Tijdens hun voorjaarsbezoek aan Israël en Palestina werden de leden van de Commissie van het Grootmeesterschap voor het Heilig Land geraakt door de getuigenissen van de mensen die de administratieve staf van het Latijnse Patriarchaat uitmaken. George Akroush, Directeur van het Bureau voor de Ontwikkeling van het Latijns Patriarchaat, beantwoordde onze vragen. Wat kan u ons over de situatie in het Heilig Land vertellen? De situatie is uiterst kritiek. Nooit eerder werden wij met zulke uitdagingen met betrekking tot de aanwezigheid van christenen in het Heilig Land geconfronteerd. Helaas zijn de meesten van hen sinds het uitbreken van de oorlog in Gaza werkloos. De christen gemeenschap is voor een groot deel van het toerisme afhankelijk en juist dat maakt het huidige conflict in het bijzonder voor ons zo penibel. We kunnen zelfs stellen dat 70% van de christen gemeenschap direct of indirect van de toeristische sector afhankelijk is. Dezelfde mensen hebben bovendien al veel geleden tijdens Covid. Daarna konden ze amper een jaar werken voordat de oorlog in Gaza uitbrak. En nu lijden ze opnieuw onder een totaal gebrek aan inkomsten. De Israëlische autoriteiten sloten de controleposten en alle christenen die in Jeruzalem werkten, verloren meteen hun baan, op een klein aantal christenen na die voor christelijke organisaties en een paar scholen werken. Hoeveel controleposten zijn er op de Westelijke Jordaanoever? Dat zijn er ongeveer 900, inclusief wat wij de “ijzeren muren” noemen. Dit betekent dat je zelfs binnen eenzelfde stad niet eens van de ene plek naar de andere kunt gaan. Zo is het onmogelijk geworden om van Ramallah naar Jeruzalem te reizen. En van Bethlehem naar Ramallah gaan, is nog veel moeilijker, want je kunt wel drie tot zes uur lang bij een controlepost vastzitten. Welk deel van de christenen wordt hierdoor getroffen? Minstens de helft van de christenen op de Westelijke Jordaanoever is werkloos. En wat heel belangrijk is, is het feit dat dit niet alleen mensen treft die in hotels, restaurants, souvenirwinkels of in de ambachtswereld werken, zoals in de olijf- of parelmoerindustrie. Het heeft ook gevolgen voor andere sectoren die eveneens afhankelijk zijn van toerisme. Er zijn bijvoorbeeld veel banketbakkers in Bethlehem en al deze bedrijven zijn minstens 70% van hun vroegere inkomsten kwijtgeraakt. De kerk kampt met een verhoogde werkloosheid onder hun gelovigen. Geschat wordt dat 74% van de jonge christenen momenteel werkloos is. Dit legt een zware humanitaire last op de schouders van de Kerk, terwijl dit de enige plek is waar zij in deze moeilijke tijden nog terechtkunnen. Ondertussen is de Amerikaanse hulp stopgezet. Wat is de impact van deze maatregel? Na de verkiezing van Trump besloot de Amerikaanse regering om de USAID-programma's voor de Palestijnse bevolking te beëindigen. Daarbij hebben we het over belangrijke sectoren die van deze Amerikaanse hulp afhankelijk zijn, zoals gezondheidszorg, onderwijs en infrastructuur. Duizenden mensen zijn hun baan kwijtgeraakt, waaronder veel christenen – zo’n 300 – die voor de Amerikaanse hulporganisaties in Jeruzalem of op de Westelijke Jordaanoever werkten. Het Patriarchaat is de drijvende kracht in het Heilig Land als het om het creëren van werkgelegenheid, humanitaire hulp, medische benodigdheden, operaties en medische procedures gaat, en dit allemaal dankzij de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Welke andere organisaties helpen verder nog het Patriarchaat? Veel organisaties, kerken en parochies over de hele wereld helpen ons, maar natuurlijk niet in dezelfde mate als de Orde. Ik denk dat de op één na grootste sponsor van het Patriarchaat het ACN is, Hulp aan de Kerk in Nood. Wat kan u tegen onze leden over de hele wereld zeggen om hen aan te moedigen de Kerk nu te helpen? Wat zijn de concrete prioriteiten? In de eerste plaats denk ik dat zonder de inzet van de Ridders en Dames de plaatselijke Kerk haar activiteiten niet kan voortzetten. Deze worden beschouwd als de enige levensader voor de plaatselijke christenen. Zonder de Orde zouden wij onze educatieve missie, ons pastoraal werk of onze humanitaire interventieprogramma’s zoals jobcreatie niet kunnen voortzetten. Veel gezinnen zitten al zestien maanden zonder inkomen. Wij zijn afhankelijk van de Orde voor de betaling van medicijnen voor mensen met chronische ziekten en voor het dekken van de kosten van medische operaties. We ondersteunen bijvoorbeeld meer dan 50 christen studenten geneeskunde. Deze operatie is weliswaar heel duur, maar het is ook een levensveranderende ervaring voor hen. Ze worden namelijk onafhankelijk en kunnen in de nabije toekomst andere mensen helpen. Dankzij de Orde konden we voor dit belangrijke initiatief geld inzamelen. Vertel ons eens iets over uw eigen leven. Wat is je hoop? Ik ben Palestijn en ben in Jeruzalem geboren. Als man en vader van drie kinderen, twee meisjes en een jongen van 21, 18 en 11 jaar oud, heb ik zoiets nog nooit beleefd. Zo'n uitdaging heb ik nog nooit meegemaakt. Volgend jaar word ik 50 jaar oud. Ik overleefde verschillende oorlogen die onze regio hebben getroffen, van de eerste Intifada tot de Golfoorlogen, van de tweede Intifada tot meer dan zes oorlogen in Gaza. Ik werk al 27 jaar voor kerkelijke instellingen, maar ik heb nog nooit een situatie als deze meegemaakt. Daarom doen wij een beroep op hen die willen getuigen van de blijvende aanwezigheid van christenen in het Heilig Land. Wij vragen hen om ons nog meer te helpen. Het zou namelijk te pijnlijk zijn om het Heilig Land, het land van de Incarnatie en de Verlossing, zonder christenen te zien. Wij willen dit land niet tot een museum herleiden maar wij willen de levende stenen blijven van het land van onze Heer Jezus. Paus Johannes Paulus II hielp de Berlijnse Muur te laten vallen. Denk je dat een paus de oorlog hier zou kunnen doen beëindigen? Paus Franciscus zei net als Paus Leo dat hoop op acties bestaat uit het herbouwen van bruggen en het afbreken van muren. Het is voor ons een grote droom om op een dag in het Heilig Land te kunnen leven zonder de aanwezigheid van muren en zonder al die complicaties voor Israël, Palestina en Jordanië. Wij delen dezelfde geschiedenis en we zullen ook dezelfde toekomst hebben. De enige oplossing is dus vrede en gerechtigheid, zodat onze kinderen in hun thuisland kunnen blijven, in het Heilig Land. Dan kunnen ook alle christenen die naar Latijns-Amerika, Europa en de rest van de wereld zijn geëmigreerd, terugkeren. Zo leven er in Chili, in Santiago, bijvoorbeeld meer dan 500.000 Palestijnse christenen die het Heilig Land hebben verlaten vanwege de moeilijke politieke en sociaal-economische situatie. Een eventuele vredesovereenkomst tussen Israël en Palestina zou vooral de christenen ten goede komen die in dit afschuwelijke conflict vastzitten. Daarom bid ik dat er een paus komt die ook hier de muren kan slechten. Interview door François Vayne Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De Heilige Vader heeft de verkiezing van de Zeer Eerwaarde Pater Francesco Ielpo tot Custode van het Heilig Land en Bewaker van de Berg Sion bevestigd. Zijn verkiezing gebeurde door de Generale Overste van de Orde der Minderbroeders met zijn definitorium. Pater Francesco Ielpo heeft de Italiaanse nationaliteit en werd op 18 mei 1970 in Lauria (provincie Potenza) geboren. Hij legde in 1998 zijn plechtige geloften af en werd in 2000 tot priester gewijd. Hij bekleedde onder meer de functie van Commissaris voor het Heilig Land, was lid van de Raad van Bestuur van de Vereniging Pro Terra Santa en is sinds 2022 voorzitter van de Stichting Heilig Land, Hij was tevens afgevaardigde van de Custode van het Heilig Land voor Italië en algemeen afgevaardigde voor de herstructurering van de provincies van de orde in Campanië, Basilicata en Calabrië. Aan Broeder Francesco Ielpo sturen wij onze oprechte wensen voor een vruchtbare missie in dienst van de “Parel van Missies” en aan Fr. Francesco Patton richten wij onze diepe dankbaarheid voor de negen jaar genereuze dienst in het Heilig Land. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Met de woorden “ Ik ben blij u te ontmoeten en een van de eerste audiënties van mijn pontificaat aan de gelovigen uit het Oosten te mogen wijden ”, begon Paus Leo XIV zijn toespraak en toonde hiermee meteen dat hij de brandende vragen niet uit de weg zou gaan en wist hij tevens de harten van de Oosterse Kerken te raken. De Oosterse Kerken die net in deze dagen hun jubileum vierden. Ten aanzien van de schoonheid en de rijkdom van het volk van God dat voor hem verzameld was, vervolgde de Heilige Vader: " U bent zo kostbaar. Als ik naar u kijk, denk ik aan de diversiteit van uw afkomst, aan uw glorieuze geschiedenis en aan het zware lijden dat veel van uw gemeenschappen hebben doorstaan of nog steeds doorstaan .” Hij verwees naar de belangrijke bijdrage van de paus die dezelfde naam droeg als hij, Leo XIII, en hij herinnerde eraan dat laatstgenoemde een specifiek document wijdde aan het bijzonder belang van uw Kerken, omdat “ het werk van de menselijke Verlossing in het Oosten begon ” (vgl. Lett. ap. Orientalium dignitas, 30 november 1894). Hij merkte tevens op dat “ het behoud van Oosterse riten belangrijker is dan men denkt ”. Ten aanzien van de actuele gebeurtenissen benadrukte Leo XIV het woord waarmee hij zijn pontificaat begon: “ VREDE ”. Een vrede die in de context waarin de Oosterse Kerken zaaien, leven en getuigen helaas vaak ontbreekt. “ Wie zou, zo benadrukte de Paus, beter dan jullie woorden van hoop in een afgrond van geweld kunnen zingen? Wie zou beter dan jullie, die de verschrikkingen van de oorlog zo goed kennen, verdienen dat Paus Franciscus uw Kerken zelfs ‘martelaren’ heeft genoemd? Het is waar: van het Heilig Land tot Oekraïne, van Libanon tot Syrië, van het Midden-Oosten tot Tigray en de Kaukasus, wat een geweld moet u doorstaan! Te midden van al deze gruwel, te midden van de massamoorden op zoveel jonge mensen, hetgeen verontwaardiging zou moeten opwekken omdat dit mensen zijn die sterven in naam van militaire veroveringen, moet een oproep centraal staan. Het is niet zozeer een oproep van de Paus, maar een van Christus zelf, die steeds weer zegt: “Vrede zij met u!” (Joh. 20, 19.21.26). De vrede van Christus is niet de doodse stilte na een conflict, ze is evenmin het resultaat van onderdrukking, maar het is een geschenk dat mensen bereikt en hun bestaan nieuw leven inblaast. Laten we bidden om deze vrede, om verzoening, om vergeving en om de moed die nodig is om een bladzijde om te slaan en opnieuw te beginnen .”   De Heilige Vader engageerde zich meteen in de voorhoede: “ Ik zal alles doen wat in mijn vermogen ligt om ervoor te zorgen dat deze vrede zich verspreidt. De Heilige Stoel is bereid om vijanden elkaar te laten ontmoeten en in de ogen te kijken, zodat volkeren de hoop en waardigheid die hun toekomen, de waardigheid van vrede, kunnen herontdekken. Volkeren willen vrede en, met mijn hand op het hart, zeg ik tot de leiders van de volkeren: ‘laten we elkaar ontmoeten, laten we in dialoog gaan, laten we onderhandelen!’ ” Naast de uitnodiging aan degenen die gedwongen werden hun land te verlaten en in de diaspora te leven " hun tradities te bewaren zonder ze te laten verwateren ", richtte Leo XIV ook een dankwoord aan de geloofsgetuigen, onder wie ook wij, de Orde van het Heilig Graf. Hij dankte in het bijzonder de vele christenen in het Heilig Land die, de levende stenen, die in het Land van Jezus blijven leven en soms " tegen alle hoop in blijven hopen ", zoals de Apostel Paulus dit reeds over Abraham zei (Rom. 4:18). “ Ik wil God danken voor al diegenen die in stilte, in gebed en in zelfgave banden van vrede smeden, evenals voor de christenen – Oosterse en Latijnse – die, vooral in het Midden-Oosten, in hun land stand houden, weerstand bieden en weerstaan aan de verleiding om dit land te verlaten. Christenen moeten de kans krijgen, en niet alleen met woorden, om in hun land te blijven met alle rechten die nodig zijn voor een veilig bestaan. Ik smeek u, zet u hiervoor in! ” Wij sluiten ons bij de dank van de Heilige Vader aan voor het getuigenis van de christenen in het Oosten, die wij, de Orde van het Heilig Graf, van nabij hebben mogen leren kennen en in hun behoeften hebben mogen steunen, in het bijzonder door de projecten van de R.O.A.C.O. Wat wij ontvangen is veel meer dan wat wij geven. Elena Dini Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Een internationale bedevaart van de Orde in het jubeljaar brengt 3.000 vooraf ingeschreven Ridders en Dames van 21 tot 23 oktober 2025 in Rome samen. Het programma bevat een bezoek aan de Heilige Deuren van de vier pauselijke basilieken en een pauselijke audiëntie. Als onderdeel van de voorbereiding op deze spirituele gebeurtenis legt Kardinaal Angelo De Donatis, lid van de Ridderorde van het Heilig Graf en Grootpenitentiaris van de Katholieke Kerk, ons uit wat de “aflaat”, gekoppeld aan dit jubileumjaar 2025 inhoudt. In dit jaar staat dat het thema van de hoop centraal. Eminentie, wat is de rol van de Apostolische Penitentiarie, waarvoor u namens de Paus verantwoordelijk bent? De Apostolische Penitentiarie is het orgaan van de Romeinse Curie dat verantwoordelijk is voor het verlenen van Gods barmhartigheid in naam van en voor rekening van de Heilige Vader. Juridisch gezien is de Penitentiarie als een rechtbank georganiseerd, al is het dan een heel bijzondere rechtbank. Hier wordt niemand veroordeeld en het enige vonnis dat hier kan worden uitgesproken is dat van de vergeving, de zogenaamde dispensatie of genade. Ze heeft bovendien nog een andere bijzondere eigenschap. Haar jurisdictie strekt zich uit tot het interne forum van de Kerk, dat wil zeggen dat zij betrekking heeft op het intieme kader van de betrekkingen tussen de gelovigen en God. Daarin is de bemiddeling van de Kerk er niet om de maatschappelijke gevolgen van deze betrekkingen te regelen, maar om voor het welzijn van de gelovigen en het herstel van hun staat van genade te zorgen. Precies om die reden doet iedereen, die met de Penitentiarie contact opneemt dat in de regel via zijn of haar biechtvader. Het hele proces is door absolute en onschendbare vertrouwelijkheid beschermd. Zo behoort het in het bijzonder tot de bevoegdheid van de Penitentiarie om absolutie te verlenen voor specifieke bestraffingen, dispensatie te verlenen voor onregelmatigheden bij het ontvangen of uitoefenen van de Heilige Wijding, genade verlenen voor de radicale sanering van een nietig verklaard huwelijk en vermindering van kosten toe te kennen voor niet-opgedragen missen. Daarnaast houdt de Penitentiarie zich in het algemeen bezig met het onderzoeken en wegnemen van morele twijfels en met het behandelen van gewetensbezwaren die aan haar worden voorgelegd. Tot de bevoegdheden van de Apostolische Penitentiarie behoren ook de religieuzen die in de pauselijke basilieken van Rome biecht horen. Deze worden de kleine penitentiaire inrichtingen genoemd. Ten slotte is de Penitentiarie verantwoordelijk voor alles wat met het verlenen en het toepassen van aflaten te maken heeft. Wat houdt de “aflaat” die de Kerk aan de gelovigen voorhoudt precies in? We kunnen de aflaat definiëren als de totale en volledige toekenning van Gods barmhartigheid, als bekroning, op de vergeving van zonden, een vergeving