor de 26 leerlingen van de school van de Heilige Familie in Gaza tijdens het schooljaar 2022-2023 te garanderen. Er werd steun verleend in de vorm van studiebeurzen om het collegegeld te bekostigen van behoeftige leerlingen van wie de ouders als gevolg van de Covid-19-pandemie hun inkomsten waren verloren en die na de opheffing van de beperkingen niet opnieuw in dienst werden genomen, van leerlingen van wie de ouders een tijdelijk contract hadden en zodoende geen garantie op een vast inkomen hadden, van leerlingen van wie minstens één ouder een chronische handicap had en niet in staat was om te werken, of van leerlingen uit éénoudergezinnen. Beurzen voor studenten in Palestina Dit project had tot doel om christen studenten aan de Bir Zeit Universiteit te ondersteunen. Het ging om studenten wier ouders hun werk als gevolg van de Covid-19-pandemie waren verloren en dit nadien niet opnieuw konden opnemen, van ouders die hun faillissement moesten aanvragen of hun bezittingen moesten verkopen om de stijgende kosten van levensonderhoud het hoofd te kunnen bieden. Dankzij een bijdrage van de Duitse Landscommanderij ontvingen studenten in nood een studiebeurs die hun studiekosten dekte tijdens het zomer- en herfstsemester van 2021 alsook tijdens het lente- en voorjaarssemester van 2022. Visuele ondersteuning voor de catecheselessen Het Catechetisch Bureau van het Patriarchaat heeft ernaar gestreefd om een goed christelijk onderwijsprogramma op te zetten voor de leerlingen van de christelijke scholen in Palestina, Jordanië en Israël. Er werd een nieuwe onderwijsmethodiek ontwikkeld om de Bijbel uit te leggen en de verhalen opnieuw te vertellen. Deze methodiek is gebaseerd op het gebruik van visuele hulpmiddelen die de leerlingen in staat stellen de betekenis van de verhalen door middel van interactie en participatie te assimileren. Dankzij deze hulpmiddelen die door de Belgische Landscommanderij werden gefinancierd, merkten leerkrachten dat de kinderen beter gefocust bleven en dat de betekenis van de Bijbelverhalen gemakkelijker te begrijpen en te onthouden was. Interactieve projectoren en nieuwe kantoren De meeste scholen van het Latijns Patriarchaat in Palestina dateren uit de 19de eeuw en kwamen tot stand als verlengstuk van de spirituele toewijding van de Latijnse Kerk om toekomstige generaties op te leiden en hen van passend christelijk onderwijs te voorzien. Uit een recente evaluatie van de behoeften van de verschillende onderwijsinstellingen is gebleken dat sommige van hun faciliteiten niet over de nodige moderne en essentiële apparatuur beschikten. Bij deze evaluatie werd rekening gehouden met de nieuwe trends op het gebied van lesgeven en leren en met technologische vooruitgang. In het licht van deze veranderingen en dankzij de steun van het Grootmeestershap heeft het Latijns Patriarchaat voor 8 scholen in Palestina ( Taybeh , Bir Zeit , Aboud , Ain Arik , Jifna , Ramallah , Beit Jala en Beit Sahour ) 28 interactieve projectoren aangekocht. Bovendien werden dankzij een bijdrage van de landscommanderijen, die via het Grootmeesterschap verliep, de oude lessenaars door nieuwe vervangen, om de leerlingen het comfort te bieden dat ze nodig hebben om de lessen optimaal te kunnen volgen. De scholen met de grootste behoeften terzake waren deze van Bir Zeit , Zababdeg , Beit Sahour , Ramallah en Nablus en werden daarom prioritair behandeld. Verbetering van veiligheid en hygiëne De Al-Fuheis -school in Jordanië beschikte op het gebied van sanitaire voorzieningen over een aftandse infrastructuur. Dit was het gevolg van onregelmatig onderhoud en overmatig gebruik. Het was daarom dringend om maatregelen te nemen die er moesten voor zorgen dat de sanitaire voorzieningen aan de behoeften van de kinderen werden aangepast, vooral dan op het gebied van ruimte, netheid, privacy en beschikbaarheid van drinkwater. Mede dankzij de bijdragen van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem werden renovatiewerken uitgevoerd die de units van voldoende ventilatie, nieuwe vloeren, vlotte toegang en volledige privacy voor elk toilet, nieuwe wastafels, veilige en schone drinkwaterkranen, en voldoende verlichting moesten voorzien. Modernisering van de computerlaboratoria Het moderniseren van de computerlokalen op de scholen was essentieel om aan de veranderende onderwijsbehoeften tegemoet te komen. Deze klassen zijn ontworpen om leeractiviteiten en groepswerk te vergemakkelijken. Sommige scholen in Palestina hadden verouderde systemen die het onderwijs- en leerproces vertraagden. Met de steun van de Ridders en Dames van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem wou men via dit initiatief technologisch geavanceerde ruimtes en hulpmiddelen creëren die plaats konden bieden aan een groter aantal leerlingen en hen van modernere instrumenten zou voorzien, die een uitgebreide functionaliteit zouden bieden. De betrokken scholen waren onder meer die van Zababdeh , Nablus , Bir Zeit , Ain Arik, Beit Jala , Beit Sahour , Taybeh en de twee scholen van het Latijns Patriarchaat in Gaza . Helaas kon de voltooiing van het project in Gaza vanwege het aanhoudende conflict niet worden uitgevoerd. De verbeteringen aan scholen op de Westelijke Jordaanoever werden daarentegen wel uitgevoerd en voltooid. In Zababdeh studeren er 1.034 jongeren, in Nablus 607. In Bir Zeit zijn er 470 leerlingen, in Ain Arik 256, in Beit Jala 840 en in Beit Sahour 393. In Taybeh zijn er tenslotte 373 leerlingen. Al deze jongeren genieten voortaan van een eigentijdse computeraccommodatie. Het gebouwenpark van het Latijns Patriarchaat IN PALESTINA Renovaties in de Parochie van de Heilige Familie en de school in Gaza De parochiezaal van de Heilige Familie in Gaza bevond zich in een erbarmelijke staat, dit voornamelijk als gevolg van een oud vochtprobleem, van de natuurlijke aftakeling en niet te vergeten van de jaren van bombardementen in de regio. Het was daarom noodzakelijk om beschermende maatregelen te nemen om de stabiliteit en de veiligheid van het gebouw te herstellen. Dit werd mogelijk gemaakt dankzij de financiële ondersteuning van de Midden-Altantische Landscommanderij. Het rehabilitatieproject omvatte isolatiewerkzaamheden, het versterken van de keldervloer en het hele balkon. Het zou de 120 leden van de Latijnse parochie van Gaza de mogelijkheid bieden om over een veilige en gerenoveerde vergaderruimte te beschikken. In feite zou de hele plaatselijke christen gemeenschap, die ongeveer 900 mensen telt, van dit comfort kunnen genieten. Helaas raakte het gebouw reeds van meet af aan door de aanhoudende oorlog sinds 7 oktober 2023 beschadigd. Een van de scholen van het Latijnse Patriarchaat in Gaza bevindt zich in Al-Zaytoon . Deze zorgt voor de opvang van 208 leerlingen en voor werkgelegenheid aan 26 docenten. De school had nood aan een dringende renovatie, die dankzij de bijdrage van de Oostenrijkse Landscommanderij mogelijk werd gemaakt. Deze renovatie had een aanzienlijke impact omdat het de academische prestaties van leerlingen duidelijk zou verbeteren. Het aantal inschrijvingen verhoogde en de toegang tot kwaliteitsonderwijs en een veiliger omgeving bracht ook nog tal van andere voordelen voor de gemeenschap met zich mee. Maar ook deze inspanningen werden door oorlog ongedaan gemaakt. Operationele ondersteuning van het Thomas van Aquino Centrum Het Thomas van Aquino Centrum is het enige katholieke christen jeugdcentrum in Gaza, dit te midden van de ruim 130 niet-christen centra die in deze bijzonder onrustige regio van de wereld actief zijn. Het project ging in 2021 van start en genoot de steun van de Duitse Landscommanderij. Het omvatte een aantal activiteiten, waaronder financiële steun voor de docenten, voor het projectmanagement en IT-vaardigheden. Het omvatte ook de financiering van de salarissen van de leden van de directie van het centrum. In totaal betrof dit 17 medewerkers. Vermeldenswaard is tevens dat 72 jonge christenen in Gaza werk hebben gevonden dankzij de vormingsprogramma’s die door het Centrum werden aangeboden. Sinds de oorlog van 2023, die Gaza volledig verwoestte, werden deze vormingsactiviteiten echter finaal stopgezet. Werken aan het seminarie van Beit Jala Er werden tal van renovatie- en veiligheidswerkzaamheden uitgevoerd aan het seminarie van Beit Jala . Het opleidingscentrum voor Latijnse diocesane priesters werd in 1852 door Patriarch Giuseppe Valerga in Jeruzalem opgericht. Deze geestelijken zouden alle parochies van het patriarchaat van het Heilig Land worden ingezet. In 1936 werd het centrum naar Beit Jala overgebracht. Dankzij de bijdrage van de Landscommanderij van Engeland en Wales, die dit project in 2021 had geadopteerd, was het mogelijk om de aanbesteding op te starten en de werkzaamheden te laten beginnen. Het groot en klein seminarie huisvest ongeveer 100 mensen die er wonen en werken, alsook nog een aantal bezoekers en gasten. Naast de jaarlijkse structurele financiële besparing zullen deze technische ingrepen ook het elektriciteits- en gasverbruik naar beneden halen, hetgeen duidelijke milieuvoordelen met zich meebrengt. Er werden ook nog andere bouwkundige ingrepen in de seminaristenkamers uitgevoerd. Deze hadden niet enkel met afbladderende pleisterlagen af te rekenen, maar vertoonden ook heel wat vochtplekken op de plafonds en de muren. Deze waren het gevolg van regenwater dat uit het dak lekte. Ook de badkamers verkeerden in heel slechte staat en hadden een dringende renovatie nodig. Met de steun van de Oostenrijkse Landscommanderij werd in 2022 een renovatieproject opgestart, dat onder meer de ontmanteling en de herinrichting van de elektriciteit, het sanitair en de ventilatie omvatte. Deze werken hadden een aanzienlijke transformatie van de faciliteiten tot gevolg. Dankzij de steun van het Grootmeesterschap en andere organisaties was het mogelijk om ook het dak te herstellen. Een andere interventie in het seminarie van Beit Jala raakte in 2023 voltooid en zorgde voor de vervanging van een van de liften. Dit werd dankzij de steun van de Landscommanderij van Zwitserland en Liechtenstein gerealiseerd. Restauratie van de polyvalente zaal van de parochie van Aboud Wanneer we de gebieden van Cisjordanië betreden, komen we aan in het dorp Aboud . Dit is de locatie van verschillende historische bezienswaardigheden en heeft, zoals veel gebieden in de regio, heel wat spanningen en conflicten meegemaakt die met de algemene geopolitieke situatie in het Midden-Oosten verband houden. Het dorp weerspiegelt met zijn archeologisch en religieus erfgoed de geschiedenis van de regio en van de gemengde christen en islamitische bevolking die er woont. Deze historiek levert een bijzondere bijdrage aan de culturele rijkdom van het dorp. Aboud telt 2.000 inwoners waarvan de helft christen zijn. 500 onder hen zijn Latijnse christenen. De polyvalente zaal van de parochie wordt vooral gebruikt voor spirituele en recreatieve activiteiten, tentoonstellingen, conferenties, schoolactiviteiten, retraites, evenementen, festivals, en dies meer. De renovatie ervan werd mogelijk gemaakt dankzij een veelheid van financiële steun die via het Grootmeesterschap ter beschikking werd gesteld. 248 studenten, de priesters en de 500 leden van de parochie Onze-Lieve-Vrouw van Smarten kunnen nu van deze ruimte genieten en aan de initiatieven die daar worden georganiseerd, deelnemen. Vervanging van de geluidsinstallatie van de kerk van Onze-Lieve-Vrouw Visitatie in Zababdeh Blijven we nog even op de Westelijke Jordaanoever en rijden we meer noordwaarts dan bereiken we Zababdeh , een relatief klein dorp dat niettemin een belangrijke rol speelt bij het behouden van de christelijke aanwezigheid in deze regio. Hier staat reeds gedurende enkele decennia de kerk van Onze-Lieve-Vrouw Visitatie ten dienste van de parochie en haar jeugd. In de loop van de jaren waren een deel van de benodigde apparatuur, met name de geluidsinstallatie, defect geraakt. Dankzij de steun van het Grootmeesterschap werd een uiterst moderne geluidsinstallatie aangekocht en geïnstalleerd, compleet met microfoons, versterkers, luidsprekers en moderne geluidsverwerkingsapparatuur. Het project omvatte tevens de vorming van het kerkpersoneel en de vrijwilligers in het gebruik van de nieuwe installatie. “ Signora della Visitazione serve la sua parrocchia e i suoi giovani e, con il passare del tempo, alcuni degli strumenti utilizzati, in particolare il sistema audio, erano mal funzionanti. " IN JORDANIE Isolatiewerken in de parochie van de Heilige-Elia in Wahadneh Al Wahadneh is een dorp in het gouvernement Ajloun. Het is gelegen op een kleine heuvel met uitzicht op de Jordaanvallei. De parochie werd in 1926 gesticht en de kerk werd in 1963 gebouwd. Een jaar later werd ze ingewijd. Wahadneh telt 8.000 inwoners, waaronder 500 christenen voor wie de parochie een zeer belangrijk centrum is. De kerk van de Heilige Elia staat reeds meerdere decennia ten dienste van de lokale gemeenschap, maar met de tijd begon ze steeds meer tekenen van thermische isolatieproblemen te vertonen. Dit resulteerde onder meer in steeds meer schade aan het pleisterwerk binnenin het gebouw. Vooral dankzij de steun van het Grootmeesterschap hebben de uitgevoerde werkzaamheden het mogelijk gemaakt om de problemen van de afwatering van het dak van het gebouw op te lossen en kan de parochie en de lokale gemeenschap van Wahadneh voortaan van een veilige en gastvrije plek genieten. Renovatie van de residentie van de Zusters van Maria Ten Hemelopneming in Salt Salt is de eerste parochie (1866) die door het Latijns Patriarchaat in Oost-Jordanië werd opgericht. Ze telt 2.000 christenen, waaronder 450 Latijnse christenen. De zusters van de parochie van de Ten Hemelopneming van Maria bedienen deze christelijke gemeenschap reeds tientallen jaren. Ze betrekken sinds de oprichting (1910-1912) nog steeds dezelfde residentie en ondanks tal van renovaties om het gebouw te herstellen en te behouden, kreeg het steeds meer met veiligheidsproblemen en disfunctionerende sanitaire voorzieningen af te rekenen. Het gebouw moest bovendien al die tijd “een geschikte toegang” ontberen. De steun aan de zusters werd mede geïnspireerd door de wens om hun missie, namelijk het bedienen van de plaatselijke christelijke gemeenschap, te blijven ondersteunen. Daarom werden delen van het huis verbouwd, nieuwe badkamers ingericht en enkele aangrenzende ruimtes hersteld. Het eigenlijke project omvatte de slopingswerken, de wederopbouw, waterdichtings- en thermische isolatiewerken, gevolgd door het plaatsen van nieuwe toiletten en sanitaire voorzieningen. Dankzij de financiële