die we door de absolutie in het sacrament van de verzoening ontvangen. Als we inderdaad door de biecht vergeving van zonden verkrijgen, wist de aflaat ook alle "onreinheden" uit die we met ons meedragen en die het gevolg zijn van de zonden die we eerder hebben begaan. Deze zijn wat de Kerk " de tijdelijke straffen " voor begane zonden noemt. In de praktijk is het voor de gelovigen die de aflaat ontvangen precies op dat moment alsof ze de doopvont opnieuw verlaten en zo naar de oorspronkelijke staat van genade van het doopsel terugkeren. Dit is een waar wonder van genade! Wij begrijpen dan dat wij deze kans die ons door de tussenkomst van de Kerk geboden wordt, met oprecht enthousiasme en diepe dankbaarheid moeten benaderen. De praktijk van de aflaten is allesbehalve een erfenis uit de Middeleeuwen maar een waardevolle schat die geworteld is in het mysterie van de Verlossing die Christus tot stand heeft gebracht,. Bovendien zijn de werken die nodig zijn om de aflaat te verkrijgen – gebeden en devotionele praktijken, boetedoeningen, daden van liefdadigheid – reeds tekenen en middelen om de roep tot persoonlijke en gemeenschappelijke bekering te bevorderen en vooruitgang op weg naar heiligheid op te wekken en te concretiseren. In het kort gezegd: ik zie aflaten als een middel om de tederheid van Gods liefde voor ieder van ons volledig tot uiting te laten komen en deze te realiseren. Op 13 mei 2024 is de tekst over de verlening van aflaten tijdens het gewone jubileumjaar 2025 gepubliceerd. Wat houdt deze nota in? Het Heilig Jaar biedt een bijzondere kans voor bekering en vernieuwing om volledige verzoening met God en met onze broeders en zusters te bereiken. En door het Jubeljaar lijkt de Kerk van haar kant een maximale bereidheid tot voorspraak te tonen en alles te doen wat haar door haar “ sleutelpositie” wordt verleend om haar kinderen op hun zoektocht naar innerlijke zuivering en vergeving te helpen. In de door de Penitentiarie uitgegeven nota voor het verkrijgen van de Jubileumaflaat staan de modaliteiten, praktijken en plaatsen beschreven waar men dit geschenk van Gods barmhartigheid kan ontvangen. Bondig samengevat kan men stellen dat de gelovigen tijdens dit Heilig Jaar de volle aflaat kunnen verkrijgen door aan de voorwaarden die voor alle volle aflaten gelden te voldoen. Dit betekent uitsluiting van elke neiging tot zonde, de sacramentele biecht, een eucharistische communie en de gebeden volgens de intenties van de paus, alsook door bepaalde werken te verrichten die de geest en het thema van het jubileum in herinnering brengen. Voor de details verwijzen we naar de eigenlijke tekst. Voor de bedevaarders betekent dit: Het houden van een bedevaart naar Rome en er minstens één van de vier pauselijke basilieken te bezoeken; een bedevaart naar het Heilig Land of naar één van de heilige jubileumplaatsen die door de bisschoppen in hun respectieve bisdommen zijn aangewezen. Het verrichten van bepaalde werken van barmhartigheid die het moederlijk gelaat van de Kerk aan de behoeftigen tonen. De praktijk van boete-initiatieven beoefenen. “ Hoop ” is het thema van het Jubeljaar 2025. Hoe kunnen leden van de Orde die aan dit spirituele evenement deelnemen, deze deugd herontdekken? Als het verkrijgen van aflaten en, meer algemeen, bekering, geestelijke vernieuwing en de vooruitgang van de maatschappij op het gebied van rechtvaardigheid en liefdadigheid de doelstellingen zijn die de paus ertoe aanzetten heilige jaren uit te roepen, dan heeft elk jubeljaar zijn eigen fysionomie. Deze wordt gedefinieerd door de betreffende indictiebul die deze algemene doelstellingen met de specifieke behoeften van de Kerk en de hedendaagse maatschappij verbindt. Paus Franciscus wou de gelovigen tijdens het Heilig Jaar oproepen om vooral de deugd van de hoop te herontdekken en “pelgrims van hoop te worden”. Dit was mede geïnspireerd doordat de politieke en sociale gebeurtenissen die we momenteel op wereldniveau meemaken op de een of andere manier de hoopvolle wens die in het hart van ieder mens sluimert, lijken tegen te spreken en te onderdrukken. Ik denk hierbij aan al die oorlogen, dichtbij en ver weg, die elke dag hun horizon lijken te verbreden, ik denk aan het geweld dat op onschuldige slachtoffers wordt gepleegd, maar evenzeer aan de economische moeilijkheden die het gevolg zijn van uitbuiting en sociale onrechtvaardigheden. Dat alles lijkt op de een of andere manier het verlangen naar hoop, dat in het hart van elke mens sluimert, tegen te spreken en te onderdrukken. Ook op persoonlijk vlak worden velen van ons door meervoudige zorgen, werkloosheid, emotionele en familiale problemen onderdrukt. In sommige gevallen brengt dit mensen op het punt dat de hoop om weer overeind te komen, wordt vernietigd. Moge het Heilig Jaar voor ons allen een jaar van genade en diepgaande persoonlijke en gemeenschappelijke vernieuwing zijn. Maar dit alles kunnen we pas bereiken als we in ons leven de ontmoeting met “Christus Jezus, onze hoop” ervaren (1 Timoteüs 1:1). Een andere wereld is slechts mogelijk als we Jezus in ons hart dragen en als Hij het kompas wordt dat ons hele leven leidt, de rots waarop we onze hoop baseren. * De inschrijvingen voor deze bedevaart zijn afgesloten. Interview door François Vayne Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Gesprek met Eric-Emmanuel Schmitt Uw boek " De Uitdagingen van Jeruzalem " is het resultaat van een lange pelgrimstocht in het Heilig Land. Welke ontmoetingen hebben uw spirituele pad gemarkeerd? Allereerst wil ik het hebben over de ontmoeting met een land en met het Midden-Oosterse aspect van het christendom. Dat contrasteert fel met hetgeen wij in Europa ervaren. Ik kwam er in aanraking met de landelijke en pastorale dimensie van de evangelies, die alle kracht geeft aan de metaforen die in de Bijbel worden gebruikt. Vervolgens was er natuurlijk de ontmoeting met het Heilig Graf. Dit was de allerbelangrijkste ervaring, met name het moment waarop ik op onbegrijpelijke wijze de aanwezigheid van Jezus voelde. Deze ontmoeting zette mijn christen-zijn volkomen op zijn kop. Het veranderde van intellectueel naar fysisch, van keuze naar noodzaak. De evangelies hadden mij diep geraakt. Ik bleef maar nadenken over wat het christendom mij brengt, anders dan de andere religies. En plotseling plaatste de ervaring mij voor een vorm van noodzaak. Mijn geloof is met de realiteit in overeenstemming gekomen. Het christendom is voor mij geen optie meer maar een noodzaak! Ik moet ook twee mensen vermelden met wie ik veel gedachten heb uitgewisseld: de Joodse gids Gila, die ons zeer gastvrij ontving, en de geestelijke Pater André, een gelovig man, herder en intellectueel tegelijk. Pater André was met pelgrims van het eiland Réunion naar het Heilig Land gekomen en had in Bethlehem ten dienste van de kinderen gestaan. De emotie van zijn hereniging met de bevolking toonde aan hoe belangrijk de banden zijn die hij met de bevolking van het Heilig Land onderhoudt. Een man die handelt uit eenvoudige zorg voor anderen, met liefde, zoals de leden van de Orde van het Heilig Graf dat doen. U hebt ook de Latijnse Patriarch van Jeruzalem ontmoet. Waarover hebben jullie het gehad? Hij wist mij te raken met zijn onbevooroordeeld begrip van de complexe en tragische situaties in het Heilig Land. Zijn vermogen om zichzelf te blijven, dat wil zeggen, diep christelijk, te midden van deze complexiteit, opent perspectieven voor de toekomst. Zijn houding wordt, naar mijn mening, gekenmerkt door de acceptatie van de coëxistentie en de wens om een weg van onderling delen te bewandelen. Kan het Heilig Land aan één volk toebehoren of is dit het land van God en daarom het land van allen? De uitdaging van Jeruzalem is dat deze stad ons oproept om broeders te zijn en niet om broedermoorden te plegen. In dit land waar twee monotheïstisch godsdiensten zijn ontstaan, de Joodse en de Christelijke – hetgeen ook voor de moslims heel belangrijk is – trekt God zich terug nadat hij lange tijd heeft gezegd “ luister naar mij ”, “ hoor mij ” . Nu vraagt Hij ons: “ horen jullie…”We moeten de uitdaging aangaan om naar elkaar te luisteren. ” Kan de dramatische situatie in het Heilig Land sinds 7 oktober 2023 eindelijk leiden tot een (her)opleven van de langverwachte vrede? Ik ben een tragische optimist. Vooruitgang in de geschiedenis komt niet voort uit de wil om het goede te doen, maar wel uit het vermijden van het kwaad. Ik geloof dat de echte motor van de geschiedenis de catastrofe is. Een ramp zorgt ervoor dat mensen reageren en op zoek gaan naar manieren om te voorkomen dat dit nogmaals gebeurt. Mensen worden niet meteen gedreven door de wil om het goede te doen maar wel door de wil om zo min mogelijk kwaad te doen of te laten gebeuren. In die zin lijkt het mij dat de absolute wurging, dat de onmogelijkheid om samen te leven die we nu in het Heilig Land zien gebeuren, een heilzame opleving teweeg zal brengen. Maar ten koste van hoeveel doden? Dit is de geschiedenisfilosofie van Immanuel Kant, waarin hij voorbeelden van regulering ziet in relatie tot het radicale kwaad. In zijn essay “ Op weg naar de eeuwige Vrede” dat in 1795 werd gepubliceerd, toont hij aan dat het kwaad aan de basis ligt van vooruitgang, verbetering en goedheid. Maria van Nazareth ervaarde de Liefde van de Hemelse Vader voor haar. Deze gaf haar een grote innerlijke vrijheid en een grote vrede. Hierdoor kon zij ontsnappen aan de wereld van de schijn en kon zij nederig leven in het licht van de goddelijke wil. Hebt u in het Heilig Land ook deze Liefde van God voor u ervaren, een liefde die de bron is van een diepe vrede, een liefde die u volkomen vrijmaakt? Ik moet toegeven dat Gods Liefde voor mij, voor ons, mij geen vrede heeft geschonken. Ze maakt wel grote indruk op mij. Ik voel mij totaal onwaardig en ik ben nog steeds een beetje verbijsterd door de spirituele ervaring die ik in Jeruzalem heb meegemaakt. Ik sta aan het begin van het pad, maar ik ben zeker in beweging. Ik ken mijn tekortkomingen en ik overweeg elke hoogte die ik nog moet beklimmen... Uiteindelijk is de kern van de pelgrimservaring deze innerlijke omwenteling die door de aanwezigheid van de allergrootste Liefde wordt veroorzaakt, de Liefde die ons op weg zet naar iets anders dan wat tot dan toe voor ons van belang is geweest, de Liefde die ons richt op wat essentieel is! Welke boodschap zou u aan de leden van de Orde van het Heilig Graf willen meegeven, wier innerlijke blik permanent op Jeruzalem is gericht? Ik moedig de Ridders en Dames van de Orde aan om hun identiteit te omarmen. Wanneer zij zich in het volle licht bevinden, zowel nederig als trots, dan zullen zij transparant zijn en getuigen van de prachtige missie die zij hebben ontvangen. Ik wens hen echt de trots van het nederig-zijn toe. Moge zij door het verlenen van morele en materiële steun aan de zwaarst getroffen bevolkingsgroepen in het Heilig Land in deze spirituele dynamiek steeds meer bemiddelaars van de vrede zijn. Vraaggesprek van François Vayne Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Met de naam “Leo” verraste Kardinaal Robert Francis Prevost onder het toeziend oog van Michelangelo's Christus in de Sixtijnse Kapel wellicht zowat alle kardinalen van het conclaaf. Hij werd de 267ste opvolger van de Apostel Petrus en de veertiende in de reeks pausen die deze naam als pausennaam hebben gekozen. Ja, Paus Leo is de nieuwe Bisschop van Rome en hoofd van de Katholieke Kerk. Toen twee derden van de stemmen was geteld en ik als stemopnemer de uitslag bekendmaakte, zag ik op zijn gezicht een intense emotie. Hij besefte ten volle hoe zwaar de missie was waartoe God hem riep. Op dat moment stonden alle kardinalen op en gaven hem een lang en warm applaus, als teken van gezamenlijke goedkeuring, broederlijke genegenheid en aanmoediging. Zonder ogenschijnlijk zijn kalmte en sereniteit te verliezen, toonde Leo XIV ons het gezicht: dat van een man Gods die zich volledig naar Gods wil wenste te schikken. Met een gezicht als een teken van geloof waarop hij altijd had vertrouwd en dat hem vanuit zijn geboorteplaats Illinois (in de Verenigde Staten) naar een religieus leven bij de Augustijnen had geleid, en vervolgens naar de missies van de apostolische vicariaten van Chulucanas, Iquitos en Apurímac had gevoerd. Uiteindelijk kwam hij in de directie van het Bisdom Chiclayo (Peru), waar Franciscus hem in 2014 had aangesteld. In januari 2023 werd hij door Paus Franciscus tot prefect van het dicasterie voor bisschoppen benoemd en tijdens het consistorie van 30 september van datzelfde jaar verhief de paus hem tot kardinaal. Paus Leo XIV is de geestelijke zoon van de Heilige Augustinus, de grote bisschop van Hippo, die in zijn jeugd verdwaalde in het heidense filosofische denken van zijn tijd (4de/5de eeuw na Chr.) maar uiteindelijk tot het geloof in Christus kwam. Augustinus was de grootste theoloog van zijn tijd. Hij wilde degenen die hem in gebed en religieus leven volgden, een levensregel meegeven die vandaag de dag nog steeds zijn belang heeft. Leo XIV zei dat hij deze naam had gekozen met twee grote pausen in gedachten: Leo de Grote (4de-5de eeuw), theoloog, exegeet en buitengewoon zielzorger, die aan de Kerk van Rome aanzien en gezag heeft verleend. Hij bevestigde heel duidelijk het primaatschap van de paus in de hele Kerk, omdat - zo zei hij - " het karakter van de pauselijke waardigheid uniek is". Hij leerde tevens dat "allen die in Christus wedergeboren zijn, door het teken van het kruis de titel van koning ontvangen ". Tevens heeft Paus Leo de Grote het geloof tegen ketterijen en de barbaarse invallen verdedigd. Voor Leo de Grote was de Kerk als een lichaam waarin Christus woont. Maar daarnaast was er ook Paus Leo XIII (1810-1903), de grote paus van de " sociale kwesties " van zijn tijd. Hij schreef de eerste grote Encycliek  Rerum Novarum over de sociale leer van de Kerk. Toen ik mij in de Sixtijnse Kapel even naast de nieuwgekozen paus bevond, wees ik hem er tijdens een moment van stilte op dat Leo XIII de aanwezigheid van Dames in de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem had goedgekeurd. Dit was in 1888. Hij uitte zijn verbazing tegenover mij, aangezien hij niet op de hoogte was van de hervormingsdrang die deze paus aan onze instelling had gegeven. Paus Leo XIV zal de paus zijn die, zoals hij mij vertelde, zich met de sociale kwestie van de arbeid zal bezighouden, omdat, zo voegde hij eraan toe, we ons voor wat het werk betreft in een kritieke periode bevinden. Werk kan immers de waardigheid van de persoon en het gezin laten groeien. En deze worden nu bedreigd door de invasie van de zogenaamde kunstmatige intelligentie, door de uitbuiting van onbeschermde werknemers en kinderarbeid, in het voordeel van degenen die winst boven alle andere overwegingen stellen. Hij wil een paus zijn die Christus in het middelpunt plaatst, zonder wie alle handelen tot spirituele en geestelijke armoede gedoemd is. Bijna een nieuw humanisme, niet alleen integraal, maar ook christelijk. Zijn pauselijke leuze die onder zijn wapen te lezen is - In Illo Uno Unum (“Wij zijn één in die Éne”), bevat reeds zijn programma. Het is geïnspireerd door de Heilige Augustinus en het Evangelie van Johannes, waarin Jezus zijn discipelen vraagt de eenheid in Hem te bewaren. De Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem, trouw