steun van het Grootmeesterschap konden de werkzaamheden in 2022 worden aangevat. Begin 2023 was alles voltooid, Hierdoor konden de zes zusters die in het klooster van Maria Ten Hemelopneming verblijven voortaan in functionelere en gastvrijere ruimten wonen. Nieuwe geluidsinstallatie in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Berg Carmel Jabal al-Hashimi De parochie Hashimi werd in 1950 opgericht en ligt in het oostelijke deel van Amman. Het is vooral een oude woonwijk met winkels en enkele bedrijven. Als steun aan de inspanningen van de parochie om religieuze en sociale evenementen in het kerkgebouw te blijven organiseren, werd voorgesteld om de geluidsinstallatie te renoveren. Ook hier konden dankzij de bijdragen van de landscommanderijen, die via het Grootmeesterschap aan het Patriarchaat ter beschikking werden gesteld, de betreffende werkzaamheden in april 2022 worden aangevat. In januari van 2023 waren de werken voltooid. Eerdere problemen met vervorming van het geluid, interferentie en geluidskwaliteit behoorden meteen tot het verleden, waardoor de meer dan 2.800 parochianen van Onze-Lieve-Vrouw van de Berg Carmel voortaan van dit moderne en functionele systeem konden genieten. Renovatie van vijf zalen voor de scouts van Al Misdar De Christus Koningparochie van Al-Misdar renoveerde vijf zalen om hun scouts de nodige accommodatie te bieden waar ze elkaar konden ontmoeten, vorming konden geven en hun uitrusting konden opslaan. Dankzij de bijdragen die zij van de Ridders en Dames in het voorjaar van 2022 ontvingen, zorgden de renovatie- en veiligheidswerken aan het terrein ervoor dat de ongeveer honderd verkenners van de parochie van Christus Koning voortaan over de nodige gastvrije ruimten konden beschikken. Renovatie van het priestertehuis in Marka De pastorie van Marka had heel wat last van vochtproblemen als gevolg van de hoge luchtvochtigheid en de permanente waterlekken. Daarom werden er diverse civieltechnische, mechanische, elektrische, sloop- en schilderwerken opgezet om het pand bouwtechnisch te verbeteren en om voor de bewoners een fatsoenlijke leefomgeving te creëren. Dankzij de bijdragen van de landscommanderijen die door de Ridders en Dames werden gefinancierd, zullen de priester en zijn medewerkers de resterende periode van hun dienst in de parochie waardig kunnen leven. Aankoop van een bus ten dienste van gehandicapte kinderen Het Centrum Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede ligt in het bergachtig gebied van Khirbet Al Souq, ten zuiden van Amman. Het werd in 2004 door de koningin van Jordanië, H.K.H. Rania Al-Abdullah officieel geopend. Het centrum biedt therapeutische en onderwijsdiensten aan kinderen met geestelijke en lichamelijke handicaps en hun ouders, ongeacht ras, huidskleur of religie. De dienstverlening in het centrum wordt gratis verleend en gebeurt door gekwalificeerde therapeuten. Het gaat zowel om gezinsbegeleiding als om de ontwikkeling van sociale vaardigheden en revalidatie. Naast de diensten aan de bevolking van het gouvernement Amman, biedt het centrum ook soortgelijke programma’s in vijf andere districten in Jordanië. Deze onderafdelingen bieden voornamelijk fysiotherapeutische diensten voor kinderen en volwassenen, terwijl de vestiging in Aqaba een uitgebreide dienstverlening aanbiedt voor lichamelijke en geestelijke handicaps. Ten einde de gehandicapte kinderen in Akaba de kans te geven om van alle diensten en buitenschoolse activiteiten te kunnen genieten, zonder uitgesloten of gediscrimineerd te worden, was het belangrijk dat het centrum over een vervoermiddel kon beschikken dat aan de behoeften van deze kinderen is aangepast. Vooral dankzij de steun van de Ridders en Dames van het Heilig Graf kunnen de ongeveer 45 gehandicapte kinderen in het centrum te Aqaba de betreffende zorg en de nodige adviezen krijgen doordat zij van thuis naar het centrum worden vervoerd. Aankoop van een minibus voor de pastorale ondersteunende activiteiten van de JEC in Smakieh In Jordanië telt de Katholieke Studenten Jeugd (JEC) 30 jeugdafdelingen, met in totaal 3.068 geregistreerde leden, die over negen steden en dorpen zijn verspreid. Elke jeugdafdeling in elke plaats is in vijf leeftijdsgroepen verdeeld: werkenden (22-35 jaar), studenten (19-22 jaar), middelbare scholieren (16-18 jaar), voorbereidende scholieren (13-15 jaar) en leerlingen uit de basisscholen (6-12 jaar) Smakieh is een van de regio's die ongeveer 200 JEC-leden telt die aan tal van activiteiten, vormingssessies en workshops deelnemen, alsook retraites en spirituele bijeenkomsten, zomerkampen, religieuze festivals, sportevenementen, educatieve reizen en bijeenkomsten voorbereiden. Al deze evenementen gaan in principe door in Amman, op zowat 130 km van Smakieh, maar ook de overige locaties waar al eens activiteiten plaatsvinden, zijn eerder vrij afgelegen. Daarom was het noodzakelijk om de leden van de JEC van Smakieh van een vervoermiddel te voorzien zodat zij de kans hadden om aan de verschillende activiteiten deel te nemen. Met de steun van de Landscommanderij van West-Spanje kon het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem de leden van de JEC van Smakieh een minibus bezorgen waarmee ze zich efficiënt konden verplaatsen, dat als medium voor interactie kon worden gebruikt en de algemene ervaringen van de deelnemers kon verbeteren. Door samen te reizen en samen aangename momenten te delen, kunnen zij voortaan tevens sterkere vriendschapsbanden smeden. Renovatie van de kerk van de martelaren en de parochiezaal van Marj el Hamam De parochie van Marj al-Hamam is in 1986 opgericht, en telt 350 gezinnen. Het interieur van de kleine kerk was dringend aan reparatie toe, omdat de muren, de plafonds en de vloeren heel wat scheuren vertoonden en vocht- en waterinfiltratie heel wat erosie en schade hadden veroorzaakt. Het project had tot doel de oude kerk en de parochiezaal te renoveren en tegelijk hun historische waarde te behouden, alsook om hun structurele integriteit te verbeteren en een gastvrije ruimte voor de gemeenschap te creëren. Dankzij de bijdragen van de landscommanderijen, die via het Grootmeesterschap aan het Latijns Patriarchaat ter beschikking werden gesteld, kon de volledige restauratie van de architecturale, elektrische, sanitaire en interieursystemen tot stand gebracht worden. Onderhoud van de elektrische installatie van het klooster Sint-Jozef in Ader Ader is een klein dorp in het zuiden van Jordanië met ongeveer 2.000 inwoners van Latijnse, Grieks-katholieke en Grieks-orthodoxe christenen. Daar bevindt zich de parochie St. Joseph met de gelijknamige kerk die tussen 1932 en 1933 werd gebouwd. Met de financiële hulp van het Grootmeesterschap werd de herstructurering en beveiliging van de elektrische installatie uitgevoerd, waardoor de ongeveer 500 gelovigen, de priesters en iedereen die het gebouw gebruikt en bezoekt, voortaan in een veiliger omgeving kunnen leven en werken. IN ISRAEL Restauratie van de binnenplaats en de onthaalruimte van Deir Rafat Verplaatsen we ons naar Israël en komen we in Deir Rafat , dan vinden we daar het heiligdom van Onze Lieve Vrouw, Koningin van Palestina en het Heilig Land . Dit maakt deel uit van een complex dat twee vleugels omvat. De ene is gewijd aan de gastvrijheid en aan de professionele ontwikkelingscentra, de andere huisvest de kloostergemeenschap. In 2022 werd met de financiële steun van de Australische Landscommanderij alsook vanwege de Landscommanderij van Zuid-Wales voor dit wereldvermaard bedevaartsoord een restauratieproject ontwikkeld. Zo werden de grote binnenplaats en de gastenvleugel van het klooster gemoderniseerd, waardoor voor bewoners en bezoekers een warme en comfortabele sfeer ontstaat. De sanitaire voorzieningen werden aan de hedendaagse vereisten aangepast en de verbetering van de dakisolatie en de renovatie van de dakbedekking hebben een duidelijke bijdrage geleverd aan de energie-efficiëntie en de lagere energiekosten. Esthetische verbeteringen, waaronder het snoeien van bomen, het schilderen en reinigen van de gebouwen, hebben het landgoed een meer serene en aangenamere uitstraling gegeven. De vervanging van oude waterreservoirs en de installatie van een efficiënter systeem van zonnepanelen bevestigde het engagement voor duurzaamheid en verantwoord beheer van de hulpbronnen. Over het geheel genomen heeft dit renovatieproject niet alleen de historische charme van Deir Rafat weten te behouden, maar heeft tevens de functionaliteit en duurzaamheid ervan voor de komende jaren gewaarborgd. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
In een artikel dat in Italië door BeeMagazine werd gepubliceerd, presenteert Kardinaal Fernando Filoni een reflectie op het thema van de artificiële intelligentie (A.I.) en Gods schepping. Deze hedendaagse kwestie is ook voor de universele Kerk van belang. Dit werd reeds door de paus in zijn boodschap van 1 januari uitdrukkelijk benadrukt. We hebben ervoor gekozen om voor de leden van de Orde en hun vrienden op onze site de tekst van de Grootmeester. Een archeoloog aan wie ik vroeg of het mogelijk was om een oud terracotta object van een modern namaakproduct te onderscheiden, gaf mij als antwoord dat de aanraking het eerste directe beoordelingscriterium is. Natuurlijk zijn er nog andere. Zo legde hij mij uit dat de poreusheid van terracotta pas met de jaren tot stand komt en dat deze niet in een hedendaagse creatie, waarvan het oppervlak glad is, wordt aangetroffen. Dit is een empirisch criterium, maar wel één dat op het eerste zicht bruikbaar is bij de vele namaakobjecten die we overal aantreffen en die mensen te koop aanbieden. Wat is, in een tijd waarin we met allerlei soorten nieuws overspoeld worden, het eerste geldend criterium om onszelf te verdedigen en echt nieuws van “ fake news ” te onderscheiden? Deze vraag stelt zich vanwege het grote gemak waarmee nieuws vandaag de dag circuleert. Nu men het overal over een zogenaamde artificiële intelligentie heeft, volstaat het niet langer om zich voor dat onderscheid op de rede te beroemen. De artificiële intelligentie is immers in staat om informatie te deconstrueren, te vervaardigen, te vertekenen en zelfs misleidend te werken. In deze complexe tijden, waarin zoveel mensen zich in de studie van alle nieuwe communicatiemogelijkheden verdiepen en hiermee zelfs ook ons leven willen beïnvloeden, beseffen we dat de “ intellectuele rijkdom ” die mensen bezitten inderdaad in “ povere aarden vaten ” is opgeslagen. Deze uitdrukking gebruikte Paulus van Tarsus reeds, die aan de christenen van Korinthe schreef dat wij onze schat, d.i. onze hoop, in “ aarden vaten ” dragen. De buitengewone kracht komt immers van God en niet van onszelf. (vgl. 2 Kor. 4,7). Wat is de mens méér dan een “ eeuwenoud artefact ” wiens wezen en wiens bestaan dateert uit de tijd dat de Schepper het vanuit de klei vorm gaf en er leven, intelligentie en vrijheid in blies. Met deze gaven schiep hij de mens – bijbels gesproken – naar Zijn beeld en Zijn gelijkenis. De poreusheid van het menselijk bestaan bestrijkt dus millennia en is technologisch niet reproduceerbaar; zelfs als we alles zouden willen reduceren tot getallen en algoritmische combinaties, zou het nog steeds een “flexibel” variatie zijn. De onderliggende vraag is of de onderzoekers uit Silicon Valley of uit een andere entiteit die zich aan deze wetenschap wijden en die het nieuwe schepsel dat wij artificiële intelligentie noemen “ eigenhandig ” hebben gecreëerd, enige “ gelijkenis ” met de Allerhoogste God vertonen. De “ neo-scheppers ”, hoewel zeer bekwaam, lijken mij duidelijk bescheidener dan de Allerhoogste, die volgens Genesis hemel en de aarde heeft geschapen en orde in de chaos heeft gebracht (cf. Gn 1,2). De “ neo-scheppers ” maken weliswaar gebruik van hun scheppende kracht, maar als we onder de indruk zijn van hun vaardigheid, dan komt dit misschien omdat we zelf het gevoel voor kwaliteit en proportie van de Goddelijke schepping zijn kwijtgeraakt en ons met een overvloed aan cijfers en algoritmen tevreden stellen. Maar dan rijst de volgende vraag: wat zullen zij in hun “artefact” aan inhoud dragen, terwijl wij bedenken dat God volgens de Bijbel de mens mannelijk en vrouwelijk heeft geschapen (vgl. Gen 1, 27) en hem voorzag van levende relaties, van een gemeenschap van geest en lichaam en van de autoriteit over de schepping waarvan de mens niet mag afwijken? “ Moet de Bijbel dan herschreven worden ,” werd mij door een vriend gevraagd. In feite zal zelfs religie aan het perspectief van dit nieuwe wezen, aan de artificiële intelligentie, niet kunnen ontsnappen. Het heeft geen eigen bewustzijn en ontleent haar heilige karakter aan de logica van zijn onderzoekers. Wat wordt er uiteindelijk aangeboden? Wordt ze verboden? Zal zij in staat zijn fouten te maken of zonden te begaan? Zal ze kunnen beminnen? Eet ze van de “ verboden vrucht ”? Heeft zij recht op verlossing en is ze in staat om te bidden? Ja! Bidden is immers het meest eenvoudige en het meest aangeboren streven van het menselijk hart. Geen mens heeft ooit nagelaten te bidden. Misschien gebeurde dat zonder dit goed te beseffen, zoals je tot een moeder roept die je nooit hebt gekend. Augustinus van Hippo sprak over gebed waarvan het meest interessante onderdeel het autobiografische deel is. In feite verwees hij hierbij naar zichzelf waarbij hij als het ware een paradigmatische beschrijving gaf: onze stappen in het gebed verlopen volgens een algoritme dat niet uit een hart kan komen dat niet zou bestaan. Augustinus zei dat hij als kind, ook zonder al gedoopt te zijn, maar door zijn moederlijke opvoeding niet zozeer bad uit genegenheid voor God, hoe klein die ook was, maar om de volgende dag de klappen van zijn gewelddadige leraar niet te moeten incasseren (Confessions, 1, 9, 14). Als jongeman bad hij, in volle post-puberale uitbundigheid, opdat hij niet door de hartstocht zou overweldigd worden, maar dat deze hem anderzijds ook niet onmiddellijk zou ontnomen worden (Ib. 8, 7, 17). In een mengeling van enige crisis en het houden van enige afstand tot zijn gezinsopvoeding veranderde hij de inhoud van zijn gebed en vroeg hij om de verwezenlijking van zijn dialectische, filosofische en carrière-aspiraties. Maar hij was zich ook al snel bewust van de vernedering en de ijdelheid van zo’n gebed (Ib. 3, 4, 7). Als gevolg van teleurstellingen verviel hij in het toen dominante manicheïsme en beleefde dit bijna als een emancipatie. Zo kwam hij tot eerder formele en onopvallende gebeden maar dit werd op zijn beurt de oorzaak van een nieuwe en diepere desillusie. Zo bekende