aan de paus, stuurt hem haar beste wensen voor zijn pontificaat. Fernando Cardinal Filoni Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Voorjaarsbijeenkomst van het Grootmeesterschap 2025 De voorjaarsvergadering van het Grootmeesterschap had plaats op 29 april 2025 onder het voorzitterschap van de Assessor van de Orde, Mgr. Tommaso Caputo, Aartsbisschop-prelaat van Pompei, uit dankbaarheid voor het pontificaat van Paus Franciscus, die zijn grote zorg voor het Heilig Land permanent heeft laten blijken. De vergadering had wel plaats bij afwezigheid van de kardinalen Filoni en Pizzaballa, Grootmeester en Grootprior van de Orde, die door het Algemene Dicasterie waren weerhouden omwille van het begin van het conclaaf. In zijn inleiding benadrukte Mgr. Caputo de ecclesiologische dimensie van de Orde en benadrukte hij het belang van dit aspect bij de vorming van de leden. De Gouverneur-Generaal, Ambassadeur Leonardo Visconti di Modrone, leidde de debatten die zich voornamelijk op de activiteiten van de Orde in de afgelopen zes maanden toespitsten. In zijn uitgebreide toespraak benadrukte hij hoe belangrijk de voortdurende steun van de Orde voor de christenen in het Heilig Land wel is. Hij benadrukte de dringende noodzaak om het hoge niveau van deze reguliere institutionele hulp (bijna een miljoen euro per maand, exclusief de specifieke projecten die daar nog bijkomen) te handhaven, terwijl de oorlog in Gaza al meer dan 50.000 doden heeft geëist en een groot deel van de bevolking in de bezette Westelijke Jordaanoever werkloos is. Daarna werd een speciale boodschap van de Latijnse Patriarch van Jeruzalem voorgelezen. Daarin sprak hij zijn diepe dankbaarheid uit voor de "buitengewone" vrijgevigheid van de Orde in deze moeilijke tijd voor de bevolking van het Heilig Land. Hij sprak tegelijk de hoop uit op een geleidelijke terugkeer van de bedevaarten van de Ridders en Dames naar de heilige plaatsen. Penningmeester Saverio Petrillo wist te vertellen dat de gewone bijdragen in 2024 meer dan 18 miljoen euro bedroegen, dit is 2,3 miljoen meer dan het jaar ervoor. Dit toont aan dat de leden vanwege de dramatische situatie in het Heilig Land buitengewoon gemotiveerd zijn. Tijdens zijn aangrijpende presentatie sprak de Algemeen Bestuurder van het Latijns Patriarchaat, E.P. Sami El-Yousef, met verdriet over deze tragedie die al anderhalf jaar duurt. Hij sprak over het " gebroken vertrouwen " tussen Israëli’s en Palestijnen en verwees naar de beginnende instabiliteit die ook in Jordanië begint te ontstaan. Daar leven 2,4 miljoen Palestijnse vluchtelingen, als gevolg van het Amerikaanse besluit om de financiële steun aan hen via UNRWA te beëindigen. In een geest van hoop en omdat het Patriarchaat de grootste werkgever is voor de christenen in het Heilig Land, benadrukte hij het belang van de Noord-Amerikaanse campagne ter ondersteuning van de 44 scholen van het Patriarchaat, met name om gezinnen te helpen het schoolgeld te betalen. Na een langdurig debat werd duidelijk dat het plan van de Grootmeester om een vereniging van vrienden van de Orde op te richten, het mogelijk zou kunnen maken de reikwijdte van de hulp aan het Heilig Land te vergroten. De leden van deze vereniging zouden via vrijwillige bijdragen een aanvulling kunnen betekenen bij de bijdragen van de ongeveer 30.000 Ridders en Dames. De bijeenkomst werd voortgezet met het rapport van de voorzitter van de Commissie voor het Heilig Land, dhr. Bart McGettrick, die het Grootmeesterschap waarschuwde voor het risico van " scholasticicide " als gevolg van een mogelijke toekomstige niet-erkenning van diploma’s van de Palestijnse universiteiten in Israël. Volgens de agenda hielden alle vier de Vicegouverneurs daarna hun uiteenzetting. Zij benadrukten de inspanningen die op alle continenten worden geleverd om de Orde te laten groeien. Dit is zeker het geval in Latijns-Amerika en de uitgestrekte regio Azië-Pacific. De Gouverneur-Generaal zal deze regio eind mei bezoeken. Tot slot had de kanselier het nog over de jubileumbedevaart van de Orde die voor oktober gepland staat en over de communicatieactiviteiten waarvoor hij verantwoordelijk is. Dan volgde het gebed tot Onze-Lieve-Vrouw van Palestina en werd de dag met de Heilige Mis besloten. Deze werd voorgegaan door Mgr. Caputo en stond in functie van de intenties van de kardinalen die voor de verkiezing van een nieuwe paus verantwoordelijk waren. François Vayne Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Paasboodschap 2025 Ik breng deze boodschap in de context van het Jubeljaar. Het thema van dit jaar is de hoop die niet teleurstelt, zoals Paulus dit in zijn brief aan de Romeinen beschreef. De Apostel schreef immers: “ wij putten onze roem vanuit de verdrukking zelf. Wij weten immers dat verdrukking volharding teweegbrengt en doorzettingsvermogen leidt tot effectieve deugdelijkheid. Beproefde deugd brengt op zijn beurt hoop tot leven en de hoop stelt nooit teleur, omdat Gods Liefde door de Heilige Geest in onze harten is uitgestort. En de Geest is ons door de Heer zelf gegeven. ” (Rom 5, 3-5). Terwijl de wereld, en dan met name het Heilig Land en het Midden-Oosten, door oorlogen geteisterd wordt, is het de Liefde van God, die door de Geest in ons wordt uitgestort. Deze Liefde troost ons en drijft ons in onze missie. Het is een Liefde die " explodeert ", een Liefde die bergen verzet en stenen verplaatst, zoals op die Paasdag toen de steen niet langer voor het Graf was blijven liggen. De dood was toen voorgoed overwonnen. Voor ons is dat een zekerheid. Wij zijn de erfgenamen van de getuigen van het lege graf, van de getuigen van het geopende graf waaruit in het licht van de Verrezen Heer het eeuwige leven ontspringt. Van hieruit zijn wij gezonden om daarvan in de wereld te getuigen, zelfs daar waar het geluid van sirenes loeien en waar de tranen van de moeders, de vaders en de kinderen die een geliefde hebben verloren, een tragisch karakter hebben. Leerlingen van de overwinnaars van de dood, laten wij ook voor de mensen om ons heen de ogen openen en woorden van hoop spreken. Ik nodig u allen uit om u in de vreugde van Pasen bij mij aan te sluiten, een Paasfeest dat dit jaar, in gezamenlijke instemming, op dezelfde dag door katholieken en orthodoxen wordt gevierd. " Christòs anésti, Christus is waarlijk opgestaan. ” Deze synchronisatie heeft des te mees betekenis omdat we dit jaar de 1700^ste verjaardag van het  Concilie van Nicea vieren. Precies op dit concilie werd de Geloofsbelijdenis, de kern van ons geloof, algemeen aangenomen: “Ik geloof in één God, de almachtige Vader, Schepper van hemel en aarde… Ik geloof in één Heer, Jezus Christus, de enige Zoon van God… Ik geloof in de Heilige Geest, die Heer is en leven geeft... Ik geloof in de éne heilige, katholieke en apostolische Kerk. Hoe belangrijk zijn deze woorden in ons leven en in ons geloof? Weten wij wat ze betekenen? Dit is het geloof dat wij belijden en waarvoor zovelen hun leven hebben gegeven, zelfs tot in de marteldood toe. Ik wens u en heel uw familie een zalige Pasen en wij bidden God dat de vrede van de Verrezen Heer het ware geschenk voor het Heilig Land mag zijn. Fernando Kardinaal Filoni Grootmeester   Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Jeruzalem – Onder de met wierook doordrenkte gewelven van de Heilig Grafkerk vindt een van de meest complexe en belangrijke archeologische operaties in het Heilig Land plaats. Wat in 2022 begon als een project om de zwaar gehavende vloer van de kerk te restaureren, is ondertussen uitgegroeid tot een reis door de diepste lagen van de heilsgeschiedenis. Dit project staat onder leiding van Prof. Francesca Romana Stasolla van de Sapienza-Universiteit in Rome en wordt gecoördineerd door de drie belangrijkste christelijke gemeenschappen in het Heilig Land – de Franciscanen (Custode van het Heilig Land), de Grieks-Orthodoxen en de Armeniërs – dit in samenwerking met de Oudheidkundige Dienst. Het doel van het project is om het verleden te bewaren en tegelijkertijd het heden te beschermen. Het herstellen van de oorsprong van de Openbaring Het huidige archeologische project is het resultaat van de dringende conserveringswerkzaamheden die in 2016 van start gingen. Tijdens deze werken ontdekten ingenieurs alarmerende tekenen van de structurele achteruitgang in enerzijds de luifel (het Graf van Christus) en anderzijds de basiliek in haar geheel. Dit betrof zowel de vloer, de nutsleidingen als het ventilatiesysteem. De nood betrof zowel het eerder spirituele aspect als de bouwstructuur. In de beginfase werd voor het eerst in 500 jaar de originele grafsteen van Christus opgegraven. Velen beschouwen dit moment als een zeldzaam kruispunt tussen geloof en wetenschap. Dit moment heeft wereldwijd de belangstelling voor de locatie aangewakkerd en de basis gelegd voor een grotere archeologische campagne die in 2022 van start is gegaan. Om de continuïteit van de erediensten en de bedevaarten mogelijk te maken, werd de restauratie in 11 zones binnen de basiliek verdeeld. De archeologische werkzaamheden gaan op wisselende basis 24 uur per dag door en worden slechts tijdens belangrijke liturgische evenementen onderbroken, zoals dit tijdens de Goede Week en met Pasen het geval is. Van steengroeve tot graf: een gezegende chronologie onder de grond Samen met bezoekers en journalisten leidde Professor Francesca Stasolla de aanwezigen naar een van de diepste opgravingsgebieden, bijna zes meter onder het aardoppervlak. “ Deze zone biedt een opmerkelijk compacte historische inhoud, ” zo stelt zij. Archeologen ontdekten dat er op deze locatie tijdens de ijzertijd een actieve steengroeve werd geëxploiteerd waar kalksteen werd gewonnen. Toen de werkzaamheden in de steengroeven stopten, werd het gebied geleidelijk aan opgevuld en tot een agrarische tuin met olijfbomen en wijngaarden herschapen. Deze transformatie wordt door archeo-botanisch bewijs, waaronder oude olijfpitten, druivenpitten, stuifmeel en dierenbotten, bevestigd. Deze vaststellingen komen met de beschrijving in het Evangelie van Johannes overeen: " Waar Jezus gekruisigd werd, was een tuin " (Joh. 19, 41). Prof. Stasolla benadrukt dat " de analyse niet beperkt blijft tot de stenen resten. We bestuderen ook sedimenten, pollen en botanische lagen om de situatie van het milieu en de menselijke activiteiten te reconstrueren die ooit dit deel van Jeruzalem hebben beïnvloed. " Golgotha door de tijd heen: de stenen van het geheugen Fr. Amadeo Ricco, archeoloog aan het Franciscaans Bijbelinstituut, vestigt de aandacht op de vijf meter hoge rotsformatie van Golgotha, die vandaag de dag nog steeds zichtbaar is. Deze formatie die in de christelijke geschiedenis als de Heuvel van de Kruisiging een centrale plaats inneemt, bleef door de tijd heen bewaard, zelfs nadat Keizer Hadrianus er in de 2^de eeuw na Christus in een poging de christelijke aanwezigheid uit te wissen er een heidense tempel liet op bouwen. “ Oude Griekse en Latijnse bronnen bevestigen dat de eerste christenen deze plek bleven vereren, zelfs tijdens de vervolgingen”,  legt pater Ricco uit ; “De herinnering en het geloof zijn hier blijven bestaan .” Wat de evangelies niet vertellen Bovenop de bevestiging van de Bijbelse teksten, hebben de opgravingen het ook mogelijk gemaakt deze diepgaander te onderzoeken. Archeologen hebben buiten de oude stadsmuren van Jeruzalem talloze graven gevonden die in de rotsen waren uitgehouwen. Zo bijvoorbeeld één dat mogelijk het ongebruikte graf is dat door Jozef van Arimathea, het rijke raadslid, aan Jezus werd geschonken. Fr. Ricco merkt op dat " alles door de Voorzienigheid lijkt te zijn voorbereid, zodat Jezus met waardigheid begraven kon worden, en dit ondanks de haast en de verschrikkingen van die tijd. " Van de ondergang tot de wederopstanding: Hadrianus en Constantijn en de Kerk Na poging van Hadrianus om de christelijke herinnering hier uit te wissen door op deze plek heidense tempels op te trekken, herstelde Keizer Constantijn hier in de 4^de eeuw het heilige karakter van de locatie. Op aandringen van zijn moeder, de Heilige Helena, beval de Romeinse Keizer de sloop van Hadrianus' heiligdommen en begon hij rond 326 na Chr. met de bouw van een monumentale kerk boven het graf van Christus. Hij liet hierbij gebruik maken van hergebruikt Romeins metselwerk. De bouw van het heiligdom zou bijna tien jaar duren. Hoewel delen van de kerk tijdens de Perzische invasie (614 na Chr.) en vervolgens door de Fatimiden (Noord-Afrikaanse moslims in 1009 na Chr.) werden verwoest, werd het complex in de 12^de eeuw door de kruisvaarders terug herbouwd. Tal van onderdelen van de huidige basiliek van het Heilig Graf dateren nog uit deze periode, zo bijvoorbeeld de rotonde, de Golgotha-kapel en de Steen der Zalving. Recente opgravingen hebben de bouwtechnieken uit de tijd van Keizer Constantijn onthuld, met name in het noordelijke gangpad. De archeologen hebben de loopgangen die Fr. Virgilio Corbo in de jaren zestig van de vorige eeuw heeft gegraven, onderzocht. Hiermee werden de eerdere resultaten van het toenmalig onderzoek bevestigd en werden hier nog nieuwe gegevens aan toegevoegd. Ze ontdekten met name dat de steengroeve van destijds oneffen en diepe oppervlakken had. Daarom moesten de eerste christenen het terrein met behulp van lagen aarde en keramiek effenen, een primitieve maar ingenieuze grondwerktechniek. Het archeologisch team bestudeerde ook de funderingsmethoden van de noordmuur uit de tijd van Constantijn, die gedeeltelijk intact bleef. Archeologie tijdens momenten van gebed Ondanks de hoge complexiteit van het werk zijn de gebedsmomenten en de liturgische diensten nooit gestopt. Tijdens feestdagen worden de opgravingen wel onderbroken en gaan daarna verder door in harmonie met het heilige ritme van de locatie. " De archeologie heeft elementen aan het licht gebracht waarvan we het bestaan niet kenden ", legt Fr. Ricco uit, " maar bovenal heeft ze het respect dat we al hadden, versterkt. " Besluit: Een levend Jeruzalem In de Basiliek van het Heilig Graf wordt veel meer opgegraven dan alleen oud puin. Deze stenen zijn de getuigen van de Wederopstanding, van herinneringen die in kalksteen zijn gegrift, van geloof dat de tijden van onderdrukking heeft overleefd en van een heilig landschap dat nog steeds een grote betekenis heeft. Deze kerk, die ooit een steengroeve, een tuin en een graf is geweest, blijft een levend symbool van hoop. Ze blijft een plek waar de stenen getuigenis afleggen en waar de stilte van de eeuwen plaatsmaakt voor de stemmen van gebed en onderzoek. Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Fr. Francesco Ielpo werd op 24 juni tot nieuwe custode van het Heilig Land benoemd en bereidt zich voor op een missie met grote verantwoordelijkheid en diepe spirituele betekenis. Zijn benoeming belichaamt een belofte van vertrouwen en continuïteit in de Franciscaanse missie in het Heilig Land, in dienst van de Kerk en de pelgrims van over de hele wereld. Midden de reeds geplande verplichtingen was de nieuwe Custode zo vriendelijk om ons een moment te gunnen om zichzelf voor te stellen, zo bijvoorbeeld over zijn roeping als Minderbroeder.. Hij wou tevens graag met ons enkele gedachten delen over het Heilig Land en de missie die hem te wachten staat. Als jonge student geneeskunde was hij verloofd en had hij een parttime baan. Zijn leven leek zo gewoon, al leefde er een grote onrust in zijn hart. “ Waaraan en voor wie is het de moeite waard om mijn leven te wijden ?” Hij kende de Heilige Franciscus nog niet maar werd op het pad van zijn roeping door een minderbroeder vergezeld. Fr. FRANCESCO IELPO, ofm Custode van het Heilig Land Aan de ene kant stond alles wat ik reeds had en zou moeten opgeven en aan de andere kant stond alleen de Heer. Maar voor mij was het snel duidelijk dat de Heer oneindig veel zwaarder woog. Ik herinner me dat ik op de dag van mijn professie, dat wil zeggen van mijn wijding, deze zin heb gekozen die mijn hele roeping zou samenvatten. Het is een zin uit het boek van de Profeet Jeremia, die zegt: “ Heer, U hebt mij verleid en ik liet mij verleiden. U hebt mij gegrepen en U hebt mij overwonnen. ” Fr. Ielpo trad in bij de Franciscanen en beleefde zijn roeping ten volle binnen zijn eigen religieuze provincie, zonder hierbij ooit aan het Heilig Land te hebben gedacht. In 2013 gaf hij aan zijn superieuren te kennen dat hij graag op missie naar Afrika wilde, maar in plaats daarvan kreeg hij de functie van Commissaris van het Heilig Land aangeboden. Fr. FRANCESCO IELPO, ofm Custode van het Heilig Land Het is altijd verstandiger om “ ja ” te antwoorden op de vragen van superieuren, door wie Gods wil zich manifesteert – zelfs als die vragen mysterieus zijn of zelfs moeite kosten. Ik zei toen inderdaad “ ja ” al. had Ik nog nooit het Heilig Land in mijn gedachten gehad. Ik zou er in ieder geval nooit zelf om gevraagd hebben,. En toch begreep ik dat het beter was om toe te stemmen. Zo opende zich voor mij, een nieuwe en onverwachte wereld. En dertien jaar later kan ik zeggen dat deze keuze gunstig is geweest – ook voor mijn eigen leven. Voor Fr. Ielpo betekende het Heilig Land de kans op een ware ommekeer en een oprechte liefde voor Christus, het vleesgeworden Woord, die in dit land kwam wonen. Fr. FRANCESCO IELPO, ofm Custode van het Heilig Land Omdat het Heilig Land je dwingt om het mens-zijn van Jezus onder ogen te zien, omdat elke plek je over een concreet feit, een fysisch feit vertelt, over een ware, echte aanwezigheid. Dat is voor mij heel betekenisvol geweest, ook voor mijn roeping. Het Heilig Land is een plaats die Fr. Ielpo ook hielp om persoonlijk te groeien, zijn horizon te verruimen en zich voor ontmoetingen met andere mensen en culturen open te stellen. Fr. FRANCESCO IELPO, ofm Custode van het Heilig Land Diversiteit ervaren is altijd iets dat je verrijkt en doet groeien. Ik zou niet de persoon zijn die ik nu ben zonder de voortdurende ontmoetingen met al die mensen. Geconfronteerd met de missie die hem wacht – die gekenmerkt wordt door vele uitdagingen, zoals de oorlog, de afwezigheid van pelgrims en de moeilijkheden die eigen zijn aan de Custode van het Heilig Land – voelt Fr. Ielpo zich gesteund en bemoedigd. Hij is bijzonder dankbaar voor het waardevolle werk dat Fr. Francesco Patton de afgelopen jaren heeft verricht en hij is trots op de inzet van de ongeveer 280 broeders die dagelijks de inwoners van deze plaatsen begeleiden. Fr. FRANCESCO IELPO, ofm Custode van het Heilig Land Mijzelf persoonlijk in dienst stellen van de Custode – dat wil zeggen, mij in dienst stellen van deze levende stenen, van deze heilige en gezegende plaatsen – vormt vooral een steun voor mijn eigen leven en betekent voor mij daarom een geweldige kans! Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Voor velen is de zomer slechts een studiepauze of een kans om aan de dagelijkse sleur te ontsnappen. Maar vanuit christelijk perspectief, vooral dan voor de jongere generatie, is de zomer niet alleen een tijd van ontspanning maar is het tevens een seizoen van genade, een waardevolle kans voor spirituele en educatieve groei. Nu de Kerk 2025 tot het "Jaar van de Hoop" heeft uitgeroepen, is onze verantwoordelijkheid nog groter geworden om dit seizoen zodanig in te zetten dat we in de harten van de opkomende generatie kernen van hoop zaaien. Zo maken we de zomer op spiritueel, menselijk en pastoraal vlak tot een vruchtbare tijd. Het vernieuwen van de persoonlijke relatie met Christus Jongeren hebben het vaak moeilijk om tijdens het academiejaar vanwege de drukke schema's en de stress hun spirituele leven in stand te houden. Maar de zomervakantie biedt hen een unieke kans om hun relatie met de Heer te herontdekken: door aan momenten van persoonlijk en gemeenschappelijk gebed en meditatie deel te nemen door aan spirituele retraites, kampen en kerkactiviteiten te participeren. Deze ervaringen kunnen voor hen nieuwe horizonten openen en in hen het verlangen wekken om dichter bij Jezus te komen die een ware bron van hoop is. De zomer is dan niet enkel een tijd van rust en ontspanning, maar is tevens een seizoen dat in het leven van de jongeren vruchten kan dragen als hun bezigheden op zinvolle, vormende en waardevolle activiteiten gericht zijn. Het bevorderen van gemeenschapszin en hun verbondenheid met de Kerk Veel jongeren zijn heel eenzaam of lijden aan een gevoel van emotionele leegte en gebrek aan verbondenheid. De zomer is dan ook een uitgelezen tijd om hen te re-integreren in het gemeenschapsleven van de Kerk en hen te helpen afstand te nemen van technologie en sociale media. Deze hebben vaak de ontwikkeling van gezonde en authentieke menselijke relaties belemmerd. Deze re-integratie kan door: verschillende vormen van vrijwilligerswerk, zowel op parochiaal als op gemeenschapsvlak wandelen in de natuur en het verkennen van de omgeving, waardoor men ook nieuwe mensen kan ontmoeten en zijn perspectieven kan verbreden. activiteiten die de vriendschap en de samenwerking bevorderen en die hun kerkelijke identiteit en hun gevoel van verbondenheid met een levende gemeenschap versterken. Deze verbondenheid geeft hen niet alleen een gevoel van veiligheid, maar zorgt er tevens voor dat ze beseffen dat de Kerk hun thuis is en dat hun zomer daar een doel en betekenis krijgt. Het potentieel van de jongeren activeren Jongeren hebben een groot potentieel maar een belangrijk deel daarvan blijft vaak onbenut of verwaarloosd. Als Kerkgemeenschap zijn wij geroepen om deze energie ten goede aan te wenden: door hen te betrekken bij caritatieve acties zoals het bezoeken van zieken en behoeftigen door hen aan te moedigen deel te nemen aan kerkelijke, sociale of milieuworkshops door hen de verantwoordelijkheid te geven om bepaalde activiteiten en kampen te leiden of te organiseren en hen met passend educatief toezicht te ondersteunen om hun succes te garanderen. Wanneer jongeren zich realiseren dat zij door een actieve rol te spelen het verschil kunnen maken, veranderen ze gemakkelijk van passieve begunstigden in dragers van hoop voor hun omgeving. Hoop, een levende christelijke deugd Hoop is niet zomaar een positief gevoel of een verlangen, het is een christelijke deugd die we leren en beleven. In een tijd waarin angst en wanhoop onder jongeren alomtegenwoordig zijn, heeft de Kerk de plicht om in hun harten een cultuur van hoop te zaaien, niet met loze beloften, maar door hen te laten zien dat God aanwezig is en dat Hij de geschiedenis leidt. Om dit te kunnen doen, moeten de jongeren in een realistisch christelijk wereldbeeld gevormd worden, dat zowel het kruis als de Verrijzenis omarmt. Zo leren ze dat hoop niet betekent dat je pijn moet ontkennen, maar dat je moet geloven dat God ook in beproevingen aan het werk is. Het Jaar van de Hoop is niet zomaar een simpele slogan. Het is een oproep om het licht in de wereld te brengen. En de zomer is het ideale moment om dit licht in de harten van jongeren te planten zodat zij op hun beurt getuigen worden van een hoop die niet teleurstelt, zoals Sint Petrus ons in herinnering brengt. “Wees altijd bereid om je te verantwoorden tegenover iedereen die je om rekenschap vraagt van de hoop die in je leeft” (1 Petrus 3,15). Beluit De zomer is vanwege de beperkte lestijd en de beschikbare buitenruimten het ideale seizoen om nieuwe generaties op te leiden die de fakkel van de hoop zullen dragen. Wat nodig is, zijn niet per se grootse plannen, maar eerder een creatief denken, oprechte intenties en voortdurende inspanningen. De Kerk is geroepen om een levende plek te zijn, een plek die tijdens de zomer niet indommelt, maar die de jongeren bereikt waar ze te vinden zijn en hun een prachtige boodschap kan aanbieden: “ Je bent belangrijk, God houdt van je. En je hoop op Hem zal nooit tevergeefs zijn. ” Fr. Ibrahim Nino Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Fr. FRANCESCO PATTON, ofm Custode van het Heilig Land Voor hen was het een heel belangrijke feest. We moesten het in feite afzeggen, maar de schooldirecteur, Fr. Ibrahim, wilde dit feest voor de kinderen terecht nog een keer organiseren, want ze hadden het verdiend. En ik denk dat het heel mooi voor ze was. De diploma-uitreiking van de kinderen van de Terra Sancta-scholen in Jeruzalem en Beit Hanina verliep met een glimlach, met emotie en vol onschuld. Het was een feestelijk moment met een afwisseling van dans, liederen en vredesdromen. Fr. PAULO FRANCISCO PAULISTA Directeur van de Terra Sancta School in Beit Hanina Elk jaar proberen we een ander thema als inspiratie voor de diploma-uitreiking te kiezen. Dit jaar dachten we aan “dromen”. Het werd een dag om hun verlangens en hun dromen te ontdekken. Voor de kinderen was dit erg moeilijk. Ze leven nu in hun tweede oorlogsjaar en de laatste tien dagen werden door ellende en angst gekenmerkt. Elke voorstelling was op een creatief thema gebaseerd, bedoeld om de dromen en de verwachtingen van de kinderen tot leven te brengen. Op de school van Beit Hanina-waren jonge afgestudeerden de acteurs van een originele “denkbeeldige reis”. Zoals in een luchthaven was er een veelheid aan bestemmingen, een incheckbalie, symbolische tickets... Dit alles was een ware uitnodiging om in hun verbeelding de lucht in te gaan en ver, ver voorbij alle grenzen te kijken. Fr. PAULO FRANCISCO PAULISTA Directeur van de Terra Sancta School in Beit Hanina In feite is de achterliggende idee eenvoudig: het gaat erom te reizen, om verder te gaan dan het gewone…Dat ze mogen gelukkig zijn en ophouden met piekeren over wat ze hebben meegemaakt, al is het misschien maar voor even. Een bijzondere woord van dank aan de leraars die dit evenement op een buitengewone manier hebben voorbereid. Achtenzestig jongeren kregen hun diploma en ze blijven allemaal om naar de voorbereidende klassen door te stromen. Niet één verandert van school. Ze zijn blij en trots op wat wij hen te bieden hebben. In Jeruzalem kwam de sfeer dan weer tot leven met de energie van een door “Got Talent” geïnspireerde show, waarbij jongeren liedjes zongen, dansten en korte toneelstukjes opvoerden . Daarbij lieten ze vol enthousiasme hun talenten bewonderen. Verschillende invalshoeken maar eenzelfde boodschap: geloof in je dromen, kweek zelfvertrouwen en waardeer wat ieder mens uniek maakt. Fr. FRANCESCO PATTON, ofm Custode van het Heilig Land We hebben de heiligdommen als religieus werk, onze parochies als pastorale activiteit, maar de scholen vertegenwoordigen ongetwijfeld het belangrijkste sociale werk. Zij vormen immers de nieuwe generaties. De school vormt hen in een open geest en voedt hen op in samenleven en vrede. Het is mijn vurige wens dat alle scholen in dit land zich door dit model zouden laten inspireren. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Al meer dan zeventig jaar zet de Stichting Katholieke Actie van Bethlehem zich in voor de mensheid. De Stichting is aangesloten bij de Custode van het Heilig Land en wil getuigen van de waarde van onvoorwaardelijke toewijding. Ze wil tevens kinderen en gezinnen een plek van welkom, respect en hoop aanbieden. Net voor het uitbreken van het conflict heropende Fr. Sandro Tomasevic officieel de boomgaarden en moestuinen van de Stichting Katholieke Actie, waardoor deze plaats het belangrijkste sociale, culturele en recreatieve centrum van Bethlehem werd. ANTON MURCOS Voorzitter van de Stichting Katholieke Actie van Bethlehem De stichting is gebaseerd op de christelijke principes en waarden die ons leiden en die ons met trots vervullen: De Liefde staat boven alles, dan volgt geven, dienstbaar zijn en vrijwilligerswerk verrichten. Onze missie bestaat erin om voor mensen dienstbaar te zijn. Vandaag de dag is de Stichting uitgegroeid tot een veilige haven midden de moeilijke omstandigheden waarmee de stad Bethlehem, en ruimer gezien de rest van het land, te kampen heeft. ELIAS DIEAK Ingenieur in Bethlehem Sedert vele jaren bezoek ik deze plaats. Ik werd in 1982 gediplomeerd. In de jaren ‘80 en ‘90 kwamen wij regelmatig naar de Stichting Katholieke Actie. We hebben er een groot deel van ons leven doorgebracht. Het was – en is nog steeds – de enige instelling die de lokale bevolking werkelijk dichter bij elkaar kon brengen. Helaas zijn er in Bethlehem voor de gemeenschap geen openbare voorzieningen. Daarom is het zo belangrijk dat kinderen een plek hebben waar ze naartoe kunnen, waar ze kunnen leren, kunnen opgroeien en zich thuis voelen. Want zonder een gevoel van verbondenheid is er simpelweg geen leven. Met de komst van een nieuwe directie in december 2023 heeft de Stichting Katholieke Actie haar momentum herwonnen en is ze opnieuw tot leven gewekt. Met hernieuwde kracht keert ze terug naar haar historische missie: de dienstbaarheid aan de mensen van Bethlehem. ANTON MURCOS Voorzitter van de Stichting Katholieke Actie van Bethlehem Dankzij God, de inzet van het bestuur en de steun van degenen die in de missie van de stichting geloven, zijn we erin geslaagd de Stichting in haar oude glorie te herstellen. Wij hebben haar rol nieuw leven ingeblazen en de gemeenschap een plaats teruggegeven die haar terecht een centrale betekenis in het leven van Bethlehem verleent. Tegenwoordig is de Stichting Katholieke Actie een levendig en dynamisch centrum, een sociale en sportieve ruimte die de gezinnen van onze gemeenschap in Bethlehem opvangt en verenigt, die het gevoel van verbondenheid versterkt en banden van solidariteit smeedt. RANA EMAIA Bethlehem Reeds gedurende 25 jaar maak ik deel uit van de Katholieke Actie. Hier groeien kinderen op in liefde en herontdekken hun waardigheid door de aandacht die ze krijgen. Iedereen is zonder onderscheid van harte welkom. Bij de Katholieke Actie wordt het geloof omgezet in daden en wordt dienstbaarheid een levend getuigenis. Het is een plek waar mensen hun waarde herontdekken en waar kinderen leren om zich oprecht te verheugen. Het is niet zomaar een organisatie, het is een grote familie, bezield door geloof, geleid door hoop en doordrongen door de Liefde van Christus. ANTON MURCOS Voorzitter van de Stichting Katholieke Actie van Bethlehem Heden bestaat onze missie erin de Stichting Katholieke Actie te laten groeien en te laten uitbreiden. Daarbij streven we naar echte duurzaamheid in de dienstverlening en een permanente operationele autonomie. De Stichting Katholieke Actie is een Franciscaanse organisatie die in de geest van dienstbaarheid en ondersteuning via giften, kostbare vruchten blijft voortbrengen. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op zaterdag 7 juni 2025 ging Zijne Eminentie Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, Latijns Patriarch van Jeruzalem, voor in een plechtige Eucharistieviering voor de Gezinnen ter ere van het Jubeljaar. Deze werd door het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem georganiseerd als onderdeel van de spirituele en pastorale initiatieven van het Jubeljaar 2025 in het Heilig Land. De viering vond plaats in het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw Koningin van Palestina in Deir Rafat en bracht bisschoppen, priesters, religieuzen, maar ook talloze families en gelovigen uit verschillende parochies van het bisdom bijeen. Het gezin als hart van de Kerk en de samenleving Kardinaal Pizzaballa benadrukte in zijn homilie de centrale rol van het gezin in de kerk en de hele samenleving. Hij beschreef het gezin als " de huiselijke kerk, de plek waar het geloof voor het eerst wordt gezaaid en waar de waarden worden gevormd die de toekomst van de samenleving bepalen. " Hij sprak ook over de zorgen voor de hedendaagse jeugd, die " door het beeld dat de media van het gezinsleven schetsen zo sterk beïnvloed wordt. Daarom moeten wij getuigen van de ware betekenis en schoonheid van een gezin dat in Christus verenigd is, ja ook nu zelfs te midden van de uitdagingen van onze tijd... De huidige generatie is bang voor het woord ‘voor altijd’, omdat een gezin voor altijd zou moeten blijven bestaan. Jongeren zijn bang om zich te engageren, om zich te binden. Dit houdt voor ons de oproep in om ons af te vragen waarom dit zo is! Dit wordt mee veroorzaakt doordat Jezus niet langer in ons leven centraal staat. Hij staat niet langer centraal in het nemen van beslissingen en in de beproevingen die wij op ons pad tegenkomen. ” Een vreugdevolle viering en een pelgrimstocht van geloof Na de Eucharistieviering liepen de deelnemers met een icoon van de Heilige Familie rond het heiligdom. Zij werden hierbij begeleid door hymnes en gebeden die de vreugde van het geloof en de eenheid van de christelijke gezinnen tot uitdrukking brachten. De processie werd afgesloten met het Jubileumgebed en de slotzegen van de kardinaal, die over alle aanwezigen Gods genade afsmeekte en bad dat “ elk gezin in dit Heilig Land een levend teken van hoop, verzoening en vrede zou mogen zijn. " Oprechte getuigenissen Veel deelnemers gaven uiting aan hun diepe vreugde en hun emotie en merkten op dat deze gebeurtenis meer was dan zomaar een feest. Het was een ware heropleving van de familiegeest. Een vader getuigde over de dagelijkse uitdagingen bij het opvoeden van zijn kinderen midden de huidige economische en sociale druk. Hij zei dat de woorden van de kardinaal hem “ een nieuw gevoel van hoop en vastberadenheid hadden gegeven om door te gaan ". Een moeder voegde hieraan toe: “ Ik voel dat de Kerk ons ziet, dat zij onze zorgen hoort en met ons mee op weg gaat. Deze viering herinnerde me eraan dat ik op deze reis niet alleen sta. ” Een jongeman gaf uiting aan zijn vreugde toen hij zag hoe gezinnen samen konden bidden en samen aan de mis participeren: “ Wij zijn met het geloof opgegroeid, maar vandaag de dag moeten we het zien opleven in de gezichten van onze kinderen. ” Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De keramieken muurplaatjes in de Oude Stad van Jeruzalem onthullen het geheim van een traditionele kunst die al meer dan een eeuw door een Armeense familie wordt doorgegeven. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem Ik behoor tot de derde generatie van de familie Karakashian, gespecialiseerd in Armeens keramiek in Jeruzalem. Het begon allemaal in 1919, tijdens het Britse mandaat, toen de toenmalige gouverneur, Sir Ronald Storrs, de wens uitsprak om de Qashani-tegels van de Rotskoepel te restaureren. Hiertoe nodigde hij een Armeense meester-keramist, David Ohannessian uit de stad Kütahya in Turkije, uit naar Jeruzalem te komen om het project te onderzoeken en een voorstudie uit te voeren. Als resultaat van dit onderzoek werd besloten om de 48.000 tegeltjes rondom de koepel te vervangen. Ohannessian keerde vervolgens naar Kütahya terug om er een team van ambachtslieden samen te stellen. Onder hen bevonden zich mijn grootvader, Megerditch Karakashian, en Nishan Balian, een specialist in het modelleren van klei. Het onder de knie krijgen van deze kunst was voor drie Armeense families de enige manier om te overleven. Zo ontsnapten zij aan de wreedheden die de Ottomanen tijdens de massamoorden op hun volk pleegden. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem De drie families verlieten Turkije in de periode van de Ottomaanse massamoorden op de Armeniërs en kwamen in Jeruzalem aan. Daar wisten ze zich te onderscheidden door tegelmonsters te maken die de goedkeuring van de Britse autoriteiten kregen. De Britten hadden een enorme waardering voor hun werk en keurden hun ontwerpen goed, maar de islamitische Awqaf verhinderde de voortzetting van het project. Zij argumenteerden hun tegenwerking met te verwijzen naar het verbod dat Armeense christenen niet op islamitisch religieus terrein (waqf) mochten werken. Deze weigering kon evenwel niet verhinderen dat in 1919 de eerste keramiekwerkplaats in het Heilig Land werd opgericht. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem Mijn vader en mijn oom behoorden tot de tweede generatie. In 1966 kreeg mijn vader, Stepan Karakashian, van Jordanië de opdracht om keramische plaatjes te maken voor de straten in de Oude Stad, dit zowel in het Arabisch als in het Engels. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem In 1967, met de komst van de Joden, vroeg de toenmalige Israëlische burgemeester Teddy Kollek aan mijn vader om de straatnamen, bijkomend aan het Arabisch en het Engels ook in het Hebreeuws te vermelden. Deze drietalige straatnaamborden geven de pelgrims een levendig beeld van de sociale en de religieuze structuur van de Heilige Stad. HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem Ik geloof dat mijn vader ongeveer 250 keramieken bordjes heeft gemaakt. Jeruzalem telt namelijk veel wijken en steegjes. Betreffende de Armeense aanwezigheid in de stad Jeruzalem stelt Hagop verder nog: HAGOP KARAKASHIAN Armeense christen in Jeruzalem Veel jongeren zijn vanwege de politieke instabiliteit in de regio, het gebrek aan tewerkstelling en de daaruit voortvloeiende problemen bij het stichten van een gezin uit Jeruzalem vertrokken en naar de Verenigde Staten, Australië en Canada geëmigreerd. Helaas is hierdoor ook het aantal Armeniërs sterk afgenomen. Desondanks zijn we hier nog steeds en we hopen dat zohaast de oorlog voorbij is net als voorheen het toerisme weer op gang zal komen, zodat we hier kunnen blijven wonen en blijven leven. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Laten we met Maria naar de bergen van Judea gaan, naar het huis van haar nicht Elisabeth. Met de hulp van Broeder Sergio Olmedo, gids in het Heilig Land, willen we het heiligdom gewijd aan de Moeder van God bezoeken en ontdekken. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land Alles wat we hier in het dorp Ein Karem vieren, was reeds voorwerp van diepgaand wetenschappelijk onderzoek. In de 17de eeuw werd deze plek door de Franciscanen definitief verworven. Vanaf 1938 besloot de toenmalige Custode Pater Alberto Gori deze heilige plaats grondig te restaureren. De kerk met een eeuwenoude geschiedenis werd helemaal herbouwd en hiervoor werd een beroep gedaan op Antonio Barluzzi die met zijn creatie een hommage aan de Allerheiligste Maagd Maria wou brengen. In een boek van Pater Bellarmino Bagatti, een archeoloog uit het Heilig Land, worden ontdekkingen betreffende de funderingen van het gebouw beschreven. Deze gaan tot de Romeinse tijd terug. Er zijn overigens nog steeds restanten te zien van de Byzantijnse kerk en de vroegere kerk van de kruisvaarders. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land Er bestaan oude teksten uit de 7de eeuw die bijvoorbeeld melding maken van “ de grot van Elisabeth de Wijze ” of “ de grot van Elisabeth de Rechtvaardige ’. Vanaf die tijd wordt er verwezen naar een kerk die aan de Heilige Elisabeth is gewijd en toen reeds een bedevaartsoord voor de christelijke gemeenschap van Jeruzalem was. De fresco’s bevatten taferelen uit de Heilige Schrift, bijzondere gebeurtenissen uit de geschiedenis van de Kerk en de belangrijkste dogma’s over Maria. Het centrale schilderij is het werk van Francesco Manetti die samen met Cesare Vagarini het grootste deel van de kerk beschilderde. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land In de apsis is bijvoorbeeld de Maagd Maria afgebeeld als een palmboom in de woestijn. Daarom vinden we op de ramen en ook op de vloer overal talloze palmbladeren die op verschillende manieren zijn vervaardigd. In deze kerk wordt Maria vereerd en de voorstelling ervan werd aan de handen van de toenmalige Custode, namelijk Giacinto Faccio, de opvolger van Alberto Gori, toevertrouwd. Aan de rechterkant roepen fresco’s de triomfantelijke Kerk op. Onderaan zien we de episode van het wonder waarin Jezus de duivel uitdrijft, en de vrouw die hem zegent door te verkondigen: “ Gelukkig is de moeder die U heeft gedragen en wiens borsten U hebben gevoed. ” Wenden we de blik naar links dan zien we een voorstelling van alle Mariakerken van Europa, met daaronder de voorstelling van Elizabeth die Maria gaat ontmoeten. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land Rondom ons bemerken we bijvoorbeeld ook een voorstelling van het Concilie van Efeze uit 431, dit was het eerste Concilie dat verkondigde dat Maria de Moeder van God was. Daarnaast staat de Maagd Maria, symbool van gezondheid en heil voor hen die hun hoop op haar hebben gesteld. Zij is een toevluchtsoord voor zondaars en de plaats waar alle mensen onder haar mantel kunnen schuilen. Eén van de bijzonderheden van dit fresco is namelijk een afbeelding van de figuur van Antonio Barluzzi, dit is de kale man die we ons zien aankijken, naast de dame gekleed in het geel. Het derde fresco is een voorstelling van onze Moeder als Middelares zoals op de bruiloft te Kana. Het vierde fresco tenslotte toont ons de Slag bij Lepanto, die op 7 oktober 1571 plaatsvond. Ten slotte bemerken we de Zalige John Duns Scotus, vurig verdediger van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis. De Joodse vrouwen die in de Bijbel worden beschreven en in het heiligdom worden afgebeeld, genieten ook de belangstelling van de lokale Joodse bevolking. Fr. SERGIO OLMEDO, ofm Gids bij de Custode van het Heilig Land Deze plaats is in Judea niet alleen het Mariaheiligdom bij uitstek, maar het is tevens van vrouwelijkheid diep doordrongen. Israëlische vrouwen komen hier graag naartoe omdat ze in Yael, Judith, Myriam, Deborah en Sara, die daar voorgesteld worden, zichzelf gemakkelijk herkennen. De Maagd Maria zelf draagt al deze heiligen ongetwijfeld in haar eigen persoon. Het belang van dit heiligdom ligt dan ook in het vermogen om de harten van het gehele Joodse volk te raken, en niet enkel de harten van de vrouwen, aangezien er hier ook heel wat studenten op bezoek komen. Ook wij waren op zaterdag 31 mei, het feest van het Bezoek van Maria aan haar nicht Elisabeth, hier in groten getale aanwezig, Ook wij wilden hier de Allerheiligste Maagd Maria en de Heilige Elisabeth eren. Broeder Francesco Patton, Custode van het Heilig Land, ging voor in de Eucharistieviering en in zijn preek vertelde hij over de weg die hij als Custode heeft afgelegd. Negen jaar eerder vierde hij dit feest reeds in deze kerk, in afwachting van het begin van zijn opdracht als Custode. Fr. FRANCESCO PATTON, ofm Custode van het Heilig Land Het werkwoord “ bezoeken” heeft voor mij een bijzondere betekenis, omdat ik op die negen jaar terugkijk als was het een ware pelgrimstocht. Het gaat niet zomaar om een pelgrimstocht naar de Heilige Plaatsen, maar om een ware tocht door het hele gebied van de Custode, in het voortdurende verlangen om mensen te ontmoeten. Om een dergelijke dienst te kunnen verlenen, moet men veel vertrouwen hebben. Daarom is bij elke levenskeuze de gelovige dimensie mijns inziens essentieel. Dit kan mij vreugdevol stemmen want, in alle eerlijkheid, het is met diepe dankbaarheid dat ik aan het einde van deze negen jaar, God moet danken. Dit was inderdaad zonder twijfel de belangrijkste ervaring van mijn hele leven. En net als Maria werden wij door de broedergemeenschap gastvrij verwelkomd. Daar staat voor iedereen die de Heer voor zijn ontelbare zegeningen komt danken altijd een royale tafel klaar. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

hieronder een voorbeeld van de nieuwe apparatuur die ze willen aanschaffen om de hoeveelheid verwerkte melk meer dan te verdubbelen en 5 extra mensen in dienst te nemen: 1-Drie vacuümverpakkingsmachines, die de lucht uit de melkzakken zuigen om gewichtsverlies te voorkomen en de kwaliteit van de melk te behouden. De geschatte prijs is JOD 700 (€900)/stuk. (PIC 1) 2-Drie melkanalyseapparaturen (LACTOSCAN SP); dit wordt gebruikt om de melkkwaliteit in de verschillende productiefasen te garanderen. De prijs wordt geschat op 750 JOD (1000€)/stuk. (PIC 2) 3- Drie melkkoelapparaten: het doel is de melk te koelen na fermentatie en te verwerken tot yoghurt. Dit is een lokaal gemaakt apparaat, waarvan de prijs wordt geschat op ongeveer JOD 1.700 (€ 2.200)/stuk. (PIC 3) 3- Drie karntonnen, ook lokaal gemaakt, ter waarde van 600 JOD (800 euro)/stuk. (PIC 4) Natuurlijk hebben ze ook onze financiële steun nodig voor de onvermijdelijke uitbreiding van hun gebouwen. Extra informatie over de situatie in Palestijn en in Oost-Jeruzalem Het bijzondere aan deze crisis is dat het de grootste uitdaging is waar christenen de afgelopen 100 jaar voor hebben gestaan, vanwege hun afhankelijkheid van de toeristische sector. Op de Westelijke Jordaanoever wordt de werkloosheid onder christenen beschouwd als de hoogste ooit (nu is 68% tot 72% van de jonge christenen werkloos). 180.000 Palestijnse werknemers werkten in Israël - zij hebben geen toegang meer tot hun levensonderhoud in Israël, waaronder ongeveer 3.500 christenen. Deze situatie heeft aanzienlijke druk uitgeoefend op het Latijnse patriarchaat om een deel van hun lijden te verlichten door hen tijdelijke banen aan te bieden (6 maanden - rotatie), een geld-voor-werk programma, voedselbonnen, hulp bij huur en rekeningen, medicijnen voor chronisch zieke patiënten, levensreddende medische operaties, beroepsopleidingen om hun inzetbaarheid op de arbeidsmarkt te verbeteren en door het subsidiëren van collegegeld voor de meest behoeftigen (scholen en universiteiten). De horeca is volledig tot stilstand gekomen: 84 hotels (1.660 werknemers), 241 lokale olijfhout- en parelmoerateliers (1.205 werknemers), 45 toeristenbureaus (90 werknemers), 267 toeristengidsen, 90 souvenirwinkels (900 werknemers), 20 toeristenrestaurants (500 werknemers) en 91 straatventers hebben hun baan volledig verloren, om nog maar te zwijgen van de 325 vrouwen die in borduur- en naaiwerk werkten en niet langer in staat zijn om te werken en voor hun gezin te zorgen. Veel christelijke ouders overwegen nu om de universitaire studie van hun kinderen op te geven omdat ze de kosten van het minerval niet meer kunnen betalen. Een nieuw fenomeen heeft zich voorgedaan binnen de LPJ-afdelingen, we hebben nu wat we hier de “nieuwe armen” noemen omdat er veel namen worden toegevoegd aan ons register van gevallen van sociale nood, we beginnen nieuwe mensen te zien die ons voor het eerst sinds de oprichting van de sociale afdeling van de LPJ benaderen.