Augustinus dat hij in grote nood de oorzaak van zijn ongemak en de aard van zijn depressie had proberen te begrijpen. In een vorm van zeer hoge spirituele lyriek richtte hij zich tot de Heer: “ U heeft mij tot U bekeerd, waardoor ik het zoeken naar een vrouw en het verwezenlijken van alle hoop van deze wereld heb opgegeven " (Ib. 8, 12, 30). Toen kwam de doop in de katholieke kerk Ik spreek de hoop uit dat de artificiële intelligentie het plezier van de talrijke spirituele pelgrimstochten die existentieel het leven van de hedendaagse en de toekomstige mannen en vrouwen doorkruisen, niet zal wegnemen. Ik hoop dat deze intelligentie ons het gebed zal laten, dat zij een veelkleurig pluralisme niet zal verminderen en ons niet tot een enkelvoudig en uniform denken zal beperken! Maar wanneer deze intelligentie zich binnen aanvaardbare grenzen verder ontwikkelt, zal het ongetwijfeld een zeer nuttig “ schepsel ” van de mensheid zijn. Fernando Cardinale Filoni Grand Maître Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Een overweging van de Gouverneur-Generaal , Ambassadeur Leonardo Visconti di Modrone We leven in een wereld vol symbolen. Men moet dan ook weten hoe men deze moet interpreteren. We mogen ons niet zomaar tot enkele uiterlijkheden beperken, hoe suggestief en plechtig deze ook mogen zijn. Het komt er vooral op aan om ons in de ware betekenis ervan te verdiepen en naar datgene te zoeken wat transcendent is. Kortom, we moeten het gevaar ontvluchten om door de uiterlijke aspecten verblind te worden, maar we moeten in de eerste plaats van de meer verlichtende en onthullende dimensie genieten. Laten we proberen naar symbolen te kijken met de ogen van de ziel en het hart. Denken we bijvoorbeeld eens aan ons belangrijkste symbool, met name onze riddermantel. Net zoals in de Apocalyps van de Apostel Johannes (Openbaring 7.2-4.9-14) zou men ons de vraag kunnen stellen: “ Die mensen daar in hun in witte gewaden, wie zijn zij en waar komen ze vandaan? ” Kunnen wij dan antwoorden: “ Deze […] hebben hun gewaden gewassen, ze hebben ze wit gemaakt in het bloed van het Lam ”. Het is inderdaad zo dat de mantel van onze Orde, die we tijdens de Investituur voor het altaar hebben ontvangen, ons uitnodigt om nooit met enig eenvoudig esthetisch genot tevreden te zijn, maar dat we uitgedaagd worden om het dieper begrip van de betekenis ervan te zoeken. Wat is zijn ware betekenis? Het dragen van de mantel herinnert de Ridder aan zijn verplichting van loyaliteit, gehoorzaamheid, respect, eer, discipline, opoffering, verantwoordelijkheid en solidariteit, om nog maar een paar ridderlijke deugden te vermelden. Degene die de riddermantel ontvangt, moet deze met waardigheid dragen en de vermelde deugden nauwgezet naleven. Voor een Ridder in de Orde van het Heilig Graf, die tevens het Kruis van Jeruzalem op zijn mantel draagt, herinnert dit kruis aan de vijf wonden van Onze Heer, hetgeen een diepere betekenis in zich draagt. De Dames dragen dan weer een zwarte mantel, al dan niet met handschoenen en een witte satijnen voering (zoals de traditie in bepaalde landen het wil) en wordt met een zwarte sluier of kanten mantille verfraaid. Dit accentueert hun vrouwelijkheid met sobere elegantie. Sint-Paulus herinnert ons eraan dat wij door het doopsel met “ Christus zijn bekleed ” (Gal. 3,27). Dit is hetgeen we zouden moeten voelen wanneer we onze mantel met het Jeruzalemkruis dragen, het is de herinnering aan het witte kleed van ons doopsel. Ik beef wanneer ik aan de verschrikkelijke scheldwoorden van Jezus denk: “ Wee u, schriftgeleerden en farizeeërs, schijnheiligen, u lijkt op witgekalkte graven, die er van buiten wel mooi uitzien, maar van binnen vol liggen met doodsbeenderen en allerlei onreinheid. ” (Mt 23, 27). Diegenen die uit ijdelheid op hun mantel prat gaan, hebben ongelijk, maar hetzelfde geldt evenzeer voor degenen die een tegenstrijdigheid menen te zien tussen de pracht van de mantel en de nederigheid die elke christen wordt aanbevolen. In wezen kan men in alle nederigheid een prachtig uniform dragen en anderzijds in een eerder slordige outfit zich volkomen hooghartig aanstellen. Er is dus geen enkele reden om zich tegen de schoonheid van de riddermantel te verzetten. Op de Berg Tabor veranderde onze Heer Jezus eveneens van gedaante. De mantel die we dragen is daarom niet zomaar een herinnering aan hetgeen we vertegenwoordigen, maar moet ons tevens helpen onszelf te transformeren tot authentieke Ridders en Dames die in het Lege Graf, en dus in het Mysterie van de Verrijzenis van Christus, het referentie-ideaal voor ons engagement vinden. Moge het enerzijds het lichtgevende teken van onze waardigheid als een herrezen volk zijn en anderzijds de weerspiegeling van wat we in ons hart dragen. Dit beleven wij in het besef dat de symbolische kracht van onze mantel in de totale identificatie tussen het kledingstuk en de persoon die het draagt, zijn doel bereikt. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Fotoarchief lds Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Donata Maria Krethlow-Benziger, Landscommandeur voor Zwitserland en Liechtenstein, presenteert ons een persoonlijke reflectie op het belang van een bezoek aan de Moederkerk van het Heilig Land, gebaseerd op wat zij zelf in 2023 heeft beleefd. Dit artikel illustreert heel goed wat ridders en dames van over de hele wereld tijdens hun pelgrimstochten, die door de Orde worden georganiseerd, ervaren. Doorheen de eeuwen is een pelgrimstocht naar Jeruzalem voor de christenen steeds een nobel doel geweest. Het visioen van het hemelse Jeruzalem was alomtegenwoordig. Tegenwoordig stellen pelgrimstochten naar het Heilig Land ons in staat de heilige plaatsen te bezoeken en inzicht te krijgen in de situatie van de christenen die daar nog steeds wonen. Het is een sterk teken als uitdrukking van een intieme band die er is tussen ons, Ridders en Dames van de Ridderore van het Heilig Graf van Jeruzalem, en de plaatselijke christen bevolking bestaat. Het is tegelijk ook een getuigenis van onze liefde voor het land waar onze Heer Jezus Christus ooit heeft gewoond en geleefd. De mensen leven daar in een andere realiteit dan deze in onze Europese wereld. Hun bestaan wordt er door geweld en onrecht in velerlei vormen gekenmerkt. Wat een groot geluk en wat een enorme vreugde viel ons ten deel toen ik in mei 2023 met ruim 70 anderen van onze landscommanderij op pelgrimstocht naar het Heilig Land mocht vertrekken. Het warme onthaal in het Latijns Patriarchaat te Jeruzalem, met de overhandiging van de pelgrimsschelp, was voor mij het hoogtepunt van de reis. Het was voor ons een bijzondere eer dat de patriarch, Zijne Eminentie Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, ons in Jeruzalem verwelkomde en aan elke Ridder en Dame, die het Heilig Land voor het eerst als lid van de Orde bezocht, persoonlijk de Pelgrimsschelp overhandigde. Daarna mochten wij in onze hoedanigheid van Ridders en Dames van de Orde de plechtige intocht in de Heilige Grafkerk meemaken. We wisten ons dan meer dan wie ook geraakt toen we de gebeurtenissen vernamen die het Heilig Land op 7 oktober 2023 op zijn grondvesten deden daveren. Sindsdien hebben de vreselijke feiten uit het Midden-Oosten een nieuw hoofdstuk van lijden aan de geschiedenis van het Heilig Land toegevoegd. Onze gedachten en gebeden zijn bij allen die door deze tragedie getroffen worden. Onze betrokkenheid bij diverse projecten en onze gehechtheid aan de christen bevolking van het Heilig Land blijft ongeschonden, ook al zullen we er in de nabije toekomst niet persoonlijk heen kunnen gaan. Maar we mogen de hoop niet verliezen en onze broeders en zusters in het geloof in het Midden-Oosten geenszins aan hun lot overlaten. Als Dames en Ridders van de Ridderorde van het Heilig Graf maken wij deel uit van de Moederkerk van het Heilig Land. We moeten de straten en de heilige plaatsen met onze aanwezigheid en onze gebeden blijven vullen. En we zullen er opnieuw naartoe moeten trekken zodra de politieke omstandigheden dit weer mogelijk zullen maken. Want de Basiliek van het Heilig Graf in Jeruzalem is niet zomaar een kerk. Zij bevindt zich precies op de plaats waar onze Heer Jezus Christus heeft geleden, is gestorven en uit de doden is opgestaan. En het is vanuit deze kerk dat door de Verrijzenis van Christus het licht in de wereld schijnt. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Nieuws over het Heilig Land
Op zondag 19 januari, tijdens de viering van het Wonder van de Bruiloft in Kana, heerste er grote vreugde in het Heilig Land Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm Vicaris van de Custode van het Heilig Land “ Vandaag is een bijzondere dag. We vieren het Wonder van de Bruiloft in Kana in Galilea. Maar heel het Heilig Land viert ook een ander ‘huwelijk’: het staakt-het-vuren. Wij zijn van vreugde vervuld over de aankondiging van dit bestand en wij bidden tot God dat dit het begin van echte vrede voor het Palestijnse en Israëlische volk zal zijn. ” Voor deze gelegenheid kwamen gelovigen uit Nazareth en heel Galilea naar de Kerk van het eerste wonder van Jezus Christus. Deze kerk is gebouwd op de ruïnes van de plaats waar tijdens de bruiloft in Kana de transformatie van water in wijn plaatsvond. Fr. HAITHAM YALDA HANO, ofm Latijns pastoor van Kana, Galilea “ Toen de Franciscanen in 1600 na Christus op de site aankwamen, begonnen ze met hun opgravingen. Ze ontdekten de resten van een Byzantijnse kerk uit de 4de eeuw. Er werd ook een kruik gevonden die uit de eerste eeuw na Christus dateert. Het was een bewijst dat de bruiloft van Kana, een belangrijke gebeurtenis, inderdaad hier had plaatsgevonden. ” De plechtige Eucharistieviering werd voorgegaan door FR. Ibrahim Faltas, Vicaris van de Custode, geassisteerd door vele broeders van de Custode. In zijn preek zei Fr. Ibrahim onder meer dat Christus is gekomen om ons leven om te vormen en vreugde en verbeteringen te brengen. Hij legde vervolgens uit dat het eerste wonder dat Jezus deed, de verandering van water in wijn was. Zijn laatste wonder was tijdens het Laatste Avondmaal de verandering van wijn in Zijn bloed, om ons zo het eeuwig leven te geven. Hij ging tevens ook in op de moeilijkheden en de crisis waarmee veel gezinnen vandaag de dag te maken hebben. Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm Vicaris van de Custode van het Heilig Land “ De bruiloft van Kana is een voorbeeld van hoe het huwelijksleven er zou moeten uitzien. Christus was aanwezig en toen de wijn op was, kwam Hij tussenbeide en redde de situatie. Dit herhalen wij voortdurend en vertellen het aan iedereen, en vooral aan jonge stellen: plaats Christus altijd in het middelpunt van je huis. ” Fr. Ibrahim Faltas benadrukte ook dat het enige gebod dat de Maagd Maria gaf, het gebod was dat gericht was aan de dienaren bij de bruiloft, en eigenlijk geldt dit ook voor ons: “Wat Hij u ook zegt, doe het.” De Maagd Maria ontving grote zegeningen omwille van haar ja-woord op de vraag van de Heer, zonder hierbij door enige menselijke logica beïnvloed te worden. Tijdens de mis hernieuwden de aanwezige gelovigen hun huwelijksbeloften. Aan de vrouwen werden als symbolen van liefde en vreugde rozen aangeboden terwijl kleine flesjes wijn aan de echtgenoten werden gegeven. RABAB ZITOUN Kana, Galilea “ Voor mij als echtgenote en voor mijn man is het essentieel om onze huwelijksgeloften voortdurend te vernieuwen en de Heer in ons leven centraal te stellen. Want zonder Hem kan het huwelijk niet standhouden. ” LUAI ZAHER Kana, Galilea “ Dit is ook het feest van de Heilige Familie, want de echtgenoten vernieuwen hun huwelijksbeloften naar het voorbeeld van Jezus, Maria en Jozef. ” Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm Vicaris van de Custode van het Heilig Land “ De oorlog is voorbij en wij nodigen iedereen uit om terug naar het Heilig Land te komen. Wij roepen iedereen op om als echte pelgrims naar hier te komen. ” De scène van de bruiloft in Kana en de transformatie van water in wijn zitten vol diepe spirituele betekenissen. Sommige kerkvaders vergelijken het met de Kerk zelf, gesymboliseerd door de aanwezigheid van Christus, de Maagd Maria, de leerlingen en de gasten. Allen zijn vervuld van vreugde. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
“ Wij zijn gekomen om u te vertellen dat u niet alleen staat, dat wij u niet vergeten zijn. Uw geloof en uw veerkracht versterken ons eigen geloof. Wij hopen dat onze aanwezigheid onder u jullie zal bemoedigen en dat het christenen uit verschillende landen zal inspireren om terug op bedevaart naar het Heilig Land te komen. ” Met deze woorden werd het bezoek van de Coördinatie van het Heilig Land afgesloten. Van 18 tot en met 23 januari hielden de bisschoppen van de verschillende bisschoppenconferenties, waaronder deze uit de Verenigde Staten, Engeland, Duitsland en Spanje, hun bedevaart naar het Heilig Land. Tijdens hun reis lag de nadruk op de huidige situatie en de gevolgen daarvan voor de christen gemeenschap in Gaza en de Westelijke Jordaanoever. De Coördinatie werd aan het eind van de vorige eeuw opgericht. Toen stelde de Heilige Stoel aan de bisschoppen van verschillende landen voor om hun inspanningen en hun inzet voor de Kerken in het Heilig Land te coördineren. De Coördinatie heeft ook deze keer een week vol betekenisvolle ervaringen beleefd. De bisschoppen hadden ontmoetingen met de Latijnse Patriarch van Jeruzalem en de Apostolische Nuntius en zij beluisterden Fr. Gabriel Romanelli, de parochieherder van Gaza, en zijn parochianen. Ze brachten ook een dag door bij Caritas Jeruzalem en bezochten projecten in Taybeh en Ramallah. In hun slotverklaring hadden de bisschoppen woorden van dank. “ Hartelijk dank voor uw warm onthaal ,” zo schreven zij, “ en dankt voor uw hulp opdat wij het nodige inzicht konden verwerven in de buitengewone inspanningen die op het gebied van gezondheidszorg en onderwijs worden geleverd. Hartelijk dank dat u ook de moeilijkheden die u dagelijks ervaart met ons hebt willen delen .” Mgr NICHOLAS HUDSON Moderator – Coördinatie van het Heilig Land “ Wij zijn diep onder de indruk van de verschillende liefdadigheidsorganisaties die zich voor de christenen en de andere behoeftigen in het Heilig Land inzetten. Wij zijn ontroerd door hun vrijgevigheid en hun veelvoudige giften. Wij waren vooral ontroerd door alle initiatieven op het vlak van gezondheidszorg en onderwijs. ” “ Wij weten dat veel christenen moeilijke tijden doormaken, omdat de beperkingen een zware impact hebben op de leden van hun gemeenschap. En dan is er nog de werkloosheid. Daar hebben natuurlijk niet alleen christenen last van, maar ook mensen van de andere religies. ” De essentie van deze coördinatie is op vier “P’s” gebaseerd: la P résence (aanwezigheid), la P rière (gebed), le P èlerinage (pelgrimstocht) en la P ression (druk). Mgr NICHOLAS HUDSON Moderator – Coördinatie van het Heilig Land “ De eerste van deze “P’s” is ‘la P résence’: we zijn naar hier gekomen om aan alle christenen die ervoor kiezen om in het Heilig Land te blijven, te bevestigen dat we hun toewijding steunen om trouw te blijven aan Christus in het land van Zijn dood en wederopstanding. De tweede “P” te bidden is deze van ‘la P rière’: we komen om samen met de christenen van het Heilig Land te bidden. Door samen met hen te bidden, verzekeren we hen dat we ook in onze respectievelijke landen voor hen zullen blijven bidden. De derde “P” is deze van ‘le P èlerinage’: we kregen een beter begrip van de uitdagingen waarmee pelgrims te maken krijgen als ze naar het Heilig Land reizen. Wij hopen dat ons bezoek anderen zal aanmoedigen om terug te komen, want het is tijd om deze aanwezigheid naast de christenen van het Heilig Land te hervinden .” “ Wij sluiten ons aan bij Patriarch Pizzaballa en de katholieke bisschoppen van het Heilig Land, ” zo gaat de verklaring verder, “ wij hopen met hem dat het staakt-het-vuren niet alleen een pauze in de vijandelijkheden zal betekenen, maar ook het begin zal markeren van een ware en duurzame vrede. ” “ Zoals een lamp die een donkere plaats verlicht totdat de dag aanbreekt en de morgenster in uw harten oprijst .” (2 Petrus: 1, 19). Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Midden het puin van de oorlog en het lijden dat Gaza teistert, klinkt er een stem van hoop voor de wereld, een stem die de mensheid oproept om de wonden te helen en een pad naar waardigheid en vrede uit te stippelen. Op 16 januari richtte Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem, een boodschap tot de hele mensheid. Hij herinnerde eraan dat het einde van de oorlog niet het einde van het conflict betekent en dat vrede niet alleen de afwezigheid van strijd is. Vrede is vooral de opbouw van een rechtvaardige leefwereld die de mens weer zijn waardigheid terug schenkt en het leven betekenis geeft. Hij riep iedereen op om verantwoordelijkheid op te nemen voor het bouwen aan een betere toekomst. Z.E. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Uiteraard is het nieuws over het staakt-het-vuren heel positief. We hebben er immers lang op gewacht. Maar hiermee is het conflict nog niet voorbij, al breekt er nu wel een belangrijke fase aan. Nu het ergste geweld voorbij is, moeten we ook een blijk van vertrouwen tussen beide partijen opbouwen of heropbouwen. Zo kunnen we in de eerste plaats het ernstige humanitaire probleem in Gaza oplossen, en niet alleen daar. ” Z.E. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Ik denk dat het nog te vroeg is om reeds over ‘vrede’ te spreken. Het staakt-het-vuren betekent nog niet het einde van het conflict, zoals we reeds eerder hebben gesteld. Vrede vraagt om voorwaarden en houdingen die nog niet zijn vervuld en die nog opgebouwd moeten worden. Dit staakt-het-vuren is echter wel degelijk een noodzakelijke, welgekomen en essentiële stap om deze processen op gang te brengen. Ik herhaal dat dit proces nog lang zal duren en dat dit, naar ik hoop, tot gerechtigheid, vrede, veiligheid, waardigheid en waarheid voor iedereen zal leiden. ” In een antwoord op een vraag over de christen gemeenschap in Gaza benadrukte de Kardinaal dat de christenen, net als iedereen, het lijden van Gaza delen. Ze zijn immers een integraal onderdeel van de sociale structuur van het Heilig Land en hebben dezelfde pijn en dezelfde moeilijke omstandigheden meegemaakt. Z.E. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa Latijns Patriarch van Jeruzalem “ In Gaza kreeg iedereen onder dit conflict te leiden. Christenen vormen daarop geen uitzondering. Ook zij zijn alles kwijt, dat weten we allemaal. We hebben dit al zo vaak gezegd. De christenen leven allemaal in de infrastructuur van de Latijnse en Orthodoxe Kerk verzameld en wachtend op betere tijden. Zelfs een staakt-het-vuren biedt geen directe vooruitzichten omdat de wederopbouw lang zal duren. Maar we zijn wel allemaal heel blij dat deze gemeenschap vanuit een christelijk oogpunt dit dramatische en moeilijke conflict op zo'n voorbeeldige manier heeft weten te doorstaan. ” Z.E. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Wij leven in het Jaar van de Hoop en dit Heilig Jaar is een teken van hoop. Maar hoop vraagt ook om concrete acties. Dit is slechts een eerste stap die door vele andere acties zal moeten gevolgd worden. Na de oorlog moeten we nadenken over de wederopbouw. De ‘hardware-reconstructie zal zeer ingewikkeld en tijdrovend zijn. Maar er is ook nog de heropbouw van de relaties die zijn verwoest, van het vertrouwen dat diep is gekwetst, ja tussen Palestijnen en Israëli's zelfs dodelijk is vernietigd. En dan hadden we het nog niet eens over de verdeeldheid onder de bevolking. De mensen zijn fundamenteel verdeeld over het conflict en hoe men ermee moet omgaan. Dit alles vraagt veel tijd. Wij mogen de waardigheid en de waarheid in onze relaties niet uit het oog verliezen. De deadlines zullen erg lang zijn. We moeten onszelf niets wijsmaken, maar we moeten er wel nu al aan werk van maken. ” Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Op maandag 20 januari 2025 interviewde Pater Ibrahim Nino, Directeur van het persbureau van het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem, na de aankondiging van een staakt-het-vuren Pastoor Gabriel Romanelli, parochieherder van Gaza, en Pater Youssef Assad, vice pastoor-van dezelfde parochie. Volgens Pater Romanelli was de reactie onder de parochianen op de aankondiging van het staakt-het-vuren een mengeling van vreugde en hoop. “ Dit is een belangrijke stap voorwaarts die enige hoop inhoudt. Maar dit betekent nog niet het einde van het conflict. Wij bidden dat dit het begin mag zijn van een blijvende vrede. Wij kijken naar de internationale inspanningen om de oorlog te beëindigen en richten ons naar de toekomst van het Midden-Oosten en het Heilig Land. ” Een langverwachte rust midden een tijd van verwoesting Pater Romanelli meldt dat " het lawaai van de explosies en het geluid van de drones eindelijk is gestopt, hetgeen voor veel mensen een opluchting betekent. Sommigen verlieten hun schuiloord in het klooster om te kijken hoe het met hun huizen was gesteld en of er nog wat was van over gebleven. Sommigen vonden hun huis volledig verwoest en anderen vonden hun huis niet eens terug of konden zelfs de buurt waarin ze ooit woonden niet meer herkennen. ” Hij voegde eraan toe dat de eerste fase van de wederopbouw, die naar verwachting 42 dagen zou duren, vol uitdagingen zit. “ Mensen zijn wanhopig op zoek naar hulp om aan het ernstige tekort aan basisgoederen zoals water, brandstof en voedsel het hoofd te bieden. De uitdagingen zijn tastbaar, maar eveneer de hoop en het doorzettingsvermogen van de gemeenschap, die zich aan de mogelijkheid vastklampt dat er weer een zekere normaliteit ontstaat. ” " Dankzij de inspanningen van het Latijns Patriarchaat en de Orde van Malta bereiken we nog steeds duizenden gezinnen via de voedselhulp, vooral dan dankzij de recent bezorgde nieuwe ladingen ", zo stelde hij. Over het parochieleven zei hij: “ Wij richten ons ook op de organisatie van het pastorale leven in de parochies van Gaza. Dit houdt in dat we de veiligheid van iedereen moeten waarborgen, moeten blijven bidden en de dagelijkse activiteiten moeten verder zetten, en dit ondanks de moeilijke omstandigheden. ” Opvoeding van kinderen, gezondheidszorg en spirituele ondersteuning “ Te midden van alle onrust zetten wij ons in om ervoor te zorgen dat het onderwijs voor de kinderen, die in de parochie hun toevlucht zoeken al is het maar gedeeltelijk, kan doorgaan. Daarom wordt er specifiek tijd voor educatieve activiteiten gereserveerd. Deze zijn erop gericht om de leerlingen voor het schooljaar 2023 op koers te houden. Er wordt met name op de voorbereiding op de belangrijke Tawjihi-examens gefocust. Dit geeft een zo noodzakelijk gevoel van hoop. ” “ In samenwerking met Caritas en de Zusters van Moeder Teresa bieden wij medische hulp aan zieken en behoeftigen, voor zover dat binnen onze mogelijkheden ligt. Daarnaast hebben we mannen- en vrouwenorganisaties opgericht om een verrijkende spirituele omgeving te creëren. Hierbij ligt de nadruk op de uitbouw van een koor en het aanmoedigen van een diepgaande verkenning van het geloof. ” In de loop van het gesprek met Pater Youssef vertelde hij: “ Wij leven vol hoop en werken aan de wederopbouw van onze toekomst ”. Ondanks de grote pijn en het vele lijden blijft de gemeenschap zich op het creëren van een waardig leven en een betere toekomst richten. Een boodschap van dank voor voortdurende steun De gelovigen betuigden hun oprechte dank aan Paus Franciscus en aan Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, de Latijnse Patriarch van Jeruzalem, alsook aan de priesters en de zusters die hen in deze donkere tijden blijven steunen. Ze stuurden een ontroerende boodschap aan Paus Franciscus: “ Wij zijn verheugd om samen Zijne Heiligheid Paus Franciscus te danken voor zijn voortdurende steun en inspanningen ten aanzien van ons. Wij danken hem uit de grond van ons hart en vragen de Heer om hem en zijn spirituele en humanitaire werk in Gaza en de rest van de wereld te zegenen. ” Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
P. Frans Bouwen, m.afr. Gemeenschap van de Witte Paters van Afrika “ Het vieren van de Gebedsweek voor de Eenheid onder de Christenen in Jeruzalem is een unieke gelegenheid om ons bewust te worden van de rijkdom van de verschillende tradities die het christendom vormen. De verscheidenheid binnen het christendom is inderdaad een ware rijkdom. Dit werd zelfs door het Tweede Vaticaans Concilie expliciet erkend. Het Concilie benadrukte het bestaan van de verschillende tradities, van de verschillende manieren om de traditie te ontvangen en erover na te denken, alsook de verscheidenheid van bidden en de verscheidenheid in het vieren van de Eucharistie. Jeruzalem is een bijzondere plek waar we deze rijkdom werkelijk kunnen ervaren. ” Pater Frans Bouwen is een missionaris van de Witte Paters van Afrika en een deskundige op het vlak van de oecumene. Hij woont al meer dan 55 jaar in het Heilig Land. Als voorzitter van de Bisschoppelijke Commissie voor Oecumenische Dialoog wijdde hij vele jaren aan de voorbereiding van de jaarlijkse gebedsweek voor de Eenheid onder de christenen. Voor hem is deze week een gelegenheid voor de christenen om er zich steeds meer bewust van te worden dat zij diep van binnen hetzelfde geloof belijden en dezelfde plaatsen vereren waar de mysteries van de Verlossing tot stand zijn gekomen. P. Frans Bouwen, m.afr. Gemeenschap van de Witte Paters van Afrika “ Wij hebben nood aan een gemeenschappelijk christelijk getuigenis en ik denk dat onze Kerken zich daarvan bewust zijn. Ook de gelovigen die in dit land leven, zijn zich bijzonder bewust van de noodzaak van een gezamenlijk christelijk getuigenis, om samen naar de toekomst te kijken en in dit gemeenschappelijke geloof de kracht te vinden om verder te gaan. ” Dit jaar viert de Kerk de 700ste verjaardag van het Concilie van Nicea, het eerste christelijke Oecumenische Concilie. Deze herdenking biedt ons de gelegenheid om bij het gemeenschappelijke geloof van de christenen stil te staan, zoals dat tot uitdrukking komt in de tijdens dat Concilie geformuleerde geloofsbelijdenis. P. Frans Bouwen, m.afr. Gemeenschap van de Witte Paters van Afrika “ Nicea raakt de essentie van ons geloof: de goddelijkheid van Christus. Wij kennen het woord ‘homoousios’, dat beroemde woord uit Nicea dat wij als ‘consubstantieel’ vertalen, hoewel niemand precies weet wat het écht betekent. Toch is het mysterie er: waarachtig God en waarachtig mens in één persoon. Christus beleefde dit menselijke verhaal, precies in dit land waar wij nu leven. ” Voor de Aartsbisschop van de Anglicaanse Kerk van Jeruzalem, de Zeer Eerwaarde Hosam Naoum, is het een eer om in een van deze gebeden te mogen voorgaan. Het creëert namelijk ruimte voor ontmoeting tussen de verschillende tradities en toont de toewijding aan de christen gemeenschap. Z.E. Hosam Naoum was zelf 12 jaar lang secretaris van de Raad van Kerkleiders. Z.E. Hosam Naoum Aartsbisschop van de Anglicaanse Kerk van Jeruzalem “ Als Anglicaanse Kerk hebben wij een rol in het bouwen van bruggen tussen de verschillende gelovige tradities. Wij zijn zeer orthodox in onze leer, katholiek in onze liturgie en wij hechten veel waarde aan het Woord van God. ” Een nieuwigheid dit jaar lag in de commentaar op het Evangelie. In de Anglicaanse kerk hield Bisschop William Shomali een sermoen waarin hij aandacht besteedde aan de 700ste verjaardag van het Oecumenische Concilie van Nicea. De Anglicaanse bisschop, die in de kerk van het Latijnse Patriarchaat had gepreekt, benadrukte dit “gebaar” precies als hetgeen christenen verenigt. Het toont het pad van de nederigheid om samen de weg naar eenheid te bewandelen. Z.E. Hosam Naoum Aartsbisschop van de Anglicaanse Kerk van Jeruzalem “ Dit is iets zeer waardevol en ik wil Z.E. Kardinaal Pizzaballa danken voor dit prachtige initiatief. Ik denk dat we samen nog veel kunnen doen om God te prijzen op de plek waar Hij werd geboren, waar Hij opgroeide, stierf en uit de doden is opgestaan. ” P. Frans Bouwen, m.afr. Gemeenschap van de Witte Paters van Afrika “ Ik denk dat onze kerken hier, en vooral onze gelovigen, doorheen de generaties opmerkelijk trouw zijn gebleven, en dit ondanks de vele moeilijkheden in de geschiedenis. Zij vormen de levende stenen van het Heilig Land en brengen de heilige plaatsen tot leven. Zonder hen zouden deze niets méér zijn dan enkele archeologische vindplaatsen of musea. Wanneer de pelgrims naar Jeruzalem komen en de christenen hier zien die rondom deze heilige plaatsen wonen en leven en hier hun bewonderenswaardige geloof zien, is dat een waar getuigenis. ” De gebedsweek voor de Eenheid onder de Christenen nodigt ons uit om voort te bouwen op ons gemeenschappelijk erfgoed en dieper in te gaan op het geloof dat alle christenen verenigt. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Volgens gegevens die het Israëlische Centraal Bureau voor Statistiek op kerstavond 2024 publiceerde, woonden er ongeveer 180.300 christenen in Israël, dit is 1,8% van de totale bevolking. In 2023 bedroeg de groei van de christen bevolking 0,6%. Uit de gegevens blijkt dat ongeveer 79% van de christenen in Israël Arabische christenen zijn. Zij vertegenwoordigen 6,9% van de totale Arabische bevolking van het land. De meesten van hen wonen in het noorden of in Haifa. Van de niet-Arabische christenen woont 41,3% in de regio van Tel Aviv en in de centrale regio, terwijl 34,8% in het noorden en in Haifa woont. Van de niet-Arabische christenen woont 41,3% in de regio van Tel Aviv en in de centrale regio, terwijl 34,8% in het noorden en in Haifa woont. De steden met de hoogste concentratie Arabische christenen zijn Nazareth, Haifa, Jeruzalem en Nof HaGalil. Wat de burgerlijke stand betreft, werden er in Israël 762 nieuwe huwelijken tussen christenen geregistreerd. De gemiddelde leeftijd van de bruidegom was 31 jaar en die van de bruid 28 jaar. Deze cijfers liggen hoger dan het gemiddelde bij de andere religies, dit zowel voor mannen als voor vrouwen. In 2023 kregen christen vrouwen in Israël 2.193 kinderen, waarvan ongeveer 74% (1.616 baby's) bij christen Arabische vrouwen werden geboren. Het globale vruchtbaarheidscijfer voor christen vrouwen is tot 1,2 kind per vrouw gedaald. De gemiddelde gezinsgrootte van christen gezinnen bedraagt 3 personen, hetgeen lager is dan deze van Joodse en islamitische gezinnen. In christen gezinnen met kinderen tussen 0 en 17 jaar lag het gemiddelde kinderaantal op 2. Ook deze waarden liggen lager dan die van Joodse en moslimgezinnen. In het schooljaar 2023-2024 bezochten ruim 26.000 christen leerlingen de basisschool en de middelbare school. Dat is 1,3% van het totaal aantal leerlingen. Het aantal christen studenten aan universiteiten in Israël bedroeg 6.700, hetzij 2,2% van het totale aantal studenten aan hogescholen en universiteiten. Het percentage van christelijke vrouwelijke studenten lag op 61%. Dat is lager dan bij de moslimstudenten, maar wel hoger dan onder de joodse studenten en studenten van andere religies. In 2023 bedroeg in de beroepsbevolking de activiteitsgraad van de christenen van 15 jaar en ouder 70,2%. Onder Arabische christenen lag dit percentage boven de 62%. Bron: Website Christian Media Center Foto: © https://www.shutterstock.com/ Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Omdat kinderen de toekomst en de veranderingen vertegenwoordigen, zijn hun rechten een prioriteit voor de samenlevingen over de hele wereld. Of ze zouden dat ten minste moeten zijn. Op 6 januari werd de jaarlijkse vredesmars van “Kinderen Zonder Grenzen” vanuit de Geboortekerk in Bethlehem gestart. Tijdens dit evenement hielden kinderen spandoeken omhoog om hun solidariteit met de kinderen in Gaza te betuigen. Ze riepen de wereld op om de rechten van de kinderen overal ter wereld te beschermen. Fr. PETER VASKO, ofm Voorzitter van de Franciscaner Stichting voor het Heilig Land “ Vandaag vieren we de 15de verjaardag van de oprichting van ‘Kinderen Zonder Grenzen’, een buitengewoon programma dat door P. Ibrahim Faltas werd opgericht. Dit jaar nemen 180 kinderen, gekleed in het wit, enthousiast aan dit gebeuren deel en betuigen aldus hun dank aan de donateurs van de Franciscaanse Stichting voor hun genereuze steun. Ik kan hen niet genoeg bedanken en ik beloof dat we deze kinderen, die uit gezinnen komen die in financiële moeilijkheden zitten, zullen blijven steunen, zodat ook zij vreugde kunnen beleven, samen kunnen werken, samen kunnen spelen en samen een hecht sociaal leven kunnen leiden. ” Kind uit Bethlehem “ Uw vrijgevigheid is voor ons een inspiratiebron. Dank u wel om ons te steunen. ” Kind uit Bethlehem “ Dank aan P. Peter omdat hij ons via het voetbal hoopvol stemt. ” Kind uit Bethlehem “ Dank je wel P. Peter omdat je in ons en in deze missie blijft geloven. Uw vriendelijkheid maakt voor ons alles duidelijk. Dank je wel. ” Kind uit Bethlehem “ Wij zijn u zeer dankbaar voor uw voortdurende steun en aanmoediging. ” Aan het einde van de mars bracht Fr. Ibrahim Faltas hulde aan Broeder Peter Vasco, voorzitter van de Franciscaanse Stichting in het Heilig Land, om hulde te brengen aan zijn voortdurende steun aan Kinderen Zonder Grenzen en zijn onvermoeibare inzet voor het Heilig Land. Al meer dan vijftien jaar is Broeder Peter een bron van hoop voor talloze kinderen, van Jeruzalem tot Gaza, van Jericho tot Zababdeh. Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm Vicaris van de Custode van het Heilig Land “ Broeder Peter verwelkomt de projecten voor onze kinderprojecten altijd met enthousiasme. Ik ben God onmetelijk dankbaar dat onze Stichting Kinderen Zonder Grenzen vandaag de dag zo'n groot succes kent. Het gaat niet zomaar om een plaats waar ze kunnen voetballen, maar vooral om een omgeving waarin kinderen veel vaardigheden kunnen leren en hun karakter kunnen vormen. En dat allemaal dankzij Broeder Peter Vasco. Wij zullen dit project blijven steunen en nog verder uitbreiden. Hartelijk dank, Broeder Peter.” Fr. PETER VASKO, ofm Voorzitter van de Franciscaner Stichting voor het Heilig Land “ Wij moeten de jongeren van de Kerk blijven steunen, vooral de kinderen in het basisonderwijs, die het meest baat hebben bij onze sportprogramma’s. Meer dan 700 studenten en kinderen kunnen van deze initiatieven profiteren. Daarom durf ik u met aandrang vragen om de Franciscaanse Stichting in het Heilig Land te blijven steunen, zodat we nog meer sportprogramma’s aan deze jonge christenen kunnen aanbieden en zo een bijdrage leveren aan hun fysieke en psychische ontwikkeling. ” Kinderen zijn als blanco pagina's; wij bepalen zelf welke kleuren we erop zetten, fel of donker. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Zoals de traditie het wil, kwam Fr. Francesco Patton, Custode van het Heilig Land, de stad Bethlehem binnen via het Graf van Rachel, waarna hij samen met de religieuze en burgerlijke autoriteiten richting Star Street ging. Een groep scouts, de pastoor van de St. Catharina-parochie, de broeders uit de gemeenschap van Bethlehem alsook veel plaatselijke gelovigen namen allemaal aan de processie deel. Bij aankomst op het Plein van de Kribbe werd de Custode door de lokale autoriteiten en burgers plechtig begroet. Terwijl hij naar de Basiliek van de Geboorte liep, begroette hij opnieuw de orthodoxe gemeenschappen. Vervolgens ging hij naar de Sint-Catharinakerk voor een kort gebedsmoment en werd hij ook daar door de plaatselijke gemeenschap verwelkomd. Meteen na de lunch werden eerst de vespers gebeden, gevolgd door een processie naar de Geboortegrot. Na een uurtje pauze werd ook het lezingengebed gehouden, gevolgd door een tweede processie in de middag. Daarbij werd de Heilige Plaats met gezang en gebeden vereerd. Fr. ENRIQUE SEGOVIA, ofm Verantwoordelijke voor de communauteit van Bethlehem “ Hier wordt de geboorte van Jezus en de komst van de Wijzen herdacht. Toen deze laatsten van de geboorte van Christus hoorden, reisden zij van Jeruzalem naar Bethlehem om het nieuws te verifiëren en Hem te aanschouwen. ” Met enige zin voor broederlijke aanwezigheid en vriendschap was ook een groep van 22 pelgrims uit Bologna een week in het Heilig Land aanwezig. Vorig jaar waren ze hier nog in grote getale en werden ze door Kardinaal Matteo Zuppi vergezeld. Zij hadden de problemen van de lokale bevolking gezien, die door de afwezigheid van de pelgrims vanwege de oorlog zwaar te lijden had. Ze beloofden toen terug te komen om als ware broeders in Christus dichter bij elkaar te zijn... en dat deden ze ook. P. STEFANO OTTANI Vicaris-Generaal van Bologna “ Deze tweede bedevaart is de vervulling van onze belofte, en helaas moet ik zeggen dat we ook deze keer weer veel mensen hebben ontmoet die ons vertelden: ‘Jullie zijn de eersten die sedert 7 oktober naar hier zijn gekomen.’ Dit maakt ons blij omdat we graag een teken van broederschap en solidariteit om ons heen willen zien, maar het stemt ons tegelijkertijd verdrietig, omdat het de afstand benadrukt die we graag zouden willen overbruggen. Wij willen graag ook andere gelovigen overtuigen om op bedevaart te komen, omdat het een buitengewone ervaring is, en dit niet alleen vanuit spiritueel oogpunt, maar ook en vooral omdat het een gelegenheid is om onze christen broeders en zusters te ontmoeten. ” Vanuit Rhodos, waar de Custode eveneens een pastorale missie heeft, sprak Pater John Luke met ons over de “ verre vluchtelingen ”. Fr. JOHN LUKE GREGORY, ofm Pastoor van de Heilige Maria van de Overwinning te Rhodos “ Aan deze viering deelnemen, is een waar voorrecht. Ook ik kom van ver, van Rhodos, en de vluchtelingen die wij daar opvangen, komen ook van ver. Maar er is altijd hoop. In het Grieks heet dit feest ‘het feest van het licht’, wat heel mooi is. Het herinnert ons immers aan het feit dat Jezus zelfs in de zwarte duisternis aanwezig blijft. Hij is het Licht dat nooit uitgaat .” Op maandag 6 augustus ging broeder Francesco om 10u00 in de Sint-Catharinakerk voor in de H. Mis van de dag. Hij nam ons mee in de ervaring van de pelgrim op zoek naar hoop. Fr. FRANCESCO PATTON, ofm Custode van het Heilig Land “ Net als de Wijzen uit het Oosten gaan wij op pad omdat we Jezus zoeken. Als pelgrims moeten we veel geduld aan de dag leggen, het geduld van iemand die zelfs op een pad vol valkuilen kan volharden, het geduld van iemand die weet dat hij moet wachten en die weet hoe hij moet wachten. Ik vind het heel mooi dat in de afbeeldingen van de ontmoeting tussen Jezus en de Wijzen, de Wijzen vaak worden afgebeeld als een groep bestaande uit een jonge man, een volwassene en een wat oudere man. Dit wil ons als het ware duidelijk maken dat we ons hele leven pelgrims moeten zijn. Maar zonder enerzijds een diep vertrouwen en anderzijds heel veel geduld, is het moeilijk om Christus te ontmoeten. ” Het feest van de Openbaring biedt in de traditie van de Custode een zeer interessant aspect. Het hoofd van de communauteit van Bethlehem legt ons dit uit. Fr. ENRIQUE SEGOVIA, ofm Verantwoordelijke voor de communauteit van Bethlehem “ Via drie broeders van de Custode vertegenwoordigen wij de Drie Wijzen: Melchior, Gaspar en Balthazar. Eén van hen, het hoofd van deze gemeenschap en in dit geval ben ik dat, brengt het goud aan. Dan volgt de wierook die door de secretaris van de Custode wordt aangebracht, met daarna de mirre die door het hoofd van de infirmerie wordt geofferd. Hij verzorgt immers onze noodlijdende broeders. Het is een offerande die we brengen ter nagedachtenis van het geschenk dat de Wijzen tweeduizend jaar geleden brachten. ” Fr. ENRIQUE SEGOVIA, ofm Verantwoordelijke voor de communauteit van Bethlehem “ De Wijzen staan ook symbool voor de hele universele wereld. Gaspar, Melchior en Balthasar komen uit verschillende culturen, verschillende landen en vertegenwoordigen verschillende rassen en talen. Maar in Jezus’ naam zal elke knie zich buigen, dit in de hemel en op aarde, zal elke tong belijden dat Hij Heer is van het heelal. De universaliteit van het geloof, van het geloven in Jezus Christus, dat is wat de Wijzen ons leren. ” Aan deze “ feestelijkheid ” deelnemen, betekent in feite “ heilig zijn ”, dat wil zeggen aan God toebehoren, terwijl men tegelijk ook ten volle zijn tijd beleeft. Want het christelijk geloof is niet de ontkenning van de menselijke ervaring, maar de vervulling ervan. Het is een krachtige en revolutionaire boodschap die zich “manifesteert” in een kind dat te midden van de gemarginaliseerden geboren wordt, op een plek waar de eersten die aankomen “ het verst van huis ” zijn. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Custodia Terrae Sanctae Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Nieuws over de Landscommanderij
hieronder een voorbeeld van de nieuwe apparatuur die ze willen aanschaffen om de hoeveelheid verwerkte melk meer dan te verdubbelen en 5 extra mensen in dienst te nemen: 1-Drie vacuümverpakkingsmachines, die de lucht uit de melkzakken zuigen om gewichtsverlies te voorkomen en de kwaliteit van de melk te behouden. De geschatte prijs is JOD 700 (€900)/stuk. (PIC 1) 2-Drie melkanalyseapparaturen (LACTOSCAN SP); dit wordt gebruikt om de melkkwaliteit in de verschillende productiefasen te garanderen. De prijs wordt geschat op 750 JOD (1000€)/stuk. (PIC 2) 3- Drie melkkoelapparaten: het doel is de melk te koelen na fermentatie en te verwerken tot yoghurt. Dit is een lokaal gemaakt apparaat, waarvan de prijs wordt geschat op ongeveer JOD 1.700 (€ 2.200)/stuk. (PIC 3) 3- Drie karntonnen, ook lokaal gemaakt, ter waarde van 600 JOD (800 euro)/stuk. (PIC 4) Natuurlijk hebben ze ook onze financiële steun nodig voor de onvermijdelijke uitbreiding van hun gebouwen. Extra informatie over de situatie in Palestijn en in Oost-Jeruzalem Het bijzondere aan deze crisis is dat het de grootste uitdaging is waar christenen de afgelopen 100 jaar voor hebben gestaan, vanwege hun afhankelijkheid van de toeristische sector. Op de Westelijke Jordaanoever wordt de werkloosheid onder christenen beschouwd als de hoogste ooit (nu is 68% tot 72% van de jonge christenen werkloos). 180.000 Palestijnse werknemers werkten in Israël - zij hebben geen toegang meer tot hun levensonderhoud in Israël, waaronder ongeveer 3.500 christenen. Deze situatie heeft aanzienlijke druk uitgeoefend op het Latijnse patriarchaat om een deel van hun lijden te verlichten door hen tijdelijke banen aan te bieden (6 maanden - rotatie), een geld-voor-werk programma, voedselbonnen, hulp bij huur en rekeningen, medicijnen voor chronisch zieke patiënten, levensreddende medische operaties, beroepsopleidingen om hun inzetbaarheid op de arbeidsmarkt te verbeteren en door het subsidiëren van collegegeld voor de meest behoeftigen (scholen en universiteiten). De horeca is volledig tot stilstand gekomen: 84 hotels (1.660 werknemers), 241 lokale olijfhout- en parelmoerateliers (1.205 werknemers), 45 toeristenbureaus (90 werknemers), 267 toeristengidsen, 90 souvenirwinkels (900 werknemers), 20 toeristenrestaurants (500 werknemers) en 91 straatventers hebben hun baan volledig verloren, om nog maar te zwijgen van de 325 vrouwen die in borduur- en naaiwerk werkten en niet langer in staat zijn om te werken en voor hun gezin te zorgen. Veel christelijke ouders overwegen nu om de universitaire studie van hun kinderen op te geven omdat ze de kosten van het minerval niet meer kunnen betalen. Een nieuw fenomeen heeft zich voorgedaan binnen de LPJ-afdelingen, we hebben nu wat we hier de “nieuwe armen” noemen omdat er veel namen worden toegevoegd aan ons register van gevallen van sociale nood, we beginnen nieuwe mensen te zien die ons voor het eerst sinds de oprichting van de sociale afdeling van de LPJ benaderen.
“ Pasen blijft de gebeurtenis die de eeuwigheid van God in Christus en onze tijd verenigt. ” Dit verwoordt onze Kardinaal-Grootmeester op een kernachtige manier in zijn Paasboodschap. Om deze gebeurtenis intens te beleven, ontmoetten de Ridders en Dames van onze Landscommanderij de parochiegemeenschap van de Zavel in de Paaswake in onze kapittelkerk te Brussel. Deze viering werd voorgegaan door Eerwaarde Pater Elie Khoueiry. De Kardinaal-Grootmeester gaat nog verder: “ Laten we dit jaar, ondanks de tragedies die het Heilig Land op zijn grondvesten doen daveren, opnieuw blij zijn met deze uitnodiging die eens aan Petrus en Johannes werd gericht. De Heer heeft deze woorden vervolgens in een sacramenteel gebaar vertaald. Het gaat hier niet zomaar om een gewoonte die vaak met een jubileumdatum gepaard gaat, maar wel om de Paasgenade die ons als geschenk wordt aangereikt alsof het de enige of misschien zelfs de laatste Pasen van ons leven is. Het was tijdens het Laatste Avondmaal met Jezus, vóór zijn lijden, dat de apostelen de betekenis van het nieuwe “Verbond” hebben begrepen, een Verbond dat gebaseerd is op het mysterie van dood en verrijzenis. Het “gebaar” dat Jezus tijdens het Laatste Avondmaal heeft gesteld, dat als het ware “opgeschort” was gebleven met het oog op het lijden en de dood van de Heer, vindt zijn volheid in het Pascha van de Verrijzenis van de Heer. Dat werd als dankzegging aan de Apostolische Gemeenschap en aan de Kerk terug gegeven. ” Wij danken de parochiegemeenschap van de Zavel voor het warme onthaal tijdens dit Paastriduüm! Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Het is een traditie dat de leden van de Belgische Landscommanderij in grote getale in de kapittelkerk aan de Zavel te Brussel aan de plechtige viering van Witte Donderdag deelnemen. Dit was dit jaar niet anders. Veel Ridders en Dames beantwoorden met hun vurige en actieve aanwezigheid onze oproep. Onze aanwezigheid getuigde van de nodige vurigheid omdat wij ons net als Petrus en Johannes ook dit jaar opnieuw geroepen wisten om ons op het Paasfeest voor te bereiden. Als Ridders en Dames van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem beseffen wij dat wij onlosmakelijk met het Mysterie van Christus verbonden zijn. We kunnen de uitnodiging van Jezus niet negeren “ Ga en maak de voorbereidingen op het Paasfeest, ” willen wij geestelijk en emotioneel bij de nieuwe gebeurtenis van de Heer in al zijn schoonheid en rijkdom betrokken zijn. “ Deze oproep van Jezus raakt ons rechtstreeks,” zo benadrukte ook de Kardinaal-Grootmeester in zijn Paasboodschap: “In het Paastriduüm, dat een aanvang neemt met het Eucharistisch Avondmaal op Witte Donderdag (de eerste dag), associëren we ons met het lijden van Christus in Getsemane. Wij volgen Hem in Zijn vernedering, Zijn dood en begrafenis (de tweede dag). We beleven daarna zeer innig de stilte van de sabbat (de derde dag) en blijven dan wachten op het Pascha der Opstanding, zoals de Heer het ons heeft voorgehouden .” (https://www.oessh.va/) De Ridderorde participeerde actief aan deze viering. Meerdere leden vervulden onder leiding van de deken van de Sint-Michiel- en Sint Goedele kathedraal, E.H. Benoît Lobet, een taak tijdens deze ingetogen viering. Ze fungeerden als lid van het liturgisch team, verzorgden de lezingen, participeerden aan de voetwassing en trokken mee in processie naar de kapel van Saint-Macrou. Deken Lobet is zelf overigens lid van onze Landscommanderij. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Heel wat leden van de Belgische Landscommanderij kwamen op 9 maart samen om voor de overledenen van de voorbije twaalf maanden te bidden en om de families van de overleden leden met hun steun te omringen. Dit was tevens de eerste eucharistieviering van het jaar waarin onze Landscommanderij zich rond het altaar verenigde en het was tegelijk het moment dat was uitgekozen voor de plechtige installatie van onze nieuwe Grootprior, Mgr. Guy Harpigny, Bisschop van Doornik en sinds 2007 lid van onze Orde. Een uitgelezen moment om even te verwoorden waaruit de missie van de Grootprior bestaat? Hij wordt geacht “ de landscommandeur bij te staan en met hem samen te werken in de uitbouw van de geestelijke leiding van de Landscommanderij. Hij behartigt de geestelijke leiding, geeft ter zake de nodige richtlijnen en houdt toezicht op het handelen van de verantwoordelijken van de diocesane afdelingen ” (art. 27 §2 van de statuten). Het betreft dus een engagement dat aan zijn bisschoppelijke functie als Bisschop van Doornik toegevoegd wordt. Het Ritueel van zijn installatie als grootprior van de Ridderorde van het Heilig Graf drukt deze toewijding op twee manieren uit: - het werk voortzetten van de apostelen die altijd de heilige plaatsen in eer hebben gehouden waar de Heer heeft geleefd, gestorven is en uit de dood is opgestaan, en die in de eerste gemeenschap van christenen waarbinnen Christus heeft geleefd vurig voor het “lichaam van Christus” hebben gezorgd. - met ijver streven naar het ontwikkelen van de liefde voor het land van Jezus en voor zij die daar wonen. Het was een geweldig moment van gedeelde vreugde om Mgr. Harpigny te mogen verwelkomen! Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
De H. Mis voor de leden van onze Landscommanderij die de afgelopen twaalf maanden waren gestorven, bracht naar jaarlijkse gewoonte de leden van de Belgische Landscommanderij in grote getale samen. Op 9 maart 2024 werden traditiegetrouw in het koor van onze kapittelkerk de namen geciteerd van de 11 Ridders en Dames die ons in het voorbije jaar waren ontvallen. Ter nagedachtenis aan hen werden op het altaar 11 kaarsen aangestoken, kaarsen die de gezinsleden na de dienst mochten meenemen om dezer op de begraafplaats neer te zetten. Deze 11 Ridders en Dames waren in de eerste plaats met toewijding geëngageerd in de steun van onze projecten en in het ondersteunen van onze broeders en zusters in het Heilig Land. Maar zij waren tevens zeer actief in het getuigen van hun geloof. De H. Mis werd voorgegaan door de nieuwe Grootprior van onze Landscommanderij, Z.E. Mgr Guy Harpigny die door tal van geestelijken werd geassisteerd. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
De opdracht van Mgr. Jean-Luc Hudsyn als hulpbisschop voor Waals-Brabant liep op 31 december 2023 ten einde. Op 4 februari werd in de collegiale kerk Sainte-Gertrude in Nijvel ter zijne ere een dankmis opgedragen. Op die manier wou men hem dank zeggen voor zijn jarenlange inzet voor de kerk van het bisdom in het algemeen en voor het vicariaat van Waals-Brabant in het bijzonder. De viering werd doorspekt met talrijke ontroerende dankbetuigingen, maar tevens met enkele getuigenissen rond de bisschopsleuze van Mgr. Hudsyn: “ Zodat ze je herkennen ”. Aan het eind van de viering ging onze nieuwe Aartsbisschop, Mgr. Luc Terlinden, over tot de installatie van de opvolgers van Mgr. Hudsyn voor de komende vijf jaar. - Mme Rebecca Charlier-Alsberge, bisschoppelijk afgevaardigde aan wie de algemene verantwoordelijkheid voor het Vicariaat van Waals-Brabant is toevertrouwd. - Deken Alain de Maere die zijn plaatsvervanger zal zijn, specifiek referendaris voor de gewijde bedienaren. Wij wensen hen bij hun mooie zending alle succes toe! De diocesane afdeling van onze Landscommanderij werd op deze belangrijke gebeurtenis vertegenwoordigd door haar vice-voorzitter, onze confrater Frank Foulon, alsook onze confrater Graaf Etienne de Ribaucourt en zijn echtgenote, evenals door onze landscommandeur. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Op 24 februari had er in de abdij van Grimbergen een informatiedag plaats voor de kandidaat-leden van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem en het respectievelijke meters en peters. Deze dag is een onderdeel van het algemene vormingsprogramma dat aan onze nieuwe leden wordt voorgesteld. De organisatie van deze infodag is in handen van onze kanselier-commandeur Benoît Sibille. Het betreffende dagprogramma is vrij compact samengesteld. Het combineert de presentatie van verschillende onderwerpen met momenten van uitwisseling en gebed. Zo kregen de toekomstige leden een overzicht van de (inter)nationale organisatie van de Ridderorde en van het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem, alsook een kijk op de situatie in het Heilig Land en een gedetailleerde presentatie van onze projecten ter plaatse. Er was tevens aandacht voor de spiritualiteit van de Orde en voor de concrete mogelijkheden om aan het leven van de Landscommanderij te participeren. Het drukke dagprogramma kende even een breakmoment tijdens de lunch, wat meteen ook een ideaal moment van gezelligheid werd. De dag werd met een stemmige eucharistieviering afgesloten. Een meer gedetailleerd artikel over deze ontmoetingsdag verscheen in een nummer van Deus lo Vult. Met dank aan de verschillende presentatoren en aan onze collega Commandeur Peter Nédé voor de praktische organisatie van deze dag! Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
De kerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinning aan de Zavel in Brussel werd in de 15de eeuw onder de protectie van de gilde van de boogschutters gebouwd. In die tijd kende de kerk een toestroom van bedevaarders nadat het miraculeuze beeld van de Maagd per boot vanuit Antwerpen hier plechtig werd onthaald. De processie met het miraculeuze beeld rond de kerk ligt aan de oorsprong van de Ommegang van Brussel. Hier wordt het Nederlandstalig woord gebruikt, dat “rondlopen” betekent. Ieder jaar vertrekt deze processie met 1.400 figuren in 16de-eeuwse klederdracht vanuit de kerken en trekt nog steeds rond de figuren van Karel V en zijn zoon, de toekomstige koning Filips II, om zo de Grote Markt te bereiken. Deze parel in gotische stijl wist doorheen de eeuwen van de vrijgevigheid van de families Habsburg, Tour, Taxis en Arenberg te profiteren. De Habsburgers kwamen er vaak. Zo werd Maria van Hongarije, zuster van Karel V, er bijvoorbeeld gedoopt. In die periode werden er prachtige glas-in-loodramen geïnstalleerd maar deze werden helaas door een tornado verwoest. Pas in de 19de en 20ste eeuw werden er nieuwe glas-in-loodramen geïnstalleerd waarin meer dan 300 wapenschilden rondom heiligen zijn verwerkt. In de kerk bevinden zich talrijke grafmonumenten, waaronder de prachtige grafkapel in barokstijl waar ongeveer vijftien Prinsen van de Tour en Taxis in een crypte rusten. De naam “ Onze Lieve Vrouw van de Overwinning ” herinnert aan de klinkende overwinning van de christelijke vloot tegen de Ottomanen, op 7 oktober 1571 bij Lepanto. In 1930 werd deze kerk de kapittelkerk van de Belgische Landscommanderij van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Op zondag 3 mei 1931 vond hier de canonieke installatie van het nationaal kapittel van de Orde plaats. Eerder huldigde Mgr. Valerga, de eerste Latijnse Patriarch van Jeruzalem in de hedendaagse periode, reeds in 1867, in de Zavelkerk de fresco’s in van het koor in. Deze werden tijdens het verwijderen van de koorbanken opnieuw ontdekt. In 1933 werden in het koor twee grote glasramen geïnstalleerd. Deze waren een gift vanwege de Belgische Landscommanderij van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Het ene raam is een voorstelling van de ridderslag van een ridder door de toenmalige Kardinaal Van Roey. Het andere raam is een weergave van de poging om in 1558 in Hoogstraten een commanderij van de Ridderorde van het Heilig Graf op te richten. Dit gebeurde op initiatief van een inwoner van Antwerpen die erin was geslaagd om tal van ridders samen te brengen die reeds eerder in Jeruzalem door de Custode waren geridderd. Het meesterschap werd aan koning Filips II aangeboden maar die weigerde. Jaarlijks houdt de Belgische Landscommanderij hier de herdenkingsmis voor de overleden leden van de Orde en de plechtigheid bij het feest van Onze Lieve Vrouw Koningin van Palestina, alsook de ceremoniële plechtigheden van de investituur. Tijdens de Goede Week wonen meerdere leden van de Orde in grote aantallen de vieringen bij. De kerk is ook de ontmoetingsplaats van de twee gilden van kruisboogschutters, de Brusselse Ommegang, de Missen voor Europa, de Broederschap Saint-Yves alsook nog enkele andere vrome broederschappen. Daniel van Steenberghe Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Overige Nieuws
Elke steunbetuiging aan het Heilig Land is een gebaar van solidariteit dat niet alleen de vrede bewaart, maar ook een stimulans betekent voor de spiritualiteit van een plaats die in ons geloof centraal staat. Fr. Diego, hoofd van het klooster van Gethsemane, vertelt ons over een muzikaal initiatief ten behoeve van het Heilig Land en de christenen die daar wonen. Kunst slaat een brug tussen culturen en leert hoe ieder van ons door middel van concrete acties een verschil kan maken. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Een bezoek aan de Heilige Plaatsen is voor de christenen die daar wonen een teken van hoop en een terugkeer naar de normaliteit, zelfs in een context waarin de conflicten aanhouden. Veel christenen over de hele wereld willen graag op bedevaart naar deze landen terugkeren, maar we moeten ons daar niet mee tevreden stellen. Onze missie bestaat er ook in om in het buitenland een nieuw bewustzijn te creëren. Wanneer mensen zich realiseren dat hun hulp – hoe klein ook – dient om christenen in moeilijkheden te ondersteunen en de Heilige Plaatsen te behouden, dan krijgt hun gebaar een nog diepere waarde. ” Het 21ste Pro Romitaggio Concert, dat de laatste jaren Pro Terra Santa is geworden, wordt elk jaar in januari in de regio Brescia in Italië gehouden. Dit is meestal op de tweede zondag van de maand, tijdens het feest van de Doop van de Heer. Het evenement wordt door de Shalom Community Regina della Pace georganiseerd en staat onder leiding van Zuster Rosalina. Het brengt tal van zangers en artiesten samen die gratis optreden. Sommigen onder hen verwierven reeds nationale bekendheid. Alle ingezamelde gelden worden aan de meest behoeftige christenen gedoneerd, met name aan degenen die in moeilijke omstandigheden leven. Zo wil men hen een concrete en tastbare steun bieden. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Alle ontvangen gelden werden aan ons overgemaakt en wij zijn hen daar zeer dankbaar voor. Gezien de immense behoeften in het Heilig Land, dat door de vele conflicten geteisterd wordt, lijkt onze bescheiden bijdrage misschien belachelijk. Maar zoals Moeder Teresa van Calcutta destijds zei: "Zelfs een kleine druppel water maakt de oceaan groter. ” In een wereld die vaak door conflicten en verdeeldheid gekenmerkt wordt, komt solidariteit niet alleen in concrete acties tot uiting. Zoals vaak wordt beweerd, kan een eenvoudig gebaar voldoende zijn om bruggen van begrip te bouwen in plaats van muren van verdeeldheid. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Dit is een boodschap van solidariteit. We bespraken de noodzaak van dialoog en verandering. Wij moeten vrede en respect verkondigen in plaats van vooroordelen te cultiveren. ” Bron: Website Christian Media Center Foto : © Fotoarchief lds Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Jordanië is een wezenlijk onderdeel van het Heilig Land en herbergt tal van Bijbelse plaatsen van buitengewone schoonheid en betekenis. Het Hasjemitisch Koninkrijk loopt ongetwijfeld voorop op het vlak van toerisme, maar evenzeer als het om broederlijke coëxistentie tussen christenen en moslims gaat. Op 8 januari 2025 stelde het land zich voor de wereld open met een reizende tentoonstelling die in dit jubileumjaar in het Vaticaan van start ging en daarna de vijf continenten zou aandoen. De tentoonstelling draagt als titel: “Jordanië, de bakermat van het christendom”. De tentoonstelling staat onder de bijzondere bescherming van Koning Abdullah II die door Paus Franciscus terecht als een "man van vrede" wordt omschreven. De tentoonstelling toont de artistieke en spirituele schatten van dit ongelooflijke land waar vrede heerst en dat door de koninklijke familie met toekomstgerichte keuzes en visionaire ideeën wordt geleid. Van aan de Jordaan tot op de berg Nebo belicht de tentoonstelling als een grote inwijdingsreis de plaatsen die de geschiedenis hebben gevormd en van waaruit de toekomst van het christen geloof verder schittert. Het initiatief werd door de Apostolische Nuntius voorgesteld, wiens aanwezigheid een teken was van de aandacht die de Heilige Stoel aan dit land besteedt. Het land heeft immers door zijn cultuur en zijn ligging een bijzonder strategisch belang. De voorstelling van de tentoonstelling gebeurde samen met de Jordaanse Minister van Toerisme, Dr. Lina Annab. Laatstgenoemde situeerde het project vanuit enige politieke context en een grote menselijke diepgang die aansluiting zocht bij de grote ambitie van het land, met name het opbouwen van een voorbeeldige samenleving of, zoals zij het zelf verwoordde, herinnerend aan een dierbare uitspraak van Paulus VI, de eerste paus die het land in 1964 bezocht: " een beschaving van liefde ”. LINA ANNAB Minister van Toerisme van het Koninkrijk Jordanië “ Ik denk dat er niets belangrijker is dan de liefde. Dit is altijd de boodschap van Zijne Majesteit Koning Abdullah II geweest. Hij benadrukt steeds dat alles wat ons verenigt, veel groter is dan hetgeen ons verdeelt. De tentoonstelling die we momenteel in het Vaticaan organiseren en die als titel draagt "Jordanië, aan de wieg van het christendom", wil deze boodschap overbrengen. Jordanië ís de bakermat van het christendom. Jordanië is een plaats waar christenen steeds aanwezig waren, aanwezig zijn en altijd aanwezig zullen blijven, gisteren, vandaag en morgen. In Jordanië zijn we erg trots op het mozaïek waaruit onze samenleving bestaat, en dat is precies wat ons uniek maakt. ” Z.E. Mgr GIOVANNI PIETRO DAL TOSO Apostolische Nuntius in Jordanië “ Dit groot historisch en cultureel erfgoed is een reden om op dit pad door te gaan. De bevolking van het Midden-Oosten kent veel christelijke gemeenschappen, dus het christendom is niet vreemd aan de Arabische wereld. De Arabische wereld heeft altijd al het christendom gekend. Het is dan ook heel belangrijk dat de westerse bevolking dit kan begrijpen en concreet kan zien. Deze historische stukken helpen ons daarbij. ” Het is voor de hele Kerk een geweldige kans om pelgrimstochten en reizen naar dit veilige land te organiseren. Daar heerst immers geen oorlogsgeweld. Het is een land waar men de archeologische, culturele en spirituele wortels van het christelijk geloof kan verkennen om zo de rijkdom van het Woord van God te ervaren. Bron: Website Christian Media Center Foto: © https://www.shutterstock.com/ Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Waarde broeders en zusters, onze hoop, Moge de Heer u vrede schenken! Dit jaar gaat met de zondag die de Kerk aan het Woord Gods wijdt, met name 26 januari, het Jubeljaar van start dat Paus Franciscus voor 2025 heeft uitgeroepen. Centraal in het gebed van de hele Kerk staat de gave van de hoop, die wij met al onze kracht aan de Heer Jezus zullen vragen. Het Woord Gods helpt ons de redenen voor onze hoop te vinden en deze nieuw leven in te blazen. Dit is van des te meer belang in onze wereld en in deze periode van duisternis en lijden waarin de mensheid gedwongen wordt met oorlogen en onrechtvaardigheden te leven die angst, ontmoediging en twijfel in onze harten zaaien. Daarom raad ik u aan om hiervoor de Eerste Brief van de Heilige Apostel Petrus te lezen. Het is een korte brief want hij bestaat immers slechts uit vijf hoofdstukken, maar hij stroomt over van de genade van de Heilige Geest. Alleen Hij kan ons christelijk leven met geloof, hoop en liefde bezielen. Hij is het die ons kracht geeft en die het licht van de hoop in de harten van gelovigen laat ontbranden. Hij is het die de vlam van het vuur in onze harten levend houdt, een vuur dat nooit uitgaat. Hij is het die ons leven zelfs in de moeilijkste situaties steun en kracht geeft. De christelijke hoop bedriegt nooit, integendeel, hij stelt ons in staat de werkelijkheid te zien zoals die is. De christelijke hoop stelt nooit teleur. Hij is een geschenk van God dat ons vreugde geeft en een band van gemeenschap schept tussen allen die vrede zoeken. De christelijke hoop is gebaseerd op de zekerheid dat niets en niemand ons ooit van de Liefde van Christus kan scheiden. Hij is onze vrede. De tekst van de Brief van de Heilige Petrus zegt dat het woord van het Evangelie, de bron van onvergankelijk leven, ons weer tot een levende hoop heeft gewekt, ook als wij onder grote beproevingen lijden, zelfs die beproevingen die ons overstijgen en die eindeloos lijken (vgl. 1 Petrus 1, 23). Ik herhaal: de brief is kort maar hij is heel mooi en zit vol kracht. Daarom verzoek ik u met aandrang om deze te lezen en telkens opnieuw te herlezen. Lees hem samen of alleen en bidt met de woorden die hij u in de mond legt. Ik raad u aan om bij het lezen de woorden te markeren die op u de meeste indruk hebben gemaakt en die u tijdens het jubeljaar kunt meedragen. Als we dit allemaal samen doen, indien we dit met geloof en vertrouwen doen, dan zullen we nieuwe vreugde en nieuwe kracht voor ons geweten ontdekken om als ware christenen in deze tijd te leven. Op deze manier zullen wij ook het licht ontvangen dat wij nodig hebben om bij te dragen aan de oplossing van de problemen waarmee wij worden geconfronteerd. Ik groet u en ik zegen u met de eigen woorden van de Apostel Petrus: “ De God van alle genade, die u in Christus Jezus tot zijn eeuwige heerlijkheid geroepen heeft, zal u, na een korte tijd van lijden, toerusten, bevestigen, sterken en grondvesten. Hem is de heerschappij in alle eeuwigheid. Amen. ” (1 P 5: 10-11) Jeruzalem, 13 januari 2025. † Pierbattista Kard. Pizzaballa Latijns Patriarch van Jeruzalem Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Homilie van Kardinaal Fernando Filoni ter gelegenheid van het feest van de patroonheilige van de Orde In de prachtige kerk van de Heilige-Maria van de Aankondiging (in het Italiaans Maria Santissima Annunziata) in Casarano (Lecce) vierde Grootmeester, Kardinaal Fernando Filoni, op 18 augustus 2024 het feest van de Heilige Helena. Het is een van de officiële feesten van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Kardinaal Filoni werd geassisteerd door Mgr. Seccia, Aartsbisschop van Lecce en prior van de plaatselijke afdeling van de Orde, alsook door Mgr. Pezzuto, Aartsbisschop en Apostolische Nuntius-Emeritus, lid van de Orde en inwoner van de regio. Waren eveneens aanwezig Ferdinando Parente, Landscommandeur voor Zuid-Italië, Raffaele Garzia, Voorzitter van de afdeling Salento, alsook nog vele ridders en dames evenals tal van aspiranten in opleiding, om samen deze vreugdevolle viering te beleven. Hieronder kan u de homilie lezen die Kardinaal Filoni bij deze gelegenheid uitsprak en die het ons mogelijk maakt ons enigszins in de figuur van onze beschermvrouwe te verdiepen. Aan de Heilige Helena wordt door de oude historische traditie de zoektocht naar en de ontdekking van enkele van de meest heilige plaatsen van het christendom toegewezen. Het leven van deze heilige wordt heel nauw met het leven van Jezus in verbinding gebracht. Het liturgische feest van de Heilige Helena is dan ook een unieke kans om zich over de missie van deze vrouw in het prille begin van het christendom te bezinnen. Het is tevens haar zoon, Keizer Constantijn, die in 313 met het beroemde Edict van Milaan de vrijheid van het christendom in het keizerlijke Rome heeft ingesteld. Van Helena, moeder, christen en pelgrim, weten we met zekerheid dat ze rond 255 na Christus in het huidige Turkije, niet ver van Constantinopel, werd geboren. Ze was van heidense en plebejische afkomst en trouwde met de Romeinse patriciër Constancius Chlorus, met wie ze een zoon kreeg, met name Constantijn. Toen Constantius Chlorus door de keizer van Rome " Caesar " werd genoemd, verstootte hij haar vanwege haar bescheiden afkomst. Voor deze vrouw brak toen een zeer moeilijke periode aan. Ze viel ten prooi aan publieke wraakzucht en het leven spaarde haar evenmin voor zware vernederingen. Maar als energieke vrouw doorstond Helena deze periode door zich volledig aan de opvoeding van haar zoon te wijden. Constantijn werd in 285 geboren en werd in 306 voor het eerst tot " Caesar " aangesteld. Later werd hij " keizer " maar hij zou zijn moeder nimmer vergeten die haar leven voor hem had opgeofferd. Hij liet haar dan ook tot “ Augusta ” (keizerin) en “ Nobilissima ” (zeer nobele vrouw) uitroepen. Helena bekeerde zich tot het christendom en werd ten tijde van de Heilige-Ambrosius in Milaan gedoopt. Voor haar begon toen een nieuw leven. Ze is dan net geen zestig jaar en zou vanaf dat moment exclusief een vroom leven vol vrijgevigheid leiden. Ondanks haar nieuwe hoge sociale status zou zij uitblinken in bescheidenheid. Vanwege de aandacht die ze aan de armen besteedde – en deze kleurden toen in grote mate het straatbeeld – werd ze destijds als een buitengewoon toonbeeld van naastenliefde en menselijkheid beschouwd. Maar tegelijkertijd werd ze aan het einde van een lange periode van christenvervolging die aan de regering van Constantijn vooraf ging, de weldoenster van talloze gebedshuizen voor christenen. Van deze vrouw, die zowel in de Oosterse als in de Westerse kerk als een heilige wordt beschouwd, moet worden benadrukt dat zij een ware pelgrim was naar de plaatsen die het christendom het dierbaarst zijn, een pelgrim naar het Land van Jezus. Zonder angst voor enige overdrijving kunnen we Helena omschrijven als de eerste echte pelgrim, verliefd op het Land van de Heer. We weten ook dat mannen en vrouwen van het christelijke Rome in die decennia reeds pelgrims werden of er zelfs voor kozen om op de plaatsen waar Christus werd herdacht, te gaan wonen. We denken hierbij aan de heilige Hiëronymus of aan die nobele Romeinse vrouwen (Marcella, Paula, Julia en Blésilla) die in de Heilige Plaatsen een leven van gebed probeerden te leiden. We verwijzen naar Egeria van Galicië (Spanje) die na Helena ongetwijfeld de beroemdste pelgrim was. Zij trok ondanks de verre afstanden en de vele gevaren op pelgrimstocht. Egeria liet ons beschrijvingen na van de Bijbelse plaatsen die ze bezocht en van de spirituele en culturele emoties die ze toen mocht ervaren. Maar de eigenlijke sleutel tot de pelgrimstochten naar het Heilig Land vinden we in de eerste plaats bij Helena. Zij is degene die ons hart opende voor de liefde voor de eredienst op de plaatsen waar de Heer eens had geleefd. Sindsdien hebben talloze pelgrims, mannen en vrouwen uit alle tijden, deze reis van geloof en boete ondernomen. Wij denken dan in het bijzonder aan Franciscus van Assisi en Birgitta van Zweden, zo door de eeuwen heen tot bij onze tijdgenoten, die op tocht gingen voor een heel bijzondere ontmoeting met Christus. Het gaat om vrouwen en mannen die, in hun drang om Christus na te volgen, de aantrekkingskracht tot het Land van Jezus voelen en die zichzelf de vraag durven stellen: “ Heer, waar hebt U gewoond, waar heeft U geleefd, waar bent U voor ons gestorven? ” Het gaat hier dus niet zomaar om nieuwsgierige bezoekers of gelegenheidswandelaars die naar enige Bijbelse geografie op zoek zijn, maar om mensen die een echte spirituele reis door de Heilige Schrift willen maken. Hun zoektocht gaat vooreerst doorheen het gebed, vervolgens via het lezen van de passages uit het Evangelie die naar deze locaties verwijzen, door de herinneringen aan de gebeurtenissen uit het leven van Jezus te vernieuwen en ten slotte door alles in hun geest en in hun hart op te nemen om het tot een spirituele schat te maken. Helena had in Jeruzalem een ontmoeting met de toenmalige belangrijke Bisschop Macharius, die net van het Concilie van Nicea was teruggekeerd. Daar had hij tegen Arius de menselijke en de goddelijke natuur van Christus krachtig verdedigd. Samen met Bisschop Macharius ging ze in 326 op zoek naar de plaatsen van het lijden, de dood en de verrijzenis van de Heer. De betekenis van deze zoektocht past goed in de historische context van de toenmalige periode. Ondanks het feit dat het christendom in het Romeinse Rijk toen geaccepteerd werd, ontkenden veel toenmalige christologische ketterijen de menselijke natuur van de Heer. Wie evenwel op zoek ging naar de reële plaatsen waar Jezus had geleefd, moest ook zijn historisch bestaan aantonen. Tijdens dergelijke zoektochten zou het hout van het Kruis van Christus gevonden zijn. Helena nam het mee naar Rome en plaatste het in de Basiliek van het Heilige Kruis, die ze naar eigen goeddunken had laten bouwen. Tegelijkertijd wilde Constantijn de eerste Basiliek van de Verrijzenis of van het Heilig Graf laten bouwen, om zo de Calvarieberg en de plaats van het lege Graf van Jezus samen in één heilig gebouw onder te brengen. Bij de bijzondere vrouw Helena, kunnen we niet anders dan, naast het verwijzen naar haar menselijke deugden, ook de rol van haar geloof in herinnering te brengen. Vanaf het moment dat zij de figuur van Christus leerde kennen, wijdde zij zich met alle intellectuele moed, met het nodige historisch besef en met spirituele diepgang aan het zoeken naar de belangrijkste christologische plaatsen. Indien wij vandaag op Golgotha kunnen bidden, de Steen der Zalving kunnen kussen of het Lege Graf van de Verrezen Heer kunnen aanraken en vereren, dan hebben we dat aan de Heilige Helena te danken, die twee eeuwen na datum als het ware een volgeling, ja een leerling van Jezus werd. Net als de vrouwen die de Heer tijdens zijn prediking hadden vergezeld en Hem in hun huizen hadden verwelkomd, zocht Helena Hem op in de plaatsen waar hij had geleefd en wilde ze dat de volgelingen van Christus geestelijke gastvrijheid zouden vinden in de basilieken die zij en haar zoon Constantijn in Jeruzalem, Bethlehem en Rome hadden gebouwd. Naast de geestelijke bediening door Jezus en die van de apostelen, moeten we een derde bediening erkennen, namelijk die van de vrouwen die de Heer volgden, al gaat het wezenlijk om drie verschillende opdrachten. Er is vooreerst de unieke verlossende bediening door Christus zelf. Daarnaast is er de sacramentele opdracht van de apostelen en de diaconale opdracht van Gods vrije mannen en vrouwen. Deze twee bedieningen – met name die van de opvolgers van de apostelen en die van de vrije mannen en vrouwen van God – zijn nog lang niet voltooid en hebben in het bestaan van de Kerk een buitengewone rijkdom aan vormen en uitdrukkingen gekregen die deze doorheen de tijd hebben weten te bewaren. De Heilige Helena had de schoonheid van deze derde “ bediening ” begrepen en maakte ze expliciet door haar genereuze toewijding aan een diaconaat dat bedoeld was om voor de christenen van alle tijden de herinnering aan de Heilige Plaatsen van Christus te bewaren. In die zin luidde zij een nieuw tijdperk in waarin pelgrimstochten naar het Heilig Land mogelijk werden en men een bezoek kan brengen aan de plaatsen die in hetgeen men het Vijfde Evangelie noemt, bekend zijn. Eenmaal Helena christen was geworden, paste zij haar levensstijl aan de wil van God aan. Ze zocht Christus niet alleen bij de armen, maar ook op de plaatsen die de herinnering aan Hem als Verlosser bewaard hadden. In haar opwindende spirituele reis herkennen we in Helena juist deze grote liefdes: de liefde voor de lijdende en gekwetste mens en deze voor de armen en hulpbehoevenden onder Gods schepselen. Hij had immers zichzelf tot een van ons gemaakt tot een mens wiens historische en geografische herinnering bewaard moet blijven. Wij hebben bewondering en devotie voor de Heilige Helena en wij kunnen haar nooit voldoende dankbaar zijn voor haar zoektocht naar en haar bescherming van de historische plaatsen ter nagedachtenis aan Christus, onze Verlosser. Moge de Heilige Helena een ware inspiratiebron zijn voor onze liefde voor het Land van Jezus en moge zij ons tegelijkertijd de wegen naar de vrede tonen, vooral dan in de regio waar Christus heeft geleefd, een regio die vandaag door geweld en wrede oorlogen wordt geteisterd. Het is de regio waar de de grote gebeurtenis van de Openbaring van de ene God, door Joden, Christenen en Moslims wordt beleden, werkelijkheid is geworden. Amen. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Op 11 december werd de Piazza Santa Maria in Trastevere in Rome tijdens een gebed gewijd aan de wereldvrede, door symbolische kaarsen van geloof en hoop verlicht. Dit gebed werd geleid door Kardinaal Matteo Zuppi, Voorzitter van de Italiaanse Bisschoppenconferentie, en door Fr. Ibrahim Faltas, Vicaris van de Custode van het Heilig Land. Z.E. Kardinaal MATTEO ZUPPI Voorzitter van de Italiaanse Bisschoppenconferentie “Het gaat hier om de hoop op vrede! We hebben zoveel kaarsen aangestoken. Laten we hopen dat het licht van de hoop deze diepe duisternis die door verdeeldheid, haat en geweld is veroorzaakt, kan verlichten. Moge het voor christenen een Kerstmis van vrede zijn. Vrede is er immers altijd voor en van iedereen en wij moeten allemaal voor het pad van de vrede kiezen.” De aanwezigheid van Fr. Ibrahim Faltas, Vicaris van de Custode van het Heilig Land, was een levend getuigenis van de kwetsuren van een land waar ooit vrede heerste, maar dat heden onder de last van oorlogen en verdeeldheid gebukt gaat. Fr. IBRAHIM FALTAS, O.F.M Vicaris van de Custode van het Heilige Land "Wij nemen aan deze wake voor de vrede deel, omdat wij werkelijk vrede nodig hebben. Wij hebben voor vrede in heel de wereld gebeden en wij hopen dat de vrede die we allemaal nodig hebben, nog vóór Kerstmis werkelijkheid zal worden." ANNA JABOR Aleppo – Syrië “Jarenlang heb ik de oorlog in Syrië meegemaakt en dat was nooit gemakkelijk. Bij de geboorte van mijn dochtertje verhuisden we naar Italië. Vandaag leven we hier in vrede. Wij dromen altijd van een wereld waarin overal vrede heerst. Voor mij en voor iedereen die net als ik vrede wenst, is dit nu een heel belangrijke dag.” ANNA JABOR Aleppo – Syrië “Vandaag richt ik mij tot mijn land en mijn familie in Syrië om hen te zeggen dat wij hen niet zullen vergeten. Laten we elke dag, elk uur bidden dat de vrede in ons land mag terugkeren en dat er een einde mag komen aan de oorlogen overal ter wereld.” “Vandaag hebben we meer dan ooit gebed nodig want vrede is de enige echte oplossing voor alle oorlogen.” In het licht van het drama van de oorlog openbaart het gebed zich als een brug van verlossing die de mens met God verenigt. “Daar waar twee of drie mensen in mijn naam verenigd zijn, ben ik in hun midden”. Aanhoor ons dus, Heer, en verhoor ons gebed. Bron: Website Christian Media Center Foto: © https://www.shutterstock.com/ Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Het Heilig Land blijft in het middelpunt van de zorgen van Paus Franciscus staan. Hij wordt het nooit moe om zijn oproep tot vrede te hernieuwen, zodat in dit land, dat zoveel te lijden heeft en iedereen zo diep in het hart raakt, het leven de overhand krijgt op de dood. De afgelopen maanden heeft Paus Franciscus herhaaldelijk Israël en Palestina opgeroepen om zich aan zijn zijde te scharen. Op 18 mei had in Verona de bijeenkomst plaats van de “ Arena’s van de Vrede – Rechtvaardigheid en Vrede zullen elkaar omarmen ”. Deze bijeenkomst was gepland als onderdeel van het pastorale bezoek van de Heilige Vader aan deze stad. Bij deze gelegenheid deelden een Israëliër en een Palestijn van de vereniging “ The Circle of Parents ” hun bevindingen mee. Deze vereniging brengt al jarenlang ouders en familieleden van slachtoffers van het conflict in het Heilig Land samen om van gedachten te wisselen. Maoz Inon is een Israëlische ondernemer die zich inzet voor de vrede. Zijn ouders werden op 7 oktober door Hamas gedood. Aziz Abu Sarah is Palestijn en zijn broer werd door Israëlische soldaten vermoord. “ Onze pijn en ons lijden brachten ons samen en brachten ons in dialoog om een betere toekomst tot stand te brengen ,” verklaarden Maoz en Aziz voordat ze door het lange applaus van alle mensen die zich ter gelegenheid van het pausbezoek in de arena van Verona hadden verzameld, werden onderbroken. “ Wij zijn ondernemers en wij geloven dat vrede de grootste onderneming is die we kunnen realiseren ”, verklaarden ze voordat ze samen Paus Franciscus konden omhelsden. De Paus sprak hen dan ook bemoedigende woorden toe. Een paar dagen later, op 25 en 26 mei, vond in het Vaticaan de eerste Wereldkinderdag plaats, een dag waaraan ook een kleine delegatie uit Jeruzalem en Bethlehem met veel enthousiasme deelnam. Deze delegatie werd samen met andere kinderen uit oorlogsgebieden persoonlijk door Paus Franciscus ontvangen. Ondanks de moeilijkheden waarmee deze jongeren worden geconfronteerd, getuigt hun aanwezigheid van hoop. De kinderen van Gaza namen via een korte video (online op YouTube) virtueel aan het evenement deel. Tenslotte was het bijzonder ontroerend om Paus Franciscus op 7 juni 2024 weer in de Vaticaanse tuinen te zien. Dit was tien jaar na zijn historische oproep voor vrede in het Heilig Land. Franciscus herinnerde aan deze gebeurtenis in volgende termen: “ De toenmalige President van de staat Israël, wijlen Shimon Peres, en de President van de staat Palestina, Mahmoud Abbas, accepteerden mijn uitnodiging om naar hier te komen om samen God om het geschenk van vrede te smeken. Een paar weken eerder was ik op pelgrimstocht in het Heilig Land en daar had ik de grote wens uitgesproken dat de twee elkaar zouden ontmoeten, om een betekenisvol en historisch gebaar van dialoog en vrede tot stand te brengen .” De huidige situatie lijkt ons nog meer in duisternis te storten dan dat dit in het verleden ooit het geval was, en Paus Franciscus ging in zijn toespraak in aanwezigheid van de ambassadeurs die bij de Heilige Stoel geaccrediteerd zijn, in het bijzonder deze van Israël en Palestina, alsook van verschillende leden van het College van Kardinalen, verder met volgende woorden: “ Elke dag bid ik dat deze oorlog eindelijk zou eindigen. Ik denk aan al degenen die in Israël en Palestina moeten lijden, dit zowel christenen, joden als moslims. Ik bedenk hoe dringend het is dat uit het puin van Gaza eindelijk het besluit zou ontstaan om de wapens te laten zwijgen en daarom roep ik op om een staakt-het-vuren tot stand te brengen. ” Tien jaar geleden werd ter gelegenheid van dit gebed voor de vrede in de Vaticaanse tuinen een olijfboom geplant. “ Vanavond willen we ons gebed hernieuwen en willen we onze smeekbede voor de vrede opnieuw tot God verheffen, zoals we tien jaar geleden reeds deden. We willen de Heer vragen om de olijfboom die we destijds hebben geplant, verder te laten groeien. Hij is al sterk en weelderig geworden, omdat hij beschut staat tegen de wind en met zorg van water wordt voorzien. Op dezelfde manier moeten we God vragen dat de vrede in het hart van ieder mens mag ontkiemen, in ieder volk en in elke natie, in ieder stukje land. Dat de vede beschut mag zijn tegen de winden van de oorlog en bevloeid mag worden door degenen die er elke dag naar streven om in broederschap te leven, ” zo besloot de Heilige Vader zijn toespraak. Elena Dini Bron : Website Vatican News Foto : © Fotoarchief lds Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Het conflict tussen Israëli’s en Palestijnen heeft de straten met puin bedekt en een veelheid aan woningen vernietigd. Midden deze verwoestingen en de vele littekens in de samenleving verschijnt de Pauselijke Missie in Jeruzalem met generositeit en mededogen, met als doel de meest kwetsbare mensen in de samenleving, met name vooral de vele hulpeloze kinderen, te helpen. EEN INWONER UIT GAZA Vandaag worden we met een regelrechte hongersnood geconfronteerd. Sinds het begin van de oorlog leven we in heel moeilijke omstandigheden, waar vooral de kinderen ernstig door getroffen worden. Er zijn er ons al zoveel ontvallen en ook ik ben als gevolg van de honger mensen verloren die mij zeer dierbaar waren. Er is geen water, geen eten, zelfs geen melk voor de kinderen. Droogte heeft zich over de hele regio verspreid maar de media hebben hierover helaas niet gerapporteerd. Veel kinderen kwamen thuis om van de honger en hun ouders konden niets doen om hen te helpen.” EEN INWONER UIT GAZA “We hebben vanwege de intensiteit van de bombardementen en de verwoestingen die deze met zich meebrachten moeilijke situaties meegemaakt. We wisten niet meer waar we heen moesten en wat we onze kinderen te eten moesten geven. Ik gaf mijn kinderen wilde kruiden zoals kaasjeskruid te eten en we moesten de zuigelingen reeds vroeg van de borst nemen. Zo werden de kinderen met zeer moeilijke problemen en met tal van ziekten geconfronteerd.” Sedert het begin van de oorlog op 7 oktober zijn de kerken in Gaza het toevluchtsoord voor vluchtelingen geworden. De Pauselijke Missie zet zich in om hen van alles wat voor het leven en de menselijke waardigheid nodig is, te voorzien en doet dit in coördinatie met andere partnerorganisaties. Ondanks de grote verwoestingen hebben de vluchtelingen de hoop op een terugkeer naar huis niet verloren. Ze klampen zich vast aan hun geloof en vestigen hun hoop op God. P. SILAS Pastoor van de Grieks-Orthodoxe parochie St.-Porfyrios in Gaza “We zijn hier in de Sint-Porfyrioskerk, in het noorden van de Gazastrook. Sinds het begin van de oorlog is hier heel wat gebeurd. Onze kerk werd gebombardeerd en we woonden daar met moslims en christenen samen. Het is belangrijk om te weten dat de hulporganisaties nooit met hun ondersteuning en hun hulp zijn gestopt. De Pauselijke Missie heeft ons, in samenwerking met vele andere organisaties, sinds het begin van de oorlog steeds kunnen steunen en wij zijn hen hiervoor ten zeerste dankbaar. Ze voorziet ons vooral van voedselpakketten, medicijnen en drinkwater.” JOSEPH HAZBOUN Regionale directeur van de Pauselijke Missie in Jeruzalem “De situatie, in het bijzonder in het noorden van Gaza, is uitermate tragisch. Er is een compleet tekort aan water en aan levensmiddelen dus hebben wij van meet af aan in maaltijden voorzien. Godzijdank konden we zo ongeveer duizend mensen in het noorden van Gaza met voedingspakketten bevoorraden. Maar ons aanbod blijft onvoldoende, al is dit wel al een begin.” Bovenop het voedseltekort als gevolg van de grenssluitingen krijgt men ook nog eens af te rekenen met de stijgende prijzen voor basisvoedingsmiddelen. EEN INWONER UIT GAZA “Wij danken de Pauselijke Missie voor haar bijdragen en donaties en we zijn God bovenmatig erkentelijk dat Hij ons, in antwoord op onze gebeden, alles heeft gestuurd wat mogelijk was.” JOSEPH HAZBOUN Regionale directeur van de Pauselijke Missie in Jeruzalem “Wij bidden en hopen dat de oorlog snel mag eindigen. Helaas blijven de gevolgen ervan zich voorlopig over de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem uitbreiden. Het werkloosheidscijfer in Bethlehem is aanzienlijk gestegen, vooral omdat de vergunning van vele mensen is ingetrokken en ze niet langer in Jeruzalem kunnen gaan werken. Hierdoor zijn de problemen van de gezinnen op de Westelijke Jordaanoever heel wat erger geworden. We proberen momenteel dan ook om zoveel als mogelijk in de regio Bethlehem en Jeruzalem in te grijpen. Onze boodschap aan al onze jongeren en gezinnen is om niet weg te trekken maar ter plaatse te blijven. Als God het wil, zullen we spoedig een oplossing bereiken die opnieuw een normaal leven voor iedereen mogelijk maakt.” Jezus Christus zei: “Ik had honger en u gaf mij te eten, ik had dorst en u gaf mij te drinken, ik was een vreemdeling en u hebt mij in uw huis opgenomen.” Het is precies aan deze oproep dat de Pauselijke Missie wil beantwoorden. Bron: Website Christian Media Center Foto: © © Terra Santa News Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
De Latijnse Patriarch van Jeruzalem, Z.E. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, spreekt over een nieuwe Heilige Week, die door oorlog zal gekenmerkt zijn. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Dit is niet de eerste keer dat er hier oorlog heerst maar het is het niet zozeer de oorlog die de zaken bemoeilijkt. We kennen immers zoveel conflicten! Neen, wat het de mensen écht moeilijk maakt, is de context van haat en wrok, het gebrek aan vertrouwen en de voortdurende frustraties. Het zijn al deze negatieve gevoelens die met een oorlog hand in hand gaan die de situatie zoveel moeilijker maken. In het verleden wisten we dat conflicten wel zouden eindigen en dat ze later wel min of meer zouden hervatten. Maar tegenwoordig weten we het niet meer. Natuurlijk zal het deze keer ook wel stoppen en vervolgens opnieuw beginnen, maar we weten niet wanneer en hoe. Dit alles maakt de huidige situatie veel zwaarder om dragen. ” De patriarch onderstreept ook de ernst van de huidige situatie in de Gaza-parochie. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Deze situatie is ondraaglijk en onbegrijpelijk. Het is niet de eerste keer dat honger als oorlogsinstrument wordt gebruikt. In feite weet ik niet of we dit zo wel kunnen omschrijven, ik ben immers geen militair strateeg en ik wil me niet op dat gebied begeven. Maar het is hoe dan ook objectief gezien een ondraaglijke situatie. We kennen hier altijd veel problemen, allerlei problemen. De economische situatie en de financiële situatie zijn altijd zeer kwetsbaar geweest. Maar er was nooit hongersnood. Het is de eerste keer dat we met echte honger te maken krijgen en dat is onhoudbaar. Ik denk dat alle religieuze, politieke en sociale gemeenschappen dan ook alles moeten aanwenden wat in hun macht ligt om aan deze situatie een einde te maken. ” Naast de humanitaire tragedie van Gaza is er nog een ander zeer ernstig probleem voor de christenen in Palestina en in heel het Heilig Land. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ De economische noodsituatie in de Palestijnse gebieden, vooral in de regio Bethlehem, is zeer duidelijk en acuut. De Kerken, alle Kerken, in het bijzonder het Latijns Patriarchaat en de hele Katholieke Kerk, alsook de Custode, kortom de verschillende geledingen van de Katholieke Kerk, streven ernaar om op deze crisis te reageren en om werkgelegenheid te creëren... Maar deze situatie moet in ieder geval onmiddellijk, worden gedeblokkeerd, al is het misschien maar tijdelijk. ” De patriarch nodigt tevens de pelgrims uit om opnieuw naar het Heilig Land te komen. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Ik geloof dat het ook tijd is om pelgrims uit te nodigen om opnieuw naar het Heilig Land te komen. Ik begrijp heel goed dat er veel angst is en ik begrijp dat de beelden die door de media worden uitgezonden, vaak beangstigend zijn. Maar ik denk dat het mogelijk is om vandaag naar hier terug te komen. Het is mogelijk om een bedevaart naar het Heilig Land te ondernemen al is het misschien niet zo uitgebreid als in het verleden. Het zou een hele mooie en heel concrete vorm van steun zijn, al was het maar voor de kleine gemeenschap van Bethlehem. ” In elke religieuze gemeenschap organiseert men tal van gebedsinitiatieven die helpen de hoop te behouden. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ Bovenal is het gebed een kostbare hulp, vooral dan met Pasen. De twee belangrijkste momenten van het liturgisch jaar, Kerstmis en Pasen, kunnen niet gevierd worden zonder de naam Jeruzalem in de mond te nemen. Daarom is ons gebed een groet van de hele wereldkerk aan de Kerk van Jeruzalem. Dit is vooral met Pasen het geval, zeker omdat Pasen al op alle plaatsen op dezelfde dag als in Jeruzalem wordt gevierd. Ook de collecte op de Goede Vrijdag-is een belangrijk element van steun. Maar de paastijd is in feite ook de tijd om in te zien dat gebed ook in actie moet worden omgezet, in een gebaar, in concrete aandacht, vooral dan voor deze kleine Kerk, onze kleine christen gemeenschap. ” De patriarch heeft het uiteindelijk ook nog over het belang van het in stand houden van de christelijke getuigenis in het Heilig Land door middel van gebed en economische hulp. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem “ We kunnen niet aan Jeruzalem denken zonder aan de lokale christenen te denken. We kunnen niet aan het Heilig Land denken zonder aan de christelijke aanwezigheid te denken. Vanaf het begin, ja sinds de tijd van Jezus, zijn de christenen als Kerk altijd op deze plaatsen aanwezig geweest om het leven van Jezus en zijn getuigenis te gedenken. Hier hebben we het authentiek getuigenis van Pasen. Daarom is het belangrijk dat de roeping van de Kerk met deze kleine gemeenschap in het Heilig Land wordt verdergezet. Want ook al is ze klein, ze houdt de concrete herinnering aan wat Jezus hier deed levend. ” Bron: Website Christian Media Center Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem
Vogelzanglaan 21150 Brussel