Meer lezen

“ Pasen blijft de gebeurtenis die de eeuwigheid van God in Christus en onze tijd verenigt. ” Dit verwoordt onze Kardinaal-Grootmeester op een kernachtige manier in zijn Paasboodschap. Om deze gebeurtenis intens te beleven, ontmoetten de Ridders en Dames van onze Landscommanderij de parochiegemeenschap van de Zavel in de Paaswake in onze kapittelkerk te Brussel. Deze viering werd voorgegaan door Eerwaarde Pater Elie Khoueiry. De Kardinaal-Grootmeester gaat nog verder: “ Laten we dit jaar, ondanks de tragedies die het Heilig Land op zijn grondvesten doen daveren, opnieuw blij zijn met deze uitnodiging die eens aan Petrus en Johannes werd gericht. De Heer heeft deze woorden vervolgens in een sacramenteel gebaar vertaald. Het gaat hier niet zomaar om een gewoonte die vaak met een jubileumdatum gepaard gaat, maar wel om de Paasgenade die ons als geschenk wordt aangereikt alsof het de enige of misschien zelfs de laatste Pasen van ons leven is. Het was tijdens het Laatste Avondmaal met Jezus, vóór zijn lijden, dat de apostelen de betekenis van het nieuwe “Verbond” hebben begrepen, een Verbond dat gebaseerd is op het mysterie van dood en verrijzenis. Het “gebaar” dat Jezus tijdens het Laatste Avondmaal heeft gesteld, dat als het ware “opgeschort” was gebleven met het oog op het lijden en de dood van de Heer, vindt zijn volheid in het Pascha van de Verrijzenis van de Heer. Dat werd als dankzegging aan de Apostolische Gemeenschap en aan de Kerk terug gegeven. ” Wij danken de parochiegemeenschap van de Zavel voor het warme onthaal tijdens dit Paastriduüm! Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Het is een traditie dat de leden van de Belgische Landscommanderij in grote getale in de kapittelkerk aan de Zavel te Brussel aan de plechtige viering van Witte Donderdag deelnemen. Dit was dit jaar niet anders. Veel Ridders en Dames beantwoorden met hun vurige en actieve aanwezigheid onze oproep. Onze aanwezigheid getuigde van de nodige vurigheid omdat wij ons net als Petrus en Johannes ook dit jaar opnieuw geroepen wisten om ons op het Paasfeest voor te bereiden. Als Ridders en Dames van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem beseffen wij dat wij onlosmakelijk met het Mysterie van Christus verbonden zijn. We kunnen de uitnodiging van Jezus niet negeren “ Ga en maak de voorbereidingen op het Paasfeest, ” willen wij geestelijk en emotioneel bij de nieuwe gebeurtenis van de Heer in al zijn schoonheid en rijkdom betrokken zijn. “ Deze oproep van Jezus raakt ons rechtstreeks,” zo benadrukte ook de Kardinaal-Grootmeester in zijn Paasboodschap: “In het Paastriduüm, dat een aanvang neemt met het Eucharistisch Avondmaal op Witte Donderdag (de eerste dag), associëren we ons met het lijden van Christus in Getsemane. Wij volgen Hem in Zijn vernedering, Zijn dood en begrafenis (de tweede dag). We beleven daarna zeer innig de stilte van de sabbat (de derde dag) en blijven dan wachten op het Pascha der Opstanding, zoals de Heer het ons heeft voorgehouden .” (https://www.oessh.va/) De Ridderorde participeerde actief aan deze viering. Meerdere leden vervulden onder leiding van de deken van de Sint-Michiel- en Sint Goedele kathedraal, E.H. Benoît Lobet, een taak tijdens deze ingetogen viering. Ze fungeerden als lid van het liturgisch team, verzorgden de lezingen, participeerden aan de voetwassing en trokken mee in processie naar de kapel van Saint-Macrou. Deken Lobet is zelf overigens lid van onze Landscommanderij. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Heel wat leden van de Belgische Landscommanderij kwamen op 9 maart samen om voor de overledenen van de voorbije twaalf maanden te bidden en om de families van de overleden leden met hun steun te omringen. Dit was tevens de eerste eucharistieviering van het jaar waarin onze Landscommanderij zich rond het altaar verenigde en het was tegelijk het moment dat was uitgekozen voor de plechtige installatie van onze nieuwe Grootprior, Mgr. Guy Harpigny, Bisschop van Doornik en sinds 2007 lid van onze Orde. Een uitgelezen moment om even te verwoorden waaruit de missie van de Grootprior bestaat? Hij wordt geacht “ de landscommandeur bij te staan en met hem samen te werken in de uitbouw van de geestelijke leiding van de Landscommanderij. Hij behartigt de geestelijke leiding, geeft ter zake de nodige richtlijnen en houdt toezicht op het handelen van de verantwoordelijken van de diocesane afdelingen ” (art. 27 §2 van de statuten). Het betreft dus een engagement dat aan zijn bisschoppelijke functie als Bisschop van Doornik toegevoegd wordt. Het Ritueel van zijn installatie als grootprior van de Ridderorde van het Heilig Graf drukt deze toewijding op twee manieren uit: - het werk voortzetten van de apostelen die altijd de heilige plaatsen in eer hebben gehouden waar de Heer heeft geleefd, gestorven is en uit de dood is opgestaan, en die in de eerste gemeenschap van christenen waarbinnen Christus heeft geleefd vurig voor het “lichaam van Christus” hebben gezorgd. - met ijver streven naar het ontwikkelen van de liefde voor het land van Jezus en voor zij die daar wonen. Het was een geweldig moment van gedeelde vreugde om Mgr. Harpigny te mogen verwelkomen! Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De H. Mis voor de leden van onze Landscommanderij die de afgelopen twaalf maanden waren gestorven, bracht naar jaarlijkse gewoonte de leden van de Belgische Landscommanderij in grote getale samen. Op 9 maart 2024 werden traditiegetrouw in het koor van onze kapittelkerk de namen geciteerd van de 11 Ridders en Dames die ons in het voorbije jaar waren ontvallen. Ter nagedachtenis aan hen werden op het altaar 11 kaarsen aangestoken, kaarsen die de gezinsleden na de dienst mochten meenemen om dezer op de begraafplaats neer te zetten. Deze 11 Ridders en Dames waren in de eerste plaats met toewijding geëngageerd in de steun van onze projecten en in het ondersteunen van onze broeders en zusters in het Heilig Land. Maar zij waren tevens zeer actief in het getuigen van hun geloof. De H. Mis werd voorgegaan door de nieuwe Grootprior van onze Landscommanderij, Z.E. Mgr Guy Harpigny die door tal van geestelijken werd geassisteerd. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De opdracht van Mgr. Jean-Luc Hudsyn als hulpbisschop voor Waals-Brabant liep op 31 december 2023 ten einde. Op 4 februari werd in de collegiale kerk Sainte-Gertrude in Nijvel ter zijne ere een dankmis opgedragen. Op die manier wou men hem dank zeggen voor zijn jarenlange inzet voor de kerk van het bisdom in het algemeen en voor het vicariaat van Waals-Brabant in het bijzonder. De viering werd doorspekt met talrijke ontroerende dankbetuigingen, maar tevens met enkele getuigenissen rond de bisschopsleuze van Mgr. Hudsyn: “ Zodat ze je herkennen ”. Aan het eind van de viering ging onze nieuwe Aartsbisschop, Mgr. Luc Terlinden, over tot de installatie van de opvolgers van Mgr. Hudsyn voor de komende vijf jaar. - Mme Rebecca Charlier-Alsberge, bisschoppelijk afgevaardigde aan wie de algemene verantwoordelijkheid voor het Vicariaat van Waals-Brabant is toevertrouwd. - Deken Alain de Maere die zijn plaatsvervanger zal zijn, specifiek referendaris voor de gewijde bedienaren. Wij wensen hen bij hun mooie zending alle succes toe! De diocesane afdeling van onze Landscommanderij werd op deze belangrijke gebeurtenis vertegenwoordigd door haar vice-voorzitter, onze confrater Frank Foulon, alsook onze confrater Graaf Etienne de Ribaucourt en zijn echtgenote, evenals door onze landscommandeur. Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op 24 februari had er in de abdij van Grimbergen een informatiedag plaats voor de kandidaat-leden van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem en het respectievelijke meters en peters. Deze dag is een onderdeel van het algemene vormingsprogramma dat aan onze nieuwe leden wordt voorgesteld. De organisatie van deze infodag is in handen van onze kanselier-commandeur Benoît Sibille. Het betreffende dagprogramma is vrij compact samengesteld. Het combineert de presentatie van verschillende onderwerpen met momenten van uitwisseling en gebed. Zo kregen de toekomstige leden een overzicht van de (inter)nationale organisatie van de Ridderorde en van het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem, alsook een kijk op de situatie in het Heilig Land en een gedetailleerde presentatie van onze projecten ter plaatse. Er was tevens aandacht voor de spiritualiteit van de Orde en voor de concrete mogelijkheden om aan het leven van de Landscommanderij te participeren. Het drukke dagprogramma kende even een breakmoment tijdens de lunch, wat meteen ook een ideaal moment van gezelligheid werd. De dag werd met een stemmige eucharistieviering afgesloten. Een meer gedetailleerd artikel over deze ontmoetingsdag verscheen in een nummer van Deus lo Vult. Met dank aan de verschillende presentatoren en aan onze collega Commandeur Peter Nédé voor de praktische organisatie van deze dag! Bron: Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto: © Fotoarchief van de Landscommanderij Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

De kerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinning aan de Zavel in Brussel werd in de 15de eeuw onder de protectie van de gilde van de boogschutters gebouwd. In die tijd kende de kerk een toestroom van bedevaarders nadat het miraculeuze beeld van de Maagd per boot vanuit Antwerpen hier plechtig werd onthaald. De processie met het miraculeuze beeld rond de kerk ligt aan de oorsprong van de Ommegang van Brussel. Hier wordt het Nederlandstalig woord gebruikt, dat “rondlopen” betekent. Ieder jaar vertrekt deze processie met 1.400 figuren in 16de-eeuwse klederdracht vanuit de kerken en trekt nog steeds rond de figuren van Karel V en zijn zoon, de toekomstige koning Filips II, om zo de Grote Markt te bereiken. Deze parel in gotische stijl wist doorheen de eeuwen van de vrijgevigheid van de families Habsburg, Tour, Taxis en Arenberg te profiteren. De Habsburgers kwamen er vaak. Zo werd Maria van Hongarije, zuster van Karel V, er bijvoorbeeld gedoopt. In die periode werden er prachtige glas-in-loodramen geïnstalleerd maar deze werden helaas door een tornado verwoest. Pas in de 19de en 20ste eeuw werden er nieuwe glas-in-loodramen geïnstalleerd waarin meer dan 300 wapenschilden rondom heiligen zijn verwerkt. In de kerk bevinden zich talrijke grafmonumenten, waaronder de prachtige grafkapel in barokstijl waar ongeveer vijftien Prinsen van de Tour en Taxis in een crypte rusten. De naam “ Onze Lieve Vrouw van de Overwinning ” herinnert aan de klinkende overwinning van de christelijke vloot tegen de Ottomanen, op 7 oktober 1571 bij Lepanto. In 1930 werd deze kerk de kapittelkerk van de Belgische Landscommanderij van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Op zondag 3 mei 1931 vond hier de canonieke installatie van het nationaal kapittel van de Orde plaats. Eerder huldigde Mgr. Valerga, de eerste Latijnse Patriarch van Jeruzalem in de hedendaagse periode, reeds in 1867, in de Zavelkerk de fresco’s in van het koor in. Deze werden tijdens het verwijderen van de koorbanken opnieuw ontdekt. In 1933 werden in het koor twee grote glasramen geïnstalleerd. Deze waren een gift vanwege de Belgische Landscommanderij van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Het ene raam is een voorstelling van de ridderslag van een ridder door de toenmalige Kardinaal Van Roey. Het andere raam is een weergave van de poging om in 1558 in Hoogstraten een commanderij van de Ridderorde van het Heilig Graf op te richten. Dit gebeurde op initiatief van een inwoner van Antwerpen die erin was geslaagd om tal van ridders samen te brengen die reeds eerder in Jeruzalem door de Custode waren geridderd. Het meesterschap werd aan koning Filips II aangeboden maar die weigerde. Jaarlijks houdt de Belgische Landscommanderij hier de herdenkingsmis voor de overleden leden van de Orde en de plechtigheid bij het feest van Onze Lieve Vrouw Koningin van Palestina, alsook de ceremoniële plechtigheden van de investituur. Tijdens de Goede Week wonen meerdere leden van de Orde in grote aantallen de vieringen bij. De kerk is ook de ontmoetingsplaats van de twee gilden van kruisboogschutters, de Brusselse Ommegang, de Missen voor Europa, de Broederschap Saint-Yves alsook nog enkele andere vrome broederschappen. Daniel van Steenberghe Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

In een flagrante schending van alle menselijke en religieuze principes werd de kerk van de Heilige Familie in Gaza, behorend tot het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem, op donderdag 17 juli door een Israëlische tankgranaat getroffen. Hierbij kwamen drie onschuldige burgers om het leven. Het betreft Najwa Abu Dawood, Saad Salama en Fumia Ayyad. Negen andere mensen raakten gewond, onder wie Fr. Gabriel Romanelli, de pastoor van de gemeenschap. SHADI ABU DAWOOD Inwoner uit Gaza Vroeg in de ochtend werden we gebombardeerd. Ze raakten de kerk en de binnenplaats, een plek waar gelovigen – vooral ouderen – na de mis graag samen zitten. Mijn moeder was erbij. We zijn allemaal onschuldige burgers, los van welke activiteit dan ook. We zochten onze toevlucht in de kerk. Het aanvallen van burgers en kerken is een criminele daad, onaanvaardbaar en onrechtvaardig. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem Wij zullen niet vernietigd worden. Wij zullen hier blijven. Hier zijn we geworteld. Wij zijn nu eenmaal gedoemd op te blijven. Natuurlijk zullen er wel enkelen vertrekken, maar wij blijven hier. Wij zullen nooit opgeven, wij zijn niet bang. Uiteraard zijn we bezorgd, maar we zijn niet bang. Wij zullen het met absolute duidelijkheid blijven zeggen: na wat er is gebeurd, is onze vastberadenheid om hier te blijven groter dan ooit. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem Wij werken op alle fronten: via diplomatie, via de media en nog op zoveel domeinen meer om aan deze absurditeit een einde te maken. Dit is moreel en menselijk niet te rechtvaardigen. Wij willen onze stem laten horen, zodat de publieke opinie zich bewust wordt van wat er gebeurt. Tegelijk werken we samen en organiseren we ons met alle verantwoordelijken voor deze kwestie, om voedsel en medische benodigdheden te leveren. Daar werken we aan en het zal ons lukken, omdat we in het verleden steeds succesvol zijn geweest en omdat we in de toekomst succesvol zullen blijven. Hoe kunnen we aanvaarden dat ongewapende burgers, die hun toevlucht binnen de muren van het Huis van God hebben gezocht en die alles al hebben verloren, toch worden gedood? Het bestoken van de kerk van de Heilige Familie is een boodschap gericht aan elkeen met een levend geweten, aan alle politieke leiders en besluitvormers: stop deze waanzin. Dergelijke schending van de heiligheid van het menselijk leven en van de heilige plaatsen valt op geen enkele manier te verrechtvaardigen. Kardinaal Pizzaballa herhaalde in een boodschap aan de christenen in Gaza: wij zullen jullie nooit in de steek laten. Z.E. KARDINAAL PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem Wij zijn trots op u. Vooreerst danken wij u voor het getuigenis dat u aan de wereld geeft. Zoals ik reeds herhaaldelijk heb gezegd: jullie zijn ons licht. Jullie onthullen de ware kracht van de christen door de manier waarop jullie leven, door de omstandigheden waarin jullie leven maar vooral door de waardigheid waarmee jullie dit conflict tegemoet treden. Jullie tonen de ware kracht van de christen, die geen externe macht of fysieke kracht is, maar een menselijke kracht. Te midden van de conflicten en de spanningen in het Midden-Oosten blijven wij christenen kinderen van hoop. Wij geloven in Hem die het pad van het lijden is gegaan, die gekruisigd werd en gestorven is, maar die vervolgens is opgestaan uit de dood en zo ons het geschenk van zijn Verlossing heeft aangeboden. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Wat is het verhaal van Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel? De Berg Karmel is al sinds de tijd van de profeet Elia in de 10^de eeuw voor Christus een plaats van gebed en Goddelijke nabijheid (vgl. 1 Kon. 18, 41 e.v.). Het was ook hier dat christen kluizenaars volhardden in gebed. Hier werd in de 12^de eeuw officieel de Orde van de Broeders van de Heilige Maagd van de Karmel gesticht. De 13de eeuw was voor de Karmelieten echter een tijd van vervolging en midden deze beproeving verscheen op 16 juli 1251 de Heilige Maagd aan de Heilige Simon Stock, toenmalige Prior van de Karmelieten. Zij overhandigde hem toen het bekende bruine scapulier. Zij sprak tot hem: " Dit scapulier is voor u en voor de hele orde een waar privilege: wie sterft terwijl hij het scapulier draagt, zal gered worden. " Het dragen door anderen van een miniatuurversie van het scapulier van de Karmelieten, eenvoudigweg  "bruin scapulier " genoemd omwille van de kleur van hun habijt, is voor hen een symbool geworden omdat zij zich spiritueel bij hen aansluiten. Zij aanvaarden net als de karmelieten de Liefde tot de Heilige Maagd, zij willen zich eveneens toewijden aan de spiritualiteit van de Karmelieten en vertrouwen erop dat Onze Lieve Vrouw hen zal beschermen in leven en dood. De Heilige Maagd is niet enkel de beschermheilige van de Karmelieten, maar eveneens van de landen Chili en Bolivia. Zij staat voor bescherming tegen gevaren en voor bevrijding uit het vagevuur. Wat is er met Elia op de Berg Karmel gebeurd? De Berg Karmel was sinds mensenheugenis een heilige plaats waar de Kanaänitische god Baäl werd aanbeden. In het eerste boek Koningen (vs 18) organiseerde Elia een wedstrijd met 450 van Baäls priesters om te bepalen welke " god " de ware was: Baäl of de God van Israël. De ware god zou diegene zijn die het vuur onder een offerdier kon ontsteken. Het razend gesmeek van de priesters tot Baäl liep op niets uit. Maar toen Elia tot de Heer bad, daalde het vuur uit de hemel neer en stak het offer in brand. Het vuur van de Heer viel toen uit de hemel neer en verteerde het brandoffer, het hout, de stenen en het stof. Het “ likte ” zelfs het water uit de geul rond het offeraltaar. Toen heel het volk dit zag, vielen zij op hun gezicht neer en zeiden: ‘ De HEER is God, de HEER is waarlijk God !’ (1 Kon. 18, 38-39) Het was eveneens op de Berg Karmel dat Elia’s gebed een einde maakte aan de droogte en de hongersnood die Israël toen trof. Daarom beschouwen de Karmelieten Elia als een van hun geestelijke vaders. Waar ligt de Berg Karmel? De Berg Karmel kijkt uit over de Middellandse Zee en de stad en de haven van het huidige Haifa. De berg ligt tevens aan het einde van de vallei van Jizreël, ook wel bekend onder de naam “de vallei van Megiddo”. Ook de Arabieren kennen de Karmel als de berg van de Heilige Elia. Buiten de vermeldingen in het eerste boek der Koningen (hfst 18) wordt de Karmel nog meer dan twintig keer elders in de Heilige Schrift vermeld, bijvoorbeeld in Hooglied (7, 5). De reputatie van de Karmel als spirituele plaats is ongetwijfeld gebaseerd op de relatie met Elia, maar het is vooral de vermelding in het Hooglied (ook bekend als het Hooglied van Salomon) die de meeste christelijke commentaren heeft opgeleverd. In dit hooglied over de liefde wordt het aangezicht van de Bruid met de Karmel vergeleken. Tal van christelijke auteurs hebben daarom in het Hooglied een allegorie gezien van het leven in relatie met God. Zo wordt de Karmel onder geleerden in de spirituele theologie – zoals bijvoorbeeld de Heilige Johannes van het Kruis – als een metafoor beschouwd voor de zoektocht naar God (vgl. Beklimming van de Karmel, Spiritueel Lied). Voor de Karmelietessen is de Berg Karmel dan ook de naam voor hun huizen die aan contemplatie zijn gewijd. Wat is de betekenis van de naam “Karmel” Het is een Hebreeuws woord dat “ tuin van God ” betekent. De tuin van God is de plaats waar we met de Heer kunnen wandelen, net zoals Adam en Eva dit deden voordat ze werden verbannen (Gen. 3, 8). Wat is het bruine scapulier? Het scapulier van Onze-Lieve-Vrouw van de Berg Karmel, ook wel het bruine scapulier genoemd, bestaat uit twee stukken bruine wol vastgehecht aan een koordje. De Heilige Maagd gaf dit sacrament in 1251 aan de Heilige Simon Stock en beloofde hem dat “ iedereen die sterft terwijl hij dit scapulier draagt, voor de eeuwige vlammen gevrijwaard zal blijven. ” Het is een teken van redding, een zekere garantie in geval van gevaar, een belofte van vrede en een speciale bescherming tot het einde der tijden. Volgens het Directorium van de Heilige Stoel over de Volksvroomheid (205) omvat de geschiedenis van de Mariale vroomheid ook de “ devotie ” aan verschillende scapulieren, waarvan de meest voorkomende de devotie is aan het scapulier van Onze-Lieve-Vrouw van de Berg Karmel. Het gebruik ervan is werkelijk universeel en het is zonder enige twijfel een van de vrome gebruiken die het Concilie beschreef als " door de eeuwen heen door het Leergezag aanbevolen " (Tweede Vaticaans Concilie, Lumen Gentium, hoofdstuk VIII). Het scapulier van de Berg Karmel is een vereenvoudigde vorm van het religieuze habijt van de Orde van de Broeders van de Heilige Maagd van de Berg Karmel. Het gebruik ervan is wijdverbreid en staat vaak los van het leven en de spiritualiteit van de Karmelietenfamilie. Omdat het evenwel een kleinere versie is van het scapulier van de Orde van de Karmel, associëren degenen die het dragen terwijl ze de deugd beoefenen, zich met de Orde van de Karmel, zowel in hun devotie voor de Heilige Maagd Maria als in de verwachting van haar bescherming. Wat is de spirituele betekenis van scapulieren in het algemeen? De “ kledij ” van de volgelingen is een veelvoorkomend thema in de Heilige Schrift. De mantel van Jozef (Gen. 37, 3) is een voorbeeld van het belang dat in de Bijbel aan kledingstukken werd gehecht. Spreuken (31) beschrijft een goede vrouw en zegt: " Kracht en waardigheid zijn haar kleding. " Zo zegt ook Jesaja (61,10): " Ik zal juichen in de Heer, mijn ziel zal zich verheugen in mijn God. Want Hij heeft mij met de klederen van het heil bekleed, Hij heeft mij omhuld met de mantel van de gerechtigheid, als een bruidegom getooid met een kroon, als een bruid met edelstenen versierd. " Het belang van de kledij bereikt echter haar hoogste spirituele betekenis in het Nieuwe Testament. Hier wordt van de volgeling van Jezus verwacht dat hij zich met Christus bekleedt . In zijn brief aan de Galaten (3, 27) zegt de Apostel Paulus: “ Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt u met Christus bekleed .” Kledij kan ons er de hele dag door aan herinneren dat we moeten volharden in onze trouw aan Christus. Het scapulier is als speciaal kledingstuk van de gewijde godsdienst al sinds de tijd van de Heilige Benedictus (6^de eeuw) bekend. Als zijn monniken aan het werk waren, moesten zij het over hun habijt dragen. Vanwege deze praktische functie werd het scapulier ook wel het “ juk van Christus ” genoemd en kreeg het een spirituele betekenis als teken van devotie en vroomheid. Onder leken die zich bij bepaalde orden aansluiten of die een bepaalde spiritualiteit beoefenen, zijn kleinere versies van deze scapulieren vaak ook als soortgelijke symbolen en herinneringen bedoeld. Wat is een Karmeliet van de Derde Orde? Een lekenkarmeliet is iemand die geen priester of kloosterzuster is, maar die zich op een bijzondere manier voor de Karmelietenorde wil inzetten. Waarvoor zijn de Karmelieten vooral bekend? De officiële naam van de orde is " Orde van de Broeders van de Heilige Maagd Maria van de Berg Karmel ". Deze orde beschouwt Elia en Elisa, profeten uit het Oude Testament, als hun geestelijke vaders. Er zijn tal van Karmelieten-heiligen, waaronder Johannes van het Kruis, Teresa van Avila, Teresa van Lisieux, Elisabeth van de Drie-eenheid, Teresa van de Andes en Edith Stein. Johannes van het Kruis, Teresa van Avila en de Heilige Teresa van Lisieux zijn eveneens kerkleraars. De laatste keer dat Onze-Lieve-Vrouw in Fatima verscheen, was zij als Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel gekleed. Lúcia, een van de herderinnen, zei later dat de Heilige Maagd er zo uitzag " omdat Onze Lieve Vrouw wil dat iedereen het scapulier draagt... De reden hiervoor is dat het scapulier ons teken van toewijding is aan het Onbevlekte Hart van Maria .’ Lúcia is later Karmelietes geworden De Karmelieten volgen het Evangelie en belijden een diep Mariaal karakter voor een evangelisch leven, waarbij ze de Heilige Moeder als een ideaal voorbeeld van gebed, liefde en contemplatie beschouwen. De Heilige Maagd staat in bewondering voor Gods Liefde (Lc 1, 46-55). In haar hart mediteert zij over de Heer (Lc 2,19). Zij vraagt ons om Jezus te gehoorzamen (Joh 2, 5) en aandacht te hebben voor het welzijn van de anderen, vooral van hen die geestelijk en materieel verarmd zijn (Lc 1, 39-56; Joh 2, 1-11). Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Paus Leo XIV is reeds een onvermoeibare apostel van de vrede “ Moge de vrede met u allen zijn! Geliefde broeders en zusters, dit was de eerste groet van de Verrezen Christus, de Goede Herder die Zijn leven gaf voor de kudde van God. Het is ook mijn vurige wens dat deze vredesgroet jullie harten, jullie families, alle mensen waar ze zich ook bevinden, alle volkeren, de hele aarde mag bereiken. Vrede zij met u! Het gaat om de Vrede van de Verrezen Christus, een Vrede die ontwapend is en die ontwapenend werkt, een nederige en volhardende Vrede. Ze komt van God, de God die ons allen onvoorwaardelijk liefheeft. ” Zo begon een zichtbaar ontroerde Robert Francis Prevost, de man die de wereld pas als de nieuw verkozen Paus Leo XIV heeft leren kennen, op de dag van zijn verkiezing op 8 mei 2025 zijn eerste pauselijke toespraak vanuit de Loggia der Zegeningen op de Sint-Pietersbasiliek. Vanaf het uitspreken van deze eerste woorden is “ Vrede ” duidelijk een centraal thema voor de nieuwe Paus. Vrede is wat de Verrezen Christus ons aanbiedt. Hij is door geweld, agressie en dood heen gegaan en draagt, vanuit zijn overwinning op dit alles, deze gave met zich mee. Het is Zijn verlangen dat de vrede allereerst in ons hart doordringt omdat deze van daaruit ieders visie op de werkelijkheid kan veranderen. De vrede voedt de hoop die ons bezielt als we naar het heden, naar de toekomst maar ook naar het verleden kijken. Vrede is namelijk dat kleine zaadje waarvan wij kunnen bepalen of we het vrucht laten dragen of niet. Als leden van de Orde van het Heilig Graf ligt het Land van Jezus ons zeer nauw aan het hart en dus moeten wij zien dat daar heden een uitgesproken dorst naar vrede heerst. Maar deze wordt helaas al te vaag als een fata morgana beschouwd. De hele wereld, “alle volkeren, geheel de aarde” draagt in zijn blik de vrede waartoe de Heilige Vader ons heeft uitgenodigd en die zich vanuit het lege Graf verspreidt. " Ontwapend " en " ontwapenend ", zo presenteert de vrede van de Verrezen Heer zich. Zonder wapens om haar te verdedigen – want ze komt van God die geen wapens nodig heeft – en niet in staat om een wapen te maken. ‘ De weg naar vrede vraagt om harten en geesten die getraind zijn om voor anderen te zorgen en die in staat zijn om het algemeen belang in de huidige situatie te herkennen. De weg naar vrede is een gemeenschappelijke weg die door de zorg voor rechtvaardige relaties tussen alle levende wezens wordt bewandeld. “Vrede”, zo bevestigde de Heilige Johannes Paulus II, “is een ondeelbaar goed. Het behoort ofwel aan allen ofwel aan niemand toe.” Dit verklaarde de Paus tijdens zijn audiëntie op 30 mei 2024 aan de bewegingen en verenigingen die destijds in Verona de “Arena van de Vrede” hadden opgericht. Paus Franciscus had daar al hulde gebracht aan Maoz Inon en Aziz Sarah, twee vredesactivisten en ondernemers die, ondanks dat de oorlog een deel van hun familie had weggenomen, strijden voor de vrede. Maoz en Aziz waren aanwezig bij de ontmoeting met paus Leo XIV, die in de volgende bewoordingen over hun aanwezigheid sprak: “We mogen de moedige omhelzing niet vergeten tussen de Israëliër Maoz Inon, wiens ouders door Hamas werden vermoord, en de Palestijn Aziz Sarah, wiens broer door het Israëlische leger werd omgebracht en die nu vrienden zijn en samen aan de slag gaan. Dit gebaar blijft een getuigenis en een teken van hoop. En we danken hen dat ze er vandaag ook wilden bij zijn. ” Vrede en hoop. Dit is een moeilijke, ja soms een bijna onmogelijke combinatie. In het Evangelie volgens Mattheüs herinnert Jezus eraan dat " de poort smal is en beperkt ”, het is de weg die naar het leven leidt (Mattheüs 7, 14) en zijn woorden klinken ons zo herkenbaar in de oren als we naar het Heilig Land kijken. In de afgelopen weken, aan het begin van zijn pontificaat, heeft Paus Leo XIV zijn verbondenheid met de bevolkingsgroepen die bij het conflict betrokken zijn, steeds opnieuw benadrukt en hij blijft oproepen tot vrede. “ De situatie in de Gazastrook wordt steeds zorgwekkender en pijnlijker.  Ik herhaal mijn oprechte oproep om de toegang van fatsoenlijke humanitaire hulp mogelijk te maken en een einde te maken aan de vijandelijkheden, waarvan de hartverscheurende prijs door kinderen, ouderen en zieken wordt betaald, .” zei hij aan het einde van zijn eerste algemene audiëntie op woensdag op het Sint-Pietersplein (21 mei 2025), een boodschap die ook de daaropvolgende woensdag werd herhaald. " Ik herhaal mijn oproep aan de verantwoordelijken: staak het vuren, laat alle gijzelaars vrij en respecteer het humanitaire recht volledig. ” Op 8 juni, het Hoogfeest van Pinksteren, vroeg de Paus opnieuw aan de Heilige Geest om de gave van de vrede, op voorspraak van de Maagd Maria. Hij herinnerde eraan dat " alleen een vredig hart vrede kan verspreiden, in het gezin, in de samenleving en in de internationale betrekkingen ." “ Moge de Geest van de Verrezen Christus ”, zo besloot hij “ overal waar oorlog is, wegen van verzoening openen; moge Hij de machthebbers verlichten en hun de moed geven om daden van ontspanning en dialoog te stellen .” Elena Dini Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Op 22 juni werden in de Sint-Eliakerk in de wijk Dweila'a in Damascus (Syrië), vijfentwintig christenen vermoord. Dit gebeurde tijdens een mis die in een bloedbad werd herschapen. Een zelfmoordterrorist die banden had met Islamitische Staat (IS) heeft toen te midden van gelovigen zichzelf opgeblazen. Dit was een van de gruwelijkste aanslagen op christenen in Syrië in de afgelopen jaren. Z.E. JEAN X YAZIGI Grieks-Orthodox Patriarch van Antiochië en het hele Oosten Wat voor soort aanval is dit wel? In een kerk waar de gelovigen zitten te bidden en voortdurend herhalen: "Laten we in vrede bidden tot de Heer. Heer, ontferm U." Wij vormen een essentieel deel van dit land, en dat zullen we ook blijven. Herinner u zich nog dat de twee bisschoppen van Aleppo, Paulus en Johannes, destijds werden ontvoerd? En dat de zusters van Maaloula werden ontvoerd? En toch zijn we er nog steeds. Deze gruwelijke misdaad is een paar weken geleden gepleegd, en toch zullen wij blijven bestaan. We doen een beroep op onze president voor het vormen van een regering die zich niet door nutteloze beslissingen laat afleiden. We eisen een regering die verantwoordelijkheid neemt en de pijn van haar bevolking voelt. Van Jeruzalem tot Beiroet, van Caïro tot Bagdad worden dezelfde gebeden geformuleerd. Dergelijke aanslagen zullen ons niet terroriseren en ze zullen evenmin een aanwezigheid die al tweeduizend jaar bestaat, kunnen uitroeien. Christenen zijn geen voorbijtrekkende passanten op deze aarde. Zij hebben diepe wortels. Zoals de Apostel Paulus in zijn Tweede Brief aan de Korintiërs reeds schreef: Wij worden van alle kanten gekweld maar raken niet verpletterd, we zijn in nood maar worden niet wanhopig, we worden vervolgd maar voelen ons niet verlaten, we zijn neergeslagen maar niet vernietigd. Fr. IBRAHIM FALTAS, ofm Vicaris van de Custode van het Heilig Land Wanneer zal dit extremisme ophouden? Wanneer zullen we als broeders kunnen samenleven? Wanneer zal er onder ons verdraagzaamheid zijn? Wanneer zullen mensen in elkaar een broer zien? Hetgeen gebeurd is, is onbegrijpelijk. Het is tegennatuurlijk en volkomen onmenselijk. Geen enkel redelijk denkend wezen kan een dergelijke mate van haat, wrok en wraak ontwikkelen. Waarom??? Tegen wie??? Tegen de eigen broeders en zusters, tegen het eigen volk! Z.E. Kard. PIERBATTISTA PIZZABALLA Latijns Patriarch van Jeruzalem Wanneer u dit alles ziet gebeuren, denk dan aan het kruis van Jezus. Hij is uit liefde gestorven, maar vanaf dat kruis, vanaf dat moment, ontstond er voor de hele wereld een nieuw leven. Het is pijnlijk, het is moeilijk, ik weet het, maar het is ons geloof. We moeten niet toegeven aan angst of haat, maar we moeten dit alles omvormen tot een nieuw begin. We moeten de bladzijde omslaan. We moeten tot degenen behoren die in het Midden-Oosten een nieuw verhaal, een nieuwe taal, een nieuwe stijl willen schrijven. Bron: Website Christian Media Center Foto: © Christian Media Center Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Elke steunbetuiging aan het Heilig Land is een gebaar van solidariteit dat niet alleen de vrede bewaart, maar ook een stimulans betekent voor de spiritualiteit van een plaats die in ons geloof centraal staat. Fr. Diego, hoofd van het klooster van Gethsemane, vertelt ons over een muzikaal initiatief ten behoeve van het Heilig Land en de christenen die daar wonen. Kunst slaat een brug tussen culturen en leert hoe ieder van ons door middel van concrete acties een verschil kan maken. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Een bezoek aan de Heilige Plaatsen is voor de christenen die daar wonen een teken van hoop en een terugkeer naar de normaliteit, zelfs in een context waarin de conflicten aanhouden. Veel christenen over de hele wereld willen graag op bedevaart naar deze landen terugkeren, maar we moeten ons daar niet mee tevreden stellen. Onze missie bestaat er ook in om in het buitenland een nieuw bewustzijn te creëren. Wanneer mensen zich realiseren dat hun hulp – hoe klein ook – dient om christenen in moeilijkheden te ondersteunen en de Heilige Plaatsen te behouden, dan krijgt hun gebaar een nog diepere waarde. ” Het 21^ste Pro Romitaggio Concert, dat de laatste jaren Pro Terra Santa is geworden, wordt elk jaar in januari in de regio Brescia in Italië gehouden. Dit is meestal op de tweede zondag van de maand, tijdens het feest van de Doop van de Heer. Het evenement wordt door de Shalom Community Regina della Pace georganiseerd en staat onder leiding van Zuster Rosalina. Het brengt tal van zangers en artiesten samen die gratis optreden. Sommigen onder hen verwierven reeds nationale bekendheid. Alle ingezamelde gelden worden aan de meest behoeftige christenen gedoneerd, met name aan degenen die in moeilijke omstandigheden leven. Zo wil men hen een concrete en tastbare steun bieden. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Alle ontvangen gelden werden aan ons overgemaakt en wij zijn hen daar zeer dankbaar voor. Gezien de immense behoeften in het Heilig Land, dat door de vele conflicten geteisterd wordt, lijkt onze bescheiden bijdrage misschien belachelijk. Maar zoals Moeder Teresa van Calcutta destijds zei: "Zelfs een kleine druppel water maakt de oceaan groter. ” In een wereld die vaak door conflicten en verdeeldheid gekenmerkt wordt, komt solidariteit niet alleen in concrete acties tot uiting. Zoals vaak wordt beweerd, kan een eenvoudig gebaar voldoende zijn om bruggen van begrip te bouwen in plaats van muren van verdeeldheid. Fr. Diego Dalla Gassa, ofm Verantwoordelijke van het klooster van Gethsemane “ Dit is een boodschap van solidariteit. We bespraken de noodzaak van dialoog en verandering. Wij moeten vrede en respect verkondigen in plaats van vooroordelen te cultiveren. ” Bron: Website Christian Media Center Foto : © Fotoarchief lds Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Jordanië is een wezenlijk onderdeel van het Heilig Land en herbergt tal van Bijbelse plaatsen van buitengewone schoonheid en betekenis. Het Hasjemitisch Koninkrijk loopt ongetwijfeld voorop op het vlak van toerisme, maar evenzeer als het om broederlijke coëxistentie tussen christenen en moslims gaat. Op 8 januari 2025 stelde het land zich voor de wereld open met een reizende tentoonstelling die in dit jubileumjaar in het Vaticaan van start ging en daarna de vijf continenten zou aandoen. De tentoonstelling draagt als titel: “Jordanië, de bakermat van het christendom”. De tentoonstelling staat onder de bijzondere bescherming van Koning Abdullah II die door Paus Franciscus terecht als een "man van vrede" wordt omschreven. De tentoonstelling toont de artistieke en spirituele schatten van dit ongelooflijke land waar vrede heerst en dat door de koninklijke familie met toekomstgerichte keuzes en visionaire ideeën wordt geleid. Van aan de Jordaan tot op de berg Nebo belicht de tentoonstelling als een grote inwijdingsreis de plaatsen die de geschiedenis hebben gevormd en van waaruit de toekomst van het christen geloof verder schittert. Het initiatief werd door de Apostolische Nuntius voorgesteld, wiens aanwezigheid een teken was van de aandacht die de Heilige Stoel aan dit land besteedt. Het land heeft immers door zijn cultuur en zijn ligging een bijzonder strategisch belang. De voorstelling van de tentoonstelling gebeurde samen met de Jordaanse Minister van Toerisme, Dr. Lina Annab. Laatstgenoemde situeerde het project vanuit enige politieke context en een grote menselijke diepgang die aansluiting zocht bij de grote ambitie van het land, met name het opbouwen van een voorbeeldige samenleving of, zoals zij het zelf verwoordde, herinnerend aan een dierbare uitspraak van Paulus VI, de eerste paus die het land in 1964 bezocht: " een beschaving van liefde ”. LINA ANNAB Minister van Toerisme van het Koninkrijk Jordanië “ Ik denk dat er niets belangrijker is dan de liefde. Dit is altijd de boodschap van Zijne Majesteit Koning Abdullah II geweest. Hij benadrukt steeds dat alles wat ons verenigt, veel groter is dan hetgeen ons verdeelt. De tentoonstelling die we momenteel in het Vaticaan organiseren en die als titel draagt "Jordanië, aan de wieg van het christendom", wil deze boodschap overbrengen. Jordanië ís de bakermat van het christendom. Jordanië is een plaats waar christenen steeds aanwezig waren, aanwezig zijn en altijd aanwezig zullen blijven, gisteren, vandaag en morgen. In Jordanië zijn we erg trots op het mozaïek waaruit onze samenleving bestaat, en dat is precies wat ons uniek maakt. ” Z.E. Mgr GIOVANNI PIETRO DAL TOSO Apostolische Nuntius in Jordanië “ Dit groot historisch en cultureel erfgoed is een reden om op dit pad door te gaan. De bevolking van het Midden-Oosten kent veel christelijke gemeenschappen, dus het christendom is niet vreemd aan de Arabische wereld. De Arabische wereld heeft altijd al het christendom gekend. Het is dan ook heel belangrijk dat de westerse bevolking dit kan begrijpen en concreet kan zien. Deze historische stukken helpen ons daarbij. ” Het is voor de hele Kerk een geweldige kans om pelgrimstochten en reizen naar dit veilige land te organiseren. Daar heerst immers geen oorlogsgeweld. Het is een land waar men de archeologische, culturele en spirituele wortels van het christelijk geloof kan verkennen om zo de rijkdom van het Woord van God te ervaren. Bron: Website Christian Media Center Foto: © https://www.shutterstock.com/ Video: © Christian Media Center Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Waarde broeders en zusters, onze hoop, Moge de Heer u vrede schenken! Dit jaar gaat met de zondag die de Kerk aan het Woord Gods wijdt, met name 26 januari, het Jubeljaar van start dat Paus Franciscus voor 2025 heeft uitgeroepen. Centraal in het gebed van de hele Kerk staat de gave van de hoop, die wij met al onze kracht aan de Heer Jezus zullen vragen. Het Woord Gods helpt ons de redenen voor onze hoop te vinden en deze nieuw leven in te blazen. Dit is van des te meer belang in onze wereld en in deze periode van duisternis en lijden waarin de mensheid gedwongen wordt met oorlogen en onrechtvaardigheden te leven die angst, ontmoediging en twijfel in onze harten zaaien. Daarom raad ik u aan om hiervoor de Eerste Brief van de Heilige Apostel Petrus te lezen. Het is een korte brief want hij bestaat immers slechts uit vijf hoofdstukken, maar hij stroomt over van de genade van de Heilige Geest. Alleen Hij kan ons christelijk leven met geloof, hoop en liefde bezielen. Hij is het die ons kracht geeft en die het licht van de hoop in de harten van gelovigen laat ontbranden. Hij is het die de vlam van het vuur in onze harten levend houdt, een vuur dat nooit uitgaat. Hij is het die ons leven zelfs in de moeilijkste situaties steun en kracht geeft. De christelijke hoop bedriegt nooit, integendeel, hij stelt ons in staat de werkelijkheid te zien zoals die is. De christelijke hoop stelt nooit teleur. Hij is een geschenk van God dat ons vreugde geeft en een band van gemeenschap schept tussen allen die vrede zoeken. De christelijke hoop is gebaseerd op de zekerheid dat niets en niemand ons ooit van de Liefde van Christus kan scheiden. Hij is onze vrede. De tekst van de Brief van de Heilige Petrus zegt dat het woord van het Evangelie, de bron van onvergankelijk leven, ons weer tot een levende hoop heeft gewekt, ook als wij onder grote beproevingen lijden, zelfs die beproevingen die ons overstijgen en die eindeloos lijken (vgl. 1 Petrus 1, 23). Ik herhaal: de brief is kort maar hij is heel mooi en zit vol kracht. Daarom verzoek ik u met aandrang om deze te lezen en telkens opnieuw te herlezen. Lees hem samen of alleen en bidt met de woorden die hij u in de mond legt. Ik raad u aan om bij het lezen de woorden te markeren die op u de meeste indruk hebben gemaakt en die u tijdens het jubeljaar kunt meedragen. Als we dit allemaal samen doen, indien we dit met geloof en vertrouwen doen, dan zullen we nieuwe vreugde en nieuwe kracht voor ons geweten ontdekken om als ware christenen in deze tijd te leven. Op deze manier zullen wij ook het licht ontvangen dat wij nodig hebben om bij te dragen aan de oplossing van de problemen waarmee wij worden geconfronteerd. Ik groet u en ik zegen u met de eigen woorden van de Apostel Petrus: “ De God van alle genade, die u in Christus Jezus tot zijn eeuwige heerlijkheid geroepen heeft, zal u, na een korte tijd van lijden, toerusten, bevestigen, sterken en grondvesten. Hem is de heerschappij in alle eeuwigheid. Amen. ” (1 P 5: 10-11) Jeruzalem, 13 januari 2025. † Pierbattista Kard. Pizzaballa Latijns Patriarch van Jeruzalem Bron : Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Foto: © Latin Patriarchate of Jerusalem / lpj.org Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen

Homilie van Kardinaal Fernando Filoni ter gelegenheid van het feest van de patroonheilige van de Orde In de prachtige kerk van de Heilige-Maria van de Aankondiging (in het Italiaans Maria Santissima Annunziata) in Casarano (Lecce) vierde Grootmeester, Kardinaal Fernando Filoni, op 18 augustus 2024 het feest van de Heilige Helena. Het is een van de officiële feesten van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Kardinaal Filoni werd geassisteerd door Mgr. Seccia, Aartsbisschop van Lecce en prior van de plaatselijke afdeling van de Orde, alsook door Mgr. Pezzuto, Aartsbisschop en Apostolische Nuntius-Emeritus, lid van de Orde en inwoner van de regio. Waren eveneens aanwezig Ferdinando Parente, Landscommandeur voor Zuid-Italië, Raffaele Garzia, Voorzitter van de afdeling Salento, alsook nog vele ridders en dames evenals tal van aspiranten in opleiding, om samen deze vreugdevolle viering te beleven. Hieronder kan u de homilie lezen die Kardinaal Filoni bij deze gelegenheid uitsprak en die het ons mogelijk maakt ons enigszins in de figuur van onze beschermvrouwe te verdiepen. Aan de Heilige Helena wordt door de oude historische traditie de zoektocht naar en de ontdekking van enkele van de meest heilige plaatsen van het christendom toegewezen. Het leven van deze heilige wordt heel nauw met het leven van Jezus in verbinding gebracht. Het liturgische feest van de Heilige Helena is dan ook een unieke kans om zich over de missie van deze vrouw in het prille begin van het christendom te bezinnen. Het is tevens haar zoon, Keizer Constantijn, die in 313 met het beroemde Edict van Milaan de vrijheid van het christendom in het keizerlijke Rome heeft ingesteld. Van Helena, moeder, christen en pelgrim, weten we met zekerheid dat ze rond 255 na Christus in het huidige Turkije, niet ver van Constantinopel, werd geboren. Ze was van heidense en plebejische afkomst en trouwde met de Romeinse patriciër Constancius Chlorus, met wie ze een zoon kreeg, met name Constantijn. Toen Constantius Chlorus door de keizer van Rome " Caesar " werd genoemd, verstootte hij haar vanwege haar bescheiden afkomst. Voor deze vrouw brak toen een zeer moeilijke periode aan. Ze viel ten prooi aan publieke wraakzucht en het leven spaarde haar evenmin voor zware vernederingen. Maar als energieke vrouw doorstond Helena deze periode door zich volledig aan de opvoeding van haar zoon te wijden. Constantijn werd in 285 geboren en werd in 306 voor het eerst tot " Caesar " aangesteld. Later werd hij " keizer " maar hij zou zijn moeder nimmer vergeten die haar leven voor hem had opgeofferd. Hij liet haar dan ook tot “ Augusta ” (keizerin) en “ Nobilissima ” (zeer nobele vrouw) uitroepen. Helena bekeerde zich tot het christendom en werd ten tijde van de Heilige-Ambrosius in Milaan gedoopt. Voor haar begon toen een nieuw leven. Ze is dan net geen zestig jaar en zou vanaf dat moment exclusief een vroom leven vol vrijgevigheid leiden. Ondanks haar nieuwe hoge sociale status zou zij uitblinken in bescheidenheid. Vanwege de aandacht die ze aan de armen besteedde – en deze kleurden toen in grote mate het straatbeeld – werd ze destijds als een buitengewoon toonbeeld van naastenliefde en menselijkheid beschouwd. Maar tegelijkertijd werd ze aan het einde van een lange periode van christenvervolging die aan de regering van Constantijn vooraf ging, de weldoenster van talloze gebedshuizen voor christenen. Van deze vrouw, die zowel in de Oosterse als in de Westerse kerk als een heilige wordt beschouwd, moet worden benadrukt dat zij een ware pelgrim was naar de plaatsen die het christendom het dierbaarst zijn, een pelgrim naar het Land van Jezus. Zonder angst voor enige overdrijving kunnen we Helena omschrijven als de eerste echte pelgrim, verliefd op het Land van de Heer. We weten ook dat mannen en vrouwen van het christelijke Rome in die decennia reeds pelgrims werden of er zelfs voor kozen om op de plaatsen waar Christus werd herdacht, te gaan wonen. We denken hierbij aan de heilige Hiëronymus of aan die nobele Romeinse vrouwen (Marcella, Paula, Julia en Blésilla) die in de Heilige Plaatsen een leven van gebed probeerden te leiden. We verwijzen naar Egeria van Galicië (Spanje) die na Helena ongetwijfeld de beroemdste pelgrim was. Zij trok ondanks de verre afstanden en de vele gevaren op pelgrimstocht. Egeria liet ons beschrijvingen na van de Bijbelse plaatsen die ze bezocht en van de spirituele en culturele emoties die ze toen mocht ervaren. Maar de eigenlijke sleutel tot de pelgrimstochten naar het Heilig Land vinden we in de eerste plaats bij Helena. Zij is degene die ons hart opende voor de liefde voor de eredienst op de plaatsen waar de Heer eens had geleefd. Sindsdien hebben talloze pelgrims, mannen en vrouwen uit alle tijden, deze reis van geloof en boete ondernomen. Wij denken dan in het bijzonder aan Franciscus van Assisi en Birgitta van Zweden, zo door de eeuwen heen tot bij onze tijdgenoten, die op tocht gingen voor een heel bijzondere ontmoeting met Christus. Het gaat om vrouwen en mannen die, in hun drang om Christus na te volgen, de aantrekkingskracht tot het Land van Jezus voelen en die zichzelf de vraag durven stellen: “ Heer, waar hebt U gewoond, waar heeft U geleefd, waar bent U voor ons gestorven? ” Het gaat hier dus niet zomaar om nieuwsgierige bezoekers of gelegenheidswandelaars die naar enige Bijbelse geografie op zoek zijn, maar om mensen die een echte spirituele reis door de Heilige Schrift willen maken. Hun zoektocht gaat vooreerst doorheen het gebed, vervolgens via het lezen van de passages uit het Evangelie die naar deze locaties verwijzen, door de herinneringen aan de gebeurtenissen uit het leven van Jezus te vernieuwen en ten slotte door alles in hun geest en in hun hart op te nemen om het tot een spirituele schat te maken. Helena had in Jeruzalem een ontmoeting met de toenmalige belangrijke Bisschop Macharius, die net van het Concilie van Nicea was teruggekeerd. Daar had hij tegen Arius de menselijke en de goddelijke natuur van Christus krachtig verdedigd. Samen met Bisschop Macharius ging ze in 326 op zoek naar de plaatsen van het lijden, de dood en de verrijzenis van de Heer. De betekenis van deze zoektocht past goed in de historische context van de toenmalige periode. Ondanks het feit dat het christendom in het Romeinse Rijk toen geaccepteerd werd, ontkenden veel toenmalige christologische ketterijen de menselijke natuur van de Heer. Wie evenwel op zoek ging naar de reële plaatsen waar Jezus had geleefd, moest ook zijn historisch bestaan aantonen. Tijdens dergelijke zoektochten zou het hout van het Kruis van Christus gevonden zijn. Helena nam het mee naar Rome en plaatste het in de Basiliek van het Heilige Kruis, die ze naar eigen goeddunken had laten bouwen. Tegelijkertijd wilde Constantijn de eerste Basiliek van de Verrijzenis of van het Heilig Graf laten bouwen, om zo de Calvarieberg en de plaats van het lege Graf van Jezus samen in één heilig gebouw onder te brengen. Bij de bijzondere vrouw Helena, kunnen we niet anders dan, naast het verwijzen naar haar menselijke deugden, ook de rol van haar geloof in herinnering te brengen. Vanaf het moment dat zij de figuur van Christus leerde kennen, wijdde zij zich met alle intellectuele moed, met het nodige historisch besef en met spirituele diepgang aan het zoeken naar de belangrijkste christologische plaatsen. Indien wij vandaag op Golgotha kunnen bidden, de Steen der Zalving kunnen kussen of het Lege Graf van de Verrezen Heer kunnen aanraken en vereren, dan hebben we dat aan de Heilige Helena te danken, die twee eeuwen na datum als het ware een volgeling, ja een leerling van Jezus werd. Net als de vrouwen die de Heer tijdens zijn prediking hadden vergezeld en Hem in hun huizen hadden verwelkomd, zocht Helena Hem op in de plaatsen waar hij had geleefd en wilde ze dat de volgelingen van Christus geestelijke gastvrijheid zouden vinden in de basilieken die zij en haar zoon Constantijn in Jeruzalem, Bethlehem en Rome hadden gebouwd. Naast de geestelijke bediening door Jezus en die van de apostelen, moeten we een derde bediening erkennen, namelijk die van de vrouwen die de Heer volgden, al gaat het wezenlijk om drie verschillende opdrachten. Er is vooreerst de unieke verlossende bediening door Christus zelf. Daarnaast is er de sacramentele opdracht van de apostelen en de diaconale opdracht van Gods vrije mannen en vrouwen. Deze twee bedieningen – met name die van de opvolgers van de apostelen en die van de vrije mannen en vrouwen van God – zijn nog lang niet voltooid en hebben in het bestaan van de Kerk een buitengewone rijkdom aan vormen en uitdrukkingen gekregen die deze doorheen de tijd hebben weten te bewaren. De Heilige Helena had de schoonheid van deze derde “ bediening ” begrepen en maakte ze expliciet door haar genereuze toewijding aan een diaconaat dat bedoeld was om voor de christenen van alle tijden de herinnering aan de Heilige Plaatsen van Christus te bewaren. In die zin luidde zij een nieuw tijdperk in waarin pelgrimstochten naar het Heilig Land mogelijk werden en men een bezoek kan brengen aan de plaatsen die in hetgeen men het Vijfde Evangelie noemt, bekend zijn. Eenmaal Helena christen was geworden, paste zij haar levensstijl aan de wil van God aan. Ze zocht Christus niet alleen bij de armen, maar ook op de plaatsen die de herinnering aan Hem als Verlosser bewaard hadden. In haar opwindende spirituele reis herkennen we in Helena juist deze grote liefdes: de liefde voor de lijdende en gekwetste mens en deze voor de armen en hulpbehoevenden onder Gods schepselen. Hij had immers zichzelf tot een van ons gemaakt tot een mens wiens historische en geografische herinnering bewaard moet blijven. Wij hebben bewondering en devotie voor de Heilige Helena en wij kunnen haar nooit voldoende dankbaar zijn voor haar zoektocht naar en haar bescherming van de historische plaatsen ter nagedachtenis aan Christus, onze Verlosser. Moge de Heilige Helena een ware inspiratiebron zijn voor onze liefde voor het Land van Jezus en moge zij ons tegelijkertijd de wegen naar de vrede tonen, vooral dan in de regio waar Christus heeft geleefd, een regio die vandaag door geweld en wrede oorlogen wordt geteisterd. Het is de regio waar de de grote gebeurtenis van de Openbaring van de ene God, door Joden, Christenen en Moslims wordt beleden, werkelijkheid is geworden. Amen. Bron : Website Grootmeesterschap - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem Foto : © Grootmeesterschap Vertaling : Luk & Karien De Staercke-Audoore © Belgische Landscommanderij - Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem

Meer